Morgunblaðið - 06.10.1946, Blaðsíða 14

14
MORGUN BLAÐIH
Sunnudagur 6. okt. 1946
Bjimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim[Hiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii!iiii!ii!iiiiii!imii!!!iimmiiiiii!ii!i!imiii!iiii!iiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiii!|
jE =
I BLÓÐSUGAN
Cftir JoL vi Cj oodujivi
sjmiimimmmiiiiimiiiiiiiimtiiiiimimiiiimiiiiiiimiimiim
immmmiimmmimmmimmmimmmimiimmimmimH
5. dagur
— Jeg verð að gera nánar
grein fyrir sjálfum mjer, sagði
hann. — Jeg er Craven frá
Cravenshaw — nafnið er gott,
vona jeg, og óðalið er nú orðið,
að minsta kosti, góð eign. Hvað
snertír efnahag minn og mann-
orð, vona jeg að hvorttveggja
þoli hvaða rannsókn sem er.
Þetta eru náttúrlega ekki ann-
að en hversdagsleg atriði, en
mjer finst þjer eiga rjett á- að
vtia um það. Og mjer þætti
gaman að bæta við, að undan-
farið hefi jeg verið að hugsa
til viðskifta við yður, sem voru
alt annars eðlis?
— En þetta er mikilvægt
mál .... það mikilvægasta,
sem jeg hefi nokkurntíma átt
við. Jeg hefi ekki talað við
dóttur yðar nema fáeinum
sinnum. En jeg elska hana og
hún mig. Og nú hefir hún lofað
að verða konan mín.
I stað þess að svara, rjetti
frú Garth út höndina og í sama
bili kviknaði á tveim sterkum
lömpum, sem voru í loftinu, og
birtan skein beint framan í
Craven.
Konan ætlaði ósjálfrátt að
grípa andann á lofti, en tókst
þó að láta ekki á því bera, með
því að bíta saman tönnunum.
Snöggvast brá fyrir glampa í
augum hennfir, rjett eins og
hún sæi einhverja ófreskju eða
skuggann af einhverju illu,
sem hún gæti ekki horfst í
augu við, — einhvern löngu
gleymdan svip úr fortíðinni.
Það var ekki laust við, að
Craven yrði dálítið hverft við
þessa birtu, sem skein á hann
svona snögglega. Augu hans
drógust saman og hann hörfaði
ofurlítið aftur á bak.
Þegar augu hans sneru aftur
að konunni, sá hann ekki ann-
að en hið rólega yfirbragð
heimskonunnar, sem ekki vildi
láta neinar geðshræringar fá
vald yfir sjer. Frú Garth hafði
tekist að leyna tilfinningum
sínum, en það kostaði meira
erfiði en nokkurn hefði getað
grunað.
Hún hreyfði sig þannig, að
ljósið skein beint í'andlit hern-
ar, Craven leit á hana með eft-
irvæntingu, eins og hann ætl-
aði að grátbiðja hana um svar.
Enn hafði hún ekki opnað
munninn.
— Má jeg vonast eftir svari,
sem getur gert mig hamingju-
saman? spurði hann blíðlega.
Frú Garth stóð upp. Augu
hennar voru nú hörð eins og
tinna.
— Það er hægast að gefa
svarið, sagði hún í ísköldum
tón. — Það er kunnugt, að þjer
takið þátt í fjármálafyrirtækj-
ir-T', — röddin varð nístandi
f .. ^sleg, — sem enginn af
minni fjölskyldu gæti verið
’ tur fyrir. Og jeg skoða það
örgustu smán, ef nafti
dóttur minnar • skyldi verða
nefnt í sambandi við vður, þó
ekki væri nema rjett snöggv-
ast.
Craven stökk á fætur.
— Frú Garth ,.'.. þjer talið
eins og þjer \æruð óvinur minn
eðn hefðuð að minsta kosti v< r-
ið að ljá óvinum mínum eyra.
Þjer þekkið jafn lítið til mín
og jeg til yðar. Ef rjettlætið . .
— Við þurfum ekki að orð-
lengja þetta frekar, tók hún
fram í fyrir honum. — Hefði
jeg vitað svolítið fyrr það, sem
jeg hefi frjett í dag, hefðuð
þjer aldrei komið hjer inn fyr-
ir dyr. Hafið þjer yður burt
sem skjótast, Sir Melmoth!
Strikið þjer mig út sem vin
yðar og látið aldrei sjá yður
hjer innan dyra framar!
— Eruð þjer með öllum
mjalla? sagði hann loðmæltur
og stórar æðar bólgnuðu upp
á enni hans.
— Ef þjer eruð ekki farinn
tafarlaust, skal jeg gefa yður
ástæðurnar opinberlega hjer í
mínum eigia danssal og barmeð
útiloka yður úr hverju heiðar-
legu húsi í borginm, sagði hun,
og stappaði hælnum í gólfið,
um leið og hún benti á dyrnar.
