Morgunblaðið - 28.10.1970, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. OKTÓBER 1970
21
— Erlendur
Framhald af bls. 15
haldinn ? Til hvers væri hann
hingað kominn? Og hvers vænti
hann? Og að lokum — hvernig
kæmi þetta land honum íyr-
ir sjónir miðað við þá landkynn
ing, sem hafa má af þessum
ferðamannabæklingum? Ég lít
yfir ritin á borðinu og hugsa
sem svo: ef ég væri hér últend-
ingur, gripi ég fyrst bæklinginn
um veðurfarið á Islandi; það
hlýtur alltént að vera nokkur
ráðgáta þeim, sem hér er langt
að kominn. Framan á ritinu er
mynd tekin úr Heimaey í Vest-
mannaeyjum með útsýn til Elliða
eyjar og Bjarnareyjar og Eyja-
fjallajökuls, en texti saminn af
Páli Bergþórssyni. Og það ligg-
ur við, að ég missti þráðinn í
þessum þykjasthugleiðingum
minum við fyrstu setninguna:
„Sumir fara að skjálfa, þegar
þeir heyra nafnið lsland.“ En
víst er þetta svo. Við tökum tæp
ast eftir kuldanum í þessu nafni.
En útlendingur skilur það næsta
bókstaflega: ís-land, og þvi
fremur, því fjær sem hann á
heima á hnettinum. 1 vitund
hans er Island fyrst og fremst
ís-land. Fyrr á árum reyndu ís-
lenzkir auglýsendur að berja
klakkann af þessu ískalda vöru
merki með þvi að bjóða útlend-
ingum miðnætursól, þeim sem
hingað kæmu, hverjum eins og
hafa valdi. „Gagnsemi" þvílíkrar
auglýsingar þarf varla að ræða
nóg að taka fram, að veðurfræð-
ingur Flugfélagsins kynnir tíðar
farið á mun heppilegri og raun-
særri hátt. Við, sem erum
hér fædd og uppalin, finnum
ekki til annars en ísland sé sinn
eigin miðpúntur og sjálfu sér
nóg. En þeim, sem kemur hing-
að beint úr einhverri milljóna-
borginni í Evrópu eða Ameríku,
kann að virðast hann kominn á
heimsins dratthala. Sé hann
heppinn, getur veðrið hér komið
honum þægilega á óvart. Því
vitaskuld kemur enginn hingarf
til að spóka sig á börum, dufla í
næturklúbbum eða flatmaga á
baðströndum. Vegna slíks leitar
fólk til annarra og þar til heppi-
legri landa.
Þess má svo geta hér, úr því
að minnzt er á útgáfustarfsemi
Flugfélagsins, að það hefur líka
gefið út bæklinga um helztu
svæði á landinu, þangað sem er-
lendum ferðamönnum er ráðið að
fara: Mývatn, Skaftafell, Vest-
mannaeyjar, svo helztu dæmi
séu tekin. Merkilegt er til
þess að vita, að til tveggja þess-
ara staða, Skaftafells og Vest-
mannaeyja, er ■— í reyndinni
— ekki farandi öðru visi en flug
leiðis. Spurning er því með
hliðsjón af ástandi islenzkra
vega (eins og það er nú og eins
og líkur eru til, að því verði
háttað fyrst um sinn), hvort túr-
ismi á Islandi hlýtur ekki enn
um langa framtið að byggjast á
tíðum og öruggum flugsamgöng-
um innanlands. Vafalaust hafa
ferðamálasérfræðingar rætt
þessi mál og ef til vill komizt að
niðurstöðum, þó þær séu mér
ókunnar. En í rauninni má
segja, að innanlandsflugið hér
komi í stað hvors tveggja: flug-
samgangna og járnbrauta í öðr-
um löndum.
Auðséð er á útgáfustarfsemi
Flugfélagsins, að það hefur
markað sér ákveðna stefnu, sem
síðan er verið að framkvæma.
