Tíminn - 28.05.1927, Blaðsíða 1

©iaíbfeti
99 afgrei&sluma&ur QT t m a n s er
Hannneig p o r s t e i n s&ó 11 i r,
Sambanösfyúsinu, SeyfjaDÍf.
J2^fgteibs(a
Cimans er i Samban&sfyúsinu.
©pin öagiega 9—(2 f. tj.
Sírrti <*96.
XI. ár.
Reykjavík, 28. maí 1927.
2£. blað.
Frambjódendur Framsóknarfiokksins
viö kosning~arnar 9. júlí í snmar.
Þorleifur Jónsson
þm. A.-Skaft.
Þorleifur Jónsson er fæddur á i
Hólum í Homafirði 21. ágúst. j
Faðir hans Jón (d. 1878) hrepp-
stjóri, Jónssonar (d. 1843) prests
á Hofi í Álftafirði, Bergssonar
(d. 1837) prófasts á Stafafelli,
Magnússonar (d. 1834) prests í
B j amanesi, Ólaf ssonar sýslu-
manns í Baga á Barðaströnd,
Árnasonar prests í Hvítadal,
Jónssonar prófasts í Belgsdal og
verður þessi karlleggur hiklaust
rakinn til Lofts ríka og þaðan
til Þórðar gellis. — Móðir Jóns
hreppstjóra, Rósa var Brynjólís-
dóttir (d. 1825) prests í IJeydöl-
um, Gíslasonai- (d. 1797) prests í
Heydölum, Sigurðssonar prests í
Heydölum, Símonarsonar bónda á
Svínafelli. — Móðir Þorleifs, Þór-
unn (d. 1906) var dóttir Þorleifs
bónda í Hólum, Hallssonar bónda
í Hólum, Þorleifssonar bónda í
Hólum, Halldórssonar bónda í
Þórisdal, Pálssonar. Er Þorleifur
þannig a. m. k. fimti maður ætt-
arinnar, sem situr jörðina og
hinn þriðji með Þorleifs nafni.
Þorleifur var í Möðruvallaskóla
1881—82. Hefir búið allan sinn
langa búskap á Hólum; verið
hreppstjóri samfleytt í 37 ár,
sýslunefndarmaður í 22 ár og
gegnt fjölmörgum opinberum
störfum, þar á meðal hefir hann
oftast verið aðalumboðsmaður
sýslumanns við ýmsar meirihátt-
ar ráðstafanir, sem til hafa fallið
þar eystra.
Þorleifur var kosinn á þing
1908 og hefir jafnan verið endur-
kosinn síðan, stundum gagnsókn-
arlaust. Aðeins einn þingmaður á
síðasta þingi átti þá lengri sam-
felda þingsetu að baki. Hefir
hann jafnan átt mikilli virðingu
og vinsemdum að fagna á Al-
þingi. Má sjá þess vott meðal
annars á því að enginn þingmað-
ur hefir eins lengi samfelt átt
sæti í fjái’veitinganefnd neðri
deildar og enginn maður núlif-
andi verið eins oft og hann for-
maður þeirrar atkvæðamestu
nefndar Alþingis.
í flokki sínum hefir Þorleifur
jafnan átt tilsvarandi virðingu og
vinsældum að fagna, enda hefir
hann verið formaður Framsókn-
arflokksins undanfarin ár, og
mjög oft undanfarið hefir hann
verið fyrri varaforseti neðri
deildar. Oft hefir hann, sem for-
maður, orðið að koma fram af
hálfu Framsóknarflokksins og
jafnan farist það prýðilega úr
hendi.
Er það öllum vinum og sam-
herjum mikil gleði að Þorleifur
gefur enn kost á sjer til þing-
mensku og vissulega munu sýslu-
búar, enn sem fyr fela honum
umboð sitt.
Kvæntur er Þorleifur Sigur-
borgu Sigurðardóttur bónda í
Krossbæj argerði Þórarinssonar.
r
Sveinn Olafsson
1. þm. S.-Múl.