— Út!
Craven horfði í augu henni
og sneri sjer u^dan, án bess
að segja orð Úti við dyrnar
sneri hann sjer við og leit á
hana.
—• Mjer er ekki grunlaust
um, að yður kunni að iðra þess
arna, sagði hann.
Augnabliki seina var hann
farinn. Frú Garth ljet fallast
niður í stólinn og byrgði and-
litið í höndum sjer. Hún stundi
og um hana fór viðbjóðshryll-
ingur.
Craven, sem var .mfölur m ð
augun rauð af reiði, var kom-
inn niður í miðjan stigann, Þar
hitti hann Margaret, sem kom
móti honum með útr jetta hör.d-
ina.
— Er alt í lagi, Melmoih?
sagði hún glöð í bragði. — Jeg
gat ekki stillt mig um að segja
henni það strax — jeg gat ekki
beðið .... Hvað gengur að
þjer?
Hann greip hendur honnar.
— Margaret, sagði hann hás-
um rómi. hún rak mig út!
Einhver óvinur minn hefir rægt
mig við hana. En mundu aðeins
þetta: Þú ert mín um tíma og
eilífð og jeg muií krefjast þín,
hvað sem allur heimurinn seg-
ir. Heyrirðu það? Ef þú veist
hvað ást og trygð er, þá upp-
fyltu þinn hluta af skyldunni
og jeg skal sjá um minn.
Hann leit til hennar þessum
vinnandi augum, sem hún
þekti svo vel nú orðið, og greip
hendur hennar svo fast, að það
lá við, að hún æpti upp af sárs-
auka. En svo slepti hann tak-
inu snögglega og gekk út þegj-
andi.
3. KAPÍTULI.
Margaret var með grátstaf-
inn í kverkunum, er hún gekk
upp stigann aftur, eins og í
svefni. Hún var gripin undrun
og skelfingu. Hún ljet það
verða sitt fyrsta verk aÖ leita
að móður sinni, en krókurinn
þar sem hún hafði setið, var
manntómur, og nokkur stund
leið áður en hún fann móður
sína, sem var einkennilega föl
og veikindaleg, en var samt
að tala við frægan stjórnmála-
mann inni í danssalnum, eins
og ekkert hefði í skorist. Undir
eins og Margaret komst að, dró
hún móður sína afsíðis.
Húsmæður!
Þjer getið valið úr 77 kross-saums- og prjóna-
munstrum í nýju, litprentuðu hannyrðabók-
inni. —
ÚTGEFANDI.
Verslunarpláss
hentugt fyrir vefnaðarvöruversiun, eða vefn-
aðarvöruverslun í fullum gangi óskast. Tilb.
merkt: „VERSLUNARPLÁSS“ sendist afgr. Mbl.
sem fyrst.
I Skrifstofustúlka
Eitt af eldri heildsölufyrirtækjum bæjarins
óskar eftir duglegri vélritunarstúlku. Um-
sóknir með meðmælum ef fyrir hendi eru á-
samt kaupkröfu sendist afgr. Mbl. fyrir mið-
vikudagskvöld merkt „skrifstofustúlka'1'.
Ræða Gunnars Thoroddsen
Framhald af bls. 9.
þá lítið orðið úr fullveldi flestra
ríkja í Evrópu.
I fimmta lagi er staðliæft, að
það ákvæði 4. gr., að taka skuli
tillit til sjerstöðu þessara flug-
vjela og áhafna þeirra varðandi
tolla, landvist og formsatriði,
sje fullveldisskerðing. Sam-
kvæmt þjóðarrjetti ^ilda sjer-
reglur um herflugvjelar og á-
hafnir þeirra, og er þetta á-
kvæði ekki annað en staðfest-
ing þeirra reglna.
í sjötta lagi er sagt, eins og
flugmálaráðherra, Áki Jakobs-
son, hjelt fram, að Bandaríkin
geti hafl hundruð herfiugvjela
með fast aðsetur á vellinum eins
lengi og þau vilja og þess vegna
sje þetta herstöðvarsamningur.
Auðvitað-veit maðurinn að eng-
in heimild er í samningnum fyr-
ir sliku; lendingarrjettur og um-
ferðarjettur sá, sem 4. gr. veitir,
skapar engan rjett til varan-
legs aðseturs fyrir neinar flug-
vjelar á vellinum.
I 5. og 7. gr. er íslensku ríkis-
stjórninni tryggður rjéttur til að
banna slíkt.
Þessii’ háttvirtu andstæðingar
hefðu getað talað um skerðingu
fullveldisins þegar herinn kom
hingað. og meðan vjer erum
undir hervernd Bandaríkjanna
og her þeirra er hjer.
En að hefja hróp um skerð-
ingu á fullveldinu þegar her-
verndin fellur niður og herinn er
fluttur á brott og við fáum yfir-
ráð alls landsins, — til þess þarf
meira ímyndunarafl og brjóst-
heilindi en íslendingar almennt
hafa.
