Morgunblaðið - 24.07.1951, Qupperneq 10

(dORGUNBÍAÐlÐ
Þriöjudagur 24. júlí 1951.
r 10
Framhaldssagan 20
STÚLKAN 06 DAUÐINN
.anntqiiniinniniiniminwtnMPW
Brosið hvarf úr augum henn-
ar. Augun urðu hvöss og tinnu-
svörfc.
„En eitt skalt þú vita, Lee Lov-
ering,“ sagði hún. „Og það er að
fyrr verður gengið að mjer
dauðri, en þú færð Jerry Hough.“
„Góða, gerðu það ekki of
freistandi fyrir mig,“ sagði jeg.
En jeg sagði það við sjálfa
mig, því Norma var farin. Jeg
hafði beðið ósigur. — Það var
Norma sem hafði borið sigur úr
t>ýtum eftir fyrstu átökin.
11.
Eítir þessa þrætu við Normu,
urðu allmiklar breytingar á aí-
stöðu minni til þessa máls. Það
var ekki nóg með það að jeg
hafði ákveðið að berjast fyrir
Jerry, heldur varð mjer líka
ljóst, hve mjög jeg var flækt í,
þetta mál, og þvílíkt tilfinninga- !
mál það var orðið mjer. Hingað
til hafði jeg oft átt kunningja
sem trúðu mjer fyrir vandamál-
um sínum, en mjer hafði alltaf
leiðst að hlusta á þau og jeg
hafði reynt að blanda mjer ekki
í það. Nú vissi jeg að það var
ómögulegt. Leið mín lá æ lengra
inn í lyganetið. Jeg vissi of mik-
ið núna. Svo mikið að jeg varð
að fá að vita alit.
Þess vegna ákvað jeg að fara
og tala við Marciu Parrish. Jeg
vissi að jeg gat neytt hana til að
*egja mjer sannleikann. Með því
mundi að minnsta kosti nokkuð
vera unnið.
Það var. orðið all áliðið, þeg-
ar jeg læddist út og gekk að litlu
húsabyggingunnl á bak við bóka
safnið þar sem kennararnir
biuggu. Jeg mætti engum á leið-
inni. Flestir mundu vrera farnir
að hátta og sofa. Marcia bjó ein
í húsinu. Það var Ijós í stofunni
hjá henni svo jeg vissi að hún
mundi vera á fótum.
Hún opnaði strax þegar jeg
barði að dyrum.
„Eruð það þjer, Lee.“
Jeg heyrði á rödd hennar að
hún hafði búist við einhverjum
öðrum.
Jeg fór á eftir henni inn í stof-
una. Marcia bauð mjer ekki sæti.
Hún sagði heldur ekkert. Við
stóðum bara og horfðum hvor á
aðra.
Loks sagði jeg:
„Þjer vitið meira um dauða
Grace, en þjer sögðuð mjer.“
Um leið og jeg sagði það, varð
mjer ljóst hve mjög atburðirnir
um nóttina höfðu breytt_hinum
eðlilegu aðstöðum, þar sem jeg
gat talað þannig til einnar af
kennslukonunum.
Marcia leit kuldalega á mig.
„Hvers vegna haldið þjer það?“
„Jeg spyr ekki af forvitni,"
sagði jeg þreytulega. „Heldur
aðeins vegna þess að jeg verð
að fá að vita sannleikann. Þjer
sögðuð að við ættum að standa
saman. Ef við eigum að geta
þagað yfir sumu við lögregluna,
verðum við að segja það sama.
Jeg veit margt sem jeg hef ekki
sagt yður. Til dæmis veit jeg að
þjer voruð úti í bílnum yðar í
nótt.“
„Jæja, þjer vitið það.“ Rödd
hennar var róleg. Snöggvast var
eins og hún hikaði, en svo hjelt
hún áfram. „Þjer hafið víst á
rjjettu að standa. Það var heimsku
legt af mjer að segja yður aðeins
hálfan sannleikann.“
Hún tók um hönd mína og jeg
fann æðasláttinn í fingrum
hennar. .
„En eitt verðið þjer að skilja,
Lee. Hvað sem við gerum, þá er
það aðeins fyrir bestu fyrir skól-
ann okkar.... og til að bjarga
Jífshamingju okkar.“
Hún sleppti hönd minni og ljet
fallast niður á stól. Jeg settist
líka.
„Robert og jeg höíum ekki sagt
lögreglunni að Grace hringdi til
hans í nóft,“ sagði hún. „Og það
var löngu eftir að hún var farin
Skáldsaga eftir Quentin Patrick
úr leikhúsinu.“
Jeg varð ekkert undrandi. —
Steve hafði sagt að Grace hefði
hringt frá bensínstöðinni. Jeg
hefði mátt vita að hún hafði
hringt til Hudnutts.
„Hún hringdi frá bensínstöð-
inni fyrir utan Wentworth,“
sagði jeg, „Það er líka eitt af
því sem jeg veit.“
Glampa brá fyrir í augum
Marciu. Það var það eina sem
benti til þess að hún var hissa.
„Jeg skal segja yður allt, Lee.
Eftir leiksýninguna keyrðum við
heim Harold Appel, Penelope
Robert og jeg. Harold fór heim
til sín, en jeg fór heim með Hud-
nutthjónunum. Penelope hafði
ekki verið vel frisk um kvöldið
og hún fór því strax að hátta.
Jeg get eins sagt yður það núna
að hún á von á barni. A hennar
aldrei er það oft erfitt, og það
er ein ástæðan fyrir því að Ro-
bert reynir eins og hægt er að
blanda henni ekki í þetta.“
Hún hefur víst sjeð það á mjer,
hve undrandi jeg varð.
„Vesalings Penelope er svo
annt um að nemendurnir fái
ekkert að vita um þetta. Henni
finnst það ekki eiga við að um-
sjónarmaður kvennadeildarinnar
I eigi von á barni. Hún er Eng-
| lendingur. Það verður ekki af
þeim skafið. Og vegna þess að
hún er tíu árum eldri en Ro-
bert, er hún tíu sinnum tilfinn-
^inganæmari fyrir slíku.
IMarcia hló ekki lengur.
„Þetta gerir Robert líka erfitt
fyrir. Þegar Penelope var farin
að sofa í gærkvöldi, sat jeg lengi
hjá honum. Hann gat ekki gleymt
samtali sínu við Grace í leik-
. húsinu. Og til að bæta gráu ofan
á svart hringir síminn og það er
þá Grace.“
„Hvað sagði hún?“
„Hún virtist róleg. Hún baðst
afsökunar á því sem hún hafði
, sagt í leikhúsinu og sagði að hún
I hefði ekki verið með sjálíri sjer.
Hún sagði við Robert að vinur
hennar hefði skilið hana eítir á
bensínstöðinni og bað Robert að
koma og sækja sig.“
„Og vildi hann ekki gera það?“
spurði jeg skjálfandi röddu.
„Jú. Víssulega. Þegar kven-
lllfllllllllllltlMt'
«MUIUIIIIIIIMIIIIIIIillliniM«i
S T Ó R
z 3
nemandi lendir í klípu, þá er
ekki nema eðlilegt að hún snúi
sjer til umsjónarmanns kvenna-
deildarinnar, nefnilega Penelope,
en hún var sofnuð. Einhver varð
að sækja Grace og Robert sagði
að hún mundi verða sótt.“
Jeg vissi að þetta var ekki al-
veg rjett. Grace hafði neytt Steve
til að keyra sig að grjótnámunni.
Hví í ósköpunum átti hún að
hafa gert það, úr því Robert
hafði lofað að sækja hana?
En Marcia hjelt áfram:
„Jeg reyndi að íá Robert til
að lofa mjer að fara í stað hans.
En það vildi hann ekki. Hann
vildi ekki að Grace fengi að vita
að jeg hefði verið heima hjá
honum svona seint. Hann hjelt
að ef hún fengi að vita það....“
Marcia roðnaði og þagnaði. „Þjer
vitið hværnig kjaftasögur verða
til. Þess vegna vildi hann fara
sjálfur."
Smátt og smátt fór að renna
upp fyrir mjer ljós.
„Og svo fór hann?“ spurði jeg.
„Það var rjett áður en brjefið
til frú Hudnutt var lagt í póst-
kassannn.“
Marcia greip andann á loíti. •
„Jeg veit hver kom með brjefið,“
sagði jeg. „En jeg get ekki sagt
hver það var. Hann sagði mjer
allt. Hann sá Hudnutt og yður, ,
og....“
„Og heyrði hvað jeg sagði, býst i
jeg við,“ sagði Marcia og hló
við. „Það er skrítið. Það er ekki
fyrr en á alvörutímum að maður
skilur hve auðvelt er að mis-
skilja það sem maður sjer og
heyrir. Jeg get sagt yður hvað
Robert sagði við mig og hvað
jeg sagði við hann. Jeg get skýrt
það fyrir yður svo að þjer skilj-
ið það. En það er mikilsverðara
að þjer fáið að vita hvað Robert
gerði. Hann keyrði til bensín-
stöðvarinnar, en þá var hún þar
ekki. Það var búið að loka, og
hún sást hvergi.“
„En þjer.... hvað gerðuð
þjer?“ spurði jeg.
„Jeg gerði það sama og Ro-
bert....“ Marcia strauk hend-
inni yfir enni sjer. „Rjett eftir
að Robert var farinn, kom vinur
yðar með brjefið. Jeg heyrði
þegar því var stungið í brjefa-
| 5.5x2.2x2.2 m. til sölu. Hentug !
| ur fyrir búslóðarflutning. Til- |
I boð merkt: „Kassi, 702“ send- I :
| ist afgr. Mbl. fyrir fimmtud. | |
| Ford ’42
(Station).
§ í fyrsta flokks standi. til sölu
Í og . sýnis við Leifsstyttuna i
kvöld kl. 6—9.
iniMniimHMMMIHHIIHIIIIIIIInllllMIIIIIIHimiMilillH
IHHMNHHUIUIIIHIHIHHIIIIHIUIIIIIIIIHIIIIUIHM'HHm
Berbergi
til leigU gegn húshjálp. Hentugt
fj'iir stúlku sem tekur saum
heim til sín. Tilboð leggist inn ;
á Mbl. fj’rir 27. júlí, merkt: •
..Húshjálp — 701“.
•ftiiiiiiimwiiiiiiimiMiitiiiiitiMitiiisimiiMMiMimiiitiM
ii(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiii
• IIIHIIIIIIIIIMIIIIIIHIIMMIflllMIIIIIIIHIIMIIIIIIIIIIIIIIIMI*
1—2 herbergi
og eldhús
= eða eldhi'isaðgangur óskast til |
I leigu. Tvennt fullorðið i lieim |
i ili. Fy'rirframgreiðsla,, ef óskað 1
i er. Tilboð sendist blaðitiu sem 5
5 fv'rst, merkt: „699“.
IIMIIIIIIMIIIIIIIIIIIMMIMIMIIIIUIIOIIIMIIIIIIIIIM111111111 ••
A
■
:
óskast til leigu. Uppl. frú kl. 6 »
—7 í kvöld. — Simi 2737.
* |
'IIIIIMIIMIttmiMimiMMIIIIIMIIIIIIIMMIMMIMIMIMMMMM
1
ChevHalet
■
f 2ja tonna til sölu. Er ný-yfir- |
I farinn. með nýju húsi. Uppl. í j
sima 80715. !
IIIIIIIIMIMIIIIIIIIIIMIIIIMIIMIIIIIMIIIIIIIIIIIMMIIIIIMIIMM
! Til sölu
z S
| rúm mcð fjaðradýnu. Stærð: s
| 1.75x1.14, á Lindargötu 63A, |
| (efstu hæð).
:ðmmH*utTim!MimiiiiimmiiHiiiiiiiiitiiiiMiiMi«nM
Fe-rðafóSk
Athugið! — Gistihúsið að Arn
gerðareyri við Isafjarðardjúp,
tekur á móti gestum. — Góðar
veitingar.
GistihúsiS, Arngerðareyri.
MUV»mnimMimiíiMMIIMIM«M»«MIMillllMtMMIIIHMItM
TAKIÐ EFTIR, 6 MANNA
DODGE bifreið,
model 1950, til sölu nú þegar.
Uppl. í síma 80199, í dag og á morgun.
Efnafaugin Gyflir
LANGIIOLTSVEG 14,
Lokað frá 30. júlí til 7. ágúst.
ARNALESBOff
jjlorgunblaðshts -
Á veiðimannaslóðum !
EFTIR LAWRENCE E. SLADE. |
9.
niður á skammri stundu alla bardagalöngun, svo Beggi gat greitt
úr flækjunni.
Beggi klappaði á kollinn á nýja fofustuhundinum sínum.
— Jeg á' þjer strax nokkuð að þakka, vinur minn, sagði hann.
Hjeðan í frá skaltu heita Vaskur, því að jeg hef aldrei sjeð sleða-
hund duglegiri og þrautseigari en þig.
Vaskur lyfti höfðinu tignarlega upp og vaggaði skottinu. Það
var líkt og hann skildi að hann hafði eignast nýtt nafn.
Svo spennti Beggi hundana aftur fyrir sleðann þegar allt var
komið á rjettan kjöl, og bráðlega voru þeir komnir upp á Fálka-
■ hrygg, svo að nú var það versta búið. Það var líka heldur skýlla,
; þegar kom hinu megin og leiðin lá niður í mótí. Samt hvatti hann
. hundana áfram, því að líf manns lá við, að hann kæmist sem allra
fyrst til læknisins.
Loks kom hann Iíka inn í Edenville. Hann fór inn í veitinga-
húsið og hitti þar vin sinn, Jóa Biggs, þar sem hann sat við borðið
og var að borða súpuna. Beggi skýrði frá því í sem styttstu máli,
hvað hefði komið fyrir og Jói hlustaði á og gat ekki dulið gremju
sína yfir þessum atburðum.
— Bölvaðir fantarnir, hrópaði hann, þegar Beggi hafði lokið frá-
sögn sinni. — Þeir skulu fá að kenna á því, ef þeir ætla að haga
sjer svona þessir þorparar hjerna í nágrenninu. — En fyrst verð-
um við að hugsa um slasaða manninn. Jeg skal hringja til hans.
Ilann skrapp víst yfir til Bill Pratt, en hann ætti að geta lagt af
stað yfir í Lönguhlíð með morgninum, þegar tekur að lægja storm-
inn.
Og snemma morguns lagði læknirinn af stað yfir Fálkahrygg.
Þá var komið bjart stillt veður og ferðin gekk vel í alla staði.
Rafmagnstakmörkun
Straumlnust verður kl. 10,45—12,15.
Þriðjudag, 24. júlí. 5. Iiluti:
Vesturbærinn frá Aðalstræti, Tjamargötu og
Bjarkargötu. Melarnir, Grímsstaðaholtið með
flugvallarsvæðinu, Vesturhöfnin með Örfirisey,
Kaplaskjól og Seltjarnarnes fram eftir.
Miðvikudag, 25. júlí, 1. hluti:
Hafnarfjörður og nágrenni, Reykjanes, Árnes- og
Rangárvallasýslur.
Fimmtudag, 26. júlí. 2. hluti:
Nágrenni Reykjavíkur, umhverfi Elliðaánna,
vestur að markalínu frá Flugskálavegi við Við-
eyjarsund, vestur að Hlíðarfæti og þaðan til
sjávar við Nauthólsvík í Fossvogi. Laugarnesið
að SuncUaugarvegi.
Fösíudag, 27. júlí. 3. hluti:
Hlíðarnar, Norðurmýri, Rauðarárholtið, Túnin,
Teigamir og svæðið þar norð-austur af.
Mánudag, 30. júlí. 3. hluti:
Hlíðarnar, Norðurmýri, Rauðarárholtið, Túnin,
Teigarnir og svæðið þar norð-austur af.
Þriljudag 31. júlí. 4. liluti:
Austurbærinn og miðbærinn milli Snorrabraut-
ar og Aðalstrætis, Tjarnargötu, Bjarkargötu að
vestan og Hringbraut að sunnan.
Straumurinn verður rofinn slcv. þessu þegar og að svo
miklu leyti, sem þörf krefur,
SOGSVIRKJUNIN