Morgunblaðið - 18.09.1960, Blaðsíða 16

16
MORGVNBLAÐIh
Sunnudagur 18. sept. 1966
U O I
Segulbandstœkin
KB 100 II.
hafa sannað ágæti sitt hér á landi
Ábyrgð á endingu
AiJir varahlutir fyrirliggjandi
Sendum í kröfu um land allt.
Sendið fisk yðar með leiguflugvél frá Reykjavík til Bret-
lands eða Evrópu. Gott verð. Tilboð sendist afgr. Mbl.
merkt: „1589“
Útsvarsskrá
Njarðvíkurhrepps 1960
Skrá yfir niðurjöfnun útsvara í Njarðvíkurhreppi
fyrir árið 1960 ásamt reglum um niðurjöfnunina og
fjárhagsáætlun liggja frammi til sýnis í skrifstofu
Njarðvíkurhrepps að Þórustíg 3, Ytri-Njarðvík og
verzlunni Njarðvík hf., Innri-Njarðvík, frá og með
föstudeginum 16. sept. til föstudagsins 30. sept. 1960.
Kærufrestur er til föstudagsins 30. sept. og skulu
kærur yfir útsvörum sendar sveitarstjóra fyrir þann
tíma.
Njarðvík, 16. september 1960.
Sveitarstjórinn Njarðvíkurhreppi
.lón Ásgeirsson
Áttræð í dag:
Rakel Bessadóttir
HÚNAÞING með hinum skjól-
ríku og búsældarlegu dölum sín-
um ,hefur í ríkum mæli látið
ásannast orð Eggerts Ólafssonar
er hann segir: „Guð hefir margt
til matarbóta, mönnum gefið í
landi hér“. En hagsæld hefur oft
gefið mönnum tóm til að líta
upp frá striti daganna og auðga
anda sinn með lestri góðra bóka,
eða setja saman vísnaflokk,
þannig má segja að meðal Hún-
vetninga hafi oft haldizt í hend-
ur mikið gegni á veraldlega og
andlega vísu.
Ein er sú sveit Húnaþings er
margt mætra manna á ætt sína
og uppruna að rekja til, en það
er Norðurdalur. Er hann minnst-
ur byggðra dala í Húnavatns-
sýslu að eins 6 km. á lengd, en
þó eigi eins afskekktur og ætla
má, því löngum lá þar þjóðbraut
um milli Skagafjarðar og Húna-
vatnssýslu.
Er bílaöldin hefst þverra nokk-
uð mannaferðir um hann, en
hafa nú hafizt að nýju, er orðið
er bilfært milli nágrannasýslna
og ökufært er kring um Skaga.
Hafa þeir eigi verið fáir er fara
þessa leið til að heilsa upp á sól-
arlagið við hið yzta haf, og hand-
leika steina í Glerhallavík.
Lengi vel voru fjögur býli í
Norðurdal, en eru nú aðeins tvö,
Neðsti-Bær og efsti bærinn,
Þverá.
í dag er húsfreyjan á Þverá
áttræð að aldri, en það er Rakel
Þorleif Bessadóttir, fædd 18.
september 1880 að Ökrum í Vest-
ur-Fljótum, voru foreldrar henn-
ar Bessi Þorleifsson frá Stórholti
i Fljótum, og Guðfinna Einars-
dóttir Andréssonar frá Bólu. Ar-
ið 1883 fluttu þau hjón sig bú-
ferlum eftir hin tvö hörðu ár
að Sölvabakka í Austur-Húna-
vatnssýslu, mun það hafa dregið
Bessa með öðru fleiru að hann
var sjósóknari góður, og hefur
vænt sér bjargræðis með róðr-
um. Fjögur voru börn þeirra
hjóna er upp komust. Anna er
lengi bjó á Sölvabakka, Kristj-
ana búsett á Siglufirði, Kristján
er fór til Ameríku og Rakel á
Þverá.
Hún ólst upp með foreldrum
sínum á Sölvabakka, og fór ung
á Ytri-Eyjarskóla. Árið 1911, 20.
apríl, giftist hún Guðlaugi Sveins
syni frá Ægissíðu á Vatnsnesi,
bróður Jóseps Húnfjörðs. Þau
hjón hófu búskap á Þverá 1913,
og hafa búið þar síðan. Eigi
var aðkoman góð að Þverá, máttu
þau reisa þar flest að nýju, og
byggðu íbúðarhús úr steini 1930,
ræktun hefur verið þar talsverð,
einkum hin síðari ár.
Þeim hjónum varð sjö barna
auðið, Bessi, húsgagnasmiður í
Reykjavík, kvæntur Hólmfríði
Sigurðardóttur, Guðrún gift Sig-
urmar Gíslasyni, sjóm. í Reykja-
vík, Heiðrún gift Halli Jónssyni,
bifreiðarstjóra í Keflavík, Mar-
grét húsett í Reykjavík, Einar á
Blönduósi kvæntur Ingibjörgu
Jónsdóttur og Þorlákur ókvænt-
ur, er alla tíð hefur verið á
Þverá, og búið þar með foreldr-
um sínum. Einn sonur þeirra
hjóna andaðist 1952 á bezta
aldri, Kári vélsmiður á Blöndu-
ósi, kvæntur Sólveigu Bjarna-
dóttur, en einn sonur þeirra,
Bragi, hefur alizt upp hjá afa
sínum og ömmu eftir lát föður-
ins.
