Tíminn - 09.08.1940, Síða 4

312
TÍMIM, föstndaginn 9» águst 1940
T8. Iilað

A publlc ííentlcman“.
(Framh. af 3. síðu)
sem þar voru, þakka náttúruskil-
yrðunum bata, er þeir fengu við
dvölina á Reykjum. Meðan eg var
ekki með öllu vonlaus um að Vil-
mundur Jónsson kynni að geta
stutt gagnleg mál, átti ég þátt í
að hann heimsótti heimsfræga
berklastofnun í Englandi í nánd
við Cambridge, þar sem rólfærir
sjúklingar búa fáir saman í smá-
húsum og vinna að margskonar
iðnframleiðslu og smiðum. Ég
hafði komið þar og var sann-
færður um að margt mætti læra
á þeim stað. Hverajörð hér á
landi var tiltakanlega heppilegur
staður til að taka við af Vífils-
stöðum, og vera eins konar brú
frá berklaspítalanum yfir í
starfslífið. Vilmundur Jónsson
kom á þennan stað, en varð ekki
fyrir neinni vakningu. Ekki hefir
hann heldur hreyft legg né lið
til að hjálpa á skynsamlegan
hátt marglega þjáðu fólki, sem
á undanförnum árum hefir legið
við í tjöldum í Ölfusi og reynt að
bjarga sér læknislaust við jarð-
hitalækningar. Aðsóknin hefir
sýnt, að fólkinu hefir fundizt sér
verða gott af þessum tilraunum,
þó að það yrði að hafa svipaða
aðbúð á bersvæði eins og særðir
hermenn, sem reyna að bjarga
sér án ytri aðhlynningar, á sjálf-
um vígvellinum. Ef Vilm. Jóns-
son hefði ekki um hugsjónir ver-
ið jafn steingerður eins og efri
hluti nefsins á trölli Einars Jóns-
sonar, þá hefði hann hlotið að
vakna til meðvitundar um sekt
sina í sambandi við meðferðina
á Reykjum. Hinir margþjáðu
menn, sem leituðu sér lækninga
án hjálpar og aðstoðar frá allri
fræðimennsku, hafa sýnt hinu
íslenzka mannfélagi, hve þung er
byrði vanrækslusyndanna í þessu
efni. Nú í sumar reyndi ungur
læknir úr Reykjavík að hafa
einhverskonar eftirlit með þess-
um jarðhitalækningum í Ölfus-
inu. En landlæknir vildi hafa
einskonar yfirumsjón með þess-
ari viðleitni og aðsóknin hefir
orðið svo lítil, sem mest mátti
verða. Það er eins og grasið sé
hætt að gróa, þar sem hestur
Vilmundar Jónssonar snertir
jörðina.
Frh. J. J.
V r umiðlunarnef nd
(Framh. af 1. síðu)
fremst, að nefndin hefir ekki
verið skipuð. Meðan ekki er hægt
að skipa nefndina, gilda eldri
gjaldeyrislög að sjálfsögðu á-
fram og gjaldeyrisnefnd hlýtur
að hafa með höndum þau verk-
efni, sem vörumiðlunarnefnd er
annars ætlað að leysa af hendi.
Gjaldeyrisnefnd hefir þó enn
ekki þurft að gera verulegar ráð-
stafanir, sem heyra undir vöru-
miðlunamefnd, en bráðlega
hlýtur þó að koma til þess.
Það er síður en svo, að það
standi á viðskiptamálaráðherra
að skipa formann nefndarinnar,
þegar viðskiptaaðilar hafa til-
nefnt sína fulltrúa, og hann er
einnig reiðubúinn að ganga frá
starfsreglum nefndarinnar.
Annáll
(Framh. af 3. síðu)
rikssonar, er þar bjó lengi.
Reistu þau hjónin bú á Mýri, og
hefir Aðalbjörg búið þar síðan,
þó að börn þeirra hafi nú tekið
við allmiklu af jörðinni til á-
búðar.
Aðalbjörg missti mann sinn
árið 1937.
Þau hjónin eignuðust 9 börn,
sem öll eru uppkomin, og hafa
flest þeirra skapað sér sjálf-
stætt heimili. —
Jörðin Mýri er erfið bújörð,
en góðra kosta þeim, sem gædd-
ir eru manndáð og einbeittum
sjálfsbjargarvilja. En þá eigin-
leika áttu þau Mýrarhjón í
ríkum mæli. Bú þeirra var all-
stórt, miðað við önnur bú í
sveitinni. Enda þurfti mikils
með, því að margt var í heim-
ili, bæði vandamanna og ann-
arra, og rausn mikil. Gest-
kvæmt var á Mýri meira en
ætla mætti um svo afskekkt
heimili. — Fjárrekstrarmenn og
fjárleitarmenn komu þar vor
og haust, auk langferðamanna.
Vinir og ættingjar komu í
hópum 1 heimsókn um helgar
á sumrin úr nágrenni og nær-
sveitum; jafnvel langt að.
