Tíminn - 21.12.1939, Síða 3

148. blað
TÍMIM, íiiiimtndagiim 21, des. 1939
591
anmAli
Dánarmmnmg.
Sigurður Jósefsson andaðist
að heimili sínu, Sandhólaferju
í Rangárþingi, rúmlega áttræð-
ur að aldri, hinn 7. okt. s. 1., svo
sem áður hefir verið skýrt frá.
Sigurður og Margrét
Sigurður var ættaður frá Ás-
mundarstöðum í Rangárþingi
og ólst þar upp, en þar var fað-
ir hans lengi bóndi, merkur
maður.
Þegar Sigurður var rúmlega
hálfþrítugur gerðist sá atburð-
ur, að Halldór bóndi á Syðri-
Rauðalæk dó frá konu sinni og
fimm ungum börnum. Halldór
var einn af kunnustu bændum
í Rangárþingi á þeirri tíð. Hann
var tvígiftur og börn hans af
fyrra hjónabandi voru Runólf-
ur hreppstjóri á Rauðalæk og
þau systkini. Þegar Halldór dó,
var fjárhagur hans mjög þröng-
ur orðinn, og fimm börn í ó-
megð eins og áður er sagt. Sig-
urður tók þá að sér að standa
fyrir búi ekkjunnar, Margrétar
Bárðardóttur, og giftust þau
skömmu síðar. Bjuggu þau eitt
ár á Syðri-Rauðalæk en fluttu
síðan að Sandhólaferju, en þar
bjuggu þau milli 30 og 40 ár.
Þau brugðu búi er þau voru
öldruð orðin og synir Margrét-
ar tóku við búsforráðum. Mar-
grét lést að Sandhólaferju fyr-
ir allmörgum árum, en Sigurð-
ur var hjá stjúpsyni sínum til
dauðans.
Stjúpbörn Sigurðar eru: Elí-
as, verkstjóri í Hafnarfirði,
Guðmundur og Ingvar, bændur
á Sandhólaferju, Guðrún, kona
Sigurðar Guðmundssonar kaup-
manns í Hafnarfirði og Margrét,
sem var gift Guðjóni bónda á
Brekkum í Rangárþingi, en hún
dó síðastliðið sumar.
Þegar Sigurður flutti að Sand-
hólaferju var þar lögferja yfir
Þjórsá og því mannaferð mikil.
Ekki mun hann hafa grætt fé
á ferjunni. Var það hvorttveggja
að ferjugjald var ekki hátt og
svo hitt, að gestrisni var mikil,
bær opinn að kalla mátti nótt
og dag og jafnan vistir á borð-
um. Siguröur stjórnaði öllum
málefnum lögferjunnar með
rausn og skörungsskap, en hitt
bar þó frá um hyggindi hans í
þúnaði. Komst hann og skjótt
í góð efni. Á þessum árum var
heilsan góð, hann var hinn
mesti víkingur til vinnu, en ráð-
deild og stjórnsemi með ágæt-
um. Þegar fram liðu stundir
gerðist búrekstur hans umsvifa
mikill, eftir því sem þá gerðist í
Rangárþingi. Hafði hann löng-
um margt vinnufólk og var
heimilinu við brugðið fyrir
reglusemi og myndarskap. Sig-
urður var eins og áður er sagt
bæði duglegur og stjórnsamur,
en Margrét húsfreyja hans var
líka mesti skörungur.
Þegar Sigurður var um fer
tugt kenndi hann fyrst sjúk-
leika þess, sem síðan fylgdi hon-
um alla æfi. Var það innvortis
sjúkdómur og mun löngum hafa
verið mjög kvalafullur. Lét hann
þetta þó lítt á sig fá og gekk að
vinnu sem áður, og sýnir það
vel þrek hans og karlmennsku,
að svo gerði hann jafnan fram
á gamals aldur, þrátt fyrir sjúk-
dóminn.
Ekki mun það ofmælt, að Sig-
urður var einn af allra merkustu
bændum sinnar samtíðar
Rangárþingi. Bar margt til þess.
