Tíminn - 16.09.1939, Blaðsíða 1

RITSTJÓRAR:
GÍSLI GUÐMUNDSSON (ábm.)
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON.
FORMAÐUR BLAÐSTJÓRNAR:
JÓNAS JÓNSSON.
ÚTGEFANDI:
FR AMSÓKN ARFLOKKURINN.
RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR:
EDDUHÚSI, Llndargötu 1 D.
SÍMAR: 4373 og 2353.
AFGREIÐSLA, INNHEIMTA
OG AUGLÝSINGASKRIFSTOFA:
EDDUHÚSI, Lindargötu 1 D.
Sími 2323.
PRENTSMIÐJAN EDDA h.f.
Símar 3948 og 3720.
23. árg.
Reykjavík, laugardagiim 16. sept. 1939
107. klað
Ávarp nkisstjórnarinnar
til almennings
Fólk vcrður að sætta síg víð þá röskun,
sem hlýtur að verða á líisvenjum þess
Aístaða Itala í óiriðnum
Hver verðnr árangurinn af þeim viðræðum,
sem nú fara fram milli ítala og bandamanna?
Ríkisstjórnin hefir birta
látið í útvarpinu ávarp til
almennings, þar sem rætt
er um ýms atriði varðandi
matvælaskömmtunina, til-
ganginn með henni og þá
röskun á lífsvenjum fólks og
þau óþægindi, er það fyrir-
komulag kann að hafa í för
með sér.
Ávarpið hefst á því, að taka
fram, að höfuðtilgangurinn með
matvælaskömmtuninni sé sá,
að koma í veg fyrir, að vörum
þeim, sem daglega<-eru notaðar,
en þó getur orðið hörgull á,
verði misskipt milli fólks.
Við matmælaskömmtunina
verður miðað við það, að fólk
fái litlu minni skammt af rúg-
mjöli, hafragrjónum, hrísgrjón-
um og baunum en notað hefir
verið í landinu að meðaltali að
undanförnu. En af hveiti, sykri
og kaffi verður verulegum mun
minna látið úti heldur en und-
anfarið hefir verið notað að
meðaltali.
Þegar þetta er ráðið, er allt í
óvissu um aðflutninga til lands-
ins og ekki að fullu vitað, hve
miklax vörubirgðir eru í land-
inu. Því er ekki unnt að full-
yrða um það, hvort hægt verður
að veita fólki aðgang að kaup-
um á þeim skammti öllum, sem
til ex vonazt, að fólkið geti feng-
ið, og ætlazt er til, samkvæmt
matvælaseðlunum.
Gagnsemi skömmtunarinnar
kemur bezt í ljós, þegar ófrið-
urinn hefir staðið til langframa.
Jafnframt því, sem fólki er
bent á, að ekki er að fullu vitað,
hvort nægar birgðir séu til í
landinu, svo að hægt sé að fá
keyptar vörur samkvæmt
skömmtunarseðlunum, skal tek-
ið fram, að ríkisstjórnin hefir
gert allar hugsanlegar ráðstaf-
anir til þess að tryggja aðflutn-
inga á vörum, sem eru bráðnauð-
synjar til neyzlu og framleiðslu-
starfsemi. Svo mun og verða gert
framvegis.
Jafnvel þótt ekki komi til
vöruskorts mun skömmtunin
hafa í för með sér mikla rösk-
un á venjum manna. Því verða
allir að taka með jafnaðargeði
og minnast þess, að matvæla-
skömmtunin er upp tekin til þess
að forðast ástand, sem væri
margfalt verra við að búa.
Ríkisstjórnin skorar á menn
að sýna fullan drengskap við
Frá fundum sam-
bandslaganefndar
Fundir hinnar íslenzk-dönsku
sambandslaganefndar stóðu yf-
ir í Kaupmannahöfn 24. ágúst-
mánaðar til 4. septembermán-
aðar. Meðal annars var þar rætt
um verzlunarviðskipti Dana og
íslendinga og leiðréttingu á
þeim, þannig, að íslendingar fái
meiri markaði í Danmörku.eink-
um fyrir karfamjöl, síldarmjöl,
hesta og niðursoðnar fiskiaf-
urðir.
