Tíminn - 29.05.1941, Blaðsíða 1

RITSTJÓRI:
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON.
FORMAÐUR BLAÐSTJÓRNAR:
JÓNAS JÓNSSON.
ÚTGEFANDI:
FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
i RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR:
EDDUHÚSI, Llndargötu BA.
SÍMAR: 4373 og 2353.
AFGREIÐSLA, INNHEIMTA
OG AUGLÝSINGASKRIFSTOFA:
EDDUHÚSI, Lindargötu 9A.
Sími 2323.
PRENTSMIÐJAN EDDA hJT.
Símar 3948 og 3720.
25. ár.
Reykjavík, fimmtudagmn 29. maí 1941
59. blað
Alþitgi freitað i viku
Stjörnarfrum-
varpíð um
ríkisstjóra
Ákvæði um kosningu
ríkisstjóra, valdsvið
hans, skyldur og
launakjör
Ríkisstjórnin hefir nú undir-
búið frumvarp um embætti rik-
isstjóra íslands. Er frumvarp
þetta, sem er í 11 greinum, svo-
hljóðandi:
Alþingi kýs ríkisstjóra til eins
árs í senn, og fer hann með vald
það, sem konungi er falið í
stj órnarskránni.
Kosning ríkisstjóra fer fram í
sameinuðu Alþingi.
Réttkjörinn- ríkisstjóri er sá,
er hefir meirihluta greiddra at-
kvæða við óbundna kosningu,
enda séu að minnsta kosti %
hlutar þingmanna á fundi og
eigi þátt í atkvæðagreiðslu.
Hljóti enginn þann atkvæða-
fjölda við fyrstu kosningu, skal
kosið óbundinni kosningu að
nýju. Nú verður kosning þó eigi
lögmæt, og skal þá kjósa um
þá tvo menn, er flest fengu at-
kvæði við þá kosningu, en hafi
við þá kosningu fleiri fengið
jafnmörg atkvæði, ræður hlut-
kesti, um hverja tvo skuli
kjósa. Ef þeir fá báðir jafn-
mörg atkvæði við bundnu kosn-
inguna, ræður hlutkesti, hvor
þeirra verður ríkisstjóri.
Kosning skal vera skrifleg, og
telst auður, seðill greitt at-
kvæði.
Kjörgengur til ríkisstjóra er
hver 35 ára gamall maður, sem
fullnægir skilyrðum kosninga-
réttar til Alþingis, að fráskildu
búsetuskilyrðinu.
Nú deyr ríkisstjóri eða lætur
af störfum áður en kjörtíma
hans er lokið, og skal Alþingi
þá kjósa nýjan ríkisstjóra, svo
fljótt sem kostur er. Ákveða má
þá, að sú kosning gildi einungis
til næsta reglulegs Alþingis.
Nú verðúr sæti rikisstjóra
laust eða hann getur ekki
gegnt störfum um sinn vegna
dvalar erlendis, sjúkleika eða af
öðrum ástæðum, og skal þá
ráðuneyti íslands fara með vald
ríkisstjóra.
Ríkisstjóri má ekki vera al-
þingismaður né hafa með hönd-
um launuð störf i þágu opin-
berra stofnana eða einkaat-
vinnufyrirtækja.
Ríkisstjóra skulu greiddar af
ríkisfé þrjátíu þúsundir króna í
laun á ári, auk útlagðs kostn-
aðar. Hann hefir gjaldfrjálsan
bústað, ljós og hita, og er und-
anþeginn öllum opinberum
gjöldum og sköttum.
Ríkisstjóri vinnur eið eða
drengskaparheit að stjórnar-
skránni, er hann tekur við
störfum. Af eiðstaf þessum eða
heiti skal gera tvö samhljóða
frumrit. Geymir Alþingi annað,
en þjóðskjalasafnið hitt.
Ríkisstjóri er ábyrgðarlaus
af stjórnarathöfnum. Hann
verður eigi sóttur til refsingar
nema með samþykki Alþingis.
Ríkisstjóri hefir aðsetur í
Reykjavík eða næsta nágrenni.
Lög þessi öðlast þegar gildi.