Sveinn í Firði — svo er hann
jafnan nefndur — er fæddur í
Firði í Mjóafirði 11. febr. 1863;
var næstelstur neðrideildarmanna
á síðasta þingi. Faðir hans: Öl-
afur (d. 1896) óðalsbóndi í Firði,
Guðmundssonar bónda á Urriða-
vatni, Sturlusonar, Stefánssonar,
en móðir Ólafs í Firði, Anna, var
Jónsdóttir, bónda á Urriðavatni,
Ámasonar á Löndum í Stöðvar-
firði, Torf'asonar í Sandfelli, Páls-
sonar prófasts á Kolfreyjustað
Ámundasonar.
Móðir Sveins: Katrín var dóttir
Sveins skálds á Kirkjubóli í Norð-
firði, Jónssonar bónda á Firði í
Seyðisfirði, Ögmundssonar.
Sveinn fór utan á unga aldri og
dvaldist um hríð á lýðskóla í
Noregi 1881—82, þvínæst lauk
hann prófi við Möðruvallaskóla
1884 og síðan sótti hann „Köben-
havns Seminarium 1885-86.
Störf þau er Sveinn Ólafsson
hefir leyst af hendi í almennings
þarfir á sinni löngu æfi, eru svo
mörg að hjer verða aðeins fá tal-
in. Sveinarstjómarstörf ýmisleg
hefir hann meir og minna á hendi
síðastliðin 35 ár. í amtsráði Aust-
uramtsins átti hann sæti. Um-
boðsmaður þjóðjarða í Múlaþingi
hefir hann verið síðan 1909, í
jarðamatsnefnd átti hann síðast
sæti og í öllum félagsmálum
bænda hefir hann tekið meiri og
minni þátt. Hann hneigðist
snemma að skoðunum Sjálfstæðis-
manna. Sunn-Mýlingar kusu hann
í fyrsta sinn á þing 1916 og þá
og jafnan síðan hefir hann verið
fyrri þingmaður kjördæmisins. I
flokksstj óm Framsóknarflokksins
hefir hann löngum átt sæti og
var formaður hans 1920—21.
Frægastur varð hann út um land
af starfi sínu í milliþinganefnd-
inni í vatnamálunum. Reis hann
þar öndverður, bóndinn ólærði,
gegn „vatnsráns"—kenningu
hinna lærðu manna og bar fullan
sigur af hólmi.
Sveinn í Firði er einn hinn vitr-
asti og tillögubesti af þingmönn-
um þeim er sátu undanfarin þing.
Er því jafnan veitt mikil eftir-
tekt sem hann leggur til mál-
anna. Samgöngumálunum hefir
hann jafnan fylgt fram með
hinni mestu einbeitni, einkum því,
að bæta strandferðirnar. Hefir
enginn þingmaður fylgt því máli
eins fast og hann. Þá hefir hann
og látið málefni sjávarútvegarins
mikið til sín taka, og var for-
maður sjávarútvegsnefndar neðri
deildar á síðasta þingi.
Sveinn í Firði á að fagna meira
og almennara trausti, en alment
er, bæði hjá héraðsbúum sínum
og samherjum. Enginn vafi leik-
ur á því, að' svo lengi, sem hann
gefur kost á sér verður hann
endurkosinn þingmaður Sunn-
Mýlinga. Eg hefi verið á mörgum
stjórnmálafundum, en hvergi
hefi eg fundið aðra eins samstill-
ingu milli fólks og leiðtoga, eins
og á Egilsstaðafundinum í fyrra,
þegar Sveinn í Firði talaði. Þar
talaði „sá sem vald hafði“, af þvi
að hann hafði áunnið sér óskorað
traust kjósendanna.
Sveinn í Firði er tvíkvæntur.
Fyrri konan: Kristbjörg (d.