Annað höfuðmálið, sem nefnd-
in fjallaöi um, var endurheimt
íslenzkra handrita, skjala og
safngripa frá Danmörku. Það
mál var upp tekið í fyrra og
náðist enn ekki samkomulag um
það. Var því vísað til ríkisstjórn-
anna til frekari aðgerða og
samninga.
skýrslugerð og annað það, er af
þeim verður krafizt í sambandi
við þessa óvenjulegu ráðstafan-
ir. Hún minnir á, að svo geti
farið að gera verði fyrirvara-
lausa dreifikönnun á heimilum
manna til þess að komast að
raun um, hve ábyggilegar skýrsl-
ur manna um vörubirgðir eru.
Þeir, sem brotlegir reyndust,
myndu þá látnir sæta fullri á-
byrgð.
í ávarpinu eru leidd rök að því,
að ekki var unnt að hefja
skömmtunina fyrr en þetta. Hún
þurfti að hefjast samtímis um
allt land og krafðist mikils und-
isbúnings að öðru leyti.
Loks er að því vikið, að óhjá-
kvæmilegt sé að baka hrepps-
nefndum og bæjarstjórnum
verulega fyrirhöfn við fram-
kvæmd matvælaskömmtunar-
innar, og þess sé vænzt, að þær
geri sitt til að leysa vel úr þess-
um málum.
Að endingu segir: .
„Ríkisstjórnin væntir fastlega
að góð samvinna takist um þessi
mál, en lætur þess jafnframt
getið, að óhjákvæmilega verður
að taka hart á brotum þeim, sem
framin verða gegn þessum fyrir-
mælum."
tthlntnn
matvælaseðla.
Úthlutun matvælaseðla fer
fram í dag og á morgun hér í
Reykjavík. Allir heimilisfeður og
einstaklingar, sem borða ann-
arsstaðax en þeir búa, eiga þá að
mæta í skólum bæjarins með út-
fylltar birgðaskýrslur og veita
matvælaseðlum sínum móttöku.
Birgðaskýrslurnar verða að vera
mjög samvizkusamlega gerðar
og þeir, sem undan því víkjast,
munu sæta þungri ábyrgð.
Hver maður á að mæta í skóla
þess skólahverfis, er hann býr
í. Um takmörk skólahverfanna
(Framh. á 4. síðu)
Fréttamaður Tímans hefir átt sím-
tal við Ólaf Jónson framkvæmdarstjóra
á Akureyri. Hann hefir í sumar sem
endra nær haft með höndum tilrauna-
starfsemi og mikla ræktun á vegum
Ræktunarfélags Norðurlands. Mest hef-
ir tilraunastarfsemi hans beinzt að
ræktun grænfóðurs og belgjurta. Hefir
þessi starfsemi borið góðan árangur og
komið greinilega í ljós í sumar yfir-
burðir þess að rækta smára með í stað
hafragrass einvörðungu. Ólafur hefir
einnig gert tilraunir um ræktun kart-
afla, bæði með breytilegan áburð og
margvísleg afbrigði, þar á meðal úr-
val úr íslenzkum kartöflum. Ólafur
býst við, að kartöfluuppskera sín í
haust muni nema um eða yfir 200
tunnum. Áður hefir hún mest orðið 160
tunnur. í fyrra sumar fengust 60 tunn-
ur af kartöflum úr sama landi og nú
er öll von til að gefi 200 tunnur eða
meira.
t t t
Að Hvanneyri er nú langt komið að
taka upp kartöflur úr garðlöndum
skólabúsins. Var garðrækt þar í ár að
miklum mun umfangsmeiri en verið
hefir. Fréttamaður Tímans hefir átt
símtal við Runólf Sveinsson skóla-
stjóra og býst hann við að kartöflu-
uppskeran í haust muni nema um 200
tunnum. Sprettan í garðlöndunum hef-
ir orðið langt yfir meðallag. Auk kar-
taflanna býst hann við að fá rófna-
uppskeru, sem verður nær 200 tunnur,
mörg hundruð kílógrömm af allskonar
káljurtum og rabarbara, gulrætur og
Ræktun hörjurtar
og hamps
Árangur af tilraun-
unum í sumar
Tíðindamaður Tímans hefir
kynnt sér þann árangur, sem
náðzt hefir við tilraunir um
ræktun hörs og hamps hér á
landi í sumar. Yfirleitt virðist,
að hör hafi náð dágóðum þroska
og, eftir því sem enn er vitað,
myndað sterkar og nothæfar
trefjar. En eins og kunnugt er,
er hörinn þræðir, sem fást úr
stöngli hörjurtarinnar. Um
ræktun hampjurtarinnar virðist
hafa tekizt miður.
