Morgunblaðið - 02.04.1960, Blaðsíða 24
V EDRID
Sjá veðurkort á bls. 2.
ri—
pí>r0íi»l»Wi|i
78. tbl. — Laugardagur 2. apríl 1960
Genfarráðstefnan
er á bls. 13.
Akranessjdmenn farn
ir að flokka fiskinn
í GÆR átti Rafn Pétursson,
verkstjóri í Hraðfrystihúsi
Haraldar Böðvarssonar á
Akranesi, tal við blaðið út af
netafiskinum, sem borizt hef-
ir á iand þar síðustu daga.
Rafn tók það fram að sjó-
menn þar á Akranesi hafi sýnt
góðan skilning á nauðsyn þess
að vanda vöruna meir en gert
hefir verið.
—Nú hafa sjómenn tekið
þann hátt upp hér síðustu
daga að flokka fiskinn um
borð í bátnum, þannig að sér
er látinn allur fiskur, sem
kemur lifandi upp á þilfar, og
í annan stað sá fiskur sem
dauður er, og er aflanum þann
ig skipað upp í tvennu lagi.
Lifandi fiskurinn er svo not-
aður til flökunar í frystihúsi,
en hinn til annarrar verkun-
ar eftir gæðum hans.
Reyndin hefir orðið sú, að
hráefntð er miklum mun
betra.
Rafn kvaðst álita að þetta
væri sú leið, sem fara ætti.
Að vísu munu vera nokkur
vandkvæði á þessu, þegar um
mikinn afla er að ræða, en
það telja sjómenn að leysa
megi að mestu með auknum
mannafla á bátunum, sé ekki
um mjög óvenjulega mikinn
afla að ræða.
Afleiðing þessara aðgerða
er sú, að mér finnst, segir
Rafn, að hærra verð ætti að
greiða fyrir betri fiskinn.
Rafn kveðst vilja benda á
þetta framtak sjómannanna,
sem sé til mikillar fyrirmynd
ar.
NÝjum úrskurði áfrýjað til Hæstaréttar:
Er lögreglunni skylt að gefa upp
nöfn á heimildarmönnum sínum?
ENN er á dagskrá hjá sakadóm-
araembættinu mál Arnljóts Öl-
afssonar Péturssonar leigubíl-
etjóra, þess er áfrýjaði á dögun-
cm til Hæstaréttar úrskurði saka
dóms um leit að áfengi í bíl þeim,
er flann ekur. Hefur Arnljótur
eða cllu heldur talsmaður nans.
Sigurgeir Sigui jcnsson nrl., nú
skotið til Hæstaréttar öðrum úr-
skurði mál þetta varðandi. Er
|>að um þagnarskyldu lögregl-
unnar.
FullTrúi Iögregiustjóra fyrir dómi
A miðvikudaginn var, var dóm
jþing það háð, sem hinn nýi úr-
skurður var kveðinn upp. Þá kom
fyrir dóminn Ólafur Jónsson, full
itrúi lögreglustjórans. I'alsmaður
bílstjórans beindi til hans nokkr-
um spurningum varðandi þetta
kærumál. 1 því sambandi skýrði
lögreglufulltrúinn frá því að eng
inn séistakur grunur um áfengis-
sölu hefði beinzt að Arnljóti Ö.
Péturssyni frekar en öðrum sem
voru með bíla á stæði Borgar-
bílastöðvarinnar í umrætt skipti
(sl. iaugarlagskvöld er áfengis-
leitin var gerð í bílum þar).
HvaS heitir vitnið
I>á bar hæstaréttarlögmaður-
ínn fram spurningu um hvort
lögreglufulltrúinn viti um nafn á
bílstjóra þeim á Borgarbílastöð-
inni, sem gefið hafði í skyn að
á þeirri bílastöð væri almennt
stunduð ólögleg vínsala.
Þessari spurningu kvaðst lög-
reglufulltrúinn ekki telja sér
fært að svara. Umræddur maður
bafði óskað eftir því við sig að
hann færi leynt með nafn sitt.
