Tíminn

Dagsetning
  • fyrri mánuðurjanúar 1939næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    1234567
    891011121314
    15161718192021
    22232425262728
    2930311234
    567891011

Tíminn - 24.01.1939, Blaðsíða 3

Tíminn - 24.01.1939, Blaðsíða 3
10. blað Tilim, þrigjadagiim 24. janúar 1939 39 A N N A L U Afmæll. Bjarni Þorkelsson, fyrrum skipasmiður verður 81 árs 25. jan. Hann er fæddur að Ás- eyri í Skaptár- tungu 25. jan. 1858. Foreldrar hans voru séra Þorkell Eyjólfs- son og R a g n- h e i ð u r Páls- dóttir frá Hörgs dal. - Áttu þau mörg börn og urðu flest þeirra þ j ó ð - kunn. — Bjarni fluttist korn- ungur með foreldrum sínum að Borg á Mýrum og nokkrum ár- um síðar að Staðastað. Þegar honum óx aldur til, vildi faðir hans setja hann til mennta, en hugur hans hneigðist meira að verklegu námi. Byrjaði hann ungur að stunda smíðar og varð brátt þj óðhagasmiður, þótt aldrei nyti hann neinnar til- sagnar. Gerði hann skipasmíðar að aðalstarfi sínu. Starfaði hann fyrst í verstöðvum við Breiðafjörð, síðar á Akureyri og seinast í Reykjavík. Þegar hann hætti smíðum, sökum ellihrum- leika, fyrir tveimur árum síðan, taldist svo til að hann hefði alls séð um smíði 485 skipa og báta. Þar að auki voru svo viðgerðir og endurbætur á fjölmörgum skipum og bátum. Segir þessi tala betur frá æfistarfi Bjarna en mörg orð fá gert. Bjarni annaðist auk þessa op- inbert eftirlit með skipum um 50 ára skeið. Dánardægur. Árnl Frið'riksson kennari á Þórarinsstaðaeyrum við Seyðis- fjörð andaðist 27. desember síðastliðinn. Árni var ættaður af Stokkseyri, rúmlega sextugur að aldri. Hann var kvæntur Vilborgu Jónsdóttur og eru börn þeirra sjö. Árni stundaði nám við Kennaraskólann árin 1910 og 1911. Árið 1912 gerðist hann kennari eystra og var það alla tíð síðan. Gekk hann að þeim storfum sínum þar til jólafrí var gefið i vetur, en lézt á þriðja degi jóla, eins og áður er sagt. Jafnhliða kennslustörfum sín- um stundaði Árni sjómennsku og landbúskap nokkuð. Var hann ávalt formaður á vélbát á sumrin, og með sama bátinn frá því árið 1910 og með sömu vélina í 26 ár. Jón J. Jónatansson járnsmið- ur, Glerárgötu 3 á Akureyri, andaðist 26. desember síðastlið- inn. Jón var Þingeyingur að ætt komandi kynslóða, en allt á móti því að þeir séu eyddir, sem stundarhagsmunir mest krefja. Skógarnir eru mikils virði fyr- ir framtíðina á margan hátt: 1. Skógarnir bæta loftslagið. Þeir veita skjól, dragá úr afli storma og skafrenninga. Þetta er alkunnugt erlendis og allir, sem búa við hina stærri skóga hér, hafa fundið að vindurinn verður hlýrri og kyrrara ef hann stendur af skógi, heldur en ef hann stendur af mýrarflóa eða hjarnbreiðu. 2. Skógarnir verma jarðveg- inn. Þar, sem skógur eyðist, er hætta á uppblæstri. 3. Skógarnir auka á fegurð landsins, binda fólkið fastar við átthagana og laða bæjarfólkið út í náttúruna. Skógarnir eru beztu útisamkomustaðir. Engir staðir eru betur fallnir til þess að byggja þar sumarbústaði fyrir félög og einstaklinga úr bæjunum. 