Allar þessar tilraunir hafa að
sjálfsögðu verið gerðar við góð
vaxtarskilyrði og mikla aðhlynn-
ingu.
Að Sámsstöðum í Fljótshlíð
hefir Klemenz Kristjánsson gert
tilraunir um höryrkju í tvö ár.
Hefir hörinn þroskazt í ár og
mun gefa nothæfar trefjar. í
fyrrasumar þroskaðist hann aft-
ur á móti ekki. Klemenz sáði til
hörjurtarinnar hinn 7. maímán-
aðar í vor, en 1. júní í fyrra-
sumar.
Ingólfur Davíðsson magister
gerði í sumar tilraunir með hör
og hamp á vegum atvinnudeild-
ar háskólans. Hörinn, sem Ing-
ólfur ræktaði, er danskrar teg-
undar, og var sáð til hans í maí-
lok. Hann hefir þrifizt vel og
mun gefa góðar hörtrefjar.
Hampurinn er mun lakar þrosk-
aður, enda of seint til hans sáð.
í gróðrarstöðinni að Laugar-
vatni hefir Ragnar Ásgeirsson
garðyrkjuráðunautur reypt tvær
hörtegundir. Hafa þær báðar náð
nær fullum þroska. Til þeirra var
sáð laust eftir miðjan maímán-
uð. Hamptegund, sem reynd hef-
ir verið, mun mynda trefjar, en
hefir eigi náð vexti nema sem
svarar þxem fjórðu af eðlilegum
þroska.
í tilraunastöð Ræktunarfélags
Norðurlands hefir Ólafur Jóns-
son framkvæmdastjóri látið gera
höryrkjutilraunir. Er þetta í
annað sinn, sem hann hefir þær
með höndum. Tilraunirnar hafa
ekki gefið góða raun og er hör-
inn fremur vanþroska, að nokkru
(Framh. á 4. síðu)
ýmislegt fleira. — Að Hólum í Hjalta-
dal hefir spretta í görðum og orðið
ágæt í sumar. Er verið að taka þar upp
kartöflurnar. Kristján Karlsson skóla-
stjóri hefir tjáð Tímanum, að hann
búist við 100 tunna uppskeru af kar-
töflum, 200 tunnum af rófum, auk mik-
illar uppskeru af káli og fleiri garð-
jurtum.
/ t t
Samkvæmt símfregn frá Laugarvatni
hefir kartafla, sem var 950 grömm að
þyngd, komið upp úr garði gróðrar-
stöðvarinnar þar. Hún var tegundar,
sem nefnd er „Áspotato". Yfirleitt er
kartöflusprettan langt um fram meðal-
lag og framúrskarandi góða uppskeru
gefa tegundimar Rogalandsrauður og
Áspotato.
r r r
Allar horfur eru á, að soyabaunirnar,
sem gerðar hafa verið tilraunir um að
rækta að Laugarvatni í sumar, nái
ekki æskilegum þroska. Fram eftir
sumrinu leit dável út um vöxt þeirra,
en síðan í ágústmánuði hafa þær mjög
lítið þroskast. í lítilsháttar frosti í
fyrrinótt biðu jurtimar mikið áfall.
Þar sem ekki hefir náðst æskilegri
árangur en þetta, enda þótt sumar-
veðráttan væri eindæma góð og öll
ræktunarskilyrði og aðbúð að jurtun-
um hin ákjósanlegasta.sem veitt verður
hér á landi, þykir sýnt, að soyabaunir
geti ekki þrifizt hér.
r t r
Tíminn hefir átt tal við Jón Loftsson
kaupmann og leitað hjá honum upp-
ViðræSur þær, sem undan-
farna daga hafa farið fram milli
Ciano greifa, utanríkismálaráð-
herra ítala, og Sir Percey Lor-
raine, sendiherra Breta í Róm,
vekja mikla athygli, svo sem
vonlegt er, og menn bíða þess
með eftirvæntingu, hvað af þeim
kann að leiða. Áður hafði sendi-
herra Frakka í Rómaborg flogið
þaðan til Parísar í mikilvægum
erindagerðum. Ýmsum getum er
að því leitt, hvort ítölum muni
takast að vera hlutlausir, þar
til stríði því lyktar, sem nú er
hafið, eða hvort bandameiin
muni knýja þá til að ganga í lið
með sér eða Þjóðverjum ella.