1895) Sig'urðardóttir, Kristjáns-
sonar. Síðari konan: Anna Þor-
steinsdóttir prests Þórarinssonar
á Hofi í Álftafirði. Elstur barna
hans' er Ólafur gjaldkeri við út-
bú Landsbankans á Eskifirði,
kvæntur dóttur samþingismanns-
ins, Ingvars Pálmasonar.
Ingólfur Bjarnarson
þm. S.-ping.
Ingólfur í Fjósatungu er fædd-
ur í Haga í Gnúpverjahreppi í
Árnessýslu 6. nóv. 1874. Björn
(d. 1878) faðir hans, var Guð-
mundsson bónda í Fagranesi í
Þingeyjarsýslu, Bjamarsonar
bónda í Bakkaseli í Fnjóskadal,
Pálssonar bónda í Brúnagerði,
Guðmundssonar bónda á Hömr-
um, Tómassonar, en Anna móðir
Björns bónda í Haga var Eyjólfs-
dóttir bónda á Þverá í Laxárdal,
Sæmundssonar bónda á Gaut-
löndum, en Sigríður kona Eyj-
ólfs var Aradóttir bónda á Skútu-
stöðum, Ólafssonar og Jórunnar
dóttur Þorleifs stiftsprófasts í
Múla Skaftasonar. Vai- Þorleifur
stiftsprófastur 6. maður frá Jóni
Arasyni um síra Björn á Melstað,
en Ingibjörg kona hans 7. maður
um síra Sigurð á Grenjaðarstað.
— Móðir Ingólfs, Inigibjöi’g (d.
1923), var dóttir Jóns bónda á
Fomastöðum, Jónssonar (d.
1843) bónda í Sýmesi (Jón sá er
líka langafi Jónasar frá Hriflu,
bæði í föðurætt hans og móður-
ætt), Kristjánssonar bónda á
Halldórsstöðum í Reykjadal,
Jónssonar bónda á Hvassafelli í
Eyjafirði, Tómassonar, en í
móðurætt var Jón bóndi í Sýr-
nesi 6. maður frá Guðbrandi
biskupi og Hrólfi sterka. — Móð-
ir Ingibjargar, Halldóra, var
Jónsdóttir eldra, bónda á Forna'-
stöðum og Ingibjargar, Ólafs-
dóttur prests á Kvíabekk, Jóns-
sonar prests á Stað í Kinn, Guð-
mundssonar bónda á Hleiðargarði
í Eyjafirði, Ólafssonar, Jónsson-
ar sýslumanns á Geitaskarði
Einarssonar, en Kristín var kona
Einars dóttir Gottskálks biskups.
Ingólfur útskrifaðist úr Möðru-
vallaskóla 1892 og fékst við ýms
störf fyrst á eftir: Kenslu og
verslunarstörf. Þvínæst varð
hann um hríð skrifari hjá bæjar-
fógetanum á Akureyri og þá
stundum settur sýslumaður og
bæjarfógeti, enda upp á eigin á-
byrg-ð. Hann byrjaði búskap í
Fjósatungu í Fnjóskadal 1905 og
hefir biúið þar síðan. Hafa síðan
hlaðist á hann opinber störf, sem
ekki verða talin hér nema fá.
Hreppsnefndar- og sýslunefndar-
störfum hefir hann gegnt lengi
og verið hreppstjóri síðan 1907.
Formaður og framkvæmdastjóri
Kaupfélags Svalbarðseyrar frá
1906 og síðan. í stjórn Sambands
íslenskra Samvinnufélaga hefir
hann setið síðan 1917, formaður
þess var hann kosinn eftir Ólaf
Briem látinn 1925 og jafnan end-
urkosinn síðan. Þingmaður Suð-
ur-Þingeyinga var hann kosinn
1922, eftir lát Péturs á Gautlönd-
um og endurkosinn 1923.
