Tíminn - 05.09.1939, Qupperneq 3

Tíminn - 05.09.1939, Qupperneq 3
102. blað TÍMINN, |»riðjudagiiui 5. sept. 1939 407 ÍÞRÓTTIR R Æ K T R MeistaramótifS liér og í Noregi. Fyrir íslenzka íþróttamenn er á margan hátt fróðlegt að bera saman árangur i frjálsum í- þróttum á meistaramótinu hér og í Noregi, en þau fóru fram í báðum löndum um seinustu mánaðamót: 100 m. hlaup: Fyrsti maður Norðmanna varð 10.6 sek., sá fimmti 11.1 sek. ís- landsmeistari varð Sveinn Ing- varsson á 11.6, en íslenzka metið, 10.9 sek., setti Sveinn í fyrra. 200 m. hlaup: Fyrsti maður Norðmanna varð 21.5 sek. og þriðji 22.4 sek. ís- landsmeistari Sveinn Ingvarsson á 23.4, en íslenzka metið, 23.1 sek., setti Sveinn í fyrra. 400 m. lilaup: Fyrsti Norðmaðurinn varð 49.8 sek. og sá fjórði 50.3 sek. ís- landsmeistari varð Sigurgeir Ár- sælsson á 53.2 sek. og er það 0.6 sek. lakari árangur en íslenzka metið. 800 m. hlaup: Fyrsti Norðmaðurinn varð 1 mín. 54.5 sek. og sá fimmti 1 mín. 57.2 sek. íslandsmeistari varð Sigurgeir Ársælsson á 2 mín. 2.2 sek og er það ísl. met. 1500 m. hlaup: Fyi'sti Norðmaðurinn varð 3 mín. 56.8 sek. og sá sjötti 4 mín. 0.6 sek. íslandsmeistari varð Sigurgeir Ársælsson á 4 mín. 11.1 sek. og er það bezti timi, sem náðst hefir hér á landi. 5000 m. hlaup: Fyrsti Norðmaðurinn varð 14 mín. 53.6 sek. og sá fjórði 15 mín. 11.8 sek. íslandsmeistari varð Siguxgeir Ársælsson á 16 mín. 06.4 mín. og er það sæmilegur íslenzkur tími. 1000 m. boðblaup: Fyrsta sveit Norðmanna varð 1 mín. 59.2 sek. og sú þriðja 2 min. 0.8 sek. íslandsmeistari varð sveit K. R. 2 mín 09.7 mín. og er það mjög góður íslenzkur tími. Sleggjukast: Bezti Norðmaðurinn kastaði 46.58 m. og sá þriðji 44.32 m. ís- landsmeistari varð Vilhjálmur Guðmundsson, sem kastaði 41.24 m. og er íslenzkt met. Kringlukast: Bezti Norðmaðurinn kastaði 49.42 m. en sá þriðji 45.09 m. íslandsmeistari varð Kristján Vattnes, sem kastaði 41.07, en Landnám Ingólfs. Af safni til sögu landnáms Ingólfs, sem félagið Ingólfur kostar útgáfu á, eru nú komin út tvö ný hefti, er falla inn í II. og III. bindi. í hefti þvi, er nú bætist við II. bindi, er áframhald á lýs- ingu Þórbergs Þórðarsonar á lifnaðarháttum í Reykjavík á síðara helmingi 19. aldar. Er frásögn Þórbergs lokið með þessu hefti. Þessi ritgerð hans er merkileg á ýmsan hátt, skemmtileg aflestrar og víða komið við. í viðbótinni við III. bindið eru gamlar sóknalýsingar. Aftan við þar er ýtarleg nafnaskrá. Fyrst er lýsing Garðaprestakalls frá 1842, þá lýsing Mosfells- og Gufunessókna frá 1855 og loks lýsing Reynivailasóknar árið 1840 Félagið Ingólfur hefir áður gefið út, auk nokkurra þessara sóknalýsinga og ritgerðasafns- ins, lýsingu Gullbringu- og Kjósarsýslu og þætti úr sögu Reykjavíkur. íslenzka metiö, 43.46 m. setti Ól- afur Guðmundsson í fyrra. Kúluvarp: Bezti Norðmaðurinn kastaði 15.34 m. og sá þriðji 13.80 m. ís- landsmeistari varð Sigurður Finnsson, sem kastaði 13.18 m., og er það 