Sjálfir hafa ítalir margvegis lýst
yfir því, að þeir æski einskis ann-
ars en vera hlutlausir og starfa í
sínu landi í friði. En í fregnum,
sem fluttar hafa verið síðustu
daga, hefir þó verið látið skína í
það, að svo geti málin hverfzt,
að þeir velji þann kostinn að
veita bandamönnum lið, ef þeir
fá í staðinn þá umbun, sem þeir
telja sér samboðna.
Bandalag ítala og Þjóðverja
átti rót sína að rekja til Abessi-
níustríðsins. Þegar Þjóðabanda-
lagið gerði sina hikandi tilraun
til að hindra ítali í landvinn-
ingaframkvæmdum sínum, sáu
valdhafar Þýzkalands sér leik á
borði að styðja þá í nýlendu-
hernaðinum. Síðan hafa Þjóð-
verjar og ítalir verið djarfyrtir
um fyrirheit um gagnkvæman
stuðning um framkvæmd stór-
veldishugsjónanna, sem þeir
hafa alið með sér. Það bandalag
veitti Þýzkalandi Austurnki,
Tékkoslóvakíu og Memel, en ít-
alíu Albaníu og studdi Franco
til sigurs á Spáni.
Til skamms tima hefði þess
mátt vænta, að ítalir stæðu við
öll orð og heit um stuðning við
bandalagsríki sitt. í vor höfðu
þeir í frammi freklegar hót-
anir við Frakka i krafti hins
nána bandalags síns við Þjóð-
verja. En því nær sem dró hinu
pólska æfintýri, því meiri vafi
tók að leika á um afstöðu ítala.
Þegar stríðsaldan skall yfir,
lýsinga um vikurnámið á Snæfellsnesi.
Hafa tíu menn unnið að staðaldri að
vikurnáminu þar vestra í sumar. All-
miklar birgðir eru nú til fyrirliggjandi
af vikri, bæði vestur við Arnastapa, þar
sem útskipun þess fer fram, og hér
syðra, þar sem komið hefir verið upp
vinnustöð og þurklijöllum, er taka 10
þúsund teningsmetra af vikri. Hefir
komið í ljós, að betra er að vikrið þorni
vel áður en steyptar eru úr því ein-
angrunarplötur. Sala á vikurplötum til
einangrunar í húsum eykst, enda ódýr-
ara öðru efni til slíkra hluta og von
um að þær reynist endingarbetri. En
auk þess er gjaldeyrissparnaður að
notkun þeirra. Ef unnt verður að halda
áfram framkvæmd hitaveitunnar er
líklegt, að vikurplötur verði notaðar til
bæjarkerfisins til hitaeinangrunar.
Einnig mun vera markaður erlendis
fyrir vikrið, en miklum erfiðleikum
bundið að fá það flutt út nú, vegna
ófriðarins. í sumar var seldur stór
skipsfarmur af vikri til Svíþjóöar og
þótti vel gefast.
t t r
í lok ágústmánaðar var lokið bygg-
ingu vitahúss á Miðfjarðarskeri í
Borgarfirði, framundan Belgsholti í
Melasveit. Var byrjað á byggingunni
um miðjan júlímánuð. Sker þetta er
úti í firðinum nær miðjum. Vitabygg-
ingin er 10 metra há, en skerið sjálft
rís 7—8 metra yfir sjávarmál. Ljóssvið
vitans verður 7—8 sjómílur. Ljóstæki í
vitanum eru væntanleg í októbermán-
(Framh. á 4. síðu)
hafði sá grunur víða gripið um
sig, að ítalski herinn myndi
hvergi á sér bæra. Mussolini
hafði reynt að bera sáttarorð á
milli deiluaðilanna og ekki hafði
svo stórfelldur hernaðarundir-
búningur átt sér stað í Ítalíu,
að líkur þættu til að hann hyggði
á styrjöld. Þegar Hitler svo loks
sendi Mussolini þakkarskeyti og
kvaðst ekki þurfa á hjálp hans
að halda og vera einfær um að
sigra i hildarleiknum, þá var
sýnt, að ítalir höfðu endanlega
neitað að ganga út í ófrið, sem
hafði það markmið að efla Þjóð-
verja til áhrifa og valda suður og
austur á bóginn og var að öðru
leyti áhættusamur fyrir þá. Enn
létu þó hin ítölsku blöð það uppi,
að samúð þeirra, og þar með
ítölsku valdhafanna, væri öll
með Þjóðverjum og engum öðr-
um.
