Morgunblaðið - 30.12.1936, Blaðsíða 4

4
MORGUNÍ LAÐIÐ
Miðvikudagur 30. des. 1936.
Nýreykt
hangikjðt
og Grænar baunir.
Buff, Saxað kjöt,
Gullash, Rjúpur,
Endur, Svínasteik
Aligæsir.
Allskonar Grænmeti.
Kjötbúðin Herðubreið,
Hafnarstræti 18. Sími 1575.
B6nllfoiscc
fer hjeðan á laugardags-
kvöld 2. janúar, um Vest-
mannaeyjar til Leith og
Kaupmannahafnar.
Farseðlar óskast sóttir
fyrir hádegi sama dag.
hefir hlofið
bsefu meUmæll
Jólaverð.
Strausykur % kg. 0.20, Mola-
sykur V? kg. 0.25, Hveiti 1/2
kg. 0.25, Smjörlíki (Svanur)
0.75. Hólsfjallahangikjöt.
Jóhannes Jóhannsson,
Grundarstíg 2. Sími 4131.
1 dag:
Kjötfars
1.40 kg.
Miðdags-
pylsur og
bjúgu
1.90 kg.
Milners Kfötbúð.
Iæifsgötu 32. Sími 3416.
LeikhúsiQ
Kvenlæknirinn eftir
breska kvmniskáldið
P. G. Wodehouse.
Wodehou§epersónur
á íslensku ieikswiði.
Jólaleikrit Leikfjelagsins, „Kven
læknirinn" eftir Wodehouse, er
ekta gamanleikur, til þess gerður
að veita áhorfendum glaða kvöld-
stund. Ljettmeti þetta er sett við-
kunnanlega á svið, og leikendur
ráku leikinn fjörlega áfram á
frumsýningunni. Að því leyti er
leikstjórn í góðu lagi.
Efni er í stuttu máli: Gósseig-
andi Bill Paradene er í þingum
við Ijettúðarkvendi Lottie, en
þeim verður sundurorða, svo hún
verður taugaóstyrk og til henn-
ar er sóttur læknir — „kven-
læknirinn“ dr. Sally. Bill Para-
dene verður heiftarlega ástfang-
inn í kvenlækninum, og kallar
hana út á landsetur sitt, læst vera
veikur, en hún svarar engu góðu
til fyrst í stað, fyrri en hann býr
sig til að snúa við blaðinu, og það
kemur npp úr kafinu, að hann
hefir vit á mjólkurgerlum og
skilvindum. Þá snýst henni hug-
ur og hún fleygir sjer í faðm
hans. í millitíð hafði ríkur frændi
keypt kvendið hitt til þess að
hverfa úr sögunni og hún hallar
sjer að Pidmouth, aðalsmanns-
fígúru, sem alstaðar er náíægur
til að halda saman hinum losara-
Jegu þráðum leikritsins.
Ungfrú Sigríður Helgadóttir
leikur aðalpersónuna, „kvenlækn-
irinn“, en Ragnar E. Kvaran
hinn ástfangna mann.
Ragnar leikur vel, fjörugt, eðli-
lega, sannfærandi. Hann liefir
náð fullum tökum á leikpersónu
þessari, og gerir hana Ijóslifandi.
En sá ljóður er á öllu saman,
að hvernig sem hann engist og
spriklar af ást, þá geta menn
aldrei fundið eðlilegt samhengi í
því, að þessi kona hafi töfrandi
áhrif á manninn. Við það missir
leiksýningin inikið af uppistöðu
sinni.
Ungfrú Sigríður Helgadóttir er
gerðarlegur og dugnaðarlegur
kvenmaður. Hún hefir vafalaust
tekið þetta hlutverk með hinni
mestu samviskusemi. En saman-
borið við samleikendur sína þarna
kann Iiún áberandi lítið. Hún er
nýliði á leiksviði. Henni hefir
ekki enn tekist að yfirvinna byrj-
unarerfiðleika leiklistarinnar.
Hún romsar oft heilar setningar
áherslu- og tilfinningaiítið, hesp-
ar af, það sem hún á að segja.
Þetta er ekki nema eðlilegt,
þegar þess er gætt, hve litla æf-
ingu (og tilsögn?) hún heí'ir
fengið. Skal hjer enginn dómur
lagður á hæfileika hennar eða
spáð um framtíð. Hún virðist
vera áhugasöm. Og hver getur
spáð, hve langt hinn ómetanlegi
áhugi getur borið menn áleiðis?
Þau mistök, sem hjer eiga sjer
stað, eru ekki henni að kenna,
heldur fyrirhyggjuleysi í stjórn
leikstarfseminnar. Það er alveg
óþarfi fyrir Leikfjelagið að
leggja aðalhlutverk þeim á herð-
ar, sem jafn stutt eru komnir á
sviði leiklistar. Því mega slík
mistök ekki koma fyrir. Prá sjón
armiði leikhúsgesta líta þau þann
ig út.
Leikfjelagið er nú yfir 40 ára.