— Og lögreglufulltrúinn bætti
því við, að vegna almennra higs-
muna lögreplunnar sé því hvor ti
rétt né skylt að láta í té nafn
iþessa heimildarmanns síns.
Hæstaréttarlögmaðurinn taldi
að þessari spurningu bæri lög-
reglufulltrúanum að svara. Ekk-
ert trúnaðarsamband sé milli lög
reglunnar og heimildarmanns
D----------------------□
VARÐARKAFFJ
i Valhöll í dag
kL 3—5 síðd.
hennar og geti lögreglufulltrú-
inn ekki notið undanþáguréttar
til að svara spurningunni samkv.
ákvæðum laga um meðferð opin-
berra mála. Taldi hann rétt að
úrskurður falli um það, hvort
lögreglufulltrúanum sé skylt að
Ekki skylt aff svara
Ármann Kristinsson, sem er
rannsóknardómari í þessu máli,
tók málið til úrskurðar. Komst
hann að þeirri niðurstöðu að
Ólafi lögreglufulltrúa, bæri ekki
skylda til að svara spurningunni
varðandi heimildarmann lögregl-
unnar um áfengissölu á Borgar-
bílastöðinni.
„Dóminum er ljós nauðsyn
ríkrar vitnaskyldu í meðferð
opinberra mála og ákvæði um
frávik hennar lúti þröngri lög-
skyldu.
Fjórða bmdið
komið út
OT ER komið fjórða bindi af
Gyldendals Opslagsbog. — Er
í því eíns og hinum þremur fjöldi
mynda til skýringar efninu, en
slíkt gefur slíkum bókum að
sjálfsögðu miklu meira gildi.
Er bindi þetta prentað á sér-
lega góðan pappír og allur frá-
gangur ágætur. 4. bindi er 592
bls.
Hins vegar væru í veði stór-
felldir þjóðfélagslegir hagsmun-
ír, gætu borgarar ekki í trúnaði
veitt löggæzlu vitneskju til varn-
ar lögbrotum eða v;ð rannsókn
þeirra, án þess að eiga á hættu
að baka sjálfum sér óhagræði.
Dómurinn verður að telja síð-
argreinda hagsmuní svo veiga-
mikla, að þrátt fyrir vöntun á
brýnu lagaákvæði, er taki til til-
viks þess, er hér er til úrskurð-
ar, hljóti að leiða af eðli laga nr.
27 frá 1957 og þeirri meginreglu,
sem fram kemur í 93. gr. þeirra,
að vitnið Ólafur Jónsson, full-
trúi lögreglustjórans í Reykjavík,
verði ekki skyldað til að nafn-
greina heimildarmann sinn, enda
ekki séð, að sú nafngjöf geti haft
úrslitagildi í áðurnefndu kæru-
máli. Breytir engu um, enda
kærumálinu óviðkomandi, þótt
segja megi, að vitnið hafi þegar
verulega sérgreint heimildar-
mann sinn“.
Þessum úrskurði var áfrýjað
til Hæstaréttar samstundis.
Fjölmenni var viff útför Karls Ó. Bjarnasonar, varaslökkviliffs-
stjóra, í gær. Slökkviliðsmenn stóðu heiðursvörð við slökkvi-
stöðina og gengu síðan fyrir líkfylgdinni tii kirkju.
(Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
Bílfært til ísafjarð-
ar fyrir páska?
Vestfirðingar krefjast þess, að /íe/ð-
arnar verði mokaðar
MIKILL áhugi ríkir nú á Vestfjörðum fyrir því að heiðarvegirnir
verði gerðir færir sem fyrst, en óvenjulítill snjór hefur verið á
þeim í vetur.
Fyrir nokkrum dögum var byrjað að moka Breiðadalsheiði,
sem er milli ísafjarðar og Önundarfjarffar, og Rafnseyrarheiði er
orðin fær bifreiðum. Að austan var í síðustu viku orðið fært alla
leið vestur í Gufudalssveit. En þarna á milli, yfir Þingmannaheiffi
og áfram Vestfjarðaveginn, hefur ekki enn verið mokað. Þó mun
bifreið hafa farið um hana fyrir skömmu.
