Tíminn - 14.10.1933, Blaðsíða 3

TÍMINN
167
Fappírsvörur og ritföng
hverju nafni sem nefnist, höíum vér fyrirliggjandi í sérstaklega miklu og
smekklegu úrvali. Verðið hvergi eins lagt, þvi að vér kaupum allar vör-
urnar beint frá fyrsta flokks verksmiðjum erlendis.
Fyrir skrif stofur:
Verzlunarbækur, allar teg. Vandaður frágangur, góður pappír, lágt verð.
Skrifborösmöppur og Staírófsmöppur, margar tegundir, sérstaklega hentugar
og smekklegar. par á meðal ýmsar gerðir, er vér einir höfum íluti
inn, og þykja með afbrigðum góðar. Kosta frá kr. 3.75—14.50.
Bréfabiudarar, allar stærðir og þykktir.
Gúmmí-stólpúðar á skrifstofustóla. Sivaxandi sala sannar ágæti þeirra.
Fyrirliggjandi í ýmsum litum, gerðum og þykktum.
Heftivélar, ágætis tegund. Festa einnig á tré (t. d. merkiseðla). Kosta að-
eins kr. 8.25. — Heftikiemmur, samanlimdar, miklu þægilegri en laus-
ar klemmur, kr. 1.50 þúsundið.
Innpökkunarvélar og límrúllur j þær. Ómissandi fyrir flestar verzlanir.
Kosta frá kr. 14.25.
Bréfavigtir, margar tegundii'. Kosta frá kr. 3.25.
Ritvélapappír, 10 tegujidir. Kostar frá kr. 2.50 pr. 500 arkir.
Ritvélakalkerpappir, fyrirtaks góður. Kndist mörgum sinnum lengur en
vanalegur ódýr kalkerpáppír. Kostar þó ekki nema kr. 9.00 kassinn
með 100 örkum. Fyrirliggjandi litir: svartur, blór, fjólublár, grænn,
rauður.
Ritvélabönd á allar ritvélar. Agæt legund. Kosta frá kr. 2.00 (fyrir Rem-
ington Portable).
Fjölritunarstimplar. Mjög hentugir til að fjölrita tilkynningar, fundarboð
o. þ. li. Kosta kr. 15.75 og kr. 45.00.
Tölusetningarstimplar, mjög vandaðir. Stimpla iiæst 999999. Tölusetja á-
íramhaldandi eftir vild í hvert, annað eða þriðja hvert skifti Kosta
aðeins kr. 34.00.
Dagsetningarstimpiar, úr stáli og gúmmí.
Blek, allir litir, mjög ódýrt.
Blekbyttur af ótal gerðum.
Fjölritarablik, svart, fjólublátt og grænt.
Stimpilpúðar, aliar stærðir og litir. Stimpiibiek, allir litir.
Stimpilhaldarar, yfir 20 tegundir.
Blýantar, mjög margar tegundir, frá 5 aurum. Einnig rauðir, bláir og
grænir blýantar.
Blý i allar tegundir af skrúfblýöntum. Ýmsir litir.
Pennar, allar hugsanlegar gerðir.
Skriíblokkir og rissblokkir, ótai tegundir, allar stærðir.
Skrifundirlegg úr gúmmí, alveg sérstaklega góð tegund, allar •tærðir.
Einnig ágæt skrifundirlegg úr pappa.
Fyrir skólafólk:
Stilabækur, sérlega góðai' tegundii'.
Glósubækur, allar þykktir, með linum og stífiun spjöldum.
Reikningshefti, strikuð og ósti'ikuð.
Journal-hefti fyrir bókfærslukennslu. Kosta aðeins kr. 1.25 ogi 1.90.
Nótnahefti, 20 blaða, aðeins 50 aura! Einnig nótnapappír í öi'kum.
Teikniblokkir, fleiri tegundir, xnjög ódýrar.
Teiknipappír í örkum og rúllum, iandsins stæista úrval.
Teiknibólur í málmöskjum (patent-dósum) aðeins 40 au. 100 stk.
Teiknibestik, lausir cirklar, rissfjaðrir.
Reglustikur, ótal tegundir. Frá 10 aiirum.
Sjálfblekungar, rnargar tegundii'. Kosta frá kr. 1.25—31.00.
Skrúfblýantar, feikna úrval, frá kr. 0.30—14.00.
Litblýantar og litarkrítir, margar tegttndir.
Vatnslitakassar, fjöldi teg., óheyrilega ódýrir, t. d. með 12 litum aðeins
eina krónu.
Vasabækur, yfir 50 tegundir, smekklegar og ódýrar.