4. Skógarnir voru aðalelds- neytisforði almennings. Svo mætti og enn verða víða um sveitir. Viður, sem gresjaður er við fyrstu gresjun, er sæmilegur eldiviður, en lítt til annars hæfur. En þá þarf víða að leggja vegi að skógum og um þá. Skóg- viðarofnar, sem nýlega eru farnir að flytjast inn, gera skóginn miklum mun nothæf- ari til upphitunar húsa. Ef til vill koma þeir tímar að skóg- arnir útrými, með aukinni JB Æ K. U R li r III III I II II TÍMARIT. Framsóknarfélögin í Reykjjavík efna til sameiginlegrar skennntunar að Hótel Borg miðvikudaginn 25. þ. m., sem hefst kl. 8,30. Eimreiðin, 4. hefti síðasta ár- gangs, er nýkomið út. Allmarg- ar greinar eru í heftinu og er hin fyrsta þeirra eftir Ólaf Lár- usson prófessor, rituð í tilefni af tuttugu ára fullveldisafmæli íslands, og nefnist Málstaður íslands. Ritstjórinn, Sveinn Sigurðsson, skrifar um Harald prófessor Níelsson og er það sjötíu ára minning hans. Ing- ólfur Davíðsson magister skrif- ar stutta en glögga grein um arfgengi og stökkbreytingar, Edvarð Árnason grein, er nefn- ist: Geta menn breytt veðrátt- unni og Sigurjón Jónsson um berklavarnir, svargrein til M. B. Halldórsson, en þeir hafa lengi átt í deilu um þetta efni. Nokkur kvæði eru í heftinu eft- ir Jakob Thorarensen, Árna Jónsson, Ólaf Jóh. Sigurðsson og Margréti Jónsdóttur, sögur eftir Þóri Bergsson, Sigurjón frá Þorgeirsstöðum. Loks er þýdd saga eftir D. H. Lawrence og þýddur kafli úr bók eftir Alex- ander Cannon, þann er skrif- aði Máttarvöldin. Þessi bók heitir Svefnfarir og er nýjasta ritverk hans. Fréttabréf til Tíinans. Tímanum er mjög kærkomið að menn úti á landi skrifi blað- inu fréttabréf öðru hvoru, þar sem skilmerkilega er sagt frá ýmsum nýmælum, framförum og umbótum, einkum því er varðar atvinnulífið. Allar upp- lýsingar þurfa að vera sem fyllstar og gleggstar, svo að ó- kunnugir geti fyllilega áttað sig á atburðum, fyrirtækjum og Til skcmmtunar verður: 1. Franisóknar-tvhist. 2. Rœða (Skúli Guðntundsson atvinnutnála- ráðherra). 3. Dans. Aðgöngumiðar fást á afgreiðslu Tímans, Lindargötu 1D — Sími: 2323 og við innganginn. Framsóknarmenn! Fjölmennið stundvíslega! Stjórnir félaganna. VÍRGÍNU CIOAHEIIUH Slk. Pákkínn í[oslcir kr.|*50 Fást / ál/um varæ/unum. Húðir og skinn. Ef bændnr nota ekki til eigin þarfa allar nÚDlR ojí SKliW, sem falla til á heimilum þeirra, ættu þeir að biðja KAUPFÉLAG sitt að koma þessum vörum í verð. — SAMBAND ÍSU. SAMVIAAUFÉUAGA selur IVAUTGRIPA- HfJÐIR, HROSSHtJÐIR, KÁUFSKIW, UAMB- SKEVJV og SEUSKIW til útlanda OG KAUPIR ÞESSAR VÖRUR TDL StJTUNAR. - JVAUT- GRIPAHtJÐIR, HROSSHÚÐIR og KÁUFSKEW er bezt að salta, en gera verður það strax að lokinni slátrun. Fláningu verður að vanda staðháttum, sem lýst er. Mörgum mun ef til vill finn- sem bezt og þvo óhreinindi og blóð af skinn- ast fátt til frásagnar úr fá- mennum og strjálum byggðum. En þó mun mála sannast, að í hverju byggðarlagi gerist nokk- uð það, sem tíðindum sæti, sé vel að gætt. Allmargir menn hafa orðið til þess að skrifa Tímanum greina- góð bréf, og er þeim hér með þakkað fyrir. og uppruna, en hafði dvalið um fjörutíu ára skeið á Akureyri og stundað þar iðn sína. Hann var kvæntur Þórunni Friðjóns- dóttur frá Sandi, en hún dó fyrir allmörgum árum. Jón var sextíu og fjögurra ára að aldri, er hann lézt. Hin síðari ár átti hann við vanheilsu að búa. vegagjörð og tækni, kuldanum úr sveitabæjunum. 