Morgunblaðið - 06.07.1968, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ lí>68
5

. ■■ u*

SlysstaSurinn. Örvarnar benda á Trident-vélarnar, sem flutningavélin tók í sundur.
STÓRS>LYS varð á Lundúna-
flaiigvelli aðfaranó-tt fimmtu-
dags síðastliðinis. Má þó fuSl-
yrða, að það varð minna en á
horfðist. Tveggja hreyfla flutn
ingaflugvél af Ambassador-
gerð var að koma inn til lend
ingar, þegar flugmaðurinn
m'isisti stjórn á henrti. FILug-
vélin ' straukst. yfir Comet-
þotu og Viscount-farþegaflug-
vél, en kilippti síðan afturhlut-
ann af tveim‘ur Trident-þot-
um, sem stóðu við flugstöðina.
Þá lyftist hún aftur lítið eitt
og strauikst rétt yfir fjölimenn-
an farþegahóp, sem beið þar.
Loks rakst hún á vegg, braiut
ihann og s-taðnæmdist við bið-
sal farþega. Jafns'kjótt kom
eldur upp í hennni.
Þótt ótrúlegt sé, fórust að-
eins 7 menn í þessu slysi, en
6 slösuðust. Mörg hundruð
manna voru umhwerfiis fliug-
stöðina, í henni og í fluigvól-
um í kring, auk fjölda benzín-
fl.utningabíla.
Flugvélin var að koma frá
Deauville í Frakklandi og
hafði meðferðis 8 kynbóta-
hross og fimm gæzlumenn
þeirra, en áhöfn vélarinnar
var 3 menn. Hún var í eigu
B.K.S. flu'gfélagsins.
Að þesssum atburði voru
mörg vitni eins og nærri má
geta. Skammt frá var hópur
ferðamanna, að virða fyrir sér
annríkið á flugvellinum undir
leiðsögn Alans Drakes. Hann
þagnaði í miðri setningu.
Drake sagði síðar: „Þetta virt
ist vera eðlilegt aðflug, en allt
í einu snerist véli-n og virtist
stefna beint á oktouir. Hún
ruddist gegnum tvær flugvél-
ar bg hvarf mér sjónum við
flugstöðina. Innan fárra sek.
stigu þar upp miklir reykjar-
bólstrar.'
Jim Robertson sagði: „Ég
hljóp að bra'kinu. Þar var ó-
þolandi 'hiti. Hluti vélar-
skroikksins hafði k-astazt frá.
Þar fann ég mann sem hafði
klemmt á sér fótinn og gat
bkki losað hann. Ég fann mér
járnstykiki og gat náð 'honum.
Líikin lágu þarna í kring.
Fjölda fólks dreif að, en .við
gátum ekki gert neitt meira.
Flugvélin hafði nýlega ver-
ið gerð upp og inmréttað í
henni hes.hús. Hrossin dráp-
ust öll nema eitt, sem var
banað strax og færi gafst.
Tjón í slysi þesssu var gífur-
legt. Verðmæti Trident-vél-
anna einna var um 300 millij-
ónir króna, og er önnur þeirra
talin gerónýt.
riugvélarskrokkurinn brotnaði í tvennt og stöðvaðist við biðsal farþega, eftir að hafa
ruðzt gegnum 12 feta háan vegg.
Sýning Sigríðar
Björnsdóttur
í NÝBYGGINGU Menntaskólans
etendur nú yfir fyrsta alvarlega
einkasýning listakonu, sem lengi
hefur unnið að list sinni í kyrr-
þei og sem þannig eðlilega hef-
ur lítið borið á til þsssa í mynd-
listarlífi höfuðstaðarins en þó
vissu margir að með henni
leyndust jákvæðir listrænir
hæfileikar. Er hér um að ræða
Sigríði Björn-sdóttur, sem um
skeið var gift víðþekktum sviss
neskum listamanni „diter rot“,
sem mörgum hér er kunnur fyr-
ir frumleika í listsköpun sinni.
Á þessari sýningu Sigríðar er
mikill urmull mynda og mikillar
tilhneigingar til hverskonar til-
rauna g-etur þar að líta ásamt
viðleitni til frumleika og er ekki
alltaf gott að geta sér til hvert
listakonan er að fara, þó gætir
ekki mikilla áhrifa frá „diter
rot“, að öðru leyti en hvað til-
rauna og frumleikaviðleitninni
viðvíkur — og það virðist mér
veikleiki listakonunnar því að
svo er sem hún hætti iðulega í
miðju verki til að einbeita sér
að öðru er hefur gripið huga
hennar í stað þess að þraut-
vinna viðfangsefnið. Þannig
minnir sýningin á brotabrot
fjölda hugmynda án þess að
nokkur ein hugmynd sé unnin
til hlítar. Þetta kemur einnig ó-
þarflega vel fram á sýningunni
visgna einhæfrar upphengingar,
sem þreytir áhorfandann frekar
en að vekja athygli hans og
áhuga — vantar stígandi og til-
breytingu. Að nokkru ber salur-
inn sjálfur ábyrgð á þessu —
hann er ekki vel fallinn fyrir lít-
il verk og fíngerð í sinni nú-
verandi mynd, sem greinilega
kom fram á hollsnsku grafíksýn
ingunni, sem þar var nú nýverið
sem gerði það að verkum, að
þrátt fyrir ágæti sitt varð hún
beinlínis leiðinleg, auk þess sem
óhreinindi á veggjum draga at-
hygli frá sjálfum myndunum sem
til sýnis eru. En svo auðséð sem
þetta er flastum, þá hefðu verið
farsælla fyrir listakonuna að
fækka myndunum til muna og
reyna að draga athyglina frá
ókostum salarins með aukinni
tilbreytni í upphengingu. Áber-
andi er að myndirnar hanga allt
of þétt — formin grípa hvert í
í annað svo úr verður allsherjar
iða. Þó eru til undantekningar,
svo sem veggurinn er blasir við
sýningargestum er inn er komið
og þar sem hanga tvö stór mál-
verk ólík að lögun. Þar sjáum við
kyrrð og stígandi og myndirnar
koma vel til skila til skoðand-
ans. Annað málverkið er milt
og slétt hitt dökkt og hrjúft og
hvorugt þrengir að hinu.
