Morgunblaðið - 15.10.1967, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDA GUR 15. OKT. 1967
„Jtídd eflir kjark
og bætir skapið“
Rœtt við frú Jóhönnu Tryggvadóttur
um þjálfunarstöð júdódeildar Ármanns
EFTIR nokkra daga verður opn-
uð þjálfunarstöð á vegum júdó-
deildar Ármanns. Hún er til
húsa að Ármúla 14, efstu hæð.
Júdó-félagar tóku húsnæðið á
leigu fokhelt fyrir tæpum tveim-
ur mánuðum og hafa síðan unn-
ið kappsamlega við að fullgera
það. Ve 'kmu hefur miðað undra-
fljótt áfram og er svo vel á veg
komið, að um helmingur hús-
næðisins verður væntanlega full
búinn eftir um það bil viku-
tíma.
Þar sem hér virðist vera á
ferðinni athyglisvert og merki-
leg starfr.emi forvitnaðist blaða-
maður Mbl. um þetta framtak
deildarinnar, skoðaði salarkynni
og spjallaði við tvo júdó-félaga,
frú Jóhönnu Tryggvadóttur og
Reimar Stefánsson, rafvirkja-
meistara, en hann er formaður
júdó-deildarinnar. Þau hafa unn
ið mikið a'ð framgangi þessa
máls og veittu fúslega upplýs-
ingar urr. hina fyrirhuguðu
starfstilhöeun og æfingar.
Þegar mig bar að garði að
kvöldlagi var hópur ungra pilta
og fullorðinna að störfum og var
unnið af áhuga og krafti, enda
stefnt að því. að sú áætlun stand
ist, að oona húsn.~ðið til æfinga
innan skamms. sem fvrr segir.
— Gólft'lötur hæðarjnnar er
330 fermetrar. coeir Tóhanna. hér
munum v'ð h"fa tvn h'álfunar-
sali. annar 100 ferm. og hinn
50 ferm. Þá verða tvö wnfubað-
herbergi. tveir klefar fyrir
stevnibað húninv=he’-bergi. tvær
nuddstofur. hvíldarherbergi. lít-
ið eldhús og rúmgéð setustofa.
Hún hétt áfram:
— Við vil’um rovna að hafa
sem beztar aðstanðnr hór fvrir
alla biálfon o« »fin»3r tfið höf-
um huesnð okk"r að hafa sér-
staka hi á t fnnartím n frrrir hión
Og iafnvel heilar fiölekvtdur.
NÝ SENDING
Nælonsloppor
■k Valið sloppaefni
★ Straufriir
•fc Einlitir
mm
<==)!
lella
Bankastræti 3.
Það er ekki margt, sem borgar-
fjölskyldur geta gert sér sam-
eiginlega til dægrastyttingar um
helgar — helzt bíóferðir og bíl-
túrar. Júdó er hins vegar heppi-
legt fyrir alla meðlimi fjölskyld
unnar, fólkið æfir sig í klukku-
stund eða svo, fer í gufuböð,
hvílist og getur síðan fengið xalið frá vinstri: Þorvaldur Kristjánsson, Reimar Stefánsson, Jónas Jónasson (fremri), Ragnar
sér kaffisopa e'ða einhverja hress Jónsson, aftari, Torfi Ásgeirsson, Bjarni Snæbjör nsson, Örn Sveinbjörnsson, Haraldur Þorsteinsson,
ingu í setustofunni. Ég mundi Tryggvi Jónasson, Snorri Haligrímsson og Bjarni Jónasson.
telja, að þetta gæti verið mörg
um til ánægiu og gggns. Þess
ber eindregið að geta, að júc’ >
er ekki síður fyrir konur en
karla. Allmargar konur hafa
svnt áhuga áþessari íþrótt og
án efa munu fleiri bætast við,
begar aðstæður verða orðnar
svona góðar. Hineað til hefur
iúdó-iteildin verið á hrakhólum
Júdó er ævagömul japönsk
íþrótt, sem er hvort tveggja í
senn andleg og líkamleg list,
ey.cur viðbragðsflýti og skerpir
hugsunina, þjálfar líkamann án
þess að þurfa að beita þvingun.
