Morgunblaðið - 28.12.1938, Side 8

MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 28. des. 19381
í 8,
Þegar hafrannsóknaskipið Dana Bæjarráðið í Godrich (Ontario)
hafði farið í fyrstu ferð sína hefir sett það ákvæði í lögreglu-
tii íslands og Færeyja kom í ljós, ^samþykt bæjarins, að enginn karl-
að sömu gallar voru á skipinu og maður megi bera „Hitlersskegg“.
reyndust vera á varðskipinu Óðni (Lögreglunni hefir verið lagt ríkt
er það kom hingað fyrst til lands. á, að sjá til þe§s að bannið væri
Dana fór illa í sjó, skrúfan vann haldið.
ekki eins vel og gert hafði verið ★
ráð fyrir þrátt fyrir nægilegt vjela Mr. F. W. Whaits, sem er 64
afl. Einnig kom það í Ijós að ára að aldri, tók á dögunum
lestarrúm var of lítið. Nú liafa prestsvígslu í St. Pálskirkjunni í
verið gerðar ráðstafanir til að London. Hann hefir verið 33 ár
ráða bót á þessu. Skipið verður leynilögreglumaður í London og
lengt um fjóra metra og mun það numið guðfræði í frístundum sín-
kosta um 150 þús. kr. Skipið um.
kostaði í upphafi um 1 miljón -Jt
krónur. : Sonur Roosevelts Bandaríkja-
it forseta, James, hefir nýlega tekið
Norskur framkvæmdastjóri við aðstoðarframkvæmdastjóra-
fyrir klæðskerafirma, T. stöðu í kvikmyndafjelaginu Metro
Möller í Oslo, kallaði nýlega sam- Goldwyn Mayer. Ilann var áður
an á sinn fund alla starfsmenn einkaritari föður síns. Hjá föður
firmans, 250 að tölu. Hann skýrði sínum fekk hann 10.000 dollara í
starfsfólkinu frá sögu fyrirtækis- laun á ári, en kvikmyndafjelagið
'ins í fáum dráttum. Fyrir 40 árum greiðir honum 50-60 þús. dollara.
byrjaði hann aleinn og nú veitti
hann 250 manns vinnu. Hann
Jeg var í leikhúsinu í gær,
sagði frá því, að fyrir nokkrum skrifar blaðamaður við danska
dögum hefði sjer borist brjef frá blaðið „Aarliuus Stiftstidende“. Á
banka, sem skýrði honum frá að bekknum fyrir aftan mig sátu
hann ætti 220 krónur innistand- tveir karlmenn, sem töluðu svo
andi í bankanum. í fyrstu vildi hátt að það var ómögulegt að
hann ekki trúa því, en er hann heyra það sem sagt var á leik-
hugsaði sig betur um mundi hann sviðinu. Að lokum gat jeg ekki
eftir því að hann hafði sett 20 setið á mjer lengur, sneri mjer
krónur á banka er hann fermdist
og síðan voru liðin 55 ár. Að ræðu
sinni lokinni afhenti hann hverj-
um starfsmanni bankabók með 220
að þeim og sagði:
— Afsakið, en það er ómögu-
legt að heyra eitt orð.
— Það er heldur ekki ætlast til
krónum og kvaðst vona að saga að þjer heyrið neitt, var svarið
sín hvetti þá til sparsemi. Því næst sem jeg fjekk, það er einkamál,
tilkynti hann að hann myndi gefa sem við erum að ræða.
200 þús. krónur í sjóð, sem verja ★
ætti til baráttu gegn berklaveiki Verkfræðingur einn í Milano á
og sem sjerstaklega ætti að koma Ítalíu hefir fundið upp nýja að-
starfsmönnum við firma hans og ferð til að geyma ávexti. Lætur
ættingjum þeirra til góða ef á
þyrfti að halda.
hann einhverja sjerstaka gasteg-
und í ílátin, sem ávextirnir eru
geymdir í og halda þeir þá bragði
og bætiefnum miklu betur en við
venjulega niðursuðu.
★
Ungfrú Betty Parry, sem er 27
ára, var nýlega lögð inn á sjúkra-
hús í Wales, vegna þess að hún
hafði fótbrotnað. Þetta var í 20.
skiftið í 25 ár sem hún bein-
brotnaði.
★
Ástralskur læknir þykist hafa
fundið út, að listamenn fái oftar
' tannpínu en annað fólk. Segir
læknirinn að það stafi af því, að
meira sje af sýrum í munnvatni
listamanna, sem skemmi tennurn-
ar! —
★
Miljónamæringurinn Harold Mc
Cormic í Bandaríkjunum lofaði
fyrir nokkru ungri stúlku að hann
skyldi giftast henni. Síðar sleit
hann trúlofuninni. Kærastan fyr-
verandi fól’ í mál og krafðist skaða
bóta fyrir svikið giftingarloforð.
Henni voru dæmdar 2% miljón
dollara í skaðabætur.