Hlutskipti þeirra hjóna, Rak-
elar og Guðlaugs, var erfiði ein-
yrkjans á víðlendri fjallajörð, og
þó margt hafi breyzt i dalnum
í þeirri 47 ára búsetutíð, hafa
þau haldið tryggð við hann. —
Margur tekur þann kostinn, er
börnin eru farin til fjarlægra
staða að leita í skjól þeirra, en
þau hjón hafa kosið að dvelja
kyrr, enda hafa þau notið ieið-
sagnar Þorláks sonar síns hin
síðustu ár.*
Þverárheimilið lá lengi i þjóð-
braut hins gamla tíma, fótgang-
andi manna og ríðandi. Var það
oft fólk í lækniserindum á vor-
in til hins þjóðkunna læknis
Jónasar Kristjónssonar á Sauð-
árkróki, skólapiltar, vermenn og
gangnamenn haust og vor. —
Fóstra óskast
við barnagæzluna á Álafossi. Upplýsingar í
Alafossi
Þingholtsstræti 2 kl. 1—2 daglega
Stangave’.Zimót
í U.S.A.
Félagi voru hefir borizt boð frá World Series
of Sport Fishing Inc , Fresh water division,
í Michigari um að senda 2 menn á alþjóða
stangaveiðikeppni, sem þar verður haldin
vikuna 15. til 23. október n.k.
Allar upplýsingar gefur formaður SVFR,
sími 13166.
Stjórn Stangaveiðifélags Reykjavíkur
Stundum komú þingeýskir ferða-
langar á skíðum.
Margir þágu greiða, aðrir
gistu. Sumir voru veðurtépptir
dögum saman. Öllum var vel tek-
ið og hestum gefið. Rakel Bessa-
dóttir er mikil búsýslukona, enda
þarf enginn að bíða tímunum
saman eftir góðgerðum á Þverá.
því húsfreyjan er verkahröð. En
hún er líka góðu andlegu atgerfi
búin, hefir ánægju af samræð-
um við fólk og er hlutgeng við
háa sem lága, enda minnist hún
ýmissa mætra þjóðkunnra
manna, er hafi borið að hennar
garði. Einn slíkur er hafði um
áratugi komið á hennar heimili,
er hann hætti slíkum ferðum,
reit henni að skilnaði meðál ann-
ars þetta:
„En skýrast heid ég sé í huga
mínum mynd gömlu daia-
húsfreyjunnar, konunnar sem
maður heilsaði fyrst, er mað-
ur hafði fjallið að baki og
kvaddi síðast er maður hafði
fjöllin framundan. Stundum
brosandi og mild, en stundum
líka grettin og úfin, full af alls
konar erfiðleikum, en þá var
sannarlega gott að vera hress og
endurnærður, ekki einungis í
líkamanum, heldur einnig í sál-
inni af þeirri alúð og hlýju, sem
þeir einir geta í té látið, sem
búa yfir hinni rammíslenzku
gestrisni“.
Margur mun á þessa leið hafa
minnzt húsfreyjunnar í dalabæn-
um, við heiðarbrún. Þó þrekið sé
nokkuð farið, þá er andlega fjör-
ið hið sama, að ræða um menn
og málefni, enda er hún minnug
og fróð.
Rakel er prýðilega skáldmælt
eins og hún á kyn til og hefur
yndi af ljóðum. Hún er félags-
lynd og var lengi góður kraft-
ur í Kvenfélagi Höskuldsstaða-
sóknar, stundum formaður þess.
Eitt af áhugamálum hennar er
kirkja og kristindómur. Hún er
í tölu hinnar elztu kynslóðar er
hefur mikla virðingu á Höskulds-
stöðum og ann hinni gömlu
kirkju þar. En kirkjuhús þetta
var lengi í tölu hinna stærri og
vönduðustu timburkirkna í sveit-
um þessa lands, og hið stærsta
í Húnaþingi um áttatíu ár.
Rakel lagði oft mikið é sig
fyrir kirkju sína, og er hún sá
hvað fara gerði um þetta guðs-
hús, stofnaði hún með peninga-
gjöf Nýbyggingarsjóð Höskulds-
staðakirkju. Það má segja að
hún hafi lagt grundvöllinn að
þeirri nýju kirkju, sem nú er
risin af grunni á Höskuldsstöðum
og langt er komin.
'Þann 11. sept. að lokinni
messugjörð í Höskuldsstaða-
kirkju, hélt Kvenfélag Höskulds-
staðasóknar Rakel Bessadóttur
samsæti á staðnum, því á af-
mælisdaginn sinn, gangna-
sunnudaginn, vildi Rakel sitja
heima að búi sínu. Var fjöidi
sóknarbúa í þessum fagnaði og
fél þar margt hlýlegt orð í henn-
ar garð.
Pétur Þ. Ingjaldsson.
SÍ-SLÉTT POPLIN
(N0-IR0N)
MINERVAc/W«<«>»
STRAUNING
ýÓÞÖRF