Tíminn - 18.08.1938, Blaðsíða 3

TÍMINN
136
Sjálfstæðísílokknum bent
á úrræði
Morgunblaðið heldur áfram
rógskrifum sínum um „hið
glataða lánstraust þjóðarinnar“.
Hugleiðingum sínum 16. þ. m.
lýkur það með þeim orðum, „að
horfast verði í augu við þessa
staðreynd og finna úrræði til
þess að þjóðin geti unnið hið
glataða traust erlendis11.
Sé það sannur ásetningur hjá
Morgunblaðinu, að reyna að
finna úrræði í þessum efnum,
skal því óðara bent á eitt, sem
vafalaust gæti komið að miklu
gagni.
Gjaldeyriserfiðleikar gera það
vitanlega að verkum, að litið er
á okkur með meiri tortryggni en
ella. En gegn þeirri tortryggni
er hægt að færa sterka rök-
semd. Það er sú röksemd, sem
Pétur borgarstjóri telur sig hafa
jafnan haldið fram við þá er-
lendu fjármálamenn, er hann
átti tal við. Hún er sú, að með
atorkusemi sinni og dugnaði
hafi þjóðin komizt betur yfir
erfiðleikana en hægt var fyrir-
fram að gera sér vonir um.
Ef erlendir fjármálamenn fá
þessar upplýsingar um okkur,
sem líka eru þær einu sönnu, er
minni líkur til þess að gjald-
eyriserfiðleikarnir reynist þjóð-
inni fótakefli á þann hátt, að
traustið á skilvísi og dugnað
hennar fari minnkandi.
En á það brestur mikið, að
allir, sem það geta, reyni að
gefa slíkar upplýsingar.
Þvert á móti virðist það tak-
mark stærsta stjórnmálaflokks-
ins í landinu, og þó einkum
blaða hans, að mála fjárhag
ríkisins og þjóðarinnar sem
dekkstum litum, skapa sem
mesta ótrú á stjórn þessara
mála og fara með tölur, sem
eru vísvitandi rangar og sýna
ástandið miklu verra en það er.
Óheiðarlegastur og vítaverð-
astur hefir þessi málflutning-
ur þó verið, þegar ríkið hefir
leitazt fyrir um lántökur er-
lendis. Þá hefir það kveðið dag-
lega við í íhaldsblöðunum, að
ekkert lán fengist, lánstraustið
væri glatað o. s. frv. Ef slík
skrif áttu að hafa nokkurn til-
gang, getur hann ekki verið
annar en sá, að spilla fyrir því
að lánið fengist, svo hægt yrði
síðar meir að kenna valdhöf-
Með því að útvarpsstjóri hefir
ekki látið mig fá ákveðna stöðu
þrátt fyrir ýms vilyrði, þá leyfi
ég mér hér meö að kæra hann
fyrir ósæmilega ástleitni, ef
staðan ekki fæst!
„Ástleitni“
útvarpsstjórans.
Og þá er komið að aðalefni
kærunnar: Hinni óleyfilegu ást-
leitni útvarpsstjóra. Hún á að
hafa lýst sér á þessa leið:
1. Að útvarpsstjórinn hafi
nokkrum sinnum komið heim til
stúlkunnar milli kl. 9—10 að
morgni, til að segja henni fyrir
verkum.
2. Að hann hafi kysst hana, er
hann fór til útlanda og beðið
Guð að blessa hana!
3. Að hann hafi ritað föður
hennar lofsamleg ummæli um
hana og sagt aö- því loknu, án
þess að séð verði hvort um gam-
an eða alvöru var að ræða, að
hún ætti að kyssa sig fyrir
þetta!
4. AÖ hann hafi beöið hana
aö vera þæga og góða stúlku!
Af þessu telja meðhjálparar
stúlkunnar morgunheimsókn-
irnar siðlausastar og mesta
misbeitingu á embættisaðstöð-
unni.
unum um þaö, hvernig komið
væri.
Ilér heima kunna ýmsir
menn að halda því fram, að
skrif íhaldsblaðanna sé ekki
tekin svo hátíðlega af erlendum
fjármálamönnum, að þau geti
nein áhrif haft. En þetta er
misskilningur. í öllum þing-
ræðislöndum er það talið höf-
uðhlutverk stjórnarandstöð-
unnar, að halda uppi gagnrýni
á ríkisstjórnina og þá ekki sízt
á fjármálastjórn hennar. Þetta
hlutverk stj órnar andstöðunnar
er meira að segja talinn einn
hyrningarsteinn lýðræðisins.
