Tíminn - 27.05.1939, Blaðsíða 3

60. blað
v TÍMINN, langardaginn 37. maí 1939
339
A N N A L L
Fáein kvoðjuorð.
Fyrv. alþingismaðux, Guðjón
Guðlaugsson, er fallinn frá.
Nafn hans er fast mótað á
minningarspjöld okkar, hinna
eldri. Við minnumst þess, að
Strandamenn hafa Guðjóni
Guðlaugssyni mikið að þakka
frá fyrri tímum. Hér átti hann
mikið og heilladrjúgt starf að
baki.
Þegar hér fór að vakna ýmis-
konar þróun til framfara, um
og fyrir aldamótin, mátti heita
að Guðjón Guðlaugsson væri
þar alstaðar forustumaður.
Hann unni sveitalífinu og bar
menningu þess fyrir brjósti.
Þess vegna gekk hann ótrauður
að hverju starfi, er horfði til
heillavænlegra framfara. Hann
hafði mikinn áhuga á jarðrækt
og landbúnaði, og taldi þá
menningu þjóðhollasta, er
sprytti upp af samstarfi við
náttúruna. Ég efast um að hann
hefði nokkurntíma flutt til
Reykjavíkur, ef hann hefði ekki
getað lifað þar af landbúnaði,
öðrum þræði. Hann hætti aldrei
að íhuga og leita svars gagn-
vart erfiðum viðfangsefnum
landbúnaðarins.
Þau voru margþætt störfin,
sem Guðjón Guðlaugsson vann
að hér, enda var hann fjölhæf-
ur maður. Menn báru traust til
hans, sem hins réttsýna, vilja-
sterka og velviljaða manns, er
í engu vildi vamm sitt vita;
hann vildi héraðsbúum vel, og
hann brást aldrei því trausti,
sem til hans var borið. Áreiðan-
legri og samvizkusamari mann,
að því er fjárreiður snerti, hefi
ég aldrei þekkt. Trúnaðarstörf-
in fyrir almenning voru falin
honum bæði í sveit hans og hér-
aði hans, það kom eins og af
sjálfu sér, hér þurfti enga með-
mælendur.
Samvinnustefnan átti erfitt
uppdráttar um aldamótin. Guð-
jón Guðlaugsson var þar í far-
arbroddi, hér um slóðii'. Þrek
hans og viljafesta létu hann
keppa að settu marki, og sækja
á brekkuna, þótt oft stæði í
fangið. Hann var skapfestumað-
ur, traustur og trúr hverju því
starfi, er hann gaf sig að. Hann
vildi að hverskonar framfarir
byggðust á traustum grundvelli
þess, er þjóðhollt væri, þ. e. að
framsóknin væri eðlileg og líf-
ræn þróun þess, er fyrir var, en
engin angurgapastökk út í
framtíðina. íhugun, rannsókn
og hófsemi, varð hér að vera á
öllum hlutum.
Um langt skeið var Guðjón
Guðlaugsson þingmaður þessa
kjördæmis. Hygg ég, að sagan
muni skipa honum framarlega
í flokk meðal þjóðnýtra þing-
manna, og að hann hafi þar gert
heiður stéttar sinnar meiri.
Hann hvarf frá hversdagsstörf-
um sveitalífsins að þingmennsk-
unni. Hvort sem hann stóð að
starfi við sláttinn eða skepnu-
hirðinguna, vann í sölum Al-
þingis að alþjóðarmálum eða sat
til borðs við konungskomur,
hvarvetna sómdi hann sér vel,
brjóstvitið brást honum aldrei.
Einu sinni átti Guðjón sál. í
allskörpum erjum við annan
merkan mann hér um slóðir.
Báðir voru menn til þess, að
taka höndum saman undir lok-
in, höndum drengskapar og
sáttfýsi.
Ég kom nokkrum sinnum að
Hlíðarenda til Guðjóns sáluga,
einkum seinni árin. Mér fannst
andrúmsloft kærleikans vera
þar innan veggja, það var eins
og ánægjubros hlýleika og ást-
úðar léki um ásjónu öldungs-
ins, ef talið barst að ástvinum
hans.
Blessuð sé þeim minning hans.
Aldraður Strandamaður.
leytíð
hinna eggjahvítu-auðugu fiski-
rétta:
Fiskibuff,
Fiskibollur,
Fiskigratin,
Fiskibúðingar,
Fiskisúpur.
