Morgunblaðið - 30.11.1976, Side 14

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. NÖVEMBER 1976
Minning:
Einar Ásgrímsson
lögregluvarðstjóri
Fæddur 16. apríl 1913
Dáinn 20. nóvember 1976
Þegar sumar er gengiö, strýkur
hinn svali andblær haustsins burt
lifandi skrúð fagurra blóma.
Einnig hin sterka björk, hefur
lika orðið að lúta þessu lögmáli og
fellt sitt yndislega laufskrúð
sumarsins. Nú stendur hún hníp-
in og nakin — allt er þetta ein
samofin heild- háð hinú mikla al-
heimslögmáli — hinna ósýnilegu
undraafla, sem við mennirnir
hrærumst í, án þess þó að skynja
til fulls. Jú, það vorar á ný, fæð-
ing, upprisa eftir lif og dauða.
Slíkar hugsanir sækja á huga
minn, þegar ég minnist að lokum
góðs vinar, Einars Ásgrlmssonar,
sem elskaði sumarið og fegurð
þess.
Einar Ásgrimsson var fæddur
16. april 1913, dáinn 20 , nóv.
síðastliðinn hér á Borgarspitalan-
um. Það var aðeins eitt ár frá því
að hann fann fyrst fyrir þeim
sjúkdómi er nú dró hann til
dauða, og engan grunaði þá, að
hér væri alvara á ferð. Maður
stendur undrandi fyrir þessu
heljarafli, er á svo stuttum tíma
dregur hrausta menn og á besta
starfsaldri til dauða. En þvf miður
er þessi vágestur alþekktur slik-
um aðförum.
Einar var af góðum skagfirsk-
um ættum, fæddur að Ysta-Hofi i
Sléttuhlið. Foreldrar hans:
Ásgrímur Einarsson og Stefanía
Guðmundsdóttir.
Ásgrímur var forstandsmaður
mikill, bjó á ýmsum stöðum í
Skagafirði, meðal annars á hinni
nafnkunnu jörð Reykjum á
Reykjaströnd. Asgrímur lauk far-
mannaprófi úr Stýrimanna-
skólanum, var þvf ævistarf hans
annars vegar sjómennska, stýri-
maður eða skipstjóri á ýmsum far-
kostum frá Siglufirði. Voru þessi
störf hans því valdandi, að lang-
dvölum þurfti hann að vera frá
heimili sfnu. Það af leiðandi hlaut
hlutur konu hans að verða yfir-
gripsmeiri og þyngri i allri bú-
sýlu. Frú Stefanfa naut góðrar
fræðslu í heimahúsum og gekk
siðar í Kvennaskólann í Reykja-
vfk. Var hún því allvel búin undir
hin mikilvægu störf. Það var lika
til þess tekið, hvað hún stjórnaði
vel og af snyrtimennsku búi
þeirra hjóna, oft á tíðum bæði
sem húsbóndi og húsmóðir.
Lífsbarátta þessara hjóna
gjörði þau mjög samhent, alls
staðar voru þau til sóma héraði
sínu, þess vegna hlóðust á þau
ýmiss konar störf sem fram-
ámanna f félagsmálum og líknar-
störfum, sem þau bæði sameigin-
lega höfðu mikinn áhuga á. Að
síðustu fluttust þessi hjón til
Sauðárkróks og bjuggu þar til
dauðadags. Þau eignuðust 5 börn,
og nú við fráfall Einars er aðeins
eitt þeirra á lífi, Björn Ólafur,
búsettur á Sauðárkróki.
Einar Asgrimsson lifði meðal
foreldra sinna til fullorðins ára,
en sfðar lágu Ieiðir hans hingað
suður í atvinnuleit. Gjörðist hann
að sfðustu lögreglumaður hér f
Reykjavfk og innritaðist i þá sveit
19. nóv. 1940. Hafði hann þvi unn-
ið við þau störf rétt í 36 ár er
hann lést. Einar var mikið prúð-
menni og ljúfur i allri framkomu,
hann lét sér fátt um þras dægur-
mála, en var vökull og trúr í öllu
starfi, og var nú um árabil lög-
regluvarðstjóri.
Þann 28. október 1944 kvæntist
Einar eftirlifandi konu sinni
Sigríði Gísladóttur, hinni ágæt-
ustu konu, fæddri og uppalinni
hér i Reykjavik.
Um árabil höfðu við hjónin
þekkt Sigríði, hún var okkar góði
heimilisvinur. Hún bar þá per-
sónu að það var ánægjulegt að
hafa hana f návist sinni.
Eftir að þau Einar og Sigriður
mynduðu sitt eigið heimili, héld-
ust þessi góðu kynni milli heimil-
anna, og minnumst við margra
ánægjustunda með þeim hjónum
með þakklæti. Á frumbýlisárum
þeirra Einars og Sigríðar bjuggu
þau í leiguíbúð sem almennt gerð-
ist.
Árið 1952 byrjaði Einar á hús-
byggingu að Breiðagerði 6, og
tveimur árum siðar fluttu þau
hjónin í þetta hús, þó ekki væri
smfði þess að fullu lokið, en þar
hafa þau búið æ síðan. Einari
tókst með elju og myndarbrag að
ljúka þessari byggingu á furðu
skömmum tfma. Oftast var hann
einn að verki og vinnudagur því
langur. Það má undrun um sæta
að honum skyldi takast þetta, því
að efnin voru ekki stór, en með
hagsýni og sérstökum sparnaði
var þetta kleyft. Um þetta sem
annað voru þau hjónin mjög sam-
stillt og samtaka.