Auk þess sem áður er sagt, má
geta þess að hann var mjög bók-
elskur maður, enda prýðilega
greindur. Mér er það minnis
stætt frá því ég var drengur og
kom að Sandhólaferju á vetrum
í kynnisför, hversu þar var hátt
að þegar búið var að kveikja ljós
á kvöldin. Gekk þá Sigurður fast
eftir því, að hver maður hefði
eitthvað fyrir stafni. Konur
spunnu en karlar fléttuðu reipi
og þess háttar. En Sigurður gekk
jafnast eftir því, að einn heima
manna tæki bók og læsi hátt
fyrir alla. Gekk þetta svo allan
veturinn. Sigurður var alla jafna
mjög alvörugefinn maður. En
mér er minnisstæður hinn hýri
svipur hans er umræður hófust
í baðstofunni um það sem lesið
hafði verið, og fólk rökræddi um
söguhetjur, með eða móti, eftir
því sem efni stóðu til. Þegar ég
les um kvöldvökuna í Hlíð, eftir
Jón Thoroddsen í Manni og
konu, þá finnst mér jafnan að
þetta hafi gerzt hjá Sigurði á
Sandhólaferju, og vel mætti
þjóðin skilja það, hvers virði það
er þjóðlegri menningu, þegar
heimilum er stjórnað að hætti
Sigurðar á Sandhólaferju, þar
sem hin löngu vetrarkvöld urðu
hverjum manni hollur skóli.
Sigurður tók mikinn þátt í
málefnum sveitar sinnar, eins og
að líkum lætur. Sóttu bændur úr
sveitinni löngum til hans ráð
og hollar bendingar, enda var
hann hverjum manni hyggnari
og ráðhollari. Fyrir þjóðmálum
hafði hann mikinn áhuga, enda
þótt hann hirti ekki um að láta
þar mikið á sér bera. Meðan mest
var barizt um sjálfstæðismálin,
fylgdi hann gamla Sjálfstæðis-
flokknum að málum. En eftir að
Framsóknarflokkurinn var stofn
aður, fylgdi Sigurður honum fast
að málum til dauðadags.
Eins og áður var sagt, var Sig-
urður mjög bókhneigður. En það
var einnig annað, sem honum
var löngum til yndis og ánægju.
Hann var hestamaður mikill og
góður, enda var reiðhestum hans
löngum viðbrugðið í Rangár-
þingi. Aldrei sá ég hann glaðari
en þegar hann tók góðhesta sína
á sunnudögum og þjálfaði þá á
hinum sléttu bökkum Þjórsár.
Þá var sami gleðiblærinn yfir
andliti hans, eins og þegar
heimafólk hans sat við tóvinnu
á síðkvöldum, en einn las hátt
fyrir alla.
Sigurði varð ekki barna auðið,
en stjúpbörnum sínum var hann
sem bezti faðir. Og alla tíð með-
an hans naut við, reyndist hann
þeim hollur ráðgjafi og leiðtogi
í öllum hlutum sem hann mátti.
Auk þess ól Sigurður upp fjögur
börn vandalaus, og reyndist
þeim á allan hátt sem stjúp-
börnum sínum. Eftir að Sigurður
brá búi, en síðan er allmörg ár,
var hann hjá stjúpsyni sínum,
Guðmundi bónda á Sandhóla-
ferju, og konu hans, Önnu Sum-
arliðadóttur.
Með Sigurði Jósefssyni er í val
fallinn einn þeirra traustu höfð-
ingsmanna, sém gefið hafa ís-
lenzkri sveitamenningu svip og
líf, og orkað hafa til góðs á um-
hverfi sitt langt um fram það
sem þeim í yfirlætisleysi sínu,
sjálfum var ljóst. xx,
Ástarpakkir til vandamanna og vina, sem glöddu
mig margvíslega og ógleymanlega á áttatíu og fimm
ára afmœli mínu.
ELÍN MAONÚSDÓTTIR,
Baugsstööum.
H Kauptilboð
óskast í jörðina Stuðlafoss í Jökuldalshreppi og sé afhent und-
irrituðum fyrir 31. marz n. k.
Skrifstofu Norður-Múúlasýslu Seyðisfirði, 12. desember 1039.
Hjálmar Vilhjálmsson.
lýjar bæknr:
BLÁKIÆDDA STÚLKAA
SAÁDDÓLA-PÉTUR
BÆULAIV A STRÖÁDIMI
hver annarri skemmtilegri. — Bláklædda stúúlkan er góð bók
fyrir ungarstúlkur.
NB. Bibí er lækkuð i verði, bæði heftin ób. áður 10,50 eru seld
nú á kr. 5.00,
Bíbí í bandi áður 14 kr. eru seld nú á kr. 8.00. — Verulega
flott jólagjöf.
Sögur Æskunnar áður kr. 5.50, nú kr. 3.00. —
AÐALÍTSALA BÓKABÚÐ ÆSKLMAR
Kirkjuhvoli.