Júdókerfi byggist á því að berj-
ast án vopna. Tilgangurínn er
að geta varizt andstæðingi og
Reimar Stefánsson, Jóhanna Tryggvadóttir og Ragnar Jónsson.
með húsnæði, en við þetta gjör- j vinna bug á honum léttilega. I
breytist öll a'ðstaða okkar til að enskum stúlknaskólum er' júdó
iðka þessa göfugu íþrótt. | skyldugrein og í öllum helztu
menningarlöndum er júdó íþrótt
in í hávegum höfð. 1 Frakklandi
eru fallhlífarhermenn skyldaðir
til að vera a’ð minnsta kosti
„brúnbeltar“ — en í júdó eru
ótal mörg stig, sem hægt er að

Teg.: 653
Stærðir: S—M—L—XL
Litir: Hvítt og svart .
Biðjið um KANTER’S
og þér fáið það bezta
VerzL KATARÍNA
Suðurveri við Kringlumýrar-
braut. Sími 81920.
AU-ÐVITAÐ
ALLTAF
taka, það er hvíta beltið, gula,
appelsínugula, græna, bláa,
brúna og svarta.
Reimar Stefánsson, sem er
þarna nærstaddur bætir við að
fæstum endist ævin til að taka
öll þau stig, sem til eru í júdó.
En auðvitað fer það eftir líkams-
ástandi hvers og eins hvað hver
treystir sér. Það er sjálfsagt
? treystir sér. Það er sjálfsagt
/ fyrir byrjendur að fara varlega
: af stað og ætla sér af. í júdó
;íf eru æfingarnar auðveldar fyrst
og þyngjast smám saman eftir
því sem maður þjálfar lengur.
^ - — Það er enginn vafi á því,
a'ð júdó hjá4par fólki á margan
. hátt, segir Jóhanna. — Það veit-
: ir manni ótrúlega mikla hvíld.
Maður er endurnærður. Kjark-
urinn eykst og skapið batnar, ég
■i, held maður yngist um mörg ár
: við að iðka júdó.
i Þarna eru m. a. að störfum
: þrír synir Jóhönnu og manos
hennar, Jónasar Bjarnasonar,
yfirlæknis. Sá elzti kemur þar
að og hann tekur undir orð
móður sinnar.
"> — Annars er ég líka hættur
að brúka munn við hana, segir
hann, — hún gæti sent mig
í smá loftferð, ef ég vogaði mér
það !
— Ég held þa'ð sé mikilvægt
á þessum tímum hraðans að
kynnast íþrótt eins og júdó. Bar-
áttuvilji stælist og óttinn hverf,
ur, maður sefur eins og steinn
en finnur ekki þessa lýjandi
þreytu á sama hátt og áður. 1
hverju yfirburðir júdó eru fólgn-
ir? Því er kannski erfitt að
svara beinlínis. En það er ein-
hver ákveðin stemning á júdó
æfingum, sem ég finn ekki ann-
ars staðar, þar ríkir sérstakur
agi. Og þó að ekki sé hugsað um
nema til dæmis hvað sá stendur
vel að vígi, sem hefur kynnt sér
júdó: hann getur varið sig undir
flestum aðstæðum. Það eykur
sjálfstraustið — og ekki lítils-
virði að vita það með sjálfum
sér.
— Hvað hefur þú sjálf iðkað
júdó lengi?
— í eitt og hálft ár eða þar
um bil. Áður hafði ég ekki lagt
neina sérstaka stund á íþróttir,
nema sund höfðum við öll iðk-
að. Nú erum við komin í júdó,
ég, og börnin, en maðurinn minn
er í þrekþjálfuninni hjá okkur
og hefur mikinn áhuga á því
og við hlökkum öll til, þegar
húsnæ'ðið hérna verður fullbúið
og þjálfunarstöðin tekur til
starfa, þá verður allt miklu auð-
veldara um vik fyrir okkur og
aðra.
