Tíminn - 27.10.1928, Side 4

190
TlMINN
Höfum til:
Vírnet með slönguhnútum, sem
ekki renna til.
Vírstrengjara, handhægustu og
ódýrustu gerð.
Munið hin skýru orð Vestnr-lslendingsins Ásmundar Jóhannasonar á síðasta að&lfundi Eimskipaféiagsinat
„Sú króna, sem fer út úr landinu, er kvödd í siðasta sinn“.
Kveðjið þér ekki yðar krónu í síðasta sinn, þar sem þess þarf okki með
Vátryggið alt, á ajó og landi, hjá Sjóvátryggingarfélagi Islanda
Samband ísl. samvinnufél.
XX ö f ii 211 t i 1:
DISKAHERFI,
HANKMÓHERFI,
RtÐÓLFSHERFI og
FJAÐRAHERFI.
Kaupið góð herfi í haust, og verið viðbúnir að herfa á klaka
í vetur og næsta vor.
Samband ísl. samvinnnfél.
Njáls saga Þumalings,
bamabók eftir Selmu Lagerlöf, í íslenskri þýðingu eftir Aðal*tein
Sigmundsson, skólastjóra, er viðurkend um öll Norðurlönd fyrir
ágæti sitt, og nafn Selmu ætti að vera næg trygging hér é landi
fyrir kostum bókarinnar. — Verö: kr. 5,00 og 6,60 í bandi.
Fæst hjá öllum bóksölum.
Aðalútsala: Prentsm. Acta h.f.
Stanley Melax:
Þrjár gamansö^ur
alt ástarsögur, eru nýkomnar út og fást hjá öllum bóksölum og
kosta aðeins kr. 4,00. Áður er útkomið eftir sama höfund: „Áat-
ir“, tvær stórar sögur, er enn fást hjá flestum bóksölum.
T a p a s t
hefur rauðstjörnóttur hestur fremur lítill, ljós á tagl og fax, járnaður,
eyrnamark ókunnugt en spjald í faxi merkt Miðdalur K. 3. Sá sem
kynni að verða hests þessa var er vinsamlegast beðinn að gjöra að-
vart að Miðdal í Moafellssveit eða mér undirrituðum
Sigurður Z. Guðmundsson
Vöruhúsinu i Reykjavík.
Kirkjan
og sandgrsðsian.
Kg sá í sumar í Mbl. hátíðlega rit-
aða grein um héraðsiund Árnesinga.
Var aðaluxntalseinið þai', að mótmæla
geröum (iögum) siðasta Alþingis uin
sandgræðslu i Strandarlandi. Eg leit
svo á, að þetta væri venjulegt gasp-
ur gegn núverandi þingmeirihluta,
en var sagt að upptök mótmæianna
væru þar, sem talið er að sé íremur
stormasamt í þeim einum. Eigi að
siður ritaði Gunnlaugur sandgræðslu-
maður Kristmundsson grein i Alþýðu-
blaöið gegn Morgunhlaðsgreininni og
benti á að prestunum i Árnesssýslu
— a. m. k. sumum — mundi annara
um annað en að vinna íyrir málefni
Urottins i héraði sínu. þessu hafa
þeir ekki mótmælt, svo eg viti og
iiéldu margir að þeir og skoðanabræð-
ur þeirra mundu iáta við svo búið
sitja. En nú hafði verið lialdinn svo-
kallaður „safnaðafundur"*) í Rvík
nýlega og inéðal annars var þar tek-
ið íyrir sandgræðslan í Strandarlandi.
Hefi eg heyrt að þar hafi verið sam-
þykt áskorun til Alþingis um að nema
lögin frá í fyrra, um það efni, úr
gildi. það var og vel viðeigandi að
þessi tiliaga var samþykt á meðan á
kaffidrykkju og sætabrauðsáti fund-
armanna stóð. Er mér sagt að móti
tillögunni lia.fi verið ein kona. Býst
eg við að fundarmönnunum hafi
þótt hún gerast vargur í véum. Eg
hefi ekki grenslast eftir því, hvaða
ástæðu hún liafði til að vera á móti,
en eina ástæðu tel eg sennilega: Kon-
an á heima þar í sveit, sem þrír
*) Nafnið er að vísu nokkuð víð-
tækt, en vonandi eiga þó söfnuðir a
Austur-, Norður- og Vesturlandi ekk-
ert skylt við fund þennan, alt frá Gils-
firði að Jökulsá á Sólheimasandi.