Sveinn Sæmundsson blaðafull-
trúi Flugfélagsins sagði einu
sinni við mig, að það væru fyrst
og fremst náttúruskoðarar og
annað athugult og rólegt menn-
ingarfólk, sem þeir Flugfélags-
menn reyndu að laða hingað.
Fer þá ekki heldur milli mála, að
það er til slíkra ferðamanna, sem
þeir eru að tala í bæklingum
pinum; manna, sem koma til að
skoða íslenzka náttúru og njóta
hennar og sjá eitthvað óvenju-
legt, eitthvað, sem er ekki
á hverju strái í veröldinni, eitt-
hvað, sem víkkar sjónhring
þeirra, veitir þeim nýja reynslu,
nýjar minningar.
Landkynning með túrisma að
markmiði er alger sérgrein, al-
veg sérstakt fag. I þeirri grein
mun nú enginn standa þeim Flug
félagsmönnum á sporði, og má þá
ekki heldur gleyma því, að land-
kynning sú, sem þeir hafa geng-
izt fyrir, hefur í framkvæmd-
inni verið almenn kynning, þó
svo að henni hafi vafalaust ver-
ið ætlað að hafa fjárhagslegt
gildi fyrir félagið; hinn er-
lendi ferðamaður hefur að lang-
mestu leyti verið upplýstur um
landið sem slikt, en að minnstu
leyti um það fyrirtæki, sem
gengst fyrir allri þessari kynn-
ing. Aðrir hafa svo notið góðs af.
-x
En nú er bezt að hrökkva upp
úr þessum alvarlegu hugleiðing-
um leikmanns um svo sérfræði-
legt efni, sem ferðamálin eru
sannarlega orðin, og hitta sjálf-
an sig fyrir i tíu kílómetra hæð
úti fyrir Noregsströnd. Það er
heiðskírt og bjart og afskaplega
notalegt að vera svona hátt uppi
yfir þessum „frændum vorurn",
sem búa þarna niðri og eru svo
duglegir og leiðinlegir, að engu
tali tekur. Það er eitt frumeðli
Islendingsins að vilja ekki vera
Norðmaður — söguleg stað-
reynd! Sem betur fer er Noreg-
ur skjótlega að baki; þotan berst
inn yfir Sjáland með allri sinni
lofsungnu sveitasælu. Vélin
lækkar flugið, Danmörk kemur
til móts við okkur, rjóð í kvöld-
sólinni, akrar, bændabýli, þétt-
býli. Nú er breytt um stefnu —
til suðausturs, austurs og að lok
um til norðausturs, ef ég er
ekki áttavilltur. Síðan lækkar
þotan sig eins og sólin í vestri,
hún er líka að lækka flugið, svo
skugginn breiðist yfir landið,
sem kemur nær og nær. Og him-
inninn uppi yfir, sem við erum
nánast að kveðja, verður rauð-
ari og rauðari, og roðinn færist
vestar og vestar. Bráðum ferða-
lok. Enn er sólskin inni í Gull-
faxa, síðustu geislar dagsins
Ieika á vanga Ijóshærðrar flug-
freyju, sem er Dúin að bera far-
þegum mat og drykk og brosa
persónulega til hvers og eins og
vera mjög falleg í tvo tíma og
þrjátíu mínútur. Nú er hún hætt
að selja litlar viskíflöskur og
koníaksflöskur á tuttugu og
fimm krónur stykkið, en bendir
farþegum á öryggisbeltin. Tæp-
um þrem stundum eftir brottför
frá Keflavík erum við stödd á
ísafjörður
Börn eða fullorðnir óskast ti lað bera Morg-
unblaðið til kaupenda á ísafirði.
Upplýsingar hjá Bókaverzlun Matthíasar
Bjarnasonar.
ForstöðukonustaBa
við leikskólann í Tjarnarborg er laus til umsóknar.