Þannig á það að vera. Nok’kur
hinna stærri verka á sýningunni
eru áberandi betur unnin en
önnur og af meiri innlifun og
þar finnst mér Sigríður vera á
réttri braut — minni málverkin
njóta sín fæst vegna annmarka
upphengingarinnar, en þeir sem
ha-fa þolinmæði til að margskoða
þann fjölda komast að því, að
þar eru mörg góð tilþrif falin
en æði eru þær misjafnar að
mínum dómi. Myndirnar þarsem
ljósmyndatæknin er viðhöfðeru
sumar skemmtilegar í útfærslu
— einfaldar en þó áhrifaríkar,
væri fróðlegt að sjá meira af
slíku frá hendi listakonunnar.
Eg hiefi gert mikið úr upp-
hengingunni á þessari sýningu,
þó ég telji upphengingu í sjálfu
sér ekkert aðalatriði — en mik-
ið atriði er hún óneitanlega, það
I ber þessi sýning ljóslega vitni.
j Trúlega verður þessi sýning til
að losa um nýja krafta í Sig-
j ríði Björnsdóttur og hreinsa úr
henni ýmsa vankanta og þá var
miklu betra af stað farið en
heima setið. Það er vel þess
virði að tekið sé eftir þessari
frumraun listakonunnar og sýn-
ingín sótt heim.
Bragi Ásgeirsson
Sýningarsalurinn Persía.
Teppaverzlunin Persía á Lauga
veg þar sem áður var velþekkt
verzlun Marteins Einarssonar,
hefur opnað í húsakynnum sín-
um lítið snoturt „gallerí" og
vígði það fyrir skömmu með sam
sýningu margra kunnra málara.
Að þessu sinni sýna of margir
málarar í einu, því stærð og
gerð húsakynnanna gefur ekki
tilefni til slíkrar sýningar. Fáir
málarar með fleiri verk gæfi
möguleika á mun sterkari áhrif-
um á skoðandann. En þessi við-
leitni er mjög góð og virðingar-
verð og er mikil furða að ek'ki
skuli hafa tekizt a'ó láta litla
sýningarsali blómstra í höfuð-
borginni til þessa — en það er
víst ekki rekstrargrundvöllur
til slíks n-ema þá með öðru, en
nauðsynlegt er þá að skifta um
myndir reglulega. Engu skal
spáð um framtíð þessa sýningar-
salar en vona þess mun meira.
Það er undir svo mörgu komið
hvernig til tekst — myndlistar-
mönnunum ^ — fólkinu — og
eigendum. Ég trúi þó að það sé
ekki langt í land að slík starf-
semi verði þeirrar gæfu aðnjót-
andi að njóta langlífi, þróunin
stefnir í þá átt. Til þar-f útsjóna-
semi, þolinmæði og hörku. Ég
óska eigendum sýningarsalar-
ins fararheilla og þakka fram-
takið. Borgarbúar skulu minntir
á að án áhuga þeirra er ekki
hægt að skapa grundvöll fyrir
slíka starfsemi.
Bragi Ásgeirsson.
Borgarstjórn samþykkir
reikninga borgarsjóðs
REIKNINGAR borgarsjóðs voru
til annarrra umræðu á borgar-
stjórnarfundi sl. fimmtudag.
Borgarstjóri, Geir Hallgrímsson,
fylgdi þeim úr hlaði með stuttri
ræðu, og sagði. að á fundi borgar
stjómar fyrir hálfum mámuði
hefði hann gent ítarlega grein
fyrir reikningumum.
Sá eini, sem tóik til máls um
rei'kningana sl. fimmtudaig auk
borgarstjóra var Guðmundur
Vigfússon (K), ræddi hann um
reiíkningana í íheild sinni, en fann
síðan að einstaíka liðum, eink-
um þótti honum skuldasöfnun
borgarinnnar aðfinnsluverð.
Geir Hallgrímsson, horgar-
stj. svaraði gagnrýni Guðmund
ar og sagði, að ekki væri óeðli-
legt þótt skuldir ykjust nokkuð,
þegar eignaauikningin næmi um
400 miilljónum króna, en skuldir
hefðu aukizt um rúmar 100 millji
ónir, og af þvd mætti sjá, að eigið
fjármagn borgarinnnar ihefði stað
ið undir f hlutum framkvæmda.
Borgarstjóri <gerði ítarlega grein
fyrir skuldum ríkissjóðs borg-
arsjóð oig rakti hvern einstakan
skuldalið.
Að loknu máli borgarstjóra
tók Guðmundur Vigfússson aftur
til móils, en síðan talaði borgar-
stjóri á ný, en að því búnu var
umræðu lökið.
Reikningarnir voru samiþykkt-
ir samhljóða.