Dýrtídarmálín óleyst og afgreiðsla
fjárlaganna komín í óefni
Sú ákvörðun var tekin
gær, að fresta þingfundum
fram yfir hvítasunnu, þar
sem ljóst þótti að þingið
gæti lítið unnið að helztu
málunum á þeim tíma. Af-
greiðsla fjárlaganna virðist
komin í mesta óefni og ekki
hefir enn náðst samkomu-
lag í dýrtíðarmálunum.
Mun þessi frestur verða
notaður til að vinna að
lausn þeirra mála.
í fjárlagafrumvarpi fjár-
málaráðherra voru rekstrarút-
gjöldin áætluð 21 milj. kr., en
í fjárlögum þessa árs eru þau
áætluð 18 milj. kr. Við aðra
umræðu hækkuðu útgjöldin nær
2 milj. kr. og munu enn hækka
verulega við 3. umræðu, því að
f j árveitinganefnd hefir orðið
sammála um allmargar hækk-
unartillögur. Atvinnumálaráð-
herra flytur og tillögu um y2
milj. kr. framlag til stýri-
mannaskóla nú þegar. Þá hafa
verið samþykkt aukin útgjöld í
ýmsum lögum, án þess að gert
sé ráð fyrir þeim á fjárlögum.
í annan stað hafa skattar verið
lækkaðir og fjármálaráðherra
lagt til að skemmtanaskattur,
veitingaskattur og fleiri tekju-
stofnar verði felldir niður. Er
ljóst af þessu, að fjárlögin verða
afgreidd með miklum- tekju-
halla*, ef öll fjármálastefnan
verður ekki tekin til gagngerðr-
ar endurskoðunar.
Framsóknarflokkurinn hefir
alltaf lagt á það megináherzlu,
að fjárlög séu afgreidd tekju-
hallalaus, og mun ekki síður
gera það nú, þótt aðrir beri
formlega ábyrgð á þeim.
í dýrtíðarmálunum mun upp-
haflega hafa komið til orða, að
fara þá leið, að leggja toll á
útfluttar afurðir og nota þær
tekjur, sem þannig fengjust, til
að halda niðri verðlaginu innan
lands, án þess að gengið yrði á
Enn er ekki fullráðið hvar
ríkisstjóranum verður valinn
bústaður. Helzt hefir verið tal-
að um Frikirkjuveg 11 (fyrv.
bústað Thor Jensen) og Bessa-
staði. Frá sjónarmiði annarra
en þröngsýnustu bæjarmanna,
er síðari staðurinn langtum
æskilegri og ber Alþingi von-
andi giftu til að láta hann verða
fyrir valinu.
hlut framleiðenda. Þar sem
hinsvegar er ríkjandi mikil ó-
vissa um sölu útflutningsvar-
anna er langlíklegast, að tak-
markaöar tekjur muni fást
með þessu móti, og virðist þá
helzta ráðið, að leggja almenh-
an skatt á hreinar tekjur, sem
notaður yrði í þessu skyni. Við
átlagningu slíks skatts myndi
tekið tillit til þess, hversu margt
fólk skattgreiðándi hefði á
framfæri.
Ef bæði þessi úrræði væru
notuð, útflutningsgjaldið og al-
mennur tekj uskattur, eru allar
líkur til að hægt verði að halda
vísitölunni í skefjum og hindra
þannig frekar kauphækkun, sem
myndi leggja atvinnuvegina í
rúst, þegar venjulegt ástand
skapaðist aftur, ef ekkert væri
látið aðgert til að halda henni
í skefjum.
Fleiri tekjuöflunarleiðir geta
vitanlega komið til greina.
Enn sem komið er hefir ekki
náðst samkomulag um aðgerð-
ir í þessum málum, þar sem
bæjarþíngmenn óttast að sum-
ar þessar ráðstafanir kynnu að
sæta misskilningi fyrst í stað.
Framsóknarflokkurinn hefir
lagt fram ákveðnar tillögur í
þessum málum, en hinir flokk-
arnir hafa ekki enn komið sér
saman um tekjuöflunarleiðirn-
ar. Hafa blöð þeirra þó ekki
skrifað um annað meira en
nauðsyn ráðstafana til að
halda niðri dýrtíðinni.
Þingið á líka eftir að ganga
frá nokkrum merkum málum,
sem samkomulag er um og eru
komin langt áleiðis.