Allt úr einum pakka af mann-
eldismjöli. Fæst í öllum mat-
vöruverzlunum.
Heildsölubirgðir hjá
Sími 5472.
Símnefni: Fiskur.
milj. króna, en auk þess er
hluti bæjarins af þeim „duldu
greiðslum“, sem árlega þarf að
standa skil á til útlanda, svo
sem vextir og afborganir lána,
ferðakostnaður, námskostnaður
o. m. fl. Það er því mjög stór
fjárhæð í erlendum gjaldeyri,
sem Reykvíkingar nota árlega,
en sem greidd er með fram-
leiðsluvörum annarra lands-
manna.
Það þarf út af fyrir sig ekki
að vera athugavert þó að not-
kun Reykjavíkur á erlendum
gjaldeyri sé nokkru meiri en
gjaldeyrisvöruframleiðsla bæj-
arbúa, þegar þess er gætt, að
flestir þeir, sem vinna ólíkam-
lega vinnu hér á landi, og sem
ekki er ætlað að stunda fram-
leiðslustörf, svo sem embættis-
menn ríkisins o. fl., eru búsettir
í Reykjavík, én sá mikli munur,
sem nú er á gj aldeyrisþörf bæj-
arins og útflutningsframleiðslu
hans er mjög óeðlilegur og get-
ur eigi haldið svo áfram til
lengdar.
Reykvíkingar hafa miklar
tekjur af sölu á erlendum vör-
um til annarra landsmanna og
hefir svo verið um langt skeið.
Vafalaust hefir sú verzlun orðið
meiri síðustu árin, vegna inn-
flutningshaftanna, heldur en
orðið hefði, ef verzlunin hefði
verið frjáls. Viðskipti íslenzkra
heildsala og umboðssala, sem
undantekningarlítið eru búsett-
ir í Reykjavík, hafa verið hlut-
fallslega meiri en . áður, vegna
viðskipta við lönd, sem erfitt er
fyrir litlar verzlanir að skipta
við milliliðalaust. Þegar hægt
verður að létta af viðskipta-
hömlum, má gera ráð fyrir, að
á þessu verði nokkur breyting,
þar sem verzlanir utan Reykja-
vikur munu yfirleitt telja sér
óhagstæðara að kaupa erlendar
vörur frá Reykjavík heldur en
beint frá útlöndum, vegna þess
að allmikill aukakostnaður
hlýtur alltaf að falla á þær vör-
ur, sem fluttar eru til Reykja-
víkur og þaðan aftur til verzlana
víðsvegar um landið. Getur því
svo farið, að ágóði reykvískra
heildverzlana af viðskiptum við
verzlanir annars staðar á land-
inu fari þverrandi um leið og
innflutningshöftin verða af-
numin.
Byggingarnar.
Vegna þeirrar miklu fólks-
fjölgunar, sem orðið hefir 1 bæn-
um á undanförnum árum, og
sem lýst var í upphafi þessar-
ar greinar, hefir að sjálfsögðu
verið byggt þar mjög mikið af
íbúðarhúsum. Stór hverfi hafa
verið byggð upp og miljónir
króna lagðar í þær byggingar á
hverju ári. Byggingariðnaðar-
menn eru orðnir fjölmenn stétt
í bænum og þeir vilja halda á-
fram að byggja hús, því að sú
atvinna gefur þeim háar tekjur.
Kaupmennirnir í bænum, sem
verzla með byggingarefni, óska
þess einnig, að sem mest sé
byggt á hverju ári og að áfram-
hald verði á þeim framkvæmd-
um, því að á meðan er von
hagnaðar af verzlun með bygg-
ingarefni. Þeir sem eiga pen-
inga hafa líka verið fúsir til að
leggja þá í hús í Reykjavík, því
Gula bandið
er bezto og ódýrasto smjörllklð.
i heildsölu hjá
Samband <sl. samvinnuf élaga
Siml 108«.

THE WORLD'S GOOD NEWS
will come to your home every day through
THE CHRISTIAN SCIENCE MONITOR
An Intematiotial Daily Newspaper
It records for you the world's clean, constructive doings. The Monltor
does not exploit crime or sensation; neither does it lgnore them,
but deals correctively with them Features for busy men and all the
family, including the Weekly Magazine Section.
The Christian Science Publishing Society
One, Norway Street, Boston. Massachusetts
Please enter my subscription to The Christian Science Monitor for
a period of
1 year $12.00 6 months $6.00 3 months $3.00 1 month $1.00
Wednesday issue, including Magazine Section: 1 year $2.60. 6 issues 25c
Name .