Blýantsyddarar með rakvélablaði. Yddarar þessir eru að útrýma öllum öðr-
um, enda eðlilegt, þar eð með því að brúka notuð i’akvélablöð, endast
þeir óendanlega. Aðeins 75 aura.
Skólatöskur og Skjalamöppur, margar tegundir.
Strokleður, Stubbar, Teiknikol, Fixativ, Tusch og ótal margt fleira, sem
hér yrði of langt upp að telja.
Vörur sendar hvert á land sem er gegn eftirkröfu,1
Kaupmenn og kaupfélög! — Flestar þessar vörur seljum vér einnig í lieild-
sölu, með ríflegum afslætti frá smásöloiverði. Sérstaklega viljum vér
benda yður á: bréfablokkir allskonar, teiknibólur í málmöskjum, blý-
antsyddara fyrir rakvélablöð, vatnslitakassa á cina krónu, vasabækur
o. fl. — — Öllum fyrii'spurnum svarað gi’eiðlega!
IMGÖLFSHVOU-SÍHS 215*4-
ir, er það, að útgerðin þar er að fær-
ast í samvinnuhorf. í stað kaup-
streitu hafa sjómenn nú tekið að sér
alla útgerð nokkurra togara með
lilutaskiptum. þeir bera alla ábyrgð
á rekstrinum. Engin kaupstreita get-
ur komið til mála. Hver fær það, sem
hann vinnur fyrir. Ef heppni er með
og vel er unnið," verður kaup þeirra
hátt. Ef slælega er sótt og illa og
ógætilega stjórnað, kemur „óheppn-
in“ og kaupið eða arðurinn verður
lítill. þessi samvinna, hlutaskiptin,
eru að fullu af innlendum rótum
runnin. þau ná fyllsta réttlæti, hafa
sjálfsbjargarhvötina að spora, án
þess að hvetja til ásælni um vinnu-
arð náungaus. par sem margir vinna
í íélagi og kaupið fer eftir afkasti
vinnufélagsins, þroskast bezt þeir
eiginleikar, sem felast í hugtakinu
drengskapur. Vaskir verða menn og
liatnandi við þá vitneskju, að dugn-
aður þeirra hjálpar efnahag sjálfra
þeirra og félagsins, þeir vita, að
dugnaður og verkhyggni verður
drýgst til að afla þeim velvildar og
virðingar. Hlutaskiptin eru sam-
vinnufélagsskapur af forníslenzkum
rótum.
IX.
Ég hefi bent á, hvernig allt hníg-
ur að því, að þjóðin sé að vakna til
vitundar um að auðvaldsstefna og
kaupstreita stefnir þjóðinni í voða,
að fleiri og fleiri finna hina réttu
úrlausn, samvinnu á öllum sviðum.
■m
í baráttu jafnaðarmanna í Reykja-
vík, við atvinnurekendur, hefir aldrei
vottað fyrir sigurvonum. það lítur
meira að segja út fyrir, að þeir hafi
alls ekki viljað sigra. Sigur þeirra
yfir „auðvaldinu" væri auðvitað í því
fólginn, að eyðileggja auðvaldsskipu-
lagið. En þess hefir hvergi orðið
vart, að þeir hafi gert tilraun til að
losa einn einasta verkamann undan
þeirri ánauð, að vera þjónn einhvers
„auðvaldsherra".
Litum á, hverja reykvískir verka-
menn og sjómenn hafa á fæði. Fyrst
er að nefna atvinnurekendur, svo
sem togaraeigendur, verksmiðjueig-
cndur, iðnreka hverskonar o. s. frv.
Fjöldi þessara manna lifir í höllum,
sem nægja mundu 5—10 verka-
mannafjölskyldum, eyðir í dýr klæði,
óhóf í niat og vínnautnum, skemmt-
anir og ferðalög á við jafn margar
íjölskyldui' verkamanna. Störf þess-
ara „ríku“ „eigenda", sem oft eiga
ekkert nema bankalán, efu þó oft
lítil eða'engin. En undir þeim er
fjöldi af hálaunuðum starfsmönnum,
„l'ramkvæmdastjórum", „skrifstofu-
stjórum" o. s. frv. Aldrei hefir orðið
vart við, að foringjar jafnaðarmanna
hafi gert tilraun til að losna við
þessa menn með því að stofna sjálf-
ir samvinnufélög til atvinnureksturs.
þó liafa verkamennirnir einnig ó
mat sínum nokkrar þúsundir af
verzlunarmönnum. Eigendur verzlan-
anna lifa alveg á sama hátt og at-
vinnurekendur. En þjónar þeirra
Þakkarávarp.