Það er fróðlegt að athuga þær
tilkynningar og yfirlýsingar, sem
Mussolini og stjórn hans hefir
látið frá sér fara í sambandi við
deilu Þjóðverja og Pólverja, og
umsagnir ítalskra blaða. Hinn 11.
ágúst áttu von Ribbentrop og
Ciano með sér fund í Salzburg,
þar sem þeir ræddust við í níu
klukkustundir samfleytt. Daginn
eftir áttu þeir viðræður við
Hitler. Næstu daga var það opin-
berlega tilkynnt, að fulkomin
eining hefði ríkt á fundi stjórn-
málamannanna og að Þýzkaland
og Ítalía myndu halda saman.
Litlu síðar létu ítölsk blöð svo um
mælt, að vel gæti svo farið, að
ítalir fengju lítið ráðrúm til end-
anlegra ákvarðana. 22. ágúst
barst út vitneskjan um sáttmála
Rússa og Þjóðverja. ítölsku blöð-
in kalla hann frægan stjórn-
málasigur. Tveim dögum síðar
ræddi Mussolini við yfirmenn
hersins, og um sama leyti er
ritað í blöðin á þá leið, að Dan-
zigdeilan sé svo lítilfjörlegt mál,
að hún geti aldrei leitt til ófriðar.
Enn að tveim dögum liönum ræð
ir sendiherra Þjóðverja í Róma-
borg tvívegis við Mussolini, sem
sendir Hitler langorðan boðskap
og fær svar samdægurs. Nú eru
ítölsku blöðin hin vonbeztu um
frið. 28. ágúst tekur að bóla á
stríðskvíða á Ítalíu, varúðarráð-
stafanir eru gerðar og Signor
Gayda boðar, að ítalir standi við
hlið Þjóðverja um að knýja fram
réttlátar kröfur þeirra. Þessa
daga og hina næstu gerir Musso-
lini allt, sem unnt er, til þess að
forða styrjöld. 1. september
heldur ríkisstjórn Ítalíu auka-
fund. Að honum loknum var til-
kynnt, að Ítalía myndi ekki efna
til hernaðarlegra aðgerða að
fyrra bragði. Litlu síðar er birt
þakkarorðsending Hitlers, og
Mussolini gerir hina síðustu
sáttatilraun. Enn láta blöðin
öðru hverju í ljós samúð sína
með Þjóðverjum, jafnframt
koma opinberar tilkynningar um
friðarvilja ítala og ýmsar fregn-
ir um vonir þeirra um sérfrið
Þjóðverja við einstök óvinalönd.
Nú í fyrradag birtir eitt af
(Framh. á 4. siðu)
Styrj aldar f r egnir.
í Rússlandi fer fram mikil
hervæðing og eru þar eigi færri
en 3—4 miljónir hermanna und-
ir vopnum. Almennt er búizt við,
að rússneskur her muni áður en
mjög langt um líður hefja inn-
rás í Pólland. Rússnesk blöð
birta greinar um kúgun og of-
beldi, sem Hvítrússar og Ukra-
niumenn eigi við að búa í Pól-
landi. í Þýzkalandi er talað um
skiptingu Póllands og myndun
leppríkis milli landamæra Rúss-
lands og Þýzkalands.
Bardagarnir í Póllandi eru á-
kafir enn sem fyrr. Þjóðverjar
leitast við að slá hring um Var-
(Framh. á 4. siðu)
A víðavangi
Kartöfluuppskeran verður
mjög mikil í ár og kemur þetta
sér vel eins og á stendur, þar eð
ófriður er skollinn á og illfært
hefði verið að ná þessari nauð-
synjavöru frá öðrum löndum
öðruvísi en með óbærilegum til-
kostnaði. Má því ekkert koma
fyrir, sem spillt gæti gagnsemi
kartöflu-uppskerunnar. — En
hætturnar þar eru aðallega tvær.
