Tíminn - 06.10.1923, Blaðsíða 4

b
184 T í M I N N
PP
IBa.ðið fé yðar -ú.a?
KRESOSOLVIN
IBa.ðlyíi.
íí
Samkvæmt vottorði frá efnarannsóknarstofu ríkisins, mun „KRE-
SOSOLVINu vera eitt hið allra besta baðlyf, sem til landsi'ns hefir íiutst.
„KRESOSOLVINu er drjúgt, gott og ódýrt.
„KRESOSOLVIN“ er selt í 1 Itr., 5 ltr. og 25 ltr. brúsum. Einnig
í tunnum. Islenskur leiðarvísir fylgir hverjum brúsa.
Bændur, reynið „KRESOSOLVIN11 baðlyf!
Einkaumboðsmenn fyrir íslands.
HjaSfi Björnsson & Go.
Lækjargötu 6B.
Sími 720.
Framkvæmdastj’órastaðan
við Kaupfélag önfirðinga er laus frá 1. febrúar næstkomandi.
Umsóknarfrestur til 31. des. þ. á.
Kaupfélagsstj órnin.
Sraásöluverð á tókki
má ekki yera liærra en liér segir:
”V" ixxdling-a.i':
Abdulla nr. 11..... 10 stk. pakki kr. 1.65
Do. — 14........ .. 10 stk. pakki kr. 1.60
Do. — 16......... 10 stk. pakki kr. 1.35
Do. — 21......... 10 stk. pakki kr. 1.35
Westminster Turk. AA cork . . 10 stk. pakki kr. 1.00
Westminster Turk. AA gull . . 10 stk. pakki kr. 1.05
Után Reykjavíkur má verðið vera því hærra, sem nemur flutn-
ingskostnaði frá Reykjavík til söluBtaðar, en þó ekki yfir 2%.
Xjajn.d.s’ver'slian.
7 spurningar og svör.
1. Hvað er Sleipnir? Svar: Sleipnir er langstærsta, besta og því
þektasta reiðtýgja- og aktýgj avinnustofa á íslandi.
2. Hversvegna er mest smíðað þar af reiðtýgjum? Svar: Af því
ao eftirspum er þar mest. þar eru hlutir allir gei'ðir, eins og kaupend-
ur æskja eftir, og kaup öll ágæt.
3. Hversvegna gera menn bestu kaupin í Sleipni? Svar: Af því
alt efni er keypt beint frá fyrstu hendi og mikið smíðað í einu, við það
verður framleiðslukostnaður minni, og vömrnar því ódýrari og betri.
4. Hversvegna reynast öll reiðtýgi og aktýgi best frá Sleipni?
Svar: Af því öll vinna er framkvæmd af æfðum og vandvirkum fag-
mönnum, og aðeins unnið úr fyrsta flokks efni.
5. Hversvegna hefir Sleipnir fyrirliggjandi 10 teg. af unglinga-,
kven- og karlmannahnökkum ? S v a r: Af því að hann vill vera viss um,
að allir geti fengið það, er þeir helst kjósa.
6. Hversvegna koma menn og gera kaup í Sleipni, þegar mikils
þykir við þurfa og eitthvað vantar, sem erfitt er að fá ? S v a r: Af
því þar er ávalt afgreitt fljótt og áreiðanlega og allir hlutir til.
7. Hversvegna gera allir hygnir kaupendur verslun sína í Sleipni?
S v a r: Af þeim ástæðum, sem áður eru nefndar, og svo er það megin-
regla: sanngjamt verð og góðir borgunai’skilmálar.
Ef þér hafið ekki nú þegar gert pantanir á reiðtýgjum og aktýgj-
um, þá gerið það tafarlaust í Sleipni.
Reiðtýgi og aktýgi, vagnar og alt tilheyrandi. Ennfremur alt efni
fyrir söðla-, aktýgja- og skósmiði sent gegn eftirkröfu hvert á land sem
er. Erfiðisvagnar með aktýgjum seldir mjög ódýrt. Verðið er mikið
lækkað og skal t. d. nefna hnakka frá 40 kr., beisli frá 16 kr., töskur
frá 10 kr. o. s. frv. Reynslan er sannleikur. Látið hana skera úr.