Ég undirritaður, sem varð
sökum veikinda að flytjast frá
heimili mínu á sjúkrahús um
miðjan júlí s.l., finn mér bæði
ljúft og skylt að þakka opinber-
lega þá miklu hjálp, hluttekningu
og samúð, er ég og kona mín
höfum orðið aðnjótandi meðal
syeitunga okkar ogmargraann-
ara, er fjarlægari voru. Og til
þess að nefna örfá dæmi vil ég
geta þess, áð U. M. F. Biskups-
tungna var að heimili mínu við
heyvinnu heilan dag. Þá heflr
og frú Stefanía Gísladóttir á
Hverfisg. 37 veitt mér ómetan-
lega aðstoð á margvislegan hátt
og bústýra Margrét Guðmunds-
dóttir á Gýgjarhóli gefið okkur
rausnarlega peningagjöf.
Eyrir alla þessa miklu hjálp
þakka ég af hrærðum liuga, og
bið góðan guð að blessa þetta
velgerðarfólk mitt nær og fjær.
Pt. Landsspítalanum 8. okt. ’33.
Vilmundur Gíslason,
frá Keldnaholtum.
Sjálfs er
hollust
Kaupið kualenda framleiðslu
þegar hán er jöfn erlendri og
ekki dýrari.
framieiðir:
Kristalsápu, grænsápu, stanga-
sápu, handsápu, raksápu, þvotta-
efni (Hreins hvítt), kerti alls-
konar, skósvertu, skógulu, leður-
feiti, gólfáburð, vagnáburð, fægi-
lög og kreólin-baðlög.
Kaupið H R E IN S vörur, þær
eru löngu þjóðkunnar og fást í
flestum verzlunum landsins.
Hl, Hreinn
Skúlagötu Reykjavik
Simi 4625
eru margfalt fleiri. þessir menn
skapa hið geisiháa vöruverð. þeir
þurfa það sér til framfæris. Margar
vörur eru frá því helmingi til fjór-
um sinnum hærri í verði í Reykja-
vik en annarsstaðar. þetta kemur
allra mest niður á algengustu neyzlu-
vörum, sem allir fátækir sem ríkir
kaupa. Ég skal taka dæmi af handa-
hófi: Fiskurinn, sem sjómenn afla
sjálfir, liefir oft verið seidur fjórum
sinnum hærra en annarsstaðar á
landinu. þrír fjórðu hlutar verðs fara
í liendur milliliða. — Mjólkin er
meira en helmingi hærri í útsölu en
inn kemur til bænda. — Helmingur
verðs til milliliða.
Eitt sinn lenti í fórur mínar hing-
að norður „nóta“ frá einni stærstu
og „ódýrustu" matvöruverzlun í
Reykjavík. Á „nótunni" stóð „1 kg.
baunir". Verðið var réttum helmingi
hærra en gerist hér nyrðra. Helm-
ingur verðs til milliliða. þannig
niætti lengi telja ýmsar vörur, sem
almenningi er nauðsyn að kaupa. T.
d. er fatasaumur um helmingi dýr-
ari en hér nyrðra. Aftur á móti eru
ýmsai' óliófsvörur ekki dýrari þar
e. n annarsstaðar, t. d. ávextir, silki o.
s. frv. þar er yfirstéttin ekki að
sprengja upp fyrir sjálfri sér. þrátt
fyrir þetta hafa jafnaðarmenn í
Reykjavik ekki stofnað eigin verzlun
svo heitið geti. þeir liafa gengið út
frá því sem sjálfsögðu, að kaup-
mannastéttin mætti taka annanhvern
spón úr hvers manns aski.
Ljósið
þavf að veva ódývi.
OSRAM. lampinn hagnýiir raf-
magnssitauminn á rétian háii
og er þvi ódýr i noikun. Gætið
eigin hagsmuna og forðist
lampa, sem lakari eru að gæð-t
um, því þeir eru dýrari í
notkun. Hafið þetta
hugfast þegar þér
kaupið lampa
og biðjið
um
Jörðin Bryggjur
í Austur-Landeyjahreppi, sem er 20 hundruð að fornu mati, er laus
til ábúðar í næstkomandi fardögum 1934. Um kaup á jörðinni getur
komið til mála ef um semur Tún jarðarinnar ^efur af séU"240 hesta,
einslegið, að mestu véltækt og afgirt. Engjaslægjur ótakmarkaðar, að
nokkru véltækar. Listhafendur semji við eiganda og ábúanda Tyrflug
Björnsson eða Magnús Pálsson, Frakkastíg 17 í Reykjavík.
Úrvals norSlenzkt SALTKJÖT
i heilum, liálfum og kvart tunnum.
Kjötbúð Reykjavíkur,
Vésturgötu 16. Sími 4769.
Mynda- og rammaverzlun
Islenzk málverk.