Því er ætlað aö skapa valdhöf-
unum heilbrigt aðhald og gefa
almenningi aðstöðu til aö
að fylgjast með því, sem miður
fer.
Það er frá slíku sjónarmiði,
sem t. d. Englendingar leggja
dóma á skrif stjórnarandstæð-
inga hér. Þeim er það ekki
kunnugt, að stjórnarandstæð-
ingar hér telja sig ekki hafa
neinar skyldur og þess vegna sé
þeim leyfilegt, að beita hvaða
vopnum, sem er.
En vegna þessara' ástæðna er
oft tekið meira mark á skrifum
stjórnarandstæðinga erlendis
en hér heima, þar sem menn
þekkja vinnubrögð þeirra og
vita hið sanna um málin.
Það má vera, að fyrirliðar og
blaðamenn Sjálfstæðisflokks-
ins hafi ekki gert sér þessa hlið
málsins ljósa. En athugi þeir
hana nánar, munu þeir komast
að raun um, að rógskrif þeirra
gera andstæðingum þeirra lítið
ógagn hér heima, nema síður
sé. Hinsvegar geta þau stórlega
spillt áliti þjóöarinnar í augum
erlendra manna, sem eru vanir
annari og heiðarlegri fram-
komu stjórnarandstæðinga.
Ef Sjálfstæðismenn vilja
því hjálpa til að „finna úrræöi
til að auka traust þjóðarinnar
erlendis“, er ekki hægt að benda
þeim á annað betra ráð, en að
hætta hinum illkynjuðu róg-
skrifum um fjárhag ríkisins og
þjóðarinnar og fylgja í þess stað
því fordæmi stjórnarandstæð-
inga annarsstaðar, að byggja
gagnrýni sína á öruggum tölu
legum heimildum. Þeir eiga að
styðja Pétur Halldórsson og
framgang hitaveitumálsins með
Hér er bersýnilega allt talið,
sem unnt er að gera að sakar-
efni á hendur útvarpsstjóran-
um. En þaö kemur þó hvergi
fram, að hann hafi í þessum
morgunheimsóknum leitaff eftir
ástum stúlkunnar á nokkurn
hátt, hvorki í orffum effa at-
höfnum. Hafi hann komið í
slíkum erindagerðum, hefir
hann átt að álíta stúlkuna svo
veika fyrir, að hún þyrfti ekki
annað en að sjá hann til þess
að hlaupa upp um hálsinn á
honum og hann þyrfti ekki
neitt fyrir neinu að hafa! í
kærunni er líka játað, að hann
hafi alltaf haft erindi, sem
ekkert áttu skylt við ástleitni,
heldur snertu starf stúlkunnar
við útvarpið. Einu rökin fyrir
því, að heimsóknirnar hafi haft
ósæmilegan tilgang, virðast þau
„að þeirri hugsun sló undir
eins niður í huga stúlkunnar,
að undir þeim byggi eitthvaö
annað en umhyggja fyrir henni
og stofnuninni“!
Hér skal elckert um það sagt,
hvort þessi hugsun, sem með-
hjálpararnir láta „slá niður í
huga“ ungfrú Jórunnar, sé rétt
skýring á framkomu útvarps-
stjórans, en ástleitni hans virð-
ist þá ósköp áreitnislaus og lít-
Jarðyrkjuverkíærí
- plóga og herfi o. fl. - er bezf að
kaupa að haustínu, og vera viðbú-
inn að vinna á klaka að vefrinum.
S E L J U Ms
K. K. Liens plóga, 3 sftærðir
Diskaherii 6 diska, 8 diska og 10 diska
Ffaðraherii 9 fjaðra
Hankmoherfi No. 1 og 2.
Samband ísl. samvínnuSélaga.
Kartöflu-
upptökuvélai*.
Þeir, sem ætla að kanpa kartöfluupp-
tökuvélar til notkunar á komandi
hausti, eru beðnir aðS senda pantanir
sínar seiii allra fyrst.
Samband ísl. samvinnuiélaga
Simi 1080.
MHitiMrtiMHiOdilililililililililililililililililiiililillHili
því að sýna fram á, að þjóðin |
hafi bjargazt betur yfir erfið-
leikana á undanförnum árum
en vænta mátti, sökum mann-
dóms sins og dugnaðar.