Þingið er búið að samþykkja
rúmlega 50 lög og 13 þingsá-
lyktunartillögu. Meðal þessara
laga eru lög um landnám ríkis-
ins, lög um heimild fyrir kaup-
staði og hreppsfélög að koma á
þegnskylduvinnu, lög um jarða-
kaup ríkisins vegna kaupstaða
og sjávarþorpa, lög um sand-
græðslu, lög um Fiskveiðasj óð
íslands, lög um gjaldeyrisvara-
sjóð og skattlögin.
Mesti eltiugalcik-
nv sjóhernaðarins
Um fátt er nú meira rætt en ;
ændalok hins glæsilega og vand-
aða þýzka orustuskips, Bis-
marcks. Eftirförin, sem Bretar!
veittu því, er tvímælalaust mesti;
og æfintýralegasti eltingaleik-
ur í allri sjóhernaðarsögunni. j
Þykir rétt að rekja hann hér í j
aðaldráttum:
Hinn mikli eltingalelkur við
orustuskipið „Bismarck“ hófst s.
1. fimmtudag, þegar brezkar
„Hudson“ sprengjuflugvélar,
smíðaðar í Ameríku, sáu „Bis-
marck“ og 10 þús. smál. beiti-
skipið „Prinz Eugen“ fara frá
Bergen í Noregi. Brezka flota-
stjórnin setti þá þegar beiti-
skipin „Suffolk“ og „Norfolk" á
vörð í sundinu milli Grænlands
og íslands. Þessi tvö skip urðu
vör við þýzku skipin s. 1. föstu-
dagskvöld og fylgdu þeim vand-
lega eftir, en lögðu ekki til or-
ustu, enda var veður slæmt. Var
„Sunderland“-flugbátur þá
einnig á eftir þeim.
Á laugardagsmorgun komu
brezku skipin „Hood“ og
„Prince of Wales“ á vettvang og
háðu stutta orustu við „Bis-
marck“, sem endaði með því,
eins og kunnugt er, að „Hood
sprakk í loft upp, en bæði
„Prince of Wales“ og „Bis-
marck“ urðu fyrir nokkrum
skemmdum. Þýzku skipin sigldu
þá hratt í suðurátt, en „Prince
of Wales“ fylgdi á eftir til að
reyna að fá „Bismarck" til or-
ustu á ný. Varð stutt orusta
rnilli þessara tveggja nýjustu
og íullkomnustu orustuskipa
heimsins, á laugardagskvöld, en
„Bismarck" sigldi í suður á
fullri ferð. Á laugardagsnóttina
gerði enn vont veður og missti
„Prince of Wales“ þá af þýzku
skipunum í bráð.
Þá sömu nótt hittu flugvélar
frá brezka flugvélamóðurskip-
inu „Victorious“ „Bismarck"
um 350 enskar mílur suður af
Grænlandi og tókst að koma
einu tundurskeyti á skipið.
Eftir það „týndist“ þýzka flota-
deildin aftur um skeið.
Þegar hér var komið sögu, var
allur floti Breta á Norður-At-
A. KHOSSGÖTTJM
Húsmæðraskólamál Borgfirðinga.
unarákvæði rýmkuð.
Héraðsþing U.M.S.H. og S.
Skipbrotsmönnum bjargað.
Skömmt-
Fulltrúar borgfirzkra kvenna héldu
nýlega árlegan sambandsfund sinn.
Var á þessum fundi einkum rætt um
húsmæðraskóla og húsmæðrafræðslu í
Borgarfirði. Hafa þau mál að undan-
förnu verið mjög á döfinni í héraðinu
og nefndir kvenna starfað að undir-
búningi þeirra. Á sambandsfundi i
fyrra var kosin nefnd, sem sjö konur
áttu sæti í. Hefir nefnd þessi leitað
stuðnings og undirtekta hreppsnefnda,
kvenfélaga og fleiri aðilja í báðum
sýslunum, Mýrasýslu og Borgarfjarðar-
sýslu. Hefir þegar safnazt ofurlítið fé
til þessarar stofnunar og í ráði að
gera nú gangskör að fjáröflun. Nokkuð
hefir verið um það rætt, hvar hinn
væntanlegi húsmæðraskóli eigi að vera.
Eru menn nokkurn veginn á elnu máli
um það, að hafa hann á hverastað,
enda flestum orðið ljóst nú, að annað
kemur vart til mála, þegar um miklar
skólabyggingar er að ræða. Héraðs-
menn margir eru heldur fráhverfir því
að hinn nýi skóli verði í Reykholti, þó
að þar væri hægt að njóta starfsorku
kennaranna við héraðsskólann. En
aðrir skólastaðir hafa verið tilgreindir
i grennd við Varmalæk og Brautar-
tunga í Lundarreykjadal, en þar er
jarðhitl mikill, svo sem kunnugt er.