PQF' Sérlega vandaðir erfiðisvagnar ásamt aktýgjum seljast mjög
ódýrt.
NB. Vagnarnir era til sýnis hjá hr. kaupmanni Ámunda Árnasyni.
Pantanir afgreiddar fljótt og nákvæmlega um land alt.
Sími 646. Söölasmíöabúðin Sleipnir, Símn.: „Slcipnir11
(flutt á Laugaveg 74).
ið af sér því ámæli, sem þeir hafa
hlotið að mörgum manni, fyrir að
hafa sent þann mann á þing.
Minnisstæðast af öllu í pólitiskri
framkomu Magnúsar Guðmunds-
sonar, mun það vera alþjóð manna,
er hann á alþingi 1921 barðist fast
á móti lántöku fyrir ríkið, en tók
svo rétt á eftir hið alræmda enska
ókjaralán og veðsetti tolltekjur
landsins. það með hinu, að hann
lét aðra vinna verkið og borgaði
fyrir á annað hundrað þúsund
krónur, veldur allra þyngsta dómn-
um um hann. ,
Sennilegt er, að M. G. hafi helst
ekki viljað taka lán. Og þetta at-
riði sýnir því ljóslegast meginveil-
una í fari hans sem stjómmála-
manns. Hann lætur aðra, sér vilja-
sterkari menn, hafa áhrif á sig.
Hann lætur að orðum þeirra og
breytir þvert á móti því, sem hann
vildi helst sjálfur. Af þessu verð-
ur það skiljanlegt, að M. G. gat ver
ið góður sýslumaður heima í hér-
aði, þó að hann reynist alóhæfur í
stöðu stjórnandans. Hann komst
undir áhrif Reykjavíkurvaldsins,
gaf sig algerlega því á vald og hef-
ir engan kraft til þess að losa sig
úr heljargreipum þess.
þessi mikla veila í fari M. G.
veitir og skýringu á öðru, sem
komið hefir íyrir hann. Upp úr
síðasta þingi lét hann hafa sig til
þess að stofna nýtt kosningablað
fyrir Morgunblaðsliðið. Blaði þessu
var ætlað að kasta ryki í augu
ba?nda fyrir kosningarnar. Blaðið
hefir engan annan tilgang en þann
að níða Framsóknarflokkinn. Ald-
rei fyr hefir verið gefið út á ís-
landi annað eins blað sem þetta.
Engra áhugamála verður vart í
F. benti á, út af dylgjum Mbl.-
rnanna um að Tíminn stæði lítt
með bændum, að einn af fulltrúum
Sunnlendinga á búnaðarþinginu í
vetur hefði játað á fundi við
pjórsárbrú, að af öllum fulltrúum
a búnaðarþinginu hefði sér fund-
ist sr. Tryggvi þórhallsson halda
best á málefnum bændanna.
Fundurinn stóð frá klukkan 3 e.
h. til kl. 3 um miðnætti. Var þá
bert orðið um mismun flokkanna.
Framsókn sækir á, sýnir fram á, í,
hvílíkt ólánsfen Mbl.menn hafa
sökt þjóðinni, og hver ráð era til
bjargar. Á móti koma svo Mbl.-
málin. þeir oftast skriðuna með
málinu. þeir verjast skriðuna með
ólátum ölvaðra og reiðidrukkinna
æsingamanna, en stundum með
nöldri og nuddi um smáatriði.
Með þessu viðurkenna þeir sekt
sína og ótta við að leggja máls-
gögn sín hreinlega fram fyrir
borgara landsins. Að sanna þessa
aðstöðu Mbl.manna var tilgangur
leiðarþinganna á Suðurlandi. Og
þeim tilgangi hefir verið fyllilega
náð. X.
----o----
blaðinu, engra nýtilegra tillaga.
Blaðið flytur ekkert annað en lát-
lausar skammir um Framsóknar-
flokksmenn.
Magnús Guðmundsson ber hina
siðferðilegu ábyrgð á þessu kosn-
ingablaði, þó að hinsvegar sé vitan-
legt, að hann er þarna verkfæri í
höndum sér meiri manna og vilja-
sterkari. Magnús Guðmundsson
ber siðferðilegu ábyrgðina á því að
hafa lánað nafn sitt til þess að
reyna að valda tortrygni í hóp
bændastéttarinnar. Hans er söm
gerðin þó að sú tilraun mistakist.