★
Það hefir löngum verið venja í
Englandi að eiginmenn gæfu kon-
um sínum bankaávísanir í jóla-
gjöf. En nú er að komast í tísku
að gefa gjafir. Þessi tíska hefir
leitt til þess að fjöldinn allur af
eiginmönnum í Englandi er í stök-
ustu vandræðum með hvað þeir
eigi að gefa í jólagjöf. Stórversl-
anirnar hafa því tekið upp það
ráð að hafa í búðum sínum sjer-
staka ráðgjafa, sem eingöngu hafa
það starf með höndum, að velja
jólagjafir.
★
Kennarinn: Þú ert lengi að öllu,
Pjetur.
Pjetur: O, jæja, jeg verð þó
fljótt þreyttur.
J&MflS&OfUM
ódýrir frnkkar fyrirliggj-
andi. Guðmundur Guðmundsson
dömuklæðskeri. Kirkjuhvoll.
Eftirmiðdagskjólar og blúsur
í fjölbreyttu úrvali. Saumastof-
an Uppsölum, Aðalstræti 18.
Sími 2744.
Kjötfars og fiskfars, heima-
tilbúið, fæst daglega á Frí-
kirkjuvegi 3. Sími 3227. Sent
heim.
KAUPUM FLÖSKUR
soyuglös, whiskypela, bóndósir
Sækjum heim. — Sími 5333.
Flöskuversl. Hafnarstræti 21.
Kaupum flöskur, stórar og
smáar, whiskypela, glös og bón-
dósir. Flöskubúðin, Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395. Sæk-jum
heim. Opið 1—6.
Kaupum flöskur, flestar teg.
Soyuglös, whiskypela, meðala-
glös, dropaglös, og bóndósir.
iVersl. Grettisgötu 45 (Grettir).
Sækjum heim. Sími 3562.
Ifc-TOiT i irrn ■ ........
Otto B. Arnar, löggiltur út-
varpsviki, Hafnarstræti 19. -
Sími 2799. Uppsetning og við-
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Sokkaviðgerðin, Hafnarstrætfc
19, gerir við kvensokka. Fljót.
afgreiðsla. Sími 2799. Sækjum^.
sendum.
ÍMC&tfnnbticpw
Notið Venus húsgagnagljáa,
afbragðs góður. Aðeins kr. 1.50
glasið.
Krístniboðsfjelögin hafa eins
og að undanförnu jólatrje fyrir
börn fimtudaginn 29. þ. m. —
Fjelagsfólk vitji aðgöngumiða
fyrir þau börn gem það ætlar
að bjóða fyrir kl. 3 í dag í
Betaníu.
Friggbónið fína, er bæjarinf
besta bón.
Slysavarnafjelagið, skrifstofs
Hafnarhúsinu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, tekið móti
gjöfum, áheitum, árstillögum.
Vantar fæði og húsnæði á>-
sama stað hjá góðu fólki. A.v.á...
Fasta fæði og einstakar mál-
íðir. Ennfremur smurt brauð-
?áið þjer á Laugaveg 44. Símt
5192.
liUAUTmiSÍÍ:ftTWi
Pjetur Magnússon.
Einar B. Guðmundsson.
Guðlaugur Þorláksson.
Símar 3602, 3202, 2002
Austurstræti 7.
Skrifstofutími kl. 10—12 og 1—5

• Teiknistofa t
J Sig. Thoroddsen I
! verkfræðings. T-
• Austurstræti 14. Sími 4575.
• Útreikhingur á járnbentri *
j steypu, miðstöðvarteikningar
• o. fl.
EGGERT CLAESSEN
hæstarjettarmálaflutuingsmaður.
Skrifstofa: Oddfe'llowhúsið,
Vonarstræti 10.
(Inngangur nm austurdyr).
W'
g. PHJLLIPS QPPENHEIM:
MILJÓNAMÆRINGUR I ATYINNULEIT.
atvinnuleysingja og varð að leggja af stað í atvinnu-
leit.
1 XVI.
„Jeg er fariu að halda að ólánið elti þig“, sagði
Frances hátíðlega við Bliss.
„Sem stendur“, svaraði Bliss og brosti, „mótmæli
jeg því harðlega“.
Þau sátu hlið við hlið í litlu veitingahúsi í nánd
við Drury Lane nokkrum kvöldum eftir að BIiss
hafði verið sagt upp á bifreiðastöðinni.
„Jeg skil ekki, hvernig þú getur neitað því“, sagði
hún. „Þii hefðir getað verið í fjelagi með Masters, en
neitaðir því. Þá ræðvir þú þig hjá Cockerill, hálf
geggjuðum þorpara, sem rekur þig á burt. Seinna
hröklast þú úr grænmetisverslun, og lætur síðan
segja þjer upp á bifreiðastöð af órjettmætum orsök-
um. En nú ætla jeg að gefa þjer eitt tækifæri enn“,
bætti hún við um leið og hún tók lítinn svartan grís
új armbandinu sínu og rjetti honum. „Hjerna. Geymdu
þenna menjagrip einhversstaðar þar sem þú getur
ekki týnt honum. Hann verður þjer til láns“.