Vitanlega koma fleiri staðir til greina.
Búast má við nokkrum deilum um
skólastaðinn, en ekki verður það látið
tefja fjársöfnim og framkvæmdir, né
valda sundrung. Nefnd var kosin til
þess að hrinda málinu áleiðis. í henni
eiga sæti Geirlaug Jónsdóttir í Borgar-
nesi, Anna Bjarnadóttir í Reykholti,
Sigríður Bjömsdóttir á Hesti, Char-
lotta Jónsdóttir á Borg, Ragnheiður
Magnúsdóttir á Hvítárbakka, Jóhanna
Björnsson á Svarfhóli, Kristín Vigfús-
dóttir á Gullberastöðum, Áslaug Egg-
ertsdóttir í Leirárgörðum og Guðrún
Magnúsdóttir á Gilsbakka. — Á fundi
var og rætt um húsmæðranámskeið á
vetri komanda.
/ I t
Sunnudaginn 25. þ. m. var héraðs-
þing ungmennafélaganna í Snæfells-
ness- og Hnappadalssýslu haldið að
Hjarðarfelli í Miklaholtshreppi. Þing-
ið sátu þrettán fulltrúar frá sex ung-
mennafélögum og stjórn héraðssam-
bandsins. Forseti sambandsins, Krist-
ján Jónsson á Snorrastöðum, setti
þingið, en forseti þingsins var valinn
Stefán Jónsson skólastjóri í Stykkis-
hólmi, og ritarar voru kjörnir Gunnar
Guðbjartsson á Hjarðarfelli og Sigfús
Sigurðsson í Hrísdal. — Héraðssam-
bandið hefir nú starfað um þriggja
ára skeið og eru nú í sambandinu tíu
ungmennafélög innan Snæfellsness- og
Hnappadalssýslu. Hefir það haft ýms
mál til umræöu og fi’amkvæmda, en
sérstaklega hefir sambandið unnið að
eflingu íþrótta í héraðinu og styrkt fé-
lögin til íþróttastarfsemi og útvegað
kennara í íþróttum. í vor ferðaðist
garðyrkjumaður á vegum sambandsins
milli félaganna til leiðbeininga um
garðyrkju og trjárækt. — Á héraðs-
þinginu voru samþykktar tillögur um
bindindismál og skógrækt. Var skorað
á sambandsfélögin að láta ekki undan
síga í bindindismálunum og hegða sér
samkvæmt áskorun frá síðasta sam-
bandsþíngi U. M. F. í. um að selja ekki
tóbak á samkomum sínum og vinna að
útrýmingu tóbaksnautnar. Einnig var
því beint til réttra aðila að halda ekki
skemmtanir í sambandi við lögskila-
réttir að haustinu. Skorað var á Skóg-
rækt ríkisins að leggja fram nokkurt fé
til verndar og viðreisnar skógarleifum
þeim, sem enn eru helztar í héraðinu
og framkvæmd hafin sem fyrst í sam-
ráði við stjórn héraðssambandsins. —
í stjórn sambandsins voru endur-
kosnir-Kristján Jónsson á Snorrastöð-
um, forsetl, Gunnar Guðbjartsson á
Hjarðarfelli ritari og Magnús Sigurös-
son verzlunarmaður í Stykkishólmi
gjaldkeri. Að þinglokum var ákveðið,
að stjórn sambandsins gengist fyrir
kynningarmót ungmennafélaga á sumri
komandi og skal það haldið að Búðum
á Snæfellsnesi síðasta sunnudag í júlí-
mánuði. — Fulltrúum og gestum var
veitt af mikilli rausn að Hjarðarfelli
meðan þingið stóð.
t t t
í maíbyrjun var bann lagt við
kökugerð í brauðgerðarhúsum og bök-
un annara tegunda kaffibrauð. Var til
þessa ráðs griþið, þar eð líkur voru til,
að hörgull gæti orðið á vörum þeim,
sem til þessa þurftu, hveiti og sykri.