5. Vænstu skógarnir framleiða mikið af efnivið til húsa og girðinga. Birkiskógarnir geta sparað mjög erlendan gjald- eyri til girðinga, og mundu geta enzt vel, ef þeir væru höggnir og birktir að vori, og þurkaðir árlangt. 6. íslenzka birkið er mjög „fínn“ viður (seinþroska, árs- hringarnir þunnir). Þetta skap- ar því ýmsa kosti til smíða og iðnaðar. Það er ágætt í rennda muni og til útskurðar. En svo mun mörgum farið, að þeim þykir vænst um muni sína, að þeir séu islenzkir, bæði að efni og vinnu. Svo mundi og um út- lendinga, er hér vildu kaupa minjagripi. En það er einnig mjög senni- legt, að á íslenzka birkinu mætti reisa stærri iðnað, svo sem pappírsvinnslu eða silkigerð. í sænskri bók um trj ásilkigerð segir, að viður sé því betri til silkigerðar, sem hann sé norðar sprottinn og finni. En þetta þarf nákvæmra rannsókna við og margháttaðra áður en nokkuð yrði framkvæmt. Viðarkol eru til margra hluta nytsamleg og mætti vel fara að þau yrði mikils virði, ef að kreppti með verzlun. IV. Öll þessi not skóganna, sem ég hefi nefnt, samrýmast því vel að skógarnir séu í eign og um- sjá hins opinbera. Það eru al- mannanot. En sérnot þeirra ein- Matreiðslu- námskeíð hefst 26. þ. mán. Kennt verður aðeins að tilreiða veizlumat. — Kvöldtímar 4—6 og 8—10. Uppl. á Sjafnargötu 5. Sími 3838. Þórarna Thorlacius Útbreiðið TÍMANN staklinga, sem næst búa skóg- um, eru einkum beitin, sem er skaðlegust alls ills fyrir skóg- ana. Ég hygg alveg víst að ef land- ið félli úr byggð, mundi það verða alvaxið viði milli fjalls og fjöru á fáum öldum. En í þeim sveitum, þar sem enn eru skóg- arleifar, mundu hlíðarnar klæð- ast skógi á fáum áratugum, ef þær væru friðaðar. Birkifræið er fislétt og svífur í lofti með vindum tugi kílómetra. Innan- um grasið í högum, engjum og jafnvel í túnum, sjást smáar birkiplöntur, eins til tveggja ára, um alla Þingeyjarsýslu, jafnvel í dölum, sem eru alger- lega skóglausir. Inni í Hörgár- dal, í miðju skóglausu héraði, var eftir því, sem mér var sagt fyrir alllöngu síðan, girt holt, sem nú er orðið birkivaxið. Víð- ir eða björk vex af sjálfu sér á flestum blettum, sem náttúran friðar sjálf, ef þeir á annað borð hafa hentug rakaskilyrði fyrir trjávöxt. Ef að klæða skal landið skógi á ný, svo um muni, verður að byggja á þeim grundvelli, sem eftir er af hinum forna nátt- úrugróðri landsins, birkiskóg- um, sem mundu af sjálfsdáðum breiða sig yfir allt land, ef mennimir ekki hömluðu vexti þeirra. Ef flytja skal nýjar er- lendar trjátegundir til gróður- setningar, mundu þær einnig eiga bezt skilyrði í skjóli gömlu skóganna. Ég hefi þaulhugsað þetta mál í mörg ár. Vil ég nú setja fram nokkrar tillögur, sem benda til þeirrar leiðar, er ég hygg að fara ætti, og yrði í senn fljót- virkust, ódýrust og afkastamest til þess að klæða fjöllin okkar á ný. Framh. unum, bæði úr boldrosa oj* bári, úður en salt- að er. Góð og Iireinlej* meðferð, á þessnm vörum sem öðrum, borgar sig. Þakka alla þá hlýju hugargeisla, sem vermdu mig á áttrœðisafmœli mínu, sem þið vottuðuð með blómum, skeytum, gjöfum og heimsóknum. ÓLAFUR ÍSLEIFSSON. TRÚLOFUNARHRINGANA, sem æfilöng gæfa fylgir, selur SIGURÞÓR, Hafnarstr. 