Morgunblaðið - 13.08.1938, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
. . .
Laugardagur 13. ágúst 1938.
j ÚR DAGLEGA I
LÍFINU I
I
aoaDDD□□□□□□ □□□□ooannnna
Kóna Baden Powell er önnur liönd
hans í öllu hans mikla starfi. Hún hef-
ir farið víða um lönd. Hún var víst sá
eini gestur er við Geysi var um dag-
inn, er sjeð hafði goshveri áður. Þá
hafði hún sjeS í Nýja-Sjálandi.
Hún hafði orð á því er hún kom til
Geysis, að óvíða í heimi myndi vera eins
merkilegir staðir á jafnlitlu svæði og
þar í Biskupsbungum, þar sem er Gull-
f< es, Hvítárgljúfrin og Geysir.
'k
Engin þekking gefur þeim, sem úti í
goðsgrænni náttúrunni eru, jafn varan-
lega daglega ánægju eins og sú, að
þf.’kkja plöntur þær, sem maður um-
gengst.
Enginn veit þetta fyrri en hann reyn-
ir það sjálfur.
Þeir, sem þekkja ekki með nafni
hinar algengustu jurtir, ganga þannig
um gróna jörð að þeir greina lítið ann-
að en aðallitbrigði gróðursins. En þeg-
ar menn þekkja plöntur þær, sem þeir
hafa fyrir augnim, er sem alt umhverfi
þoirra í náttúrunni fái nýtt líf fyrir aug
um þeirra. ViS hvert fótmál sjá þeir
nýja kunningja sem þeir hafa gaman
af að hitta, sjá hvemig þeim líður
Inornig vaxtarskilyrði hverrar tegund-
ar eru á hverjum stað.
★
Til þess aS fá þessa almennu varan
legu ánægju mega menn ekki láta sjer
nægja að þekkja blómplöntumar, held-
ur líka grös, starir og aðrar óæðri plönt-
ur. Því þá fyrst blasir alt graslendi við
sjónum manna eins og einn samfeldur
ki.nningjahópur.
Það er um þetta leyti árs, sem menn
geta best glöggvað sig á öllum gróðn
lai.dsins. Þeir, sem hafa hug á því, að
bæta við ánægjustundir sínar í lífinu
á þenna hátt, fá hentugastan leiðarvísi
í Plóru íslande.
★
Nú er svo langt um liðið, síðan mál-
uð voru leiðbeiningarstrikin á gang-
stjettabrúnimar á aðal umferðakross-
götum bæjarins, að málningin er að
miklu leyti máð.
Ef strik þessi á annað borð koma að
tilætluðum notum, þá þarf að fara að
endumýja þau. Getur götulögreglan
best um það sagt, hvort leiðbeiningar
þessar sjeu þess virði, að þeim verði
haldið við.
★
Þegar frjettin barst um það, að Jón-
as Þorbergsson hefði beðið um gjaf-
sókn í máli sínu, varð manni einum
að orði:
Eftir mikla ásókn,
átta morgna heimsókn,
heimtar garpur gjafsókn.
Gættu nú að þjer Framsókn!
★
Þegar Guðbrandur Magnússon talaði
í útvarpið sællar minningar á Sand-
skeiði, og jós þar af nægtabrunni vit-
leysu sinnar í eyru hlustenda út um hin-
ar dreifðu bygðir, var hann sjerlega
rnargorður um uppstreymi í loftinu. Þá
liraut sveitamanni einum þessi staka af
munni:
Vitleysan af vöram hans
vellui óstöðvandi.
Það er skárra andsk.......
uppstreymið í Brandi.
★
Jeg er að velta því fýrir mjer, hvort
kommúnistar þeir. sem sendir eru til
Moskva, eins og Einar Olgeirsson nú
síðast, sjeu ekki einskonar línuvoiðarar'.'
M
bresku skátanna
Great Hope, enskt flutningaskip,
kom í gærmorgun með kolafarm.
Niðursuðugtðs
margar stærSir nýkomnar
visin
Laugaveg 1. Fjölnisveg 2.
FRAMH. AF FIMTU SÍÐU.
dutlungum Geysis gamla, enda
'er það svo um fólki. sem fer í
svipförum, að það vill í lengstu
lög hafa tilsétta yfipferð. Varð
það úr, að liðið skiýnst hjer um
bil til helminga og fór annar
liðshelmingur til Þihgvaila, e.n
hitt fólkið beið við Geysi. Auk
skátanna vaf þaf nú samap-
komið margt fólk annað, senni-
lega um 200 manns, svo það
mun hafa verið 4—500 sem
þarna beið. Kl. að ganga 8 var
sápu bætt í hverinn. Stóð fólk-
ið í þjettum hnapp umhverfis
skálina, á skálarröndinni og
niður í skálinni umhverfis hið
lygna hveravatn, því síðan
vatnsborðið er altaf lækkað
þegar gos eru undirbúin, er,
sem kunnugt er, talsvert bil frá
rönd gosskálarinnar niður að
vatnsborðinu. Sumt hinna kul-
sælli útlendinga sat flötum bein-
um niður í skálinni alt niður
undir vatnsborðí, meðan beðið
var. Var hið ókunnuga fólk
hvað eftir annað varað við því
að vera svo nærri, ef Geysir
spýtti snögglega. Tvisvar með-
an beðið var kom smáyigjp., í
hverinn, svo fólkið þusti á fjet-
ur, og fjekk þannig tvæDlkurt-
eislegar áminningar frá hvern-
um um að vera viðbúið að hraða
sjer á brott áðhr en til alvör-
unnar kæmi, sv • u
. /un"\f.