Þótti þá gestum hver stund-
in líða skjótt við fjörugar sam-
ræður yfir veizluborðum, söng
og hljóðfæraleik. Því að naum-
ast mun svo hafa komið hópur
manna í heimsókn að Mýri, að
ekki væri sungið. Fer það að
líkum, því að þau hjónin og
Karl, tengdafaðir Aðalbjargar,
höfðu öll mikla söngrödd og
fagra. Enda hafa börn Jóns og
Aðalbjargar fengið músíkgáf-
una í arf. —
Aðalbjörg á Mýri var og er
enn glæsileg kona, gáfuð og víð-
sýn. Hún hefir lesið kynnstur
góðra bóka og kann mikið af
ljóðum og sögum, þrátt fyrir
umfangsmikla bústjórn og upp-
eldisumönnun fyrir mörgum
börnum.
Við ýms tækifæri hefir hún
flutt ræður, og munu það marg-
ir segja, að þær sýni óvenjulega
mælskuhæfileika, svo eru þær
formfagrar og hnitmiðaðar.
Aðalbjörg hefir jafnan haft
mikinn áhuga fyrir öllum
menningarmálum og umbótum,
og lengstum haft forystu í fé-
lagsstarfsemi kvenna í sinni
sveit. En kærast allra hugðar-
efna mun henni þó vera allt
það, sem snertir kennslu og
uppeldi barna. Það er þeim
kunnugt, sem kennt hafa í far-
skóla á heimili hennar. Má með
sanni segja, að við arineld
þeirra Mýrarhjóna, hafi hverju
barni, er þar var í heimili, ver-
ið búið öryggi og ástúð svo sem
bezt mátti verða, hvort sem í
hlut áttu þeirra eigin börn eða
annara.
Aðalbjörg kann þá dásamlegu
list, að láta hversdagslegustu
störf verða börnum gleðigjafa
eins og leiki, og skemmta þeim
og fræða þau, þótt hún sé sjálf
að verki sínu. —
Megi þjóðin hennar ávallt
eiga sem flestar konur, er jafn
vel kunna að leysa af hendi
Gjalddagi skatta.
Athygli er hér með vakin á því, aff tekju- og eignarskattur,
fasteignaskattur til ríkissjóffs, lestagjald, lífeyrissjóffsgjald,
námsbókagjald og kirkjugarffsgjald fyrir áriff 1940 féllu í gjald-
daga 15. júlí þ. á. Þá eru fallin í gjalddaga sóknargjöld og utan-
þjóðkirkjumannagjald fyrir fardagaárið 1939—40.
Framangreindum gjöldum er veitt vifftaka á tollstjóraskrif-
stofunni, sem er á 1. hæð í Hafnarstræti 5. Skrifstofan er opin
virka daga kl. 10—12 og 1—4, nema laugardaga kl. 10—12.
Tollstjórinn í Reykjavík, 6. ágúst 1940.
Jén Hermaiinssoii.
Síðastí söludagur
i dag
Dregið verður í 6.H. ámorgun
Happdrættið.
Auðar byggingar,hús,her-
bergí og bírgðageymslur
óskast nú þegar í Reykjavík og Hafnar-
firði, tíl afnota fyrir brezka setuliðið.
Upplýsingar lijá
Aðalbækistöð setuliðsins
(Hirings Officer)
Miðbæjarskólanum, Reykjavík.
Hreinar
léreftstusknr
kaupir
Prentsmiðjan Edda
Lindargötu 1 D.
móðurskylduxnar og húsfreyju-
störfin. Þá þarf aldrei að óttast
menningarhrun íslenzku þjóð-
arinnar. E. Þ.
378
Margaret Pedler:
Laun þess liðna
379
Hestur hefir tapast.
Fundarlaun 100 kr.
— Stór, ljósbleikur hestur,
merktur S, klippt á síffu, tap-
aðist úr Skorradal sunnudaginn
28. júlí. Hesturinn er ættaður
úr Mýrdalnum. — Síffast frétt-
ist til hans föstudaginn 2. ágúst
á Kambabrún, á austurleiff.
Sig. B. Sigurðsson.
SÍMI 3340.
„Ég efa það.“
„En ég er viss um það. Kann vel að
vera, að það gerist ekki í einu vetíangi,
en ef ég lýk minum þætti, ætlið þér þá,
þegar þar að kemur, að leysa yðar hlut-
verk af hendi? .... Ó, herra Went-
worth! Segið þér nú, að þér ætlið að
gefa hana eftir! Lofið mér því að gera
það!“
Colin var staðinn á fætur. Hann stóð
kyrr og þögull dálitla stund og horfði
út á sjóinn. Svo snéri hann sér að
Poppy aftur og horfði á hana.
„Ég lofa því,“ sagði hann lágt. „Komi
það einhverntíma fyrir, að ekki sé ann-
að til fyrirstöðu fyrir hamingju Eliza-
betar en hjúskaparheit okkar, — þá
leysi ég hana frá því heiti. Ég gaf hana
einu sinni eftir og ég get eins gert það
aftur.“
Allt í einu fóru drættir um andlit
Poppy, og fáein stór táx hrundu ó-
reglulega og óvart niður kinnar henn-
ar. Ef til vill hefir hún séð í þessum
stöðugu gráu augum, sem hún mætti,
hvað þetta kostaði mikla og djúpstæða
sjálfsafneitun.