Samþie Copy oti Request
Tílkynning
frá Gjaldeyris- og ínnflutníngsnefnd.
I*eir innflytjeiidur, sein óska að flytja til
landsins, á síðari helmingl yfirstandandi árs,
vörur sem innflutningsleyfi þarf fyrir, saman-
ber reglugerðir um gjaldeyrisverzlun o. fl. 14.
júní 1938 og' 15. þ. m., þurfa að senda oss um-
sóknir um gjaldeyris- og innflutningsleyfi fyr-
ir 30. júní n. k.
Lmsóknir um leyfi fyrir útgerðarvörur
þarf þó ekki að senda fyrir tímabil þetta I einu
lagi, heldur nægir að semla þær með hæfileg-
um fyrirvara áður en kaup þarf að gera í
liverju tilfelli.
1 þessu sambandi koma að sjáifsögðu ekki
til greina þær vörur, sem þeg'ar hefir verið út-
OL
i 11
inðin
austur um til Seyðisfjarðar
þriðjudaglnn 30. þ. m. kl. 9. síðd.
Flutningi sé skilað fyrir há-
degi á laugardag.
Pantaðir farseðlar óskast sótt-
ir fyrir sama tíma.
Happdrætti
Skrúðgarðs Skallagríms
Borgamesi.
Eftirtaldra vinninga hefir ekki
enn verið vitjað:
Nr. 4, 6, 9, 11, 14, 15, 66, 205,
549, 964, 1208, 1952.
Vinninganna sé vitjað til
Skrúðgarðsnefndar Skallagrims-
garðs, Borgarnesi.
Hreinar
léreftstuskur
kaupir
PRENTSMIÐJAN EDDA H.F.
Lindargötu 1D.
að þar hafa fjármunir þeirra
gefið góðan arð. Og bankar og
sjóðir hafa veitt stórfé að láni
til húsabygginga í bænum. Hér
hafa því mörg öfl verið að verki.
Fólksfjölgunin hefir kallað á
nýjar íbúðir, (nýju húsin kalla
lika á fólkið), peningamenn og
peningastofnanir hafa viljað
leggja fram féð, kaupmennirn-
ir hafa heimtað innflutning á
byggingarefni til þess að geta
hagnazt á sölu þess og iðnaðar-
mennirnir hafa tekið undir þá
kröfu til þess að geta haft at-
vinnu við húsasmíði. Fyrir
þessum sameinuðu öflum og
háværum kröfum þeirra hefir
athugun á því, hvað skynsam-
legt væri í þessum efnum, oft
orðið að víkja. Þeir aðilar, sem
hér hafa verið nefndir, hafa
ekki talið þess þörf að íhuga
hvort þjóðin hefði efni á að
leggja svo mikið fé i húsabygg-
ingar í höfuðstaðnum og hvort
það væri viturleg ráðstöfun.
Þessum mönunm ætti þó að vera
það ljóst, að t il þess að það
mikla fé, sem lagt er í íbúðar-
húsabyggingar geti gefið nokk-
urn arð, þarf þaff fólk, sem býr í
húsunum aff hafa atvinnu sem
veitir því tekjur. Það væri a. m.
k. ekki óskynsamlegt af einstök-
um peningamönnum og stjórn-
endum bankanna, sem leggja
peningana í húsin í Reykjavík,
að hugleiða það atriði hvernig
leigan muni gjaldast og hve
mikils virði þessi eign þeirra
muni verða í framtíðinni, ef út-
flutningsframleiðslan í bænum
heldur áfram að dragast saman.
(Framh. á 4. slðu)
„Gullfoss”
fer á sunnudagskvöld 28. maí kl.
10 til Breiðafjarffar og Vest-
fjarffa.
Pantaðir farsefflar óskast
sóttir f DAG, verffa annars
seldir öffrum.
„Dettííoss“
fer á miðvikudagskvöld 31. maí
um Vestmannaeyjar til Grims-
by og Hamborgar.
M.s. Dronning
Alexandríne
fer mánudaginn 29. þ. m. (ann-
an hvítasunnudag) kl. 6 síffdeg-
is til Kaupmannahafnar (um
Vestmannaeyjar og Thorshavn).
Þar eff skrifstofunni verffur
lokaff kl. 12 á hádegi á laugar-
dag, þurfa farþegar aff sækja
farseffla fyrir þann tíma.