Það er áberandi, að fólk veit
yfirleitt lítið um júdó, gerir sér
ekki almennt grein fyrir, hvað
þar er á ferðinni. En þeir sem
kynnast því verða flestir þakk-
látir og kappsamir að stunda
það sem mest og bezt. Hingað til
hefur skort öll skilyrði til veru-
legrar þjálfunar. Nú ætti það að
breytast og við erum bjartsýn
um, a'ð þetta takist vel.
— Hver verður þjálfari?
— Ragnar Jónsson hefur ver-
ið aðalþjálfarinn og verður það
áfram, segir nú Reimar. — Ann-
ars er stefna okkar að fá einn-
ig erlenda þjálfara og við höf-
um lagt drög að því, að fyrsti
útlendi þjálfarinn komi um ára-
mótin. Fyrir nokkrum árum
starfaði á vegum deildarinnar
Japani en hann var aðeins
stuttan tíma. Við vonumst til
að fá menn til lengri tíma núna.
— Og þið ætlið að hefja starf-
rækslu eftir vikutíma?
— Já, við stefnum að því. Við
þurfum að geta tekið flokk fyr-
ir jólin. Við byrjum með þriggja
mánaða námskeið og verður
fólki skipt í hópa eftir aldri.
Til okkar hafa sótt börn og ung-
lingar niður í 12 ára og við
verðum að hafa sótt börn og
unglingar niður í 12 ára og við
verðum með flokka fýrir 12 ára
og yngri, annan fyrir 12—16
ára og áfram upp úr. Hver
ára og áfram upp úr. Hver
flokkur þjálfar um það bil
klukkustund í einu, 2—3 í viku.
Sí'ðan eru böðin þá hvíld, svo
að gera má ráð fyrir a. m. k.
2—3 tímum í hvert sinn, ef menn
vilja njóta þessa sem bezt. Á
fyrri námskeiðum okkar hefur
viljað brenna við, að margir
heltist úr lestinni, oft hefur að-
eins helmingur þeirra sem byrj-
uðu lokið við námskeiðið. En
flest af þVí er fólk, sem mundi
gefast upp við hvað eina, sem
það byrjaði á. Þá bjóðum vfð
einnig nudd hér bæði fyrir þá,
sem stunda æfingarnar og aðra,
sem þess óska. Sömuleiðis þrek-
æfingar fyrir þá sem ekki stunda
júdó. Það eru sérstakar æfingar
sem undirbúningur fyrir glím-
una. Það hefur verið mikið
spurt um þessa þrekþjálfun, en
við vitum ekki, hvort hún getur
hafizt strax, en óhætt að segja
að við gerum það við fyrstu
hentugleika.
— Hvernig hefur ykkur tek-
izt að koma þessu öllu í kring
á fáeinum vikum?
— Við höfum notið ómetan-
legrar aðstoðar fjölda góðra
manna, segir Jóhanna, — og
mörg fyrirtæki hafa stutt okk-
ur drengilega með eitt og annað.
En fyrst og fremst einstakling-
ar. Maðurinn minn hefur sýnt
þessu mikinn skilning og veitt
okkur mikla aðstoð. Mikill fjöldi
manna hefur sýnt velvilja og
skilning við undirbúninginn.
Hvað húsnæðið sjálft snertir
komumst við að fyrirtaks kjör-
um hjá eigendunum. Við leigð-
um húsið fokhelt til þriggja ára,
og önnumst því sjálf um allar
innréttingar og tækjaútvegun.
Ætlunin er að hafa reist okkar
eigið hús til þjálfunarstarfa að
liðnum þessum þremur árum.
Reimar segir að lokum:
— Við vonum allt það bezta
og við viljum minna á, að við
höfum áhuga á, að fleiri íþrótta-
félög en Ármann hafi aðgang að
stöðinni, hugsum okkur að leigja
hana út til annarra félaga nokkr
um sinnum í viku, ef þess verð-
ur óskað. Það er óhætt áð hvetja
fólk á öllum aldri til að kynna
sér júdó og iðka það. Júdó er
holl, endurlífgandi og göfug
íþrótt og ein sú fjölbreytileg-
asta, sem völ er á.