„Ég — mér þykir svo — svo afskap-
lega mikið fyrir þessu,“ sagði hún hik-
andi og vandræðalega. „Ég — ég —.“
En svo sveik röddin hana og gráturinn
brauzt fram, án þess að hún gæti nokk-
uð við hann ráðið. Hún stökk á fætur
og flýði sem fætur toguðu í áttina til
hússins. Andartaki síðar var Sara stödd
i eldhúsinu og heyrði þá, að einhver
kom inn um bakdyrnar, — þaut eins og
hvirfilbylur um anddyrið, út um aðal-
dyrnar og skellti hurðinni á eftir sér.
Tveim stundum síðar hitti Poppy
Fjólu Frayne í einkaherbergjum henn-
ar á Abbey. En það var allt önnur
Poppy en sú, sem hafði grátið eins og
meyrgeðja barn yfir fórn Colins. Hún
hafði tryggt sér áheyrn með því að senda
fyrst inn miða til frú Frayne. Á þess-
um miða sagðist hún þurfa .að tala við
frúna út af perlu-hálsfesti, en ef frúin
gæti ekki tekið á móti henni, þá myndi
hún snúa sér til manns hennar. Þetta
var skynsamlega hugsað. Fjóla þorði
ekki annað en að veita þeim gesti á-
heyrn, sem virtist hafa dularfulla en
hættulega þekkingu á einkamálum
hennar. Poppy sagði afdráttarlaust og
á óhefluðu en kjarnyrtu máli hvað hún
vissi og þá skildi Fjóla, að henni var
þýðingarlaust að reyna að beita blekk-
ingum.
Poppy sagði henni það blátt áfram, án
þess að skrautbúa það nokkuð eða fága,
að hún væri þjófur og lygari, fletti
miskunnarlaust og óvægið ofan af henni
og sýndi henni hennar eigin ófögru sál
Myrkvun Reykjavíkur
(Framh. af 1. siðu)
að, og í því herbergi séu höfð
ljósatæki, kerti eða lampi, þar
sem menn gætu setið við ljós,
þó að rafstraumurinn væri rof-
inn.
Þannig mun nú vera rétt sögð
saga þessa máls, sem svo mikið
hefir verið skrifað um, og virðast
árásirnar á lögreglustjóra, í svo
stórum mæli, sem þær eru úti
látnar, vera næsta broslegar. Yf-
irsjón hans er aðeins sú, að hann
áleit að yfirmenn brezka setu-
liðsins myndu leggja svo mikla
áherzlu á tillögur sínar, að ekki
yrði hægt að víkja frá þeim. —
Þegar farið er að ræða málið og
athuga það, verður reynslan
hinsvegar sú, að þeir leggja ekki
eins mikla áherzlu á þessar til-
lögur, eins og lögreglustjóri hafði
ætlað. Hefir andúð sú, sem
myrkvunin vakti meðal bæjar-
manna, ef til vill átt einhvern
þátt í því. En ef myrkva þurfti
bæinn, var lokun kaffihúsa,
skemmtistaða og kvikmynda-
húsa kl. 10 á kvöldin, sjálfsögð
ráðstöfun.
‘"■“•GAMLA BÍÓ ~
GLEÐl OG
GLAUMUR.
„EVERYBODY SING“
Amerísk söng- og skemti-
mynd frá Metro-félaginu.
Lögin eftir Kaper og Jur-
mann.
Aðalhlutverkin leika söng-
stjörnurnar:
JUDY GARLAND
og
ALLAN JONES.
NÝJA
Frægasta sagan um
Sherlock Holmes
RASKERVILLE-
HUNDURINN
eftir Sir A. Conan Doyle,
sem amerísk stórmynd frá
Fox. Aðalhlutverkið Sher-
lock Holmes leikur
BASIL RATHBONE.
Aðrir leikarar eru:
RICHARD GREENE,
WENDY BARRIE o. fl.
Börn fá ekki affgang.
Tilkynning
frá ríkisstjórninni.
Sökum pess að útlit með
kartöfluuppskeru á kom-
andi hausti er tæpleg-a í
meðallagf, en hinsvegar
eru enn til nokkrar birgð-
ir af vel nothæfum kartöfl-
um frá fyrra hausti, er pví
eindregið beint til allra
peírra framleiðenda, er
kartöflur rækta til sölu,
að taka ekki upp og selja
nýjar kartöfiur fyrri en
purrð er á góðum gömlum
kartöflum.
Spretta í görðum er með
seinna og minna móti á
pessum tíma árs. - Hver
tunna af hálfsprottnum
kartöflum, sem tekin er
upp í águst rýrir pví upp-
skeruna í haust meíra en
venja er til og meíra en
æskílegt er á pessum al-
varlegu tímum, pegar eng-
ínn veit hvað framundan
er um öflun og verð mjöls
og annarar kornvöru.