Einnig þurfa vörur til útlanda
og Vestmannaeyja aff koma fyr-
ir hádegi í dag.
Skipaafgreiðsla
Jes Zimsen
Tryggvagötu. Sími 3025.
hlutað fyrir allt árið, en það eru vefnaðarvör-
ur til verzlana og byggingavörur til verzlana
utan Reykjavíkur.
IJmsóknir, um leyfi til innflutnings á ofan-
greindu tímabili, sem berast oss eftir liinn til-
skilda tíma, verða yfirleitt ekki teknar til
greina nema um sé að ræða nauðsynjar til
útflutningsframleiðsluimar.
IJmsóknum um leyfi fyrir vörum, öðrum en
útgerðarvörum, sem þegar liafa borizt nefnd-
inni og ekki hafa verið afgreiddar, verður
ekki svarað fyrr en útlilutun fer fram.
Reykjavík, 34. maí 1939.
Gjaldeyris- og ínnflutníngsnefnd.
Tilkynniné
Til þess að fyrirbyg’gja misskilning og forða
fólki frá óþörfu óinaki, skal það fram tckið,
að engin smásala á sér stað í Sjóklæðagerð
tslands h. f., Skerjafirði. — I»að fólk, sem ætl-
ar að kaupa vörur framleiddar af Sjóklæða-
gerð íslands h. f., er því vinsamlegast beðið
að snúa sér til vciðarfæra- og vefnaðarvöru-
verzlana bæjarins með kaup sín.
Sjóklæðagerð Islands h.í.
Skerjafirði.
56 William McLeoá Raine:
ekki móðgað hana siðferðilega, það var
Steve viss um af framferði hennar
sjálfrar. En einhverra hluta vegna var
henni áreiðanlega í nöp við hann.
Steve langaði sem sýslumann að vita
meira um mann þennan, sem, að því
er virtist ástæðulaust, var að ferðast
þarna um auðnirnar. Honum fannst
hann af og til kannast við andlit
mannsins. Hann hafði séð þetta andlit
einhversstaðar, og það fyrir skömmu,
en hann átti ómögulegt með að muna
hvar. Þetta var allt i lausu lofti fyrir
honum þessa stundina, en hann myndi
bráðum, ef til vildi innan klukkustund-
ar, muna það, og geta þá ráðið eitthvað
af gátunni.
Walsh fór aftur inn í kofann-
— Þegar þú ert tilbúin, Molly, held
ég að við ættum að fara að komast af
stað. Við verðum að hafa hraðann á ef
við eigum að ná til bæjar fyrir kvöld-
verð. Ég hef sent Frank á undan, með
orð til föður þíns, um að þú sért fundin.
— Ég er þegar tilbúin.
— Gott. Við komum með lausan hest
handa þér. Við karlmennirnir verðum
að skiptast á um að ganga.
— Ég mun reyna að verða ykkur ekki
til tafar, sagði Taylor.
Sýslumaðurinn tók hatt af bekknum
og setti hann upp. Hatturinn var ekki
Flóttamaðurinn frá Texhs 53
#
værð. Höfuðið var lítið og hárið hrokkið.
Hann bar það tígullega, án þess að vera
vitund hégómlegur.
Slim Hodges var lengi vel önn-
um kafinn við að dá eldamennsku
Molly í verki. En loks gaf hann sér tíma
til að spyrja Taylor einnar spurningar:
— Ókunnugur, spurði hann, með
fullan munninn af hrísgrjónagraut.
Taylor leit snöggvast á kúrekann og
sá undir eins allt, sem hann vildi um
hann vita. Slim var toginleitur, stutt-
nefjaður og varaþykkur. Það var hálf-
gerður hundssvipur á andlitinu og ekki
erfitt að sjá að maðurinn var flón.
— Já, svaraði Taylor.
— Verzlun?
— Ég er að svipast um eftir stað til
vetursetu.
Peters rumdi. Slim vissi ekki almenni-
lega hvernig hann átti að taka svarið.
En hann lét á engu bera. — Þú finnur
hann varla hér um slóðir, vinur.
— Ef þú ert viss um það, hætti ég
bara að svipast um eftir honum.
— Það liggur í augum uppi, er ekki
svo? Þessi snjór allur og-------
Slim hætti, því að hann tók eftir því,
að félagar hans glottu allir. Hann gat
sér þess til, að hann hefði nú einu sinni
ennþá gert sig að flóni.
Skömmu seinna, þegar hann var kom-