4. Sent gegn póstkröfu hvert á land sem er. Sendið nákvæmt mál. SIGURÞÓR, Hafnarstræti 4, Reykjavík. ÞÉR ættuð að reyna kolin og koksið frá Kolaverzlun Sigurðar Ólafssonar. Símar 1360 og 1933. Vinnið ötullega fyrir Tímann. Sígurður Olason & Egill Sígurgeírsson Málilutningsskrífstola Austurstræti 3. — Sími 1712. Kopar keyptur í Landssmiðjunni. 208 Andreas Poltzer: ástæðan augljós til þess, að Meller hafði flúið frá lávarðinum og falið sig. Af því, að Meller grunaði ekki, að kona hans elskaði hann ennþá, eftir allt sem hann hafði gert henni á móti, hélt hann að hún væri komin í þeim erindum að kæra hann fyrir lögreglunni. Þó var ennþá ýmislegt í þessu máli, sem þurfti skýr- ingar við. — Hve lengi hafið þér dvalið í London, frú? spurði fulltrúinn sakleysislega. Og án þess að gruna nokkuð, svaraði hún: — Ég kom þann 31. október síðdegis. — Og þér settust undir eins að hér á Hotel Abadie? — Já. — Nei, frú! Þér haflð verið hérna síðan 1. nóvember. — Mig misminnti, þegar ég sagðist hafa komið 31. október. Það var 1. nóv- ember. Whinstone horfði á hana og hún leit undan. Hann sagði þurrlega: — Þér komuð 31. október og voruð á Imperial Hotel við Russel Square nóttina eftir. Þér létuð skrifa yður með yðar rétta nafni, frú Meller-Ortega. Þér fluttust morguninn eftir hingað á Hotel Abadie og kölluðuð yður nú Juliette Du- prés. Hvers vegna gerðuð þér þetta? Frú Meller svaraði ekki. Whinstone Patricla 205 Juliette Duprés hafði kynnzt Meller í París fyrir sex árum. Hún átti tízku- stofu í Rue Royal og hafði góðar tekjur af henni. Hún kunni vel við Meller. Hann sagðist eiga námu suður í Marokko og virtist eiga nóga peninga. Þegar hann bað hennar, tók hún honum og var hún þó talsvert eldri en hann. Hún sannfærðist fljótlega um, að maður hennar hafði sagt henni ósatt. Námurnar hans voru hvergi til, nema kannske í tunglinu, og flest benti á, að æfiferill hans væri býsna móskjóttur. Líklega hefði Juliette þó fyrirgefið hon- um þetta. En því miður komst hún að raun um, að Meller hafði gifzt henni eingöngu vegna þess að hún átti pen- inga. Samt sem áður datt henni ekki í hug, að slíta samvistum við hann, því að henni þótti vænt um hann og vildi ekki missa hann. En þótt hún væri ástfangin, hafði hún gát á peningum sínum og sleppti ekki umráðaréttinum yfir eignum sínum, sem voru allmiklar. Meller urðu þetta mikil vonbrigði og skapsmunir hans versnuðu dag frá degi. Juliette skildist smám saman, að það myndi verða ómögulegt að lifa saman við hann framvegis. Hún gekk því fram í því að skilja við hann, og þegar það var um garð gengið, hvarf Meller.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað: 10. tölublað (24.01.1939)
https://timarit.is/issue/56179

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

10. tölublað (24.01.1939)

Aðgerðir: