Morgunblaðið - 06.07.1968, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ 1968
Ég hef kvartað, en um
helgina fór ég í ferðalag
Skyndiheimsókn til sunnlenzkra bænda
ÞEGAR við ókum upp
Grafninginn, upp með
Soginu, í sumarblíðunni á
fimmtudaginn, sáum við
hvar féð dreifði sér um
græna hagana og kýrnar
lágu makindalega á lækj-
arbakkanum og jórtruðu.
Þetta var friðsæl og fög-
ur sjón, því fram til þessa
hafa fréttirnar úr sveit-
inni verið annars eðlis en
svo, að þær gæfu tilefni til
myndar sem þessarar.
Þegar við nálguðumst Torfa
Staði í Grafningi kom maður
akandi á dráttarvél sinni með
stóran vagn aftan í hlaðinn
sandi. Okkur flaug þegar í
hug að þarna væri bóndi á
ferð og tókum hann tali.
Þetta reyndist vera Ársæll
Hannesson bóndi á Stóra
Hálsi þar nokkru ofar í Grafn
ingnum. Og auðvitað byrjuð-
um við á að spyrj a um ástand
ið hjá bændum í sveitinni
hans. Hann svaraði okkur á
þessa leið:
— Hér er að sönnu allt með
seinasta móti, en auðvitað líta
menn bjartari augum á ástand
ið í þeirri blíðu, sem nú er
í dag, og hefir verið síðustu
daga. Hér hjá okkur er ekki
tiltakanlega mikið kal, þegar
miðað er við það, sem er víða
annars staðar. Það er t. d.
miklu meira uppi í Þingvalla-
sveit og miklar skemmdir á
túnum þar af þeim sökum.
Enn er hér hvergi hafinn
sláttur og segja má að stutt
sé síðan menn voru að bera
á tún sín, hins vegar held ég
að allstaðar sé nú lokið við
að bera á. Enn er verið að
vinna í flögum og stunda
önnur vorverk og það er ekki
allstaðar lokið við að sá.
Ég held að óhætt aé aðfull
yrða að sláttur hefjist hér að
minnsta kosti þremur vikum
síðar en venja er til í meðal-
ári og einnig má teljast gott
ef heyfengur nemur þremur
fjórðu hlutum þess heymagns
sem fæst í meðalárL
kvæmdir. Ársæll bendir okk
ur á að þarna komi hrepp-
stjórinn á Torfastöðum og er
þá næsta verkefni að taka
hann tali.
Steinbrímur Gíslason bóndi
og hreppstjóri á Torfastöðum
er maður hressilegur í bragði
og hann er þarna kominn til
að gera að girðingum sínum
kringum flögin. Hann svarar
fyrstu spurningu okkar á
þessaleið:
— Ég hef auðvitað kvartað
eins og aðrir sveitungar mín-
ir og nágrannar að undan-
förnu, en um helgina fór ég
í ferðalag og síðan skammast
ég mín fyrir barlóminn.
— Fórstu norður í land?
— Já. Og þar er ófagurt
Steingrímur Gíslason hrep pstjóri og bóndi á Torfastöð-
um í Grafningi segir: Ég hef kvartað framundir þetta,
en um helgina fór ég í ferð alag, Nú skammast ég mín
fyrir barlóminn.
— Ég veit ekki hvað ég á
að segja um það. Sumt af
þessu eru gömul flög, þar sem
ég hief haft grænfóður. Þetta
eru nú alls 11 hektarar undir,
þar af er á fjórða hektara
sem ég vann upp vegna kal-
skemmda og raunar hefði ég
þurft að vinna miklu meira,
ef ég hefði átt að fá allar
skemmdir burtu.
Við segjum Steingrími hvað
Ár.qflpll hafi nt? t.nk bflnn
inn geira kringum húsin og
heyið þar var komið upp í
garða og ilminn lagði af sól-
þurrkaðri töðunni. Og austur
á túninu var verið að slá.
— Já þetta er nú það
fyrsta sem við sláum og
kannske er það heldur fljótt.
Það er tæplega að fullsprott-
ið sé.
að láta svona góðan þurrk
fara framhjá sér.
0.& í>nrarinn spffir:
Þórarinn Si^urjónsson
stjóri í Laugardælum.
Með þessu vil ég se’gja að
talsverða bjartsýni þarf til
og heyskapartíð verður að
vera góð til að þetta náist.
En það eru ekki aðins sum-
arstörfin og heyskaparhorfur
sem eru ofarlega á baugihjá
okkur hér. Verðlagsmálin eru
mikið umræðuiefni um þessar
mundir. Við höfum ekki náð
grundvallarverði fyrir kjötið
okkar og við höfum áhyggjur
út af innlegginu okkar í haust
ef það heldur svo áfram.
Um leið og við kveðjum Ár
sæl og son hans Hannes litla,
sjáum við hvar jeppi kemur
akandi eftir skurðbakkanum
handan vegarins. Þar fyrir
neðan eru stór og mikil flög
og miklar ræktunarfram-
Slegið af krafti á Laugardælatúninu.
um að lttast. Ég blátt áfram
skil ekki hvernig bændur
geta farið að því að bjargast
þar nyrðra eins og nú lítur
út. Og auðvitað er ég viss um
að þeir geta það alls ekki
hjálparlaust.
— En ekki ert þú sjálfur
sérlega svartsýnn á búskap-
inn, svo mikið sem mér sýn-
ist þú hafa undir í flögum?
undir það, en bætti við.
— Auðvitað tekst þetta ekki
nema tíðin verði sæmilega
Hjá Þórarni stendur eldri
maður og grípur fram í:
— Það er bara ekki hægt
Friðsæl sumarmynd úr Grafningi. Æmar renna yfir læk inn, en kýmar jórtra mak-
indalega á bakkanum. Handan Sogsins sjást ljósir sum arbústaðir í skógarkjarrinu.
Þarna sitja þeir á traktor
á Stóra-Hálsi og Hannes so
góð. Maðurinn verður nú æ
meir að treysta á vélarnar,
en tíðin er samt enn áhrifa-
mesti aðilinn. Það er ekki
hægt að verka í vothey í
stöðugum rigningum og hey-
blásarar þurka ekki heyið með
röku rigningarloftL
Með það kvöddum við
Steingrím og hann hélt áfram
að ditta að girðingum sínum.
Á hlaðinu í Laugardælum,
hinu glæsilega tilraunabúi við
Selfoss, hittum við Þórarin
Sigurjónsson bústjóra. Ogþar
er komin heylykt, sú fyrsta,
sem við finnum á þessu sumri
Það var búið að slá ofurlít-
num Ársæll Hannesson bóndl
nur hans.
— Við gerum ekki ráð fyr-
ir að seinni sláttur verði neinn
að marki og þessvegna vilj-
um við ekki byrja fyrr en
vel er sprottið.
— Og eruð þið fyrstir til
að byrja sláttinn hér fyrir
sunnan?
— Niei. Það eru einirtveir
eða þrír dagar síðan _ þeir
byrjuðu hér austur í Ölvis-
holti. Ég held að þeir hafi
verið fyrstir.
Þar með bregðum við okk-
ur út á tún til að taka mynd
af unga manninum á dráttar-
vélinni, þar sem hann sló af
miklum krafti.