Morgunblaðið - 27.09.1939, Qupperneq 8

Miðvikudagur 27. sept. 1939-
Orczu barótiessa: ElÐUHlJTn | JKaups&apuc
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiimiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiuiiiiiiiiiiiiiiii
FRAMHALDSSAGA 22
(iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiíii
Það, sem skeð liefir í sögunni:
Juliette frönsk liertogadóttir, er hef-
ir svarið föður sínum þess eið fyrir 10
árum að hefna sín á Deroulede, fyrir að
hafa vegið bróður hennar í einvígi,
verður fyrir aðsúg af skrílnum í París
eftir stjómarbyltinguna og er bjargað
inn í hós Derouledes þjóðþingsfull-
trúa. Hann fær ást á henni, en hún
heyrir á samtali hans og Ravðu akur-
liljumtar (Sir Perey Blakettey) að
hann ætlar að reyna að bjarga Marie
Antoinette úr fangelsinu og skrifar
frönsku stjóminni ákæru á hendur hon-
um. Sama dag kemur Merlin sendi-
maður byltingamefndarinnar og gerir
húsrannsókn hjá Derotflede. Juliette,
sem iðrast eftir illverkið og er farin að
ehska Deroulede tekst að brenna skjöl
in í herbergi sínu.
„Anne Mie, barnið mitt“, sagði
hann blíðlega. ,.Það er eins og
eitthvað hræðilegt hafi komið fyr-
ir þig. Hvaða pappírsmiða ertu
með í hendinni *
Anne Mie einblíndi á pappírs-
miðann. Ilún átti augsýnilega bágt
með að stilla sig.
Það var eins og Juliette hefði
orðið að steingerfing, þegar
hún sá Anne Mie. og hún ein-
blíndi á hana eins og dómara,
sem ætti að fella yfir henni dauða-
dóm.
„Hvaða pappírsmíði er þetta?14,
sagði Deroulede aftur. „Má jeg sjá
hann, Anne Mie“.
„Merlin borgari fjekk mjer
hann“, sagði Anne Mie og var nú
heldur rólegri. „Hann virtist vera
mjög æstur yfir því að finna eng-
in sönnunargögn á móti þjer. Þeir
voru í eldhúsinu, eins og jeg sagði
áðan, og nú eru þeir að leita í
herbergi mínu og Petronelle. O,
hann var eins og æðisgengið dýr
af vonbrigðum!“
„Já, já, en hvað skeði?!“
„Jeg veit ekki hvað hann hjelt
Uiin mig, því að jeg sagði honum,
að l»ú segðir mjer aldrei neitt og
jeg stæði ekki á hleri------“
„Nú, en-------?“
„Þá fór hann að tala um — gest
þinn — og jeg gat ekkert sagt
honum um hann heldur. Ilann
virtist ekki óviss í því, hver hefði
sent kæruna á þig. Talaði um
nafnlaust brjef, sem hinn opinberi
ákærandi hefði fengið í morgun.
Það hafði verið sett í kassanu,
og-------“
„Það er mjög undarlegt“, sagði
Deroulede, sem furðaði sig þó
mest á geðshræringu Anne Mie.
„Jeg vissi ekki að jeg ætti neinn
óvin. Og það væri gaman að
vita-------“
„Þetta sagði jeg einmitt við
Merlin borgara“, tók Anne Mie
fram í fyrir honum.
• „Hvaðf'
„Að mjer þætti fróðlegt að vita,
hvaða leynilegan óvin þú ættir“.
„Það var ekki rjett af þjer að
tala svo hreinskilnislega við þetta
ómenni“.
„Mjer fanst rjettara að vera að-
laðandi við hann, þar sem hann
virtist vilja tala um þetta“.
„Hvað sagði hann þá?“
„Hann hló og spurði hvort mig
langaði til þess að vita, hver hefði
skrifað kæruna“.
„Jeg vona, að þú hafir sagt
nei, Anne Mie“, sagði Deroulede.
„Nei, vissulega ekki! Jeg sagði
já“, svaraði hún með óvæutum
ókafa, og leit á Juliette, sem hafði
setið grafkyr og einblínt á Anne
Mie. „Eins og mig Iangaði ekki
til þess að vita, hver þessi fjand-
maður þinn væri, Paul, sem seldi
sig svona svívirðilega í hendur
þessara fanta! Hefir þú nokkurn
tíma gert nokkurri manneskju
meinf ‘
„Þei, þei, Anne Mie. Yertu ekki
svona æst“, sagði Deroulede og
gat ekki annað en brosað að á-
kefð hennar í það að vita hvaða
fjandmann hann ætti, en það fanst
Iionum sjálfum lítið um vert.
„Fyrirgefðu, Paul' ‘, svaraði
Anne Mie, „en það er engin furða
þó að jeg verði æst, þegar jeg
hugsa um þau svívirðilegu svik,
sem Merlin mintist á“.
„Ilvað sagði hann, Anne Mief'
„Hann ljet sjer ekki nægja að
segja það“, hvíslaði Anne. Mie.