30 cm. skemmra en ís- landsmetið. Spjótkast: Bezti Norðmaöurinn kastaði 61.73 m. og sá þriðji 59.19 m. ís- (Framh. á 4. síðu) u éröbréfabankim n y C Á<JSluvstr. ó sum 5652 .Opið M.11-12o<)1.5, Annast kaup og sölu verðbréfa. skipagrúa, sem breiddi úr sér um allan sjó milli Blönduóss og Vatnsness og norður með öllum Skaga, svo langt sem augað eygði. Aðeins var drukkið kaffi í skólanum að Reykjum, en síðan ekið stanzlaust suður í Reykholt. Af Holtavörðuheiði sá nú glöggt austur til jökla, en Borg- arfjarðarhéraðið tók á móti manni með lognkyrru kvöldi og „Alpaglóð" á suðurfjöllum. Góður beini, góður svefn, gufubað og sundsprettur í skólalauginni bjó mann vel undir Kaldadalsferðina næsta dag. Hélzt sæmilegasta veður þar til komið var á sjálfan dal- inn, en þá mætti okkur þoku- rigning og suöaustan kalsa- stormur. Þingvöllur galt þessa veður- fars. Þó sást þar vel um allt undirlendi. Og svo er þar sér- kennileiki náttúrunnar stór í skörðum, að hann festir sig í minni, hversu sem ástatt er um veðurlag, þótt flestir kunnugir muni telja,að Þingvellir séu ekki nema svipur hjá sjón í slíku veðurfari. En betri en sólskin voru ræður þeirra Pálma Hann- essonar og Bögholms blaða- manns. Tókst þeim að skapa þá útsýn um náttúrufar, sögu og helgi Þingvalla, sem líkleg er til að verða áheyrendum torgleym- anleg, og þar með náði þessi Kaldadalsdagur sínu ákjósan- lega hámarki. Enn var sezt í bif- reiðarnar, ekið um hina breyti- legu og fögru leið vestan Þing- vallavatns allt til hins vina- lega Þrastalundar. VI. Þar voru komnir fulltrúar Reykj avíkurbæj ar, borgarritari, hagfræðingur bæjarins og raf- magnsstjóri, en næsta dag voru blaðamenn gestir höfuðstaðar- ins. Eftir góða nótt streymdi sunnlenzk stórrigning í svo stríðum straumum niður eftir gluggunum, meðan drukkið var morgunkaffið, að ekki^var laust við að kviðið væri fyrir að kom- ast út í bifreiðarnar. En — þeg- ar til þess kom, datt ekki dropi úr lofti. Var nú ekið að orku- verinu við Sog og það skoðað undir leiðsögn Steingríms Jóns- sonar rafmagnsstjóra. En snúið að Þrastalundi aftur og snædd- ur morgunverður. Að því búnu var ekið að Gullfossi og síðan til Geysis. Brá nú svo við, að upp létti, sólin hellti geislaflóði yfir héraðið, en Geysir heilsaði gestunum með drunum í und- irdjúpum, sem hlaut að verða skilið á þann hátt, að hann mundi ætla að veita blaðamönn- unum „viðtal“. Enda kom að því. Gaus hann þarna einu af sínum óviðjafnanlegu gosum og undir hinum ákjósanlegustu kring- umstæðum. Hægur andvari af suðri greiddi gufumökkinn frá gosinu, sem hófst æ hærra og sólin skein uppljómandi á hinn fegursta hátt, en regnbogi mynd aðist í úðanum, eins og sérstök og óvenjuleg vinsemdarkveðja til hinna sjaldgæfu, mikils- mestu gesta. Gragufræðaskoliiiu i Rcykjavik byrjar eins og áður 1. október. Umsóknir um skólavist næsta vetur verða að koma til mín fyrir 15. september. Eldri nemendur verða einnig að tilkynna fyrir þann