Önnur sú, að ekki verði náð upp
úr görðunum í tæka tíð. Hin, að
út af beri með geymsluna. Árið
1925 fraus mikið af kartöflum í
görðunum. Eftir 25. september
pað ár náðist engin kartafla upp
úr görðum, og ónýttist, þannig
allt, sem þá var óupptekið. Er frá
iessu skýrt til þess, að menn séu
varir um sig, flýti upptekt, og
eigi ekki eftirkaup við tíðarfar-
ið, en fyrir sprettu þurfa menn
ekki að gangast héðan af.
* * *
Ánægjulegt er að veita því
eftirtekt, t. d. hér í Reykjavík,
hversu allir eru einhuga um að
spara kol. Veldur þar meðal
annars endurminningin um
verðlagið á kolunum eins og það
varð í síðustu heimsstyrjöld, eft-
ir að kafbátahernaðurinn kom
til sögunnar. Ríkisstjórnin hefir
mælt svo fyrir, að enginn ein-
staklingur eða stofnun megi
kaupa kol fyrr en birgðir eru
þrotnar, og þá eigi meir en
birgðir til mánaðar. Undan-
tekning frá þessu má þó veita
þeim, sem svo eru í sveit settir,
að illmögulegt er fyrir þá að ná
að sér kolum eftir að kemur
fram á vetur. En undantekning-
ar eiga sér þó því aðeins stað,
að nægar birgðir séu á .verzlun-
arstað hlutaðeiganda, eða í hlut-
falli við þær og komi jafnframt
samþykki til frá dómkvöddum
trúnaðarmanni, sem falið er að
úrskurða um allar slíkar beiðnir.
Miða allar aðgerðir stjórnar-
valda að því, að kolabirgðir
hvers byggðarlags dreifist sem
jafnast milli manna, og jafn-
framt að hinu, að menn fái þær
við sanngjörnu verði á hverjum
tíma.
* * *
Sjálfsagt er að ganga út frá
að styrjöld sú, sem nú er hafin,
verði langvinn, og er þá segin
saga, að við verðum að hagnýta
sem bezt allt það, sem til fellst
í landinu sjálfu. Þegar til elds-
neytis kemur, verður það mór-
inn, sem verður algengasta úr-
ræðið. Ættu þorp, bæir og ein-
staklingar, sem mólönd eiga, að
búa í haginn fyrir móvinnslu í
vor, með því að ræsa fram mó-
mýrar þegar í haust. Flýtir það
mikið fyrir seinna verkinu. En
jafnframt skyldu þeir gera það
á þann hátt, að lönd þessi gætu
orðið notuð til ræktunar eftir á,
þar sem vel til hagar. Til er svo
góður mór á einstöku stöðum,
að talið er að unnt sé að nota
einvörðungu í miðstöðvar. Ætti
að mega treysta því að mark-
aður yrði nægur fyrir slíka vöru,
þar sem með hagsýni væri unnið
að framleiðslu, flutningskostn-
aður hófsamlegur og ekki allt
of langt á notkunarstað.
* * *
Nákunnugur maður sjávarút-
vegi hefir vakið eftirtekt á því,
að mikið færi forgörðum af
brennsluolíu með þeim hætti, að
hreyflar í vélbátum væru látnir
ganga að óþörfu, t. d. þegar
lagzt væri að bryggju og ekki
stæði til að viðstaða yrði til
langframa. Stafi þessi sóun á
verðmæti af hirðuleysi einu, því
nú væru gangvélar skipa svo
fullkomnar orðnar, að heita
mætti að jafn auðvelt sé og fljót-
legt að koma þeim í gang eins og
að stöðva þær. Þurfa allir góðir
menn að hafa augun hjá sér,
þegar slíkir og þvílíkir hlutir
eiga sér stað, og skapa aðhald
um, að úr verði bætt. Margt
smátt gerir eitt stórt. En nýtn-
in og sparsemin er ekki sízt
dyggð, þegar óhófsverðlag eða
alger skortur er á aðra hönd.
.A. KI?,OSSC3-ÖTTJ3iÆ
Ræktunartilraunir á Akureyri. — Garðrækt að Hvanneyri og Hólum.— Væn
kartafla. — Soyabaunirnar þrífast illa. — Vikurnámið. — Viti í Borgarfirði.