(Framh. á 4. siöu.)
lantshafi kominn á kreik. Frá
Englandi sigldi flotadeild undir
forustu Tovey aömíráls á or-
ustuskipinu „King George V.“,
systurskipi „Prince of Wales“.
Frá Gibraltar sigldi flotadeild í
norövestur undir forystu Som-
merville varaaðmíráls, á or-
ustuskipinu „Renown“. Úti á
Atlantshafi voru tvö stór or-
ustuskip, „Rodney“ _og „Ramil-
les“, í fylgd með kaupskipum.
Þau héídu þegar af stað til að
leita að „Bismarck“. Við allt
þetta bætast svo flugvélamóð-
urskipin „Ark Royal“ og „Vic-
torius'* með flugvélum sínum.
Kanadiskar flugvélar frá Ný-
fundnalandi tóku nú einnig
þátt í leitinni, og kl. 10,30 á
mánudagsmorgun fann flug-
bátur af „Catalina“-gerðinni
(byggðir í Bandaríkj unum)
„Bismarck" 550 enskar mílur
úti fyrir Lands End, suðvest-
urodda Englands, og var skipið
þá á austurleið, bersýnilega til
Brest eða einhverrar annarrar
hafnar á Frakklandí.
Sommerville varaaðmíráll
sendi þá þegar beitiskipið
„Sheffield“ til atlögu við „Bis-
marck“, sem þá var orðinn
einn síns liðs. „Ark Royal“ var
einnig á næstu grösum, og
höfðu flugvélar þess komið
tundurskeyti á þýzka skipið.
Dró eftir það ú.r ferð þess.
Kl. 1,30 á mánudag gerðu
tundurspillarnir „Zulu“, „Ma-
ori“ og „Cossack" árás á or-
ustuskipið og tókst tveim þeim
síðari að hitta „Bismarck“ með
tundurskeytum. Kom annað á
mitt skipið, hitt aftan til, og
(Framh. af 1. síðu.)
Aðrar fréttlr.
Roosevelt forseti flutti hina
þráðu ræðu síðastliðinn þriðju-
dag. Hann lýsti þeirri skoðun
Bandarikjamanna, að Hitler
stefndi að heimsyfirráðum og
myndu þeir því ekkert láta ó-
gert til að hnekkja veldi hans.
Bandaríkin væru í mikilli hættu,
ef Bretland félli. Þess vegna
ýrði að auka hjálpina til Bret-
lands á allan hátt. Hann sagði,
að Bandaríkjamenn yrðu að sjá
svo um, að vörurnar, sem þeir
seldu Bretum, kæ'must á áfanga-
staðinn. Hernaðarsérfræðingar
væru nú að athuga, hvaða leið-
ir væru heppilegastar í þeim
efnum. Hann svaraði hótun
Raeders flotaforingja og Þjóð-
verja með því, að Bandaríkin
myndu ekki hika við að verjast
árásum, ef þess gerðist þörf.
Þjóðverjum verður aldrei leyft
að taka lönd, sem hægt er að
nota sem stökkpall gegn Amer-
íku. Að síðustu boðaði forset-
inn, að stjórn hans myndi fara
fram á, að þingið veitti honum
ótakmarkað vald vegna ófriðar-
hættunnar t. d. að taka alla
framleiðslu og flutningatæki í
þjónustu rikisins, fyrirskipa
inn- og útflutningshöft, banna
verkföll og kauphallarviðskipti
o. s. frv. — í enskumælandi
löndum hefir ræða Roosevelts
fengið hinar beztu undirtektir.
Sum blöðin telja, að hún sé
raunveruleg styrj aldaryf irlýs-
ing. í þýzkum og ítölskum blöð-
um fær ræðan að vonum harða
dóma og Roosevelt er þar stimpl
aður sem hinn versti stríðsæs-
ingamaöur.
Sókn Þjóðverja á Krít fer
stöðugt harðnandi og hafa þeir
nú tekið aðalborgina Kandia,
og Soudaflóa, þar sem
er helzta herskipalagið við eyj
una. Virðist nú ekki annað að
gera fyrir Breta en að reyna að
koma liði sínu burtu, enda
munu þeir byrjaðir á því. Bret-
ar telja, að ófarir sínar stafi af
því, að þeir gátu ekki komið
(Framh. á 4. síðu.)
Á víðavangi
„LANDBÚNAÐURINN HEFIR
UNDAN ENGU AÐ KVARTA“.