tíma, hvort þeir halda áfram námi, því að allmargir bíða eftir sæti, ef það kynni að losna. — Heima kl. 7—9 síðdegis. Ingimar Jónssou Vitastig 8 A. — Sími 3763. ACCUMULATOREN-FABRIK, DR. TH. S0NNENCHEIN. Kaupcmlur Tímaus. Gjalddagi Tímans var 1. júní sl. Margir hafa enn ekki gert nein skil til blaðs- ins fyrir yfirstandandi árg. Væri æskilegt að kaupend- ur greiddu blaðið hið fyrsta, annaðhvort í póstá- vísun beint til innheimt- unnar í Reykjavík eða til innheimtumanna blaðsins, sem eru í nær öllum hrepp- um og kaupstöðum. Þeir kaupendur, sem ekki greiða yfirstandandi á r g a n g blaðsins, mega búast við að hætt verði að senda þeim blaðið um næstu áramót. „Gullfoss” fer í kvöld 5. september ,um Vestmannaeyjar til Leith og Kaupmannahafnar. ,,Brúarfoss“ fer frá Kaupmannahöfn 5. sept- ember að kvöldi beint til Vest- mannaeyja og Reykjavíkur. Húseignir til sölu, stærri og smærri, á góð- um stöðum í bænum með laus- um íbúðum 1. október. Upplýsingar gefur HANNES EINARSSON, Óðinsgötu 14 B. Sími 1873 ÞÉR ættuð að reyna kolin og koksið frá Kolaverzlun Sigurðar Olafssouar. Símar 1360 og 1933. Hraðferðir B. S. A. Alla daga nema mánudaga um Akranes og Borgarnes. — M.s. Laxfoss annast sjóleiðina. Afgreiðslan í Reykjavík á Bifreiðastöð íslands, sími 1540. Bifreiðastöð Aknreyrar. Reykjavík. Sími 1249. Símnefni: Sláturfélag. IViðnrsuðnverksmiðja. — Bjjúgnagerð. Reykluis. — Frystíhús. Framleiðir og selur í heildsölu og smásölu: Niðursoðið kjöt og fiskmeti, fjölbreytt úrval. Bjúgu og allskonar áskurð á brauð, mest, og bezt úrval á landinu. Ilangikjöt, ávalt nýreykt, viðurkennt fyrir gæði. Frosið kjöt allskonar, fryst og geymt í vélfrystihúsi, eftir fyllstu nútíma- kröfum. Egg frá Eggjasölusamlagi Reykjavíkur. Verðskrár sendar eftir óskum, og pantanir afgreiddar um allt land. Skrifstofnr Stj ornarráðNins Sjúkramáladeild og örkumla, sem verið hafa í Austurstræti 14, eru fluttar á Fríkirkjuveg 11. Húðir og skinn. Ef hændur nota ekki til eigin þarfa allar HÉÐIR og SKITVIV. sem falla tíl ú lieimilum þeirra, ættn þeir að biðja KAUPFÉLAG sitt að koma þesstun vörnm í verð. — SAMRAIVD ÍSL. SAMVINIVTJFÉLAGA selur AAIJTGRIPA- niJÐIR, IIROSSIIÉÐIR. KÍLFSKEVA, LAMR- SKIJVJV og SELSKEVN til útlanda OG KALPIR ÞESSAR VÖRUF TIL SÉTUTVAR. - JVAUT- GRIPAHÉÐIR, RROSSHÚÐIR og KÁLFSKIIVJV er bezt að salta, en gera verðnr það strax að iokinni slátrun. Fláningn verðnr að vanda sem bezt og þvo úhrelnindl og blóð af sklnn- unum, bæði úr holdrosa og hári, áðnr en salt- að er. Góð og hreinleg meðferð, á þessum vörnm sem öðrnm, borgar sig. Var þetta verðugur lokaþáttur á hinni glæsilegu för hinna dönsku blaðamanna um landið, sem nú hafði staðið í viku. Var enn ekið til Þrastalundar og þar snæddur miðdegisverður undir forsæti borgarritara og annarra fulltrúa Reykjavíkur- bæjar, en í þeirri veizlu safnaði Gunnar Nielsen stjórnmálarit- stjóri Poletiken, geislabrotum leiðangursins í þessa þegar landskunnu setningu: „Þið hafiö átt einn sendiherra í Danmörku, nú eigið þið tíu!