Mjólknrsamsalan
tilkvniiir:
Vcgna þcss að aðfangadaginn bcr ná
upp á simnudag, verðum vér að loka
háðum vorum kl. 1 e. h. þann dag.
Á jóladaginn verða báðir vorar að
eins opnar kl. 9 til 11 árdegis.
Bækur
(Framh. af 2. síOu)
Þýðinguna hefir Einar H
Kvaran gert að mestu leyti.
Hann lézt áður en henni væri
lokið og hefir sonur hans, Einar
H. Kvaran, lokið þýðingunni.
En nafn hans er og trygging
þess, að hér sé góð bók og merki-
leg á ferðinni. Enda er það svo
Hún er sennilega með merkari
bókum, sem út hafa komið á ís-
lenzku um mál sálarlífsrann
sóknanna. H. J.
Frá Djúpi og Ströndum,
eftir Jóhann Hjaltason.
130 bls. Verð 3.50 ób.
Kennari vestur á Snæfjalla-
strönd hefir ritað þessa bók um
ísafjarðardjúp og byggðalögin
þar í grennd, en ísafoldarprent-
smiðja gefið út.
í fyrsta kafla bókarinnar er
glögg lýsing á landslagi og
byggðaskipan við Djúp og flétt-
að inn i þá lýsingu sögulegum
fróðleik, munnmælum og sögn-
um.
Annar hluti bókarinnar fjall-
ar um vermennsku og sjósókn,
sem jafnan hefir verið eitt
helzta bjargræði þeirra, sem
búið hafa við Djúp. Er þessi frá-
sögn mjög merkileg heimild
fyrir hvern þann, sem gaman
hefir af að kynna sér íslenzka
atvinnusögu og þjóðhætti.
Síðustu kaflar bókarinnar eru
þættir um nokkra menn, einn
þeirra um hinn sjálfmenntaða
lækni, Jón á Hellu í Steingríms-
firði, sem þótti á sínu sviði einn
hinn allra fremsti á Vestfjörð-
um á 19. öld, og var auk þess
mikill héraðshöfðingi.
Hinir þættirnir eru um menn,
allt annarrar tegundar, og eru
þær frásagnir víða gaman-
samar.
SUNDHÖLLREYKJAVÍKUR
ves*ður opln um hátíðarnar eins og hér segir:
Laugard. 23. des. frá kl. 7y2 f. h. til 10 e. h.
Sunnud. 24. — frá kl. 8 f. h. til 3 e. h.
Mánud. 25. — Lokað allan daginn.
Þriðjud. 26. — frá kl. 8 f. h. til 12 y2 ó. h.
Sunnud. 31. — frá kl. 8 f. h. til 4 e. h.
Mánud. 1. jan. Lokað allan daginn.
ATH. Aðra virka daga opið sem venjulega. — Miðasalan hættir
45 mínútum fyrir lokun. (Geymið auglýsinguna.)
Aðalfundur
Slysavarnafélags íslands verður haldinn i Reykjavik sunnu
daginn 25. febrúar 1940.
DAGSKRÁ samkvæmt félagslögunum.
Fundarstaður og fundartími nánar auglýst síðar.
Félagsstjórnin.

Húðir og shinn.
Ef bændur nota ekki til eigin þarfa allar HÚÐIR
og SKINN, sem falla til á heimilum þeirra, ættu þeir
að biðja KAUPFÉLAG sitt að koma þessum vörum
í verð. — SAMBAND ÍSL. SAMVINNUFÉLAGA selur
NAUTGRIPAHÚÐIR, HROSSHÚÐIR, KÁLFSKINN,
LAMBSKINN og SELSKINN til útlanda OG KAUPIR
ÞESSAR VÖRUR TIL SÚTUNAR. — NAUTGRIPA-
HÚÐIR, HROSSHÚÐIR og KÁLFSKINN er bezt að
salta, en gera verður það strax að lokinni slátrun.
Fláningu verður að vanda sem bezt og þvo óhreinindi
og blóð af skinnunum, bæði úr holdrosa og hári, áður
en saltað er. Góð og hreinleg meðferð, á þessum vörum
sem öðrum, borgar sig. —

ACCUMULATOREN-FABRIK,
DR. TH. SONNENCHEIN.
Ádur en pér ákveoíd
Jólagjöfina
pá lítið inn í
Bókaverzlun
Isafoldarprentsmiðju.