Hans er söm gerðin þó að Marðar-
tennumar reynist sljófar og
hrökkvi úr skoltinum ein af ann-
ari.
Um fjármálastjóm M. G. þarf
ekki að fjölyrða hér. Hún er svo
alkunn. En því bætti hann ofan á
annað, og sýndi enn hve hann er
háður Reykjavíkurvaldir.u, er
hann greiddi atkvæði á síðasta
þingi með hinum alræmdu sérrétt-
indum handa norska bankanum,
sem aldrei var nema í loftinu.
Einhuga standa kaupmennimir
skagfirsku að kosningu M. G., eins
og vita mátti. jþað er óræk b nicSing
til bændanna um það, hvers vænta
má af ,honum á þingi.
Um samþingismann hans, Jón a
Reynistað, verður hér fátí sagt.
Hann bauð sig fram af hálfu
Framsóknarflokksins við síöustu
kosningar. Hann gekk úr flokkn-
um til að fylgja Magnúsi Guð-
mundssyni og Jóni Magnussyni.
það er eftirsjá að Jóni fyrir ýmsra
hluta sakir. En vonin er engin
það, að hann hverfi aftur úr þeim
íélagsskap. —
Tveir menn aðrir bjóða sig í ram
í Skagafirði. Annar roskinn maður
og margreyndur þingmaður: Jósep
kennari Björnsson á Hólum, hinn
úr hóp hinna ungu og áhugasömu
1 ænds. í Skagafirði Pétur bóndi
Jónsson á Frostastöðum.
Sauðárkrókskaupmennirnir eru
höfuðstyrkur M. G. og J. S. En
samvinnumennirnir og ekki síst
hin unga og uppvaxandi bænda-
kynslóð í Skagafirði stendur að
kosningu Jósefs og Péturs — sömu
mennirnir margir sem síðast
studdu kosningu Jóns á Reynistað.
---------------o----
Afneitanir. Morgunblaðinu leið-
ist ekki að tönnlast á því, að þessi
eða þessi Framsóknarflokksmaður
hafi afneitað Tímanum. Síðast
gengur blaðið svo langt að segja,
að Tr. þ. hafi afneitað Tímanum.
Heimskan sem lýsir sér í þessum
ummælum er alveg frábær. En
einkanlega er gaman að minnast
hins, að enginn einasti frambjóð-
andi á landinu má heyra Morgun-
blaðið nefnt í sambandi við sig.
Allir teljast samherjar þess utan
flokka. Til þess að afneita Morgun-
blaðinu sem allra áþreifanlegast,
gripu sumir þeirra til þess örþrifa-
ráðs að stofna nýtt kosningablað,
útbú frá Morgunblaðinu. Ljósar
gátu þeir ekki sýnt ótta sinn við
það að vera bendlaðir við Mogga.
Aldrei hefir nokkurt einasta blað á
íslandi fengið aði’a eins vantrausts
yfirlýsingu og þá frá sínum eig-
in samherjum. Aldrei hefir nokk-
urt blað á íslandi búið við eins
nauðalitlar virðingar sem Morgun-
blaðið. Samherjamir sárskammast
sín fyrir það. Andstæðingarnir eru
stórglaðir að eiga svo þægilegan
andstæðing. Tíminn óskar þess
innilega, að Morgunblaðið megi
lifa sem lengst, við sömu heilsu
sem hingað til. Getur blaðið von-
ast eftir betri heillaósk frá and-
stæðingi en þessari: Lengi lifi
Morgunblaðið.