Hann stakk honum í vestisvasa sinn.
„Nú skulum við ekki tala meira um mig“ sagði
hann. „Mjer sýnist þú þurfa athugunar við. Þú segist
ekki kunna mjög vel við þig þar sem þú ert núna.
En hjá Masters var farið með þig eins og drotningu“.
„Hver hefir sinn drösul að draga“, andvarpaði hún.
„Nei, jeg vil ekki kaffi í kvöld“, bætti hún við. „Þú
veist, að við höfum hvorugt efni á því“.
Hann sætti sig við það og borgaði reikninginn.
„Þetta er í seinasta sinn, sem við borðum úti“,
sagði hún. „Jeg læt þig ekki eyða einum eyri í mig,
fyr en þú ert búinn að fá atvinnu. Hvað áttu mikið
eftir ?“
Hann taldi peningana í vasa sínum, er þau gengu
út. ■ 1
„Ellefu skildinga og nokkra smápeninga", sagði
hann. „Og jeg er búinn að borga húsaleigu til sunnu-
dags“.
„Einmitt það!“ sagði hún hneyksluð, „Heldurðu, að
þú dettir í lukkupottinn um leið og þú óskar þess?
Það er skömm að því, að þú skulir ekki eiga einn eyrir
í bankabók. Hversvegna hefir þú ekki lagt neitt
fyrir?“
„Jeg veit ekki“, sagði hann. „Jeg hefi aldrei haft
neinn til þess ‘að hvetja mig -til þess“.
„Jeg held, að við ættum ekki að taka strætisvagn
eins og sakir okkar standa nú“, hjelt hún áfram.
„Jú, þú lofaðir því, þegar jeg hætti við að kaupa
„Medoc“-flöskuna áðan“, sagði hann. „Við skulum
aka eftir Piccadilly og sjá fína fólkið. Komdu, við
náum í þeima vagn!“
Þau klifruðu upp í strætisvagn, sem var á leið
vestur Strand. Það var farið að vora og veður var
milt. Blómasalar stóðu á hverju götuhorni og lauf
trjánna var orðið grænt. Við og við barst blóma-
angan upp til þeirra og- uppi yfir höfðum þeirra var
dimmblár og alstirndur himininn. Frances horfði al-
varlegum augum á hinn stöðuga straum af hílum,
sem voru fullir af körlum og konum í samkvæmis-
fötum. Þau óku framhjá uppljómuðu veitingahúsi og
sáu fólk sitja í hópum að snæðingi, umvafið öllum
þeim ljóma, sem nýtísku lúxus hótel geta í tje látið.
Frances kipti alt í einu í föunaut sinn. Hún var
hörkuleg á svip.
„Hvað hefir þetta fólk gert, að það eigi skilið þessi
gæði?“ sagði hún með ákefð.
Spurningin kom honum á óvart. Hún. ljet sjaldan
tilfinningar sínar í Ijós á þenna hátt.
„Konurnar hafa gifst ríkum möhnu’m“, sagði hann.
að lokum, „og mennirnir hafa kosið rjetta feður, gert
góð kaup eða verið hepnir í ha.ppdrætti. Lífið er ekk-
ert nema happdrætti“.
„Það er verra en happdrætti“, sagði hún með ofsa..
„Það er fjárhættuspil! Og það er rangt. Það er ekk—
ert rjettlæti til! Líttu á mig“.
Hann kinkaði kolli.
„Já, mjer er ánægja að því. Það er áreiðanlega.1
engin í þessu uppljómaða veitingahúsi, sem jeg vildi
heldur sjá en þig“.
En gullhamrar hans virtust frekar hafá móðgað
hana en glatt.
„Þú ert ómögulegur!“ sagði hún. „Jeg er tötraleg
til fara. Jeg hefi sjálf bryddað hattinn minn með ó-
dýrum gerfiblómum. Skórnir mínir eru fyrir neðatt-
allar hellur, og jeg á ekki silkisokka til í eigu minni.
þó að jeg elski að vera í þeim, Jeg elska alt sem er-
fallegt. En jeg hefi ekki efni á því að láta mjer líea.
vel eða vera vel til fara, og þó hefi jeg unnið síðam
jeg man eftir mjer. Og jeg hefi ekki verri laun en>
fólk er flest. En geturðu ímyndað þjer, að geta aldrei'
annað en gægst inn um grindurnar, sem útiloka inann.i
frá hverskonar lífsins gæðum og lúxus?“
„Maður veit aldrei, hvað koma kann fýrir. Það get-
ur skeð kraftaverk“.
Hún brosti dapurlega. Henni var runnin reiðin.
„Reyndu að finna upp á einhverju“, sagði hún íí
hænarróm. „Einhverju, sem gefur af sjer mikla pen-
inga. Þú ert ekki nógu dugleg.ur“.