„Hann afhenti mjer þetta blað, hið
nafnlausa brjef, sem liann fjekk 1
morgun, og ljet þess um leið getið,
að eitthvert okkar myndi ef til
vill þeltkja rithöndina!“
Hún staðnæmdist hjá Derou-
lede og rjetti honum brjef-
ið. A sama augnabliki varð lion-
um litið á Jidiette.
Ilún sagði ekki orð, en hafði
staðið á fætur og stóð skyndilega
við hlið Anne Mie.
Dauðaþögn Ararð í herberginu,
og á þessu örlagalíka augnabliki
las Deroulede sökina í svip Juli-
ette. Það var eins og óskiljanleg
opinberun og hann sá hana í allri
hennar eymd.
Hún hafði komið inn á heimili
hans, njósnað utn hann og logið
að honum! Þessi uppgötvun var
svo óvænt, að hann gerði enga
tilraun til þess að geta sjer til
um orsök framkomu hennar. Hann
mundi ekki einu sinni eftir því,
að hann hefði vegið bróður henn-
ar í einvígi.
Hiin gerði enga tilraun til þess
að neita. Hún leit aðeins á hann
barnslegum bænaraugum og bað
um miskunn. Ef til vill fann hún
(það, að ekki var hægt að drepa
ást eins og hans á einu augnabliki.
Og hann var enn undir svo mikl-
um áhrifum eftir hamingju þeirra
fáeinum augnablikum áður, að
hann skildi bæn hennar. En hann
lokaði augunum, eins og til þess
að útiloka fyrir fult og alt mynd-
ina af þeim engli, sem hann hafði
bviið sjer til og tilbeðið. Síðan
sneri bftpn sjer rólega að Anne
Mie.
„Fáðu mjer brjefið", sagði hann
kuldalega. „Hver veit nema jeg
þekki rithönd þessa skæða óvinar
míns' ‘.
„Nei, það er óþarfi“, svaraði
Anne Mie hæglátlega, en hjelt á-
fram að stara á Juliette. Hún
hafði lesið það sem hún ætlaði
sjer í svip hennar.
Brjeíið fjell úr hendi hennar.
Deroulede Iaut niður og tók það
upp. Hann sljetti úr því og leit á
það. Þetta var óskrifað blað!
'mexT
„Það er ekkert skrifað á það“,
sagði hann ósjálfrátt.
„Nei“, svaraði Anne Mie. „Ekk-
ert nema svik hennar“.
„Þetta er ljótt og illa gert af
þjer, Anne Mie“, sagði Deroulede
alvarlega.
„Það getur vel verið“, svaraði
Anne Mie. „En mig grunaði þetta
og vildi vera viss. Guð gaf mjer
vísbeudingu um livað jeg ætti að
gera og hvernig jeg ætti að láta
þig vita“.
„Því minna sem þú talar um
guð í þessu sambandi því betra“,
sagði Deroulede. „En viltu ekki
hugsa um mömmu. Henni líðu"
ekki sem best“.
Madame Deroulede hafði
fylgst með því sem fram
fór, þar sem hún sat þögul og
róleg í hægindastól sínum. Hún
hafði verið eins og lömuð síðau
híin heyrði fyrrstu skipunarorðin.
sem gáfu til kynna þá stórkost-
legu hættu, er sonur hennar var í.
Anne Mie gerði eins og henni
var sagt og fór að annast um
að ljóstra upp leyndarmáli stúlk-
an var þegar farin að fá eftir-
köst eftir verk sitt.
Meira.
StifáynnÍTujac
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir leðrið og gljáir skóna af-
burða vel.
VIÐTÆKI
tveggja til fimm lampa, óskast
keypt. Sími 4289, kl. 4—10.
7 MANNA FIAT-BIFREIÐ
til sölu með góðum kjörumr.
ef samið er strax. Stefán Jó-
hannsson, sími 2640.
GOTT HÚS
til sölu nú þegar. Uppl. í síma-
2598.
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvirkur.
Ávalt í næstu búð.
SAUMASTOFA MÍN
er byrjuð aftur Bergstaðastræti
30, áður Freyjugötu 10. Ingi-
björg Jónsdóttir.
FRIGGBÓNIÐ FÍNA,
er bæjarina besta bón.
"Fvað vildi til í Stokkhólmi ekki
alls fyrir löngu, að fólk, sem
gekk eftir Sveavegen, hevrði manu
hrópa og æpa frá glugga á þriðju
hæð í húsi einu. Áður en varði
byrjaði maðurinn að kasta pen-
ingum út um glvvggann og kallaði
um leið að nvv væru peniivgarnir
einskis virði, þar sem stríð væri
skollið á.
Mörg hundruð manns safnaðist
sainan á götunni til að safna pen-
ingvvnum, sem kastað var út uvn
gluggan, og brátt varð lögreglan
að skerast í leikinn. Lögregluþjón-
ar fóru upp til mannsins og fengu
hann til að lofa því að hætta þess-
uin leik.
Klukkutíma síðar byrjaði nvað-
urinn samt aftur að kasta pening-
um ivt um gluggann og nvv voru
það ekki smápeningar, heldur 10
króna seðlar og jafnvel 180 króna
seðlar.