Geysir „sunginn upp
Var nú fylgst með því með
athygli, hvað liði hitanum í
hvernum, og(,þptth vonir batna
við hvert hitastig ,sem bætt-
ist. — En þó, þótti mörgum
biðin löng, einkum þeim, sem
ekki vissu hvers vænta mátti af
gosinu, þá það kæmi. Voru nú
kyrjaðir skátasöngvar af kappi.
Sagði einhver í hópnum, að ef
sápan dygði ekki, ýrði ekki ann-
að ráð vænna, en „syhgja hver-
inn upp“. ';r 'v
Á norðanverðum skálar-
barminum voru aðallega íslensk
tóm, og einkennilegt að sjá, er
„umfangsmiklar“ konur, sem
löngu eru af Ijettasta skeiði
tóku þátt í þessu skritna söng-
pati eins og gáskafullar telpur.
En skátalífið heldur æskufjör-
inu vakandi gegnum öll aldurs-
skeið. Það er sýnilegt.
Gosið.
Klukkan var þrjú kortjer í
ráu þegar Geysir lyfti sjer fyr-
ir alvöru, og fólkið sem stóð á
skálarröndinni þeyttist eins og
fjaðrafok í allar áttir.
Þetta varð mikið gos, sem
stóð í hálfa klukkustund.
Eitt af því skemtilegasta við
Geysisgosin er það, að þegar
hann er búinn að „ryðja sig“,
skvetta vatninu allhátt í allar
áttir, þá halda ókunnugir, að
nú sje öll dýrðin úti og klappa
fyrir hvernum eins og leiksýn-
ngu.
En þá kemur hið eiginlega
gos, þegar vatnsstrókarnir þeyt-
ast upp í 50—60 metra háar
súlur„ eða meira en það.
Þegar að því kom, þá yar
einkennilegt að sjá aðkomu-
fólkið, hvernig því bókstaflega
fellust hendur, það stóð agn-
dofa, eins og það ætti bágt með
að trúa sínum eigin augum.
En þegar þeir fengu málið,
sögðu þeir: Stórkostlegt! Aðdá-
anlegt! Ótrúlegt!
Eftir gosið stóð kaffi handa
200 manns í veitingahúsinu við
Geysi. Fóru skátarnir þangað,
en síðan í bílana og rakleitt til
Reykjavíkur.
En í bílunum um kvöldið
heyrðust margir skátanna heita
því, og leggja það niður fyrir
sjer og öðrum, að til íslands
skyldu þeir koma aftur.
Þinffvallaförin.
Þeir, sem til Þingvalla fóru,
fengu góða ferð. Þeir fengu gott
veður um Grafning og útsýni
yfir spegilsljett Þingvallavatn í
kvöldkyrðinni. Þeim þótti Grafn
ir skátar, en breskir að véstan1 ingsvegur furðulegur bílvegur
og sunnan. Hófst nú nokkurg- blln relddi vel af ntr hnför
konar söngkepni milli flokk-
anna. Þeir bresku vöktu mesta
athygli með skringilegum til-
burðum sínum, er þeir í söng-
kvæðum lýsa efnisinnihaldi
með handapati, fettum og
brettum, en sleppa pr fleiri og
fleiri orðum úr vis^nup],, Svo
ekki er talað nema orð á
stangli, en söngurinn verður
einsk. leikfimi. ■,, >
En íslensku skátarnir vbru
öllu úthaldsbetri og s^m?ef%ri
í sínum sön^ tpku hapn alfar-
legar. Því hitt var kátínan ein
En öllu reiddi vel af, og höfðu
ungir sem gamlir gaman af öll-
um veltingnum.
En er til Þingvalla kom, fór
að rigna. Þar biðu nokkrir erl.
skátar, er höfðu kosið að hafa
ekki • meiri yfirferð, en fara
hjeðan um Reyki og Álafoss til
Þingvalla.
Þar settust menn við kókó-
drykkju. Sungið var glatt um
stund. Og fulltrúi skátahöfð-
'’gjans hjelt þar ræðu. Af varð-
eldum gat ekki orðið vegna
ngningar og þess hvé framorðið
yp.r. Þeir, sem fóru til Þingvalla
Msí ini9d

komu fyr til bæjarins en hinir,'
sem biðu eftir Geysi.
í gær.
Skátaskipið Orduna fór hjeð-
an kl. 1 miðdegis í gær. Fyrir
hádegi komu hinir erlendu skát-
ar í land, skoðuðu bæinn o.