Blaðið spurði vegamálastjóra
um það í gær, hvenær horfur
væru á að vegurinn yrði fær á
Piltur slasast á skíðaæfingu
Húsavíkur-
laxinn -
ÞAÐ lyftist brúnin á lax-
veiðimönnunum, þegar þeir
sáu myndina af „stórlaxin-
um“ hans Silla á Húsavík í
blaðinu í gær. „Bölvuð fífl-
in,“ varð einum að orði, um
leið og hann sló í borðið,
„það á aldrei að blóðga lax.
Þeir hafa eyðilagt hann.“ —
Já, það er margt, sem ger-
ist á þeim merka degi —
1. apríl.
SIGLUFIRÐI, 1. apríl: — Það bar
til tíðinda hér í dag að 19 ára pilt-
ur slasaðist á skíðaæfingu. Til-
drög slyssins voru þau, að þrír
ungir trésmíðanemar hafa und-
anfarna daga farið til skíðaæf-
inga upp úr hádegi og unnið upp
síðdegis þann tíma, sem þeir eru
að æfingum.
I dag voru þeir við æfingar í
Hvanneyrarskál. Voru þeir á leið
úr skálinni og" staddir nyrzt á
skálarbrúninni, þar sem Hvann-
eyraráin rennur fram af. Renndu
þeir sér niður mjóa snjórönd, en
einn þeirra, Kári Edvaldsson fór
út af röndinni og féll niður í
kletta og stórgrýti, sem undir
var. Fallið mun hafa vérið 10 til
15 metrar. Kári mun hafa misst
meðvitund um stund, fengið
skurð á höfuð og brotið í sér
tennur. Er mikil mildi að ekki
skyldi hljótast meiri meiðsli.
Maður nokkur, sem staddur var
við vinnu sína niður í bæ, fylgd-
ist með ferðum piltanna og sá,
þegar Kári féll. Gerði hann lög-
reglunni aðvart og kom hún þeg-
ar á slysstað. Var pilturinn'flutt-
ur til læknis, sem gerði að meiðsl
um hans. — Stefán.
w
Lítið skánar
veðrið“
SIGLUFIRÐI, 1. apríl. — Hér er
nú sólskin og sumarblíða dag
hvern og snjóa tekur upp. Skíða-
menn telja þó enn næga fönn á
fjöllum .til Skíðalandsmótsins á
páskunum. Þó eru þeir orðnir
langeygir eftir hríð og er það
orðtak þeirra er þeir hittast í
blíðunni „að lítid skáni veðrið“
Þá heyrast raddir í þeirra hópi
um að hefja þurfi þegar í stað
snjóruðning á Siglufjarðarskarði,
en það þykir öruggur fyrirboði
hríðar á vori hverju, er snjóýtur
halda á Siglufarðarskarð.
— Stefán.
þessum kaf la. Hann sagði að ekki
hefði verið full-rannsakað, hve
mikill snjór væri á þessum veg-
um. Á Vestfjarðaveginum væri
snjór í giljunum, en lítill á veg-
inum sjálfum. Þingmannaheiðin
væri venjulega ekki fær fyrr en
í júní, en ef tíðin héldist svona,
ja þá.... Sennilega mundi hann
vita meira um þetta í næstu
viku. Enn sem komið er, þyrði
hann engu að lofa um þetta.
Stórkostlegt hagræði
Það sætir vissulega engri furðu
þótt mikill áhugi ríki fyrir því á
Vestfjörðum að heiðarnar þar
verði sem fyrst mokaðar og gerð-
ar bílfærar. Svo snjólétt hefur
verið á Vestfjörðum í vetur, að
auðvelt hefði verið að halda
heiðunum milli ísafjarðar, Súg-
•andafjarðar og Önundarfjarðar
opnum með tiltölulega lítilli fyr-
irhöfn. En það hefði haft í för
með sér stórkostlegt hagræði fyr-
ir almenning og atvinnulífið í
þessum byggðarlögum.
Ekki er að búast við öðru en
að Vestfirðingar geri svipaðar
kröfur og aðrir landsmenn í
þessum efnum.
I