Umsóknir sendist skrifstofu Sumargjafar, Fornhaga 8 fyrir
3. nóvember n.k.
Stjóm Sumargjafar.
danskri grund. Það er tuttugu
stiga heitt logn og mikil umferð
á Kastrúp. Leiðin hefur ekki
verið löng, að þvi er virðist, en
nú tekur við langur gangur inn-
anhúss, svo langur, að starfs-
fólkið fer hann ekki öðru vísi
en á hjólaskautum. Og án þess
ég komist aftur út undir bert
loft, hefur þessi gangur beint
för minni gegnum „tran.sit“ og
síðan inn í Caravelle súper frá
Austrian Airlines; áætlun Stokk
hólmur. Farþegar reynast vera
tveir auk mín, en flugfreyjur
sveima þarna hvorki færri né
fleiri en fimm talsins, búlduleit-
ar, miðevrópulegar, allt að því
prestdætralegar. Framan á sér
bera þær rauðrósóttar svuntur;
líklega er þeim ætlað (stúlkun-
um og svuntunum) að minna á
sumar í Týról og lokka mann
þangað með — Austrian . Air-
lines. Það eru einhver loft-
þyngsli í vélinni og vottur af
smurolíuþef. En Káta ekkjan
hljómar i hverjum hátalara og
lætur vel í eyrum, meðan dansk
ur aftanninn úti fyrir kveikir á
fleiri og fleiri stjörnum yfir
Kastrúp. Ein flugfreyjan gengur
á milli ökkar (við höfðum setzt
svo langt hver frá öðrum sem
rúm leyfir) og spyr, hvort við
viljum „kaupa“ blöð. En enginn
vill kaupa blöð, enda engin blöð
sjáanleg. Hún hefði orðið að
hlaupa eftir þeim, himnaríkisljós
ið og sæmdardrósin.
En hvar voru allir farþegarn-
ir — og brottför eftir tvær mínút-
ur? Yrðu þeir ef til vill ekki
fleiri? Þrír farþegar á slíkri
flugleið hlaut að teljast óvenju-
legt, kynlegt, dularfullt —
svona lagaður tómagangur gat
ekki spáð neinu góðu. Það
skyldi þó aldrei vilja svo til, að
þetta yrði heimspólitísk flug-
ferð; að hún endaði til að mynda
í Amman eða Kaíró. Eða bara I
eilífðinni (svona skáldlegar
hugsanir sækja helzt að manni,
þegar maður kemur snögglega
úr sakleysinu og sveitamennsk-
unni i einhverja verald- -
arinnar Babýlon. „Hvers vegna
— svona fáir,“ spyr ég eina
flugfreyjuna og þreifa um
leið eftir lítilli viskíflösku í
brjóstvasanum eins og trega-
ljúfri minning frá því rósrauða
kvöldi, sem nú hefur alveg horf
ið til vesturs. Hún ypptir öxl-
um, kunnáttulega og á þann
hátt, sem lýst er í fínum iðju-
leysisrómönum frá aldamótum og
svarar aðeins sísvona og blátt
áfram: „A bad day.“ Það var
allt og sumt — a bad day. En
fyrir mig var þessi dagur ekki
sem verstur. 1 rauninni stórfinn,
ágætur; þar með talið þetta flug
með Caravelle súper frá Austri-
an Airlines; leið: Kastrúp —
Arlanda. Ég kenni í brjósti um
alla þá, sem eru nú þegar orðn-
ir svo miklir heimsmenn, að þeir
finna ekki lengur fyrir undrinu
að — fljúga með þotu.
Erlendur Jönsson.
IE5IÐ
2H®r0unl»Tníní>
DRCIECn
I.O.O.F. 7 = 1521028% =
I.O.O.F. 9 = 15210288% ==K.m.
Kl Helgafell 597010287 IV./V.
— 2.