Fólkið á götunni lenti í slags-
málum út af peningunum, sem
rigndi niður á götuna og nú Ijet
lögreglan sjer ekki nægja loforð
mannsins, heldur flutti hann á lög-
reglustöðina. Tilkynning var gef-
in vvt um að menn ættu að skila
peningunum aftur, sem þeir hefðu
liirt af götunni, en af 1000 krón-
um, sem maðurinn hafði fleygt út
um gluggann, var aðeins skilað
210 krónum.
★
Sigga litla var með möm'mu
sinni í heimsókn lvjá ömmu sinni.
Það var verið að leggja á kaffi-
borðið og móðirin sagði við Siggu
litlu.
— Viltu koma með mjer upp á
baðherbergi og þvo þjer um hend-
urnar, Sigga míu.
— Æi, nei, jeg vill ekki fara
upp á loft, vældi Sigga.
— Sigga litla getur þvegið sjer
lijerna frammi í eldhúsi, kallaði
amman.
— Nei, sagði móðir Siggu. Hvvu
á að þvo sjer í baðherberginvv.
Sigga gekk hæt og rólega upx>
tröppurnar, en á miðri Ieið saeri
hún sjer að mömmu sinni og sagði:
— Heyrðu, inamma, af hverju
lilýðir þú ekki henni mömmu
þinni ?
★
— Elskan mín, sagði nýgifta
húsmóðirin, hvað á jeg að búa til
í kvöldverðinn.
— Æ, mjer er alveg sanva, sagði
ungi húsbóndinn, bara ef það er
ekki lambakodelettur og hofábæt-
ir, því það eru uppálpildsrjettirn-
ir míuir.
★
— Það tekur þrjá ættliði að
skapa heiðursmann.
— Jæja, þá er von fyrir barna-
börn þín. ^
Danskur blaðamaður segir frá
sniðugum almenningsvagni sem
hann ók í á Jótlandi. Tekið var
tillit til skipunar yfirvaldanna og
hengt upp skilti sem á stóð „Tó-
baksre-ykingar bannaðar“, og einn-
ig var farið að éskum farþeganna,
því það var öskubikar við hvert
sæti.
SLYSAVARNAJELAGIÐ,
skrifstofa Hafnarhúsinu við
Geirsgötu. Seld minningarkort,
tekið móti gjöfum, áheitum, árs-
tillögum o. fl.
KVÖLDKENSLA
fyrir unglinga. Oddný Guð
mundsdóttir, sími 4245.
MEÐALAGLÖS, FLÖSKUR,
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega. Spariíb
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæstai.
verð fyrir glösin. Við sækjuim
heim. Hringið í síma 1616. -
Laugavegs Apótek.
ÞORSKALÝSI
Laugavegs Apóteks viðurkend^
meðalalýsi fyrir börn og full-
orðna, kostar aðeins 90 auraa.
heilflaskan. Lýsið er svo gott,-
að það ínniheldur meira af A-
og D-f.iörefnum en lyfjaskráim
ákveður. Aðeins notaðar ster—
ilar (dauðhreinsaðar) flöskur..
Hringið í síma 1616. Yið send-
um um allan bæinn.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð'
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
hvoli.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgöta 28.
Sími 3594.
MATSALAN
Tek fólk í fast fæði. — Frú
Laila Jörgensen, Grundarstíg 11
FÆÐI
fæst á Vatnsstíg 4, niðri. 70
krónur á mánuði.
2 HERBERGI OG ELDHÚS
til leigu á Reykjavíkurveg 13,
Skerjafirði.
LÍTIÐ HERBERGI
með sjerinngangi á Tjarnargötu
48 til leigu 1. október. Uppl.
milli 11 og 12 á miðvikudag.
VINNUSTOFA
til leigu Laugaveg 97. Hentug
fyrir málara.
KAUPUM FLÖSKUR
g!ös og bórdósir af flestum teg-1
undum. Hjá okkur fáið þjer á-
valt hæsta verð. Sækjium. till ,
yðar að kostnaðarlausu. Swmú
5333. Flöskuversl. Hafnarstr. 21
KAUPUM FLÖSKUR. $
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395-.
Sækjum. Opið* allan dagmm.
BESTI FISKSfMINN
er 5 2 7 5.
HREINGERNINGAR
leysum best af hendi. Guðni og;
Þráinn, sími 2131.
Tek að mjer
HREINGERNINGAR.
Vönduð vinna. Sími 5133.
BARNAFATNAÐUR
prjónaður, heklaður, saumaður.
Sokkaprjónastofan, Bræðraborg;
arstíg 1«5.
REYKHÚS
Harðfisksölunnar við Þvergötu*.
tekur kjöt, fisk og aðrar vörur
til reykingar. Fyrsta flokks-i
vinna. Sími 2978.
HÚSMÆÐUR.
Látið Jón og Guðna annast'
hausthreingerningarnar. Það1!
reynist best. Sími 4967.
MREINLEGIR MENN
teknir í þjónustu. 1. fl. vinnat.
Amtmannsstíg 2.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
sokka. Fljót afgreiðsla. — Símii
2799. Sækjum, sendum.