“ Menn kunna nú að ætla, að þetta sé venjulegt skálaræðu- orðatiltæki. En við landarnir í förinni, sem kynntumst þessum mönnum, vissum hve skrum- lausir, orðprúðir og orðvarir þeir voru, við hljótum að skilja þetta á annan veg. Þessi setning er ekkert þakk- arávarp fyrir það,sem fyrir þessa menn var gert. Þetta er útrás þeirra áhrifa, sem þeir urðu fyr- ir af landinu sjálfu, náttúrufari þess, möguleikum þess, sögu þess og fólksins, sem það bygg- ir, uppgerðarlaus, áherzlulaus og í ejnlægni mælt. Á þann hátt er ég viss um að hún settist í okkur alla, íslenzku samferðamennina. Um kvöldið var haldið til Reykjavíkur. Framh. 224 William McLeod Raine: hennar. Hárlokkur, mjúkur sem silki, straukst um kinn hans. Og eins og áður: „Titrandi varir hennar mættu vörum hans.“ XXIV. KAFLI. Þegar Clem Oakland og Flamigan voru horfnir í hæðunum, snéru þeir ekki suð- ur á taóginn til Picket Wire, heldur héldu áfram lengra eftir Black Buttes högun- um. Reiði Clem var rénuð svo, að hann gat sagt frá fyrirætlunum sínum. — Ég ætla að hinkra við hjá Mosley gamla meðan þú nærð i læknir til að gera við löppina á mér, sagði hann. — Að því búnu mun ég hefjast handa. Ef þess- ir þöngulhausar halda að þeir geti gert á hluta minn, án þess að ég endurgjaldi, þá skulu þeir komast að öðru áður en langt um líður. Flamigan gaut hvítmatandi augunumá á Oakland. — Hvað ætlar þú að gera Clem? — Margt. Ég skal sýna þeim hver það er, sem hefir töglin og hagldirnar hér um slóðir. Flamigan glotti djöfullega svo sá í svört tannbrotin. Honum þótti ekkert fyrir því, þó húsbóndi hans hefði fengið kúlu í lærið. „Gamli maðurinn", eins og Flamigan nefndi húsbónda sinn, var harðstjóri. Flamigan var því auðvitað Flóttamaðurinn frá Texas 221 hún lézt vera. Hún hafði alltaf dáðst að honum. Síðustu dagana hafði hún hjúkrað honum og verið honum móðir, auk þess að vera vinur hans. Vellíðan hans hafði legið henni mjög á hjarta, og það þvi fremur, sem henni fannst að hún bæri ábyrgð á því, sem skeð hafði. Væri ekki skynsamlegast að binda endi á vandræði hennar, með því að taka honum, ef hann lagði hug á hana í al- vöru? Það myndi hrífa hana úr greip- um þeirrar heimsku, sem hafði haft svo mikil áhrif á hana síðustu dagana. Hann var fallegur og elskulegur, — og hann var svo mikill karlmaður. — Erum við að gera að gamni okkar, — Ekki ég. — Er þetta ekki það, sem kallað er að daðra, sagði Molly. — Varstu ekki að segja mér einu sinni hvað hjartað væri fljótt að ná sér? — Þetta er það sem kallað er bónorð. — Einmitt, já, ég var ekik viss. Molly fann hlýja bylgju streyma um sig. Brúnu augun horfðu svo fast inn í bláu augun hennar. Hún hélt samt á- fram gamninu, eins og til þess að verja sjálfa sig. — Hvað er langt síðan að þú síðast varst dauðskotinn í stúlku eina viku, en hafðir svo gleymt henni i næstu viku?

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.