Starfsemi þess hefir verið borin
uppi með óbilandi áhuga ýmsra
mætra karla og kvenna. Eftir alt
I það, sem á undan er gengið, get-
ur fjelagið ekki staðið sig við að
sýna vanmátt sinn með því að
fleygja aðalhlutverkum í lítt-
reynda nýliða, sem sýnilega
valda þeim ekki. Hvað er þá orð-
ið fjelagsins 40 ára starf? spyrja
menn.
Ungfrú Þóra Borg leikur hina
uppmáluðu „blikkdós“ hressilega.
1 Það er gaman að henni, eins og
yfirleitt mýmörgu, sem hinn
bráðfyndni höfundur fljettar í
frásögn sína.
Brynjólfur Jóhannesson leikur
hinn áhugasama gamla golfspil-
ara. Hann er líka skemtilegur.
Hefði kannske mátt vanda sig
ögn betur.
Og svo að lokum Indriði
Waage. Hann vogar sjer ekki enn
út úr sama hálfvitagerfinu, sem
hann hefir sýnt á sjer í undan-
förnnm leikritum. Hann er skrít-
i inn. Pólk hlær að honum. Hann
fer þannig með l>að, sem á tungu
hans er lagt. Jafnvel þó ekki sje
nema þegar hann segir hið reyk-
| víska máltæki „alt í lagi“, ])á
skemta menn sjer. En leikur hans
' er undarlega tilbreytingalítill. Því
talar hann ekki eðlilega? Þessi
rangsnúni hálf-holgóma málróm-
i ur óprýðir hann. Það er rjett eins
og hann sje að undirstrika, að
hann sje að leika. Hann meini
ekkert alvarlega með því sem
hann segir og gerir.
Það væri velgerningur bæði
gagnvart leikhúsgestum og hon-
um sjálfum, ef hann í framtíðinni
tæki sjer annað óþvingaðra og
fjölbreyttara leikarasnið.
Efst: Þóra Borg (Lottie) og Ind-
riði Waage (Lord Pidmouth). I
miðju: Sigríður Helgadóttir (dr.
Sally) og- Ragnar Kvaran (Bill
Paradene). Neðst: Brynjolfur Jó-
hannesson (dr. Hugo Draake) og
Þóra Borg (Lottie).
Aramótadansleik
heldur Karlakór alþýðu á gamlárskvökl í hirram nýju og
skemtilegu sölum Alþýðuhússins við Hverfisgötu og hefst
hann kl. 10(4 e. h.
Ágæt hljómsveit.
Aðgöngumiðar fást hjá Hljóðfærahúsi Riykc.víkur,
K. Yiðar og Eymundsen.
SKEMTINEFNDIN.
Ný bólc:
Sjeð og lifað.
Endurminningar Indriða Einarssonar.
Verð 15.00 heft, 20.00 í skinnbandi.
Bókaversluu Sigfústir Eymundssonar.
og BÓKABÚÐ AUSTURBÆJAR BSE,
Laugaveg 34.
Málverk írá Islandi
sýnd í Vínarborg.
Miklas forseíi opnaði
sýninguna.
Yínarborg í des.
Nýlega opnaði Miklas for-
seti stóra og afar til-
komumikla málverkasýningu
hjer. Er hún haldin af sam-
bandi austurrískra lista-
kvenna, „Heimat und
Freunde“, en í þeim fjelags-
skap eru allar helstu lista-
konur Austurríkis.
Þarna vorn viðstaddir fjölmarg
ir víðþektir listamenn og konur,
en auk þess ýmsir meðlimir stjórn.
arinnar - og háttsettir embættis-
menn, þ. á m. Theodor Innitzer
erkibiskup o. m. fl.
í setningarræðu sinni komst
Miklas svo að orði:
Vjer eigum þessum fjelagsskap
þýðingarmikið starf að þakka, því
hann vinnur ekki einungis að því
að kynna austurríska list út á við,
heldur kynnir hann okkur einnig
hinum ýmsu mjög svo breytilegu
staðháttum allra heimsálfna.
Þessi samtök gera listakonum vor
um auðið að sýna almenningi verk
sín frá öllum löndum og þjöðnm,
en það er menningu vorri ómetan-
legur fjársjóður“.
Þarna sýndi listakonan Katha-
rine Wallner málverk sín frá ís-
landi, 12 að tölu, og vöktu þan
óskifta athygli og aðdáun allra
viðstaddra. Voru þau frá Reykja-
nesi, Þingvöllnm, Kálfastrandar-
vogum við Mývatn og víðar, og
vakti það oft athygli manns, hve
auðveldlega listakonan virtist
komast í samband við íslenska
náttúru. Sjálf segist hún skoða
þessi málverk sín sem byrjunar-
tilraunir eingöngu, og vonist hún
til að eiga eftir að kynnast landi
og þjóð ir.iklu nánar.
Ætlar hún að koma til íslands
að sumri.
Fiskmarkaðurinn í Grimsby í
gær: Besti sólkoli 90 sh. pr. hox,
rauðspetta 76 sh. pr. hox, stór ýsa
38 sh. pr. box, miðlungs ýsa 29 sh.
pr. bax, frálagður þorskur 32 sh.
pr. 20 stk., stór þorskur 9 sh. pr.
box og smáþorskur 8 sh. pr. box.
(Tilk. frá Fiskimálanefnd. PB.).