Svo hafa aðrir hlaðið störfum
á Ingólf í Fjósatungu, en sjálfur
hefir hann jafnan viljað helst
draga sig í hlé. Hann hefir sig og
ekki mikið frammi á þingfundum
og talai- þar sjaldan. En hann er
einhver hinn ráðhollasti, farsæl-
asti og tillögubesti maður til
samstarfs. Lætur sá svo ummælt
sem unnið hefir með honum í
fjárveitinganefnd á fjórum þing-
um samfleytt.
Það fer mjög vel á því að
þingmaður Suður-Þingeyinga sé
um leið fonnaður Sambands ís-
lenskra Samvinnufélaga, og Ing-
ólfur í Fjósatungu verður jafnan
farsæll fulltrúi fyrir það hérað
sem átti frumherja samvinnu-
stefnunnar og átti og á enn for-
gangsmenn um margar framfai’-
ir í búnaði. Ilann er einn af þeim
sem best er metinn af þeim sem
þekkja hann best.
Kvæntur er Ingólfur Guðbjörgu
Guðmundsdóttur bónda í Fjósa-
tungu Davíðssonar.
Klemens Jónsson
1. þm. Rang.
Klemens Jónsson er fæddur á
Akureyri 27. ágúst 1862 og hefir
hann verið aldursforseti neðri
deildar á undanförnum þingum.
Faðir hans, Jón Borgfirðingur,
(d. 1912) lögregluþjónn og fræði-
maður var launsonur síra Jóns
Bachmanns (d. 1845) á Hesti í
Borgarfirði, Hallgrímssonar lælm-
is Bachmanns í Bjai’narhöfn,
Jónssonar stúdents, Þorgrímsson-
ar bónda á Skjöldólfsstöðum.
Móðir síra Jóns Baehmanns, Hall-
dóra, var dóttir Skúla landfógeta
Magnússonar og Steinunnar konu
hans, Bjarnardóttur Thorlacíus-
ar prests í Görðum, Jónssonar
sýslumanns á Víðivöllum, Þor-
lákssonar biskups á Hólum,
Sbúlasonar og Steinunnar dóttur
Guðbrands biskups. — Guðríður
(d. 1859) móðir Jóns Borgfirð-
ings var dóttir Jóns bónda á
Norður-Reykjum, Vilhjálmsson-
ar (d. 1785) bónda í Amarholti
á Kjalarnesi, Jónssonar (d. 1776)
lögréttumanns á Esjubergi, Þor-
leifssonar lögréttumanns á Esju-
bergi, Sigurðssonar lögréttu-
manns, Núpssonar ráðsmanns,
Sigurðssonar, en móðir Guðríðar,
Kristín, var dóttir Áma bónda á
Sjávarhólum á Kjalamesi, Gests-
sonar (d. 1752) prests á Móum á
Kjalamesi, Ámasonar bónda 1
Effersey, Símonarsonar í Effers-
ey, Ámasonar. — Móðir Klem-
ensar, Anna Guðrún (d. 1881)
var Eiríksdóttir (d. 1859) bónda
á Vöglum við Eyjafjörð, Sigurð-
arsonar bónda í Engey, Jóhanns-
sonar, norsks manns, er var á
Nesi við Seltjöm Mauritssonar, en
Guðný var móðir Önnu Guðrún-
ar, dóttir Gísla tréfótar í Reykja-
vík Þórðarsonar.
Hann tók stúdentspróf 1883
og embættispróf í lögum við
Hafnarháskóla 1888. Var nokkur
ár aðstoðarmaður í íslenska
stjómarráðinu í Kaupmannahöfn.
Var sýslumaður í Eyjafjarðar-
sýslu og bæjarfógeti á Akui’eyri
1892—1904. Tók við landritara-
embættinu þegar það var stofnað
1904 og gegndi því uns það var
lagt niður 1917. Varð atvinnu-
málaráðherra 1922, jafnframt
fjármálaráðherra 1923 og gegndi
þeim störfum til 1924.
Var þingmaður Eyfirðinga frá
1892—1903 og síðan Rangæinga
frá 1923. Forseti neðri deildar
1901—1903. Formaður í milli-