kirkjustaðir fóru í auðn af sandfoki
og uppblæstri, og 3 kirkjur voru rifn-
ar niður á 0—7 árum fyrir 40—50
árum síðan. Skarðs og Klofa 1878 eða
1879 og Stóruvalla 1885. — Geta kunn-
ugir menn og aldraðir hent á 2
kirkjustaðina, en einn þekkist á því,
aö ungmennafélagar hióðu þar upp
kirkjugarðinn fyrir nokkrum árum til
þcss að bein iiðinna kynslóða væri
ekki iengur að hröklast þar um auðn-
ina. það er því eáki ólíklegt að kon-
unni liaíi dottið i hug að vel mætti
verja nokkuru af stórum sjóði
Strandarkirkju til varnar því að
liún færi sömu leið og fyrnefndir
kirkjustaðir i Landssveit. Nú hefir
sandgræðslustjórnin tekið 2 af þess-
um áðurnefndu eyðilögðu stöðum til
græðslu, Klofa og Stóru-Velli, og er
árangurinn orðinn sá að það þarf ekki
meira en prests-bjartsýni til að spá
því að landið verði að mestu gróið
áður en 50 ár eru liðin frá því að það
var tekið til græðslu, en eg þori ekki
annað en að bæta því við: ef Gunnl.
Kristmundsson stýrði græðslunni. Eg
vil í einlægni benda þeim góðu mönn-
um, sem sátu héraðsfund Amesinga
og safnaðarfundinn, á það, að ef þeir
tæki núverandi sandgræðslumann sér
til fyrirmyndar i skyldurækni, áhuga
og ósérhlífni, þá yrði „sneggjan"
minni í víngarði þeim, sem þeir taka
jjeninga fyrir að vinna i.
því hefir verið haldið fram, að það
væri óviðeigandi, óleyfilegt, eða jafn-
vel stjómarskrárbrot að verja fe
Strandarkirkju til þess að græða
landið í kring um hana og ýmsir
hafa haft það fyrir rök að áheit og
gjafir væri í svo óljósum tilgangi af
liendi látnar, að ekki mætti verja *
því þannig tii ákveðinna hluta. — 8
Eg hefi æfinlega skilið áheitin á jJ
Strandarkirkju svo að þau væri til j
orðin fyrir ákall þurfandi manns tii
hans, sem kirkjan og guðskristni í |
landinu er kend við og að gefandinn I
hugsi sem svo að það sé málefni [
hans til styrktar að gefa húsi þar, I
GERPÚLVER
með þessu merki tryggir yður
fyrsta flokks vöru.
Kaupið aðeins það besta.
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.
sem ú að vinna verk í hans anda,
ofurlítið fé. En ef kirkjugarðurinn má
blása undan Strandarkirkju og hún
svo að luynja, þá held eg að tilgangi
gefendanna verði ekki náð. Og er
kirkjan væri horfin í aúðn, en sjóð-
urinn eftir, sem ekki mætti liaggu
við, yrðu álieit á gullhrúguna ekki
ósvipuð þ\’ í að kasta steini í dys
draugsins, tii þess að Iiann geri
manni ekki mein.
Guðm. Árnason.
-----O-----
Iiítil sag*a
þá er Uvikurblöðin, Mgbl., Vísir og
Vörður hafa verið að glepsa í ríkis-
gjaldanefndina, eða mig hennar
vegna, hefi eg stundum svarað, tíi
að reyna drengskap ritstjóranna.
Vörður birti ekki aths. frá mér í f.
m. (Tíminn birti hana); Mgbl. birti
stutt bréf frá mér 6. þ. m., en hnýtti
þar við nokkrum fólsyrðum til mín,
og að síðustu þessu:
„þess skal gctið ríkisgjaklanefndar-
manninum til maklegs lofs, að sparn-
aðarandinn hefir gengið honum svo i
merg og blóð, að hann sendi ofanrir
aða smágrein i ófrímerku bréfi :
pósti. Sparaði hann þannig nefndinni
10—12 aura. Tii þess að létta áhyggj-
um af þessum sparnaðarmanni hef-
ur Mbi. sent honum 40 aura í frí-
merkjum tii frjálsra afnota, ef hann
kynni að vilja senda blaðinu frekari
orðsendingar".