Allir virðast sammála um, að
kappkosta beri, að landbúnað-
arframleiðslan dragist ekki
saman. Menn keppast við að
lýsa þessu yfir mjög fjálglega,
bæði í blöðum og útvarpi. Hins
vegar virðist mikil tregða á
því, að Alþingi vilji sinna þessu
máli. Hjá allmörgum þing-
mönnum virðist koma fram sú
skoðun, að ekki megi hækka
verðlag landbúnaðarvaranna og
ekki eigi þá heldur að afla
neinna sérstakra tekna til
verðuppbótar. Bændurnir eiga
að gera hvort tveggja, halda
niðri dýrtíðinni og auka fram-
leiðsluna, en aðrar stéttir eigi
að fá fullar dýrtíðarbætur og
sumar meira en það! Þessi
skoðun kemur m. a. mjög greini-
lega fram í Vísi í gær. Þar segir
m. a.: „Dýrtíðin er mest og til-
finnanlcgust í kaupstöðunum,
og ætla má, að t. d. landbún-
aðurinn hafi til þessa haft und-
an engu að kvarta. Hann fékk
strax verðuppbót, sem miða
skyldi að því, að gera honum
kleift að standast aukinn
framleiðslukostnað. Þessi at-
vinnugrein fékk verðuppbótina
fyrirfram og hefir fengið til
þessa, en launastéttirnar fá
hana eftir á, og eru sannarlega
ekki ofsælar af hlutskipti sínu“.
Tæpast er hægt að hugsa sér
meira þekkingarleysi en fram
kemur í þessum ummælum,
hvort sem það er látið vitandi
eða óvitandi í ljós. En bændur
vita bezt, hversu mikið skortir
nú á, að þeir fái það verð fyrir
afurðirnar, sem hrekkur til
þess að keppa um vinnuaflið við
aðrar atvinnugreinar. Hins
vegar er þeim kleift að hækka
svo mikið afurðaverðið, að þeir
geti tryggt sér sæmilega af-
komu, jafnhliða því, sem þeir
myndu spara aðkeypt vinnuafl
og minnka framleiðsluna. Hing-
að til hafa þeir beðið með þetta,
unz séð yrði fyrir úrslit þessa
máls á þingi. Það er víst, að
slík lausn væri ekki til bóta fyr-
ir kaupstaðabúa. Ef kapphlaup-
ið heldur áfram milli verðlags-
ins og kaupgj aldsins mun at-
vinnulíf kaupstaðanna sligast á
undan landbúnaðinum, og ef
bændur takmarka 'landbúnað-
arframleiðsluna, mun það koma
fyrr niður á kaupstaðabúum
en bændum, ef til siglinga-
teppu kemur. Vísir og fylgjend-
ur hans skulu því ekki halda,
að dýrtíðarráðstafanirnar séu
gerðar fyrir bændur. Kaup-
staðabúar sjálfir eru í mestri
hættu, ef ekkert er aðgert. Ef
þeir vilja ekki sætta sig við
launaskatt eða svipaðar ráð-
stafanir nú, fá þeir aðeins að
fást við enn meira hrun og erf-
iðleika, þegar styrjaldarástand-
inu lýkur.
STÚDENTSMENNTUN
OG VIÐSKIPTI.
Allmikil deila hefir risið um
framtíð viðskiptaháskólans. Al-
exander Jóhannesson hefir
haldið uppi harðri baráttu fyrir
sameiningu hans og lagadeild-
ar háskólans og fengið flutt um
þetta frv. á Alþingi. Hafa nem-
endur viðskiptaháskólans nú
gengið í lið með honum og neit-
að að taka próf, ef ekki verður
fallizt á sameininguna eða
skólanum gert jafnhátt undir
höfði og háskólanum með inn-
tökupróf o. fl. Enn hefir við-
skiptaháskólanum ekki verið
sett reglugerð, þar sem beðið er
eftir úrslitum þessa máls á Al-
þingi. Það, sem hér virðist að-
allega bera á milli, er það, hvort
gera eigi stúdentspróf að skil-
yrði fyrir inntöku í viðskipta-
háskólann eða hina nýju laga-
og viðskiptadeild háskólans, ef
sú stefnan yrði ofan á. Verður
ekki séð, að stúdentsmenntun-
ar sé nein bein þörf fyrir þá,
(Framh. á 4. siðu.)