þessh.
Kl. 10 fór Pjetur Halldórs-
son borgarstjóri, dr. Helgi
Tómasson skátahöfðingi ís-
lands, móttökunefnd skátanna
og reykvískir skátaforingjar út
í skipið.
Fulltrúi skátahöfðingjans, Sir
Percy Ewerest tók á móti þess-
um mönnum, og þakkaði þeim
móttökurnar hjer með ræðu.
Síðan var skipið skoðað. En
borgarstjóri og dr. Helgi Tóm-
asson gengu á fund Baden
Powell. Færði dr. Helgi skáta-
höfðingjanum gjöf frá Banda-
lagi ísl. skáta. Það var skinn,
sem skreytt er litmyndum úr
lífi skáta og áritað með nöfnum
2—300 ísl. skáta. Þýddi dr.
Helgi fyrir Baden Powell það,
sem á skinninu stóð. Þakkaði
hann gjöfina með virktum.
Síðan gengu 3 ísl. skátafor-
ingjar á fund skátahöfðingjans.
Var hann hress í bragði. Ræddi
hann við þá um íslenska skáta-
starfsemi, um skátamótið sem
hjer var haldið á Þingvöllum í
sumar o. s. frv. Kom það í ljós,
að hann hefir fylgt starfsemi ís-
lenskra skáta með athygli.
Þakkir.
Því næst kom Baden Po-
well upp á þilfar, þar sem hann
ávarpaði 150—200 ísl. skáta,
sem þar voru, með nokkrum orð
um. En kona hans flutti stutta
ræðu, er dr. Helgi Tómasson
þýddi á íslensku.
Hún komst að orði á þessa
leið:
Við getum ekki farið frá Is-
landi án þess að þakka gestrisni
þá, sem okkur hefir verið sýnd
jer.
Með hrærðu hjarta þökkum
við alt það, sem þið hafið gert
til þess að gera okkur komuna
hingað svo ánægjulega. Hún
líður engum okkar úr minni.
Það er aðdáanlegt, hve vel
þið hafið hugsað fyrir okkur
hjer og undirbúið alt fyrir okk-
ur og sjeð um að við skemtum
}kkur meðan við dvöldum hjer.
Það hefir verið sjerstök á-
nægja fyrir okkur að hafa svo
marga af skátaforingjum og
skátum ykkar með okkur, til
þess að sýna okkur marga
merkilega og fagra staði í landi
ykkar. Það hefir og verið mjögl
ánægjulegt að kynnast persónit-
lega svo mörgum af skátaíoý-
ingjum ykkar. Jeg er þess full-
viss, að þessi heimsókn mun
treysta vináttu- og fjelagsbönd-
in milli okkar.
Endurmmningar okkar um.
Gullfoss og Geysi verða okkur
ógleym(anlegar, um söngva ykk-
ar og um hina glaðlyíidu ís-
lensku skáta, sem tóku á móti
okkur og leiðbeindu okkur á
hinn alúðlegasta hátt.
Áður en íslensku skátarnir
hurfu af skipsfjöl, var Sir Perey
Ewerett sæmdur gull-heiðurs-
merki íslenska skátabandalags-
ins.
En íslenskir kvenskátar gáfu
frú Baden Powell armband,
sem er íslensk smíði.
Eitt af því sem skátahöfð-
inginn sagði, er hann kom á
þiljur, og hafði virt fyrir sjer
íslensku skátana, var þetta:
Þið eruð mjög fallegir drengir
— þ. e. sumir ykkar.
GJAFSÓKNIN.
FRAMH. AF AJOfARI SlÐD.
slíkt vottorð hafi fylgt gjaf-
sóknar-beiðninni.
Nýja dagblaðið skýrir frá
bví 1 gær, að gjafsóknarbeiðni
útvarpsstjórans verði ekki tek-
in til greina og er það þá senni-
lega af því, að tilskilin fátækra-
vottorð hafa ekki fylgt meS.
Hltabylg)a á
NoKðarlöndam
Khöfn í gær F.Ú.
Hitabylgja sú, sem nú geng-
ur yfir Norðurlöndin
hefir haft það í för með sjer„
að vatnsnotkun hefir orðið
meiri í höfuðborgum Norður-
landanna, en dæmi eru til áð-
ur. Til þess að koma í veg fýr-
ir vatnsskort, lítur lögreglan í
Kaupmannahöfn eftir því ,að
garðeigendur noti ekki vatn til
þess að vökva blóm og gróður-
reiti.
Samfara hitunum hefir orðið
mjög vart við það í Noregi, að
eldingum hefir slegið niður og
hefir sumstaðar valdið skógar-
bruna. 1 Osló hefir undanfar-
inn sólarhring geysað óvenju-
legt þrumuveður og valdi all-
miklu tjóni.
Emden, þýska beitiskipið sem
verið hefir hjer í opinber.ri heim-
sókn síðan á mánudag, fór í gær-
dag kl. 1 áleiðis til Azoreyja.
mm