Kvenfélag Hallgrímskirkju
Fótaaðgerðir á fimmtudög-
um kl. 2—5 e.h. í félags-
heimilinu. Pöntunum veitt
viðtaka í síma 16542.
Frá Farfuglum
Munið handavinnukvöldin
á miðvikudögum.
Spilakvöld Templara
Hafnarfirði
Félagsvistin í kvöld mið-
vikudag — í Góðt.húsinu
kl. 20.30. Fjölmennið.
Kristniboðssambandið
' Samkoman í Betaníu fellur
niður í kvöld vegna Æsku-
lýðsvikunnar í K.F.U.M og
K. húsinu.
Frá foreldra og styrktarfélagi
heyrnardaufra
Basarinn og kaffisalan verð
ur 1. nóvember að Hallveig
arstöðum, konur og aðrir
styrktarmeðlimir sem vilja
koma munum á basarinn,
koma þeim í Heyrnleysingja
skólann eða hringi í síma
37903 (Unnur) 42810 (Lo-
visa) eða 51995 (Ólöf) og
munu þá munirnir verða
sóttir.
Kvenfélag Langholtssóknar
Saumafundur verður
fimmtudaginn 29. þ.m. kl.
2 e.h. Vinsamlegast mætið.
Frá Náttúrulækningafélagi
Beykjavíkur
Félagsfundur í matstofu fé-
lagsins Kirkjustræti 8,
fimmtudaginn 29. október
kl. 21. Erindi flytur Njáll
Þórarinsson, stórkaupmað-
ur: Horft til baka. Veiting-
ar. Allir velkomnir.
Stjórn N.L.F.R.
Sálarrannsóknafélag íslands
Bænahringir
Þeir félagar, sem hafa
áhuga á að starfa í bæna-
hringum eru boðaðir á
fund, sem haldinn verður
að Garðastræti 8 í kvöld
kl. 8.30. Ólafur Tryggvason
frá Akureyri talar um þetta
efni á fundinum. Mætið
stundvíslega.
Stjórnin.
Sjálfstæðiskvennafélagið
Sókn
Fundur verður haldinn í
S j álf stæðiskvennaf élaginu
Sókn í Keflavík í Sjálfstæð
ishúsinu fimmtudaginn 29.
þ.m. kl. 9 síðdegis. Kaffi-
drykkja, spilað bingó. Fé-
lagskonur fjölmennið og
takið með ykkur gesti.
Minningarspjöld miimingar-
sjóðs Davíðs Sch. Thorsteins
sonar
eru til sölu í Reykjavíkur-
apóteki og snyrtivöruverzl-
uninni Hygia, sama stað.
Læknar fjarverandi
Er kominn úr fríi. Kjartan
Þorbergsson, tannlæknir,
Háaleitisbraut 60, sími
38950.
HÆTTA Á NÆSTA LEITI • eftir John Saunders og Alden McWilliams
DONT BET005UREOP
THAT, DAHNY / FOR, AT
THAT MOMENT, IN YOUR
SISTER'S APARTMENT...
I HATE TO BE RUC*, j
UEEROy, BUT....ISN'T
THERE SOMETHINtt
THAT ýOU SHOULD BE
DOINQ.. .SOMEPLACE
Húsbóndúm er kannski ennþá á skrif-
stofunni, Robin. Eigum við að fara og
tala við liann um þessa vinnu? Hvað segir
þú, Ada frænka, þorir þú að sleppa mér
út með Danny eftir að dimmt er orðið?
(2. mynd) Ég get lofað ykkur báðum að
það er ekkert að óttast. Raven-fjölskyldan
er lítið rómantísk. (3. mynd). (Vertu ekki
of viss um það, Daimy). Ég vil ekki vera
ókurteis, Lee Roy, en geturðu ekki fundið
þér eitthvað að gera einhvers staðar ann-
ars staðar?
(»1

mnrgfaldnr
marhað yðar