EndemisræSa Áka.
Um þá endemisræðu. s'cin Aki
Jakobsson hjelt, vil jeg segja
það eitt, að jeg hygg, að ekki
hafi það áður fyrir komið,
hvorki lijer nje annarsstaðar,
að einn ráðherra í ríkisstjórn
talaði þannig í garð forsætisráð-
herra. En þessi ráðherra er nú
alltaf með sínu lagi.
MálsmeðferSin.
Það hefir verið deilt á máls-
meðferðina. Áki Jakobsson
kvartar yfir, að sósíalistar hafi
ekki fengið að fylgjast með und-
isbúningi málsins. Sósíalistar
höfðu margsinnis lýst því yfir,
að þeir vilji ekki semja við
Bandaríkin, heldur kæra þau.
Það var því ástæðulaust, og
hefði verið óviðeigandi að hafa
slíka menn með í viðræðunum.
Andstæðingarnir kvarta yfir
því að forsætisráðherra hafi við-
haft ofbeldi, pukur og levnd í
þessu máli. Mál þetta hefir ver-
ið undirbúið á svipaðan hátt og
annarsstaðar tíðkast um utan-
ríkismál. Sá, ráðherra. sem með
utanríkismál fer, undirbjó það
með viðræðum við hinn aðilann.
Þegar ráðherrann hafði náð
þeim árangri, sem hann taldi
hægt að fá bestan, kallar hanri
saman Aiþingi, en lcggur málið
áður fyrir ríkisstjórnína. Um
málið voru ákveðnar tvær um-
ræðúr. Fyrri umræða stóð vfir í
tvo daga, og málinu var vísað
til utanríkismálanefndar. Það er
algjör misskilningur, að nokk-
urt ákvæði þingskapa hafi ver-
ið brotið, þau ákveða ekkert
um, á hvaða stigi máls skuli
leita álits utanríkismálanefndar.
Nefndin og þingflokkarnir hafa
haft málið til athugunar í tvær
vikur. Og nú er útvarpað síðari
umræðu. Jeg held varla, að þeir
menn geti verið heilir á sönsum,
sem út af þessari málsmeðferð
koma kveinandi og emjandi yf-
ir því, að pukur, leynd og of-
beldi sje viðhaft af hálfu for-
sætisráðherra í þessu máli.
Þjóðareining sósíalista!
Sósíalistar tala mjög um J>jóð
areiningy, gegn frumvarpinu.
Það hefir ekki verið sparað að
ýms fjelög hafi verið fengin til
að gera samþykktir gegn mál-
inu. En þær samþykktir eru
ýmsar til orðnar með einkenni-
legum hætti. T. d. var boðað
til fundar í verkamannafjelagi
í nágrenni Reykjavíkur til þess
að mótmæla samningnum. í fje-
laginu eru um 700 manns. 25
menn mættu og meiri hluti
þeirra mótmælti. Og þannig hef-
ur verið um flestar aðrar sam-
þykktir. En ekki hefir verið
sparað að birta þetta allt í út-
varpinu sem vilja þjóðarinnar:
Sjálfstæðismenn hafa haldið í
Reykjavík 3 fundi, meðan um-
ræður hafa staðið yfir um mál-
ið. Á öllum þessum fjölmennu
fundum hefir ríkt algjör eining
um samningsfrumvarpið og sam
þykkt meðmæli með því.
Hvað líður undirskriftunum?
En jeg "vil leyfa mjer að
spyrja: Hvað líður undirskrift-
* unum, sem sósíalistar stofnuðu
til, undirskriftunum urn að
1 heimta þjóðaratkvæði? Það var
1 gengið í hvert hús í bænum.
Smölunin hefir staðið yfir í tvær
^ vikur. Hvers vegna hefir árang-
urinn ekki enn verið leiddur í
J dagsins ljós? Er það vegna þess,
að sósíalistar hafi orðið fyrir
einhverjum vonbrigðum með ár-
angurinn?
Um þjóðaratkvæðið vil jeg
segja það eitt: Jeg tel sjálfsagt,
að engu ríki sjeu veittar hjer
herstöðvar án þjóðaratkvæðis.
Þetta frumvarp felur engar her-
stöðvakvaðir í sjer. Þess vegna
er ástæðulaust að leita þjóðar-
atkvæðis. Ef það væri gert, væri
með því ranglega gefið í skyn,
að samningurinn fæli í sjer her-
stöðvar.
| Af þeim ástæðum, sem jeg
, hefi greint, greiði jeg atkvæði
! með þessari þingsályktunartil-
lösu.
Stúlka |
14.—15. ára óskast hálfan =
eða allan daginn, til sendi- I
ferða og snúninga. Fyrir- [
spurnum ekki svarað í 1
síma. |
Hálsbindagerðin Jaco. i
iiiiiiiiiiifmiMifiimnai
11^11111111111^1111111111111111111]