Framboðin. Tíminn hefir þegar
skýrt frá þingmenskuframboðum í
flestum sýslum. þessi munu þó enn
ótalin: I Snæfellsnessýslu era þrír
menn í kjöri: Guðmundur Jónsson
kaupfélagsstjóri og formaður
verkamannafélagsins í Stykkis-
hólmi, af hálfu j afnaðarmanna,
Halldór læknir Steinssen í Ólafsvík,
sem verið hefir þingmaður kjör-
dæmisins, af hálfu Morgunblaðs-
liðsins, og Jón bóndi Sigurðsson í
Hofgörðum í Staðarsveit, en ekki
er Tímanum kunnugt, hvert hann
hallast í stjómmálum. Tilraun var
gerð af hálfu Framsóknarflokks-
ins að fá öruggan samvinnumann
til framboðs í sýslunni, en bar ekki
árangur. — í Barðastrandarsýslu
eru tveir menn í kjöri: Andrés
bóndi Jóhannesson í Skáleyjum á
Breiðafirði og Hákon bóndi Kristó-
fersson í Haga á Barðaströnd, sem
verið hefir þingmaður kjördæmis-
ins. Morgunblaðið telur Hákon smn
mann, en Alþýðublaðið telur hann
Framsóknarmann. Sannleikurinn
mun vera sá, að Hákon er utan
allra flokka. — 1 Mýrasýslu verður
Pétur þórðarson bóndi í Hjörsey
aftur í kjöri og mun enginn vafi á,
að hann verður kosinn. Borgarnes-
kaupmenn hafa magnað á móti
honum Jón bónda Sigurðsson á
Haukagili í Hvítársíðu. Jón sat á
tveim þingum, 1909 og 1911, og
mun ekki leika á tveim tungum að
þangað hafi hann ekki átt mikið
erindi. Ekkert frumvarp flutti
hann né neina nýtilega tillögu. —
Benedikt Sveinsson og Pétur Otte-
sen era einu sjálfkjörnu þingmenn-
irnir í þetta sinn, í Norður-
þingeyjar og Borgarfjarðarsýslu.
— I Árnessýslu er meiri glund-
roði á kosningu en nokkurs-
staðar annarsstaðar á landinu.
Frambjóðendurnir eru orðnir sjö.
Má þar fyrstan telja Jörand Bryn-
jólfsson bónda í Múla, reyndan
þingmann og merkan, öruggan
Framsóknarflokksmann, þá þorleif
bónda Guðmundsson í þorlákshöfn,
sömuleiðis reyndan þingmann og
Framsóknarflokksmann, þá er
Magnús Torfason sýslumaður, sem
hvergi mun vilja teljast til flokka,
og sama mun mega segja um Pál
bónda Stefánsson á Ásólfsstöðum í
þjórsárdal, þá kemur Ingimar
prestur Jónsson á Mosfelli, sem er
frambjóðandi j afnaðarmanna, og
loks tveir gamlir trygðavinir og
samherjar fyr og síðar(!) Sigurð-
ur búfræðingur Sigurðsson og síra
Gísli Skúlason á Stóra-Hrauni.
Mælir Morgunblaðið sterklega
fram með þeim báðum, trygðavin-
unum. þótti mörgum vinum Sig-
urðar það mjög sorglegt er hann
lét hnýta sér aftan í Jón Magnús-
son í fyrra. Nú hefir þetta bæst
við, að hann setur sig við hlið síra
Gísla, sem mest hefir skammað
hann og lítilsvirt allra manna, og
sannast af því, að lengi getur vont
versnað. Mikil má hún vera löng-
unin til þingsetu, sem knýr hann
til slíkra verka. — Norður í Skaga-
firði varð það að ráði, að framboð
Sigurðar búnaðarmálastjóra Sig-
urðssonar var tekið aftur. Á öðr-
um stað í blaðinu er sagt frá fram-
boðum þar.
Heilindin. Á öðrum stað í blaðinu
er sagt frá framkomu þórarins á
Hjaltabakka við samherja sinn
Eggert Leví í Vestur-Húnavatns-
sýslu. Annað dæmi er og alkunnugt
um heilindin Morgunblaðsmann-
anna innbyrðis. Einar þorgilsson,
sem var fyrri þingmaður Gullbr.-
og Kjósarsýslu, var á undanförnum
áram einhver allra fylgisspakasti
förunautur Jóns Magnússonar og
Magnúsar Guðmundssonar. Hann
mun hafa verið fullráðinn í því að
leita kosningar aftur. En meðan
hann er fjarstaddur í sumar, í ut-
anför, ráða flokksbræður hans und-
an honum alt fylgi hans í sýslunni
og binda það við nýjan frambjóð-
anda með gamla Birni Kristjáns-
syni. Vitanlega varð Einar sárreið-
ur er heim kom, en fékk ekki við
ráðið. Og þessi flokkur þykist vera
hklegur til samheldni eftir kosn-
ingamar!