Hafni þeir þessu „úrræði“,
verður það ekki tekið hátíðlega,
þó þeir tali um það annað veif-
ið, að horfast þurfi í augu við
staðreyndirnar og „finna úr-
ræði“ til að auka traust þjóð-
arinnar. Einlægnin er þá ekki
meiri en svo, að þeir kjósa frek-
ar, viljandi eða óviljandi, að
vinna þjóð sinni skaða i þeirri
von, að það geri andstæðingun-
um erfiðara fyrir.
Bólusetníngarsprautur
fyrir bændur:
Sprautur í nikkeleruðum stokk, með 2 nálum, rúma bólu-
efni í 10 kindur ................... kr. 12.50
Sprautan sjálf, án stokks og án nála . kr. 8.05
Sprautur í nikkeleruðum stokk, með 2 nálum, rúma bólu-
efni í 20 kindur ................... kr. 15.50
Sprautan sjálf, án stokks og án nála . kr. 8.75
Sprautur með fingurfangi, í nikkeleruðum stokk, með 2 nál-
um rúma bóluefni i 10 kindur ....... kr. 15.00
Sprautan sjálf, án stokks og án nála . kr. 12.00
Sprautur með fingurfangi og lausu gleri, í nikkeleruðum
stokk, með 2 nálum, rúma bóluefni í 10 kindur kr. 15.00
Laus gler m/stimpli í sömu sprautu .. kr. 4.35
Lausar nálar, mjólkurstílar, doðasprautur, geldingartengur,
heygrímur, hlustunarpípur fyrir mæðisjúkt fé, ormalyf
fyrir sauðfé o. fl. fyrir bændur ávalt fyrirliggjandi.
Allar ofangreindar tegundir og fleira, sem yffur vantar, verff-
ur sent gegn póstkröfu, hverjum sem þess óskar. Skrififf okkur
hvaff þér þurfið og greinilegt nafn yffar og heimilisfang, og
yffur verffur svaraff um hæl. — Utanáskrift okkar er:
Langavegs Apótck, Rcykjavík.
Héraðsskólínn að
Laugum
hefst í liaust aÖ forfallalaii.su 12. október og
starfar um veturiun í 3 delldum, sem að undan-
förnu, yngrl delld, eldri deild og smíðadcild.
Umsóknir óskast scndar sem fyrst. Fósthús:
Einarsstaðir. liandssimasamband um Breiðu-
mýri. — Nánari upplýsingar veita, auk mín, aðr-
ir kennarar skólans.
Leifur Ást/eirsson
skólastjjóri.
Iþróttaskólínn í Haukadal
Eins otj að undanförnu starfar shólinn frá
1. nórember til 15. febrúar n. It.
HúsaUfínni hituð með hreravatni. —— Haf-
IfíSt.
Námsfíreinar: íþróttir, fimleikar, fílímu,
sund ofí útiíþróttir.
Bóklet/t: . Heilsufrteði, . stœrðfrteði, . ís-
lenzka ot/ danska.
Nemendur hafi með sér rúmföt, nema
undirdýnu.
Þess er krufizt að nemendur sýni heil-
briffðisvottorð.
Æskilefít að umsóknir komi sem ffírst, í
síðasta luffi ffírir 20. september n. k.
Sigurður Greipssou.
il fyrir sér, svo það er alveg eins
hægt að láta því „slá niður“ í
hug sinn, að hann hafi um-
gengist þessa kornungu frænku
sína, án þess að taka tillit til
þeirra formsatriða, sem em-
bættismaður þarf að gæta. Hin
velviljaða skýring á framkomu
útvarpsstjóra er þannig. En
meðhjálparar stúlkunnar telja
sér leik á borði og nota þessa
óformlegu framkomu hans til
að styðja hinar verstu grun-
semdir.
„Síefnd44
átvarpsstjóra.