Freyjugötu 11. Sími 2105
Höfum til:
VATTPLÖTUR í mjólkursigti.
Nauðsynleg hverju einasta heim-
ili, sem vill framleiða hreina
mjólk.
SAMBAND
ÍSL. SAMVINNUFÉLAGA.
Ullarkambar
fást í verzluninni
H A M B O R G.
Sendir um allt land gegn póst-
kröfu.
Laugaveg 45. Sími 3332.
■t ll 'minf'BBi1 II ill'IWMHHMHH—BHU—s<
Kaupuin
g'amlan kopar.
Vald Poulsen
Klapparstíg 29. Sími 3024.
Kiolaverzlun
SIGURÐAR ÓLAFSSONAR
Simn.: KOL. Reykjavfk. Mml 1933
KAUPFÉL. REYKJAVÍKUR,
Bankastræti 2, simi 1245.
Ferðamenn hafa bezta tryggingu fyrir
góðum vörum með hæfilegu verði,
verzli þeir við kaupfélagið.
Komið i kaupfélagshúðina, þegar þið
— — komið til Reykjavíkur. — —
Húsaleigan í Reykjavík er fyrir
eina litla stofu við aðaigötur álíka
eins og jarðarafgjöld fyrir stærstu
höfuðból norðanlands, með vönduð-
um stórliýsum manna og fénaðai', og
miklum náttúrugæðum. Nú er hinn
raunverulegi byggingarkostnaður
hvergi minni á landinu, en við þess-
ar aðalgötur, rétt hjá höfninni, þar
sem lieilir farmar af byggingarefni
koma vikulega. þess munu finnast
dæmi, að húsaleigan boi'gi árlega hið
upphaflega liyggingarverð húsanna.
Hvert renna þessar mörgu miljónir
sem vinnandi menn í Reykjavík
boi'ga árlega að óþörfu i húsaleigu?
Ekki til þeirra, sem vinna að húsa-
smiði. Ilundruð manna i Reykjavík
lifa á því einu að braska með hús
og lóðir, eða að eiga liús og lóðir.
Gömlu liúsin, sem fæða eigendur sína
og klæða, án þess þeir þuríi að
vinna eða spinna.
]iað mun ekki ofmælt, að fyrir
liverja eina krónu, sem ji'amleiðend-
ur oða verkamenn eyða, eyðist tvær
krónur af þeim, sem eigi vinna fram-
leiðsluvinnu og ekki eru nytsemdart
armenn.
Jafnaðarmenn hirða lítt um þessa
hluti. Allt mundi þeirra vegna mega
ganga sinn vana gang til eilífðar-
nóns. Kaupið að vísu hækka með
hverjum óratug, en atvinnudrottn-
um fjölga, vöruverð og húsaleiga
stíga að sama skapi.
Hvert er viðhorf samvinnunnar við
auðdrotnun? Hin sama og Gandhi-
liða við enskum vörum. Samvinnan
bcrst ekki við auðvaldið, heldur
gengur framhjá, lætur það visna,
rýrna og vindþorna, verða að kölk-
uðum gröfum.
Setjum svo, að öllum vinnandi
mönnum i Reykjavik yrðu ó næstu
árum Ijósar hugsjónir samvinnunnar
og iiofðu þiek og fórharlund til að
knýja þær fram. Hversu mundi þó
við horfa? Sjómenn mundu smátt
og smátt týnast af togurum hlutafé-
laga. þeir mundu kaupa togara og
gora þá út sjálfir, þannig, að vinnan
cin yrði launuð. Allur gróði, allt tap
lenti :i þeim sjálfum. Einstaklingar
inyndu glaðir selja skip sín, fiskihús
og útgerðartæki, samyinnufélögum
sjómanna, lieldur en að láta ónotuð
og arðlaus, cf enginn vildi vinna
öðru vísi cn í samvinnufélagi, þar
sem allir væru jafn réttháir eigend-
ur vinnutækja sinna. Smám saman
næðu sjómennirnir sjálfir öllum
völdum yfir útgerðinni, hefðu i hönd-
um allt veltufé sjávarútvegsins. þeir,
sem ynnu við hvern togara, ættu
hann allir jöfnum lilutum, hásetar,
kýndarar, „landmenn", skipstjórar,
stýrimenn o. s. frv. Sennilega hefðu
þeir eitthvað hærra hlutfallslega,
sem kostað hefðu til sérmenntunar
undir starfið, en slíkur geypimunur
og- nú cr, mundi hverfa. En kaup
allra fara eftir þvi hversu rekstur-
inn gengi, allir mundu sjá sinn liag
piestan að vinna vel og drengilega.
það er ófrávíkjanleg regla í öllum