Aðstoðaríæknirinn á Vífilsstöð-
um birtir yfirlýsingu í Morgunblað
inu út af Vífilsstaðamálinu. Hann
kvartar undan því, að hann hafi
ekki fengið hana birta í Tímanum
þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir.
Sannleikurinn í máli þessu er sá, að
þessi yfirlýsing og ítrekunin um
birtingu, barst til mín bréflega
meðan eg var í ferðalagi norður á
Ströndum. þau bréf biðu komu
minnar sem önnur, sem virtust
vera einkabréf til mín. þetta er
eina ástæðan til að birtingin
drógst. Yfirlýsingin hefði birst í
fyrsta blaði Tímans, eftir heim-
komu mína, hefði hún ekki áður
verið komin út í Morgunblaðinu.
Úr því virtist ástæðulaust að birta
hana. þetta alt hefði aðstoðarlækn-
iiinn getað vitað, hefði hann leit-
að símtals við mig. Um Vífilsstaða-
n'.álið yfirleitt er það annars að
segja, sem öllum lesendum Tímans
er kunnugt, að Tíminn hefir leyft
umræður um málið alveg hlut-
drægnislaust frá báðum hliðum,
eftir því sem um hefir verið beðið
og rúm hefir frekast leyft. Ekkert
hefði því verið því til fyrirstöðu að
birta yfirlýsingu þessa. Tr. þ.
--------------o---
Yfir landamærin.
— Mikinn heiður sýnir „dótið" J J.
Á fundi hans eltu fylgdarsveinar 2—8
ráðlierrar, „legátar" hluthafanna auk
margra minni spámanna. þar að auki
helga 6—7 blöð og kosningasnej)lar
honum mest af rúmi sinu. Og svo geta
vesalings Björn á Rangá, St. St. og Sig.
ráðunautur ekki verið i Fram-úkn
fyrir honum. Er allur þessi hópur svo
aumur, að geta ekki sigrað einn
mann? Mörður er sárreiður J. J. fyr-
ir að hafa varað fólk við „filisteun-
um“, fjársvikurunum, sem eyðilögðu
fjárhag fjölda bænda hér á árunum.
— Fallegur er lifvörður Magnúsar!
— Á Stórólfshvoli bar Eggert Páls-
son það á einn þingmann, að maður-
inn hefði ekki beitt sér gegn íslands-
banka af því honum hefði verið mút-
að — og þá vitanlega af bankastjórn-
inni. E. Cl. lýsti þetta lýgi. En sr. Egg-
ert hefir sýnt með þessu, hvaða álit
hann liefir á stjómendum íslands-
banka. Hann trúir þeim til að beita
mútum í þinginu til að frelsa bankann
frá eftirliti. Sr. Eggert er gamall banka
ráðsmaður. Svona ljótt athæfi hefir
enginn Tímamaður ætlað forráða-
mönnum íslandsbanka.
— B. Kr. er loks sér til bóta farinn
að læra af J. J. — í Kjósinni lét hann
og Flygenring banna utansveitarmönn
um orðið, nema frambjóðendum, á
þingmálafundi þar. Mbl. lýsti ánægju.
Bæði B. Kr. og Moggi elta þaunig J.
J. og þakka hans „tilstilli".
— Ekki vantar stóryrðin í vörn
Claessens fyrir hluthafana. Hógvær
föst rök eru á máli hans „níð“ og „róg-
ur“. Hinsvegar játar E. Cl., að í þess-
ari stofnun hefir undir hans stjórn
verið sjóðþurð og fölsun. Húsbóndinn
hefir þagað. En taugakerfi hans sýnist
vera í ólagi. Af því stafa hin mátt-
laúsu stóryrði. X.
Ritatjóri: Trrgnri |fárhallœHi
LanfáaL Sími 91.
PgQpfaamigja Aeta h/i.