Eg fer nú að trúa því, sem sagt er,
að kominn sé að Mbl. þriðji andinn
verri þeim tveim, sem fyrir voru. Um
Jón og Valtý trúi eg tœplega, að strák
skápar-„andinn sé genginn þeim svo
í merg og blóð“, að þeir hafi lagst
svona lágt til að smána mann, sem
ekkert hefir á hluta þeirra gert. En
þó bera þeir ábyrgðina af þessu eins
og öðru, sem í blaðið er látið undir
þeirra nafni. — Skeyti þessu svaraði
cg svo:
„Hr. ritstj. Morgunbl. — Hafi bréf
mitt l'rá 30. f. m. borizt yður í pósti,
eins og þér segið í blaðinu 6. þ. m,
hefir bréfberinn svikist um að skila
því á afgreiðsluna, og fleygt því i
póstkassa. því sendi ég yður hér með
20 aura, til að gera yður skaðlausan
af að innleysa bréfið, og vænti kvitt
unar yðar á sama liátt og þér senduö
tilkynninguna. — Ef þér gerið aivöru
úr því, að senda mér írímerki, skila
eg yður þeim þegar í stað. Gætum vii
svo verið skildir af skiftum.
Grafarh., 7. — 10. — 28.
B. B.“
Næsta dag lagði eg bréf þetta, og
20 aura í, inn á afgreiðslu Mbl.
Kvittunina hefi eg enn ekki séð (og
enga frímerkjasendingu). Líklegast er
þetta um póstbréfið og frímerkin upp-
spuni stráks, til að hefnast á mér fyr-
ir niðurlagsorðin í bréfi mínu, sem
liann hefir fundið að við hann áttu.
Hefi eg nú komist að fullri rauu
um, að hvorki þessi glepsirakki Mbl..
né ritstj. Varðar eru svara- né viðlits-
verðir.
Grafarholti, 20. okt. 1928.
Bjöm Bjamarson.
-----O-----
CXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX^CXXXXXXXXXX
Íslenska ölið
hefír hlotifl einróm*
lof allra neytenda
Fœet í öllum verslun-
um og veitingahúaoxn
DOWXXXXXXXXX?
Ölgeröin
Eg*ill Skallag'rímsson
® .iS?. <8? .io?. .íS. .S?.
f heildsölu lijé:
Tóbaksversl. Islauds h. f.
¥¥¥¥¥¥
FÁLKA-
KAFFffiÆTIRINN
hefir á rúmu á r 1 áunnið
sér svo almenna hyili, aO
salan á honum er orOin V«
hluti af allri kaffibætissölu
þessa lands.
Kaupfélagsstjórar, sendlO
pantanir yðar gegnum Sam-
bandiðl
Jörð til sölu.
Hálf jörðin Iða í Biskupstung-
um fæst til kaups og ábúðar í
næstu fardögum. Allar upplýsing-
ar fást hjá ábúanda og eiganda
jarðarinnar
Jóni H. Wíum.
1200 krónur
I verðlaun.
KaupiÖ Fjallkomuakósvert-
una, sem er tvlmælalaust hesta
skósvertan eem íæet hér á
landi og reyniö Jafnhliöa aB
hreppa hin héu verölaun.
þaö er tvennskonar hagnað-
ur, sem þér veröiö aðnjót&ndi,
— i fyrsta lagi, fáið þór bestu
skósvertuna og í ööru lagi
gefst yöur tœkifœri tll aö
vinna stóra paningauppheeö 1
verölaun.
Leeiö verölaun&regiumar,
sem em til sýnia 1 sórhverrl
verslun.
H.f. Efnngerfl Reyfejavfttar.
Kemisk verkamiðja.
H.f. Jón Sigmundsson & Co.
SYiintnsp e n nur
Skúfhólkar
Upphlutsmillur
og alt til upphluts.
Trúlofunarhringarnir
þjóðkunnu. Mikið af steinhriug-
um. — Sent með póstkröfu út um
land ef óskað er.
Jón Sigmundsson, gullsmiður
Sími 383 — Laugaveg 8.
NJ tegund,
j a f n g i 1 d 1 r
útlendn
þ yo 11 a e f ni
Ársmadur
ósknst frá byrjun niaí n. k., á
gott sveitaheimili nálægt Reykja-
vík. Má hafa kindur og liest.
Tilboð merkt: góð atvinna, send-
ist í Pósthólf 906, Reykjavík fyrir
janúarlok 1929.
Riiwtjórf: Jóna* Þorbergseon.
Simi 9219. Laugaveg 44.
Prontstniðjan Aeta.