Sú ásökun gegn útvarpsstjóra,
að hann hafi ekki efnt loforð
um að gera stúlkuna að aðal-
fréttaritara, vegna þess að hún
fékkst ekki til „fylgilags við
hann“, vixðist ekki á miklum
rökum reist. í fyrsta lagi verð-
ur ekki séð, samkvæmt framan-
sögðu, að hann hafi neitt reynt
til að fá stúlkuna „til fylgi-
lags“. í öðru lagi eru hvergi
sannanir fyrir því, að hann
hafi lofað stúlkunni ákveðið
umræddu starfi, enda hefði það
verið ófyrirgefanlegt bráðræði
af honum að ráða 17 ára gamla
stúlku í svo erfitt starf, án und-
angenginnar reynslu. Hann
segir líka í bréfi til föður stúlk-
unnar, „að ráðagerð sín um
framtíðarstarf hennar við út-
varpið hafi verið lausleg, þó
þykist ég nú vona, að hún
megi duga til þess starfs, sem
ég hefi fyrirhugað henni o. s.
frv“. Hér er hvergi beint loforð
heldur vilyrði, ef stúlkan reyn-
ist hæf. í samræmi við það var
hún látin æfa sig á fréttastof-
unni og þaö leiddi, að dómi út-
varpsstjórans, í ljós, að hún
væri ekki fær til starfans. En
útvarpsstjórinn lét hana samt
fá starf með 200 kr. mánaðar-
launum og verður tæpast hægt
að telja það til refsiaðgerða af
hans hálfu!
Því verður ekki neitað, að það
þarf sannarlega mikla dirfsku
og ósvífni til að bera karlmann
sökum um ástleitni af verstu
tegund, þegar tilefnin eru ekki
meiri en þau, sem greind eru í
kærunni. Getur nokkur maður
með réttu ráði látið sér koma í
hug, að saklaus og óspillt ung-
lingsstúlka vilji og þori að gera
slikt, án áeggjunar og án þess
að henni sé talin trú um, að hún
geti komið fram vilja sínum
með slíkum móti? Nei, að baki
slíkum verknaði standa óheið-
arlegri öfl, sem hafa annað
sjónarmið en það eitt, að rétta
hlut stúlku, sem margt bendir
líka til að þau hafi í raun og
veru ekki talið órétti beitta.
Þetta mál hefir t. d. ekki verið
rætt á vettvangi innan stofnun-
arinnar, þar sem ýms deilumál
hefir áður borið á góma.
Versla siðleysi
meðbjálparauna.
En þetta er þó kannske ekki
versta dæmið um það siðleysi
meðhjálparanna, sem kemur
fram í kærunni. Það er ekki
nóg, að reynt sé að koma sið-
leysisorði á útvarpsstjórann í
þessu eina máli, heldur er jafn-
framt dróttað siðleysi að starfs-
stúlkum stofnunarinnar, til þess
að gera hlut hans sem verstan.
Stúlkan segir í kærunni, að
þegar hún hafi verið búin að
vera hálfan mánuð einkaritari
útvarpsstjórans, hafi hann
sagt henni, að hann ætlaði að
láta hana skipta um starf og
byrja vinnu á fréttastofunni. Á
þessum hálfa mánuði voru
morgunheimsóknir útvarps-
stjórans flestar og stúlkan hefði
þess vegna átt að verða þvi
fegin, að komast sem mest úr
■ námunda við hann. En því fer
fjarri. „Var ég treg til í fyrstu“,
segir í skýrslunni! En svo kem-
ur langur kafli og verður hann
að teljast sá siðlausasti í allri
skýrslunni: „Hafði sá orðrómur
leikið í bænum, að hann (þ. e.
útvarpsstjórinn) væri þrábeð-
inn að taka stúlku inn í stofn-
unina, er Þóra heitir Hafstein
og er systir þulunnar Ragnheið-
ar Hafstein, og grunaði mig þá,
að hún ætti að taka við mín-
um störfum í aðalskrifstofunni
og þess vegna væri þörf á að
koma mér burtu“. Síðan segir:
„Nefnd Þóra er á sama rekí og
hefir hlotið svipaða menntun
og hafði svipaða æfingu og ég í
skrifstofustörfum. Sé ég því
ekki, aff stofnunin hafi veriff aff
neinu bættari, þó útvarpsstjóri
viki mér úr þessu starfi en tæki
hana“.
Hún er ekki vanskilin mein-
ing þessara orða. Hver var bætt-
ari? Og á hvaða hátt? Hér er
svo ógeðslega með mál farið, að
það sætir undrun, að sum blöð
skulu halda því fram, að skjal
af þessu tagi sé ritað af 17 ára
gamalli stúlku, og að allt, sem í
því stendur, beri að taka sem
óskeikulan sannleika. Á kann-
ske að trúa þeim glósum, sem
þarna eru fram bornar um aðra
starfsstúlku stofnunarinnar? Ef