Einar var vel hagur jnaður, og
gjörhugsandi f verki. Mest vann
hann að þessari byggingu í frítfm-
um sfnum frá aðalstarfi, en þarna
var ekki kastað til höndum á
neinn hátt, heldur framkvæmt af
snilld og sköpunar þrá. Heimilið
bar þess merki úti sem inni, og
var Sigríður i þeim efnum enginn
eftirbátur. Einar var heimakær,
og allur fyrir sitt heimili, konu og
einkasoninn Gisla, er hann unni
mjög. Gísli hefur líka reynst for-
eldrum sínum vel, kom þar fram
með górði greind, þrautseigju og
árvekni í gegnum langskólanám.
Hann hefur nú um árabil búið
erlendis lokið þar fullnaðarprófi í
læknisfræði. Gfsli er kvæntur
hinni ágætustu konu, Sigrúnu
Benediktsdóttur, héðan úr
Reykjavík. Hún hefur einnig
stundað nám í Svfþjóð og tekið
próf f sjúkraþjálfun. Þau hjónin
Gísli og Guðrún hafa nú flutt frá
Gautaborg til Lidköping og starfa
þar. bæði við sama sjúkrahús.
Gísli dvelur nú þessa daga hér
heima ásamt konu sinni, móður
sinni til huggunar og aðstoðar á
þessum döpru stundum hennar.
í dag er jarðneskar leifar
Einars Asgrfmssonar verða born-
ar í skaut móður jarðar, vil ég og
við hjónin þakka honum drengi-
leg og góð kynni, og þökkum sam-
verustundir á liðnum árum.
Við sendum konu hans, syni og
tengdadóttur okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur, og byðjum Alföður
að blessa minningu þessa fram-
liðna vinar.
Vilhjálmur Bjarnason.
£g horfi yfir hafið
um haust af auðri strönd
I skugga skýjum grafið
það skilur mikil lönd.
Sú ströndin strjála og auða,
er stari ég héðan af,
er ströndin strfðs og nauða
erströndin hafsins dauða
og hafið dauðans haf.
Þessi sálmur eftir sálmaskáldið
Valdimar Briem, sem hér er til
vitnað, finnst mér ein fegursta
trúarjátning, sem ort hefur verið
á íslenskri tungu. Hún sýnir
djúpa og einlæga trú skáldsins en
gefur um leið svalandi huggun
þegar góður ástvinur er kvaddur.
Astvinur, sem f lífi sínu og starfi
sýndi alúð og tryggð, bæði hús-
bændum sínum og skylduliði, en
átti sjálfur f hjarta sfnu djúpa og
einlæga trú á lffið bak við dauð-
ann. Slfkur maður var Einar Ás-
grfmsson, og þess vegna gat hann
látið hugann svffa og tekið undir
með skáldinu og sagt:
Þar sé ég sðlu fegrl
á súlum standa höll,
f dýrð svo dásamlegri
hún drifin gulli er öll.
Þar sé ég fyIking frfða
og fagurbúna sveit
um Ijóssins sali Ifða
með Ijóssins ásýnd blfða
f unaðsaldin reit.
Einar Ásgrímsson var fremur
dulur maður og bar aldrei sjálfan
sig á torg, og það var ekki á allra
vitorði að hann ætti jafn djúpa og
innilega trú. Þó varirnar ekki
bærðust, þá talaði hans innri rödd
hjartans og sagði:
Rg hljóður eftir hlusta,
ég heyri klukknahljóm.
Hve guðleg guðþjónusta
er Guðs f helgidóm.
Ég heyri unaðsóma
og engla skæra raust,
um Drottins dýrðarl jóma
um Drottins verk þeir róma
um eilffð endalaust.
Einar Ásgrímsson var fæddur á
Ysta-Hóli f Sléttuhlíð 16. apríl ár-
ið 1913, og voru foreldrar hans
Stefanfa Guðmundsdóttir, Ólafs-
sonar, alþingismanns í Ási, Sig-
urðssonar og Asgrímur Einars-
son, skipstjóri, fæddur 1. maí árið
1877, en hann var sonur Einars
Ásgrímssonar, sfðasta bónda á
Arnarstöðum í Sléttuhlíð.
I fardögum árið 1913, þegar
Einar var á 1. aldursári, fluttu
foreldrar hans frá Ysta-Hóli að
Ási í Hegranesi og bjuggu þar á
hálfri jörðinni til ársins 1924, en
þá keyptu þau jörðina Reyki á
Reykjaströnd, og bjuggu þar til
ársins 1931, er þau brugðú búi og
fluttu til Sauðárkróks, og átti Ein-
ar þar heima hjá foreldrum sín-
um en flytur til Reykjavfkur
skömmu áður en hann hóf störf í
lögregluliði Reykjavfkur, 19. nóv-
ember árið 1940.
Að aldri til var Einar þriðja
barn sinna foreldra, en þau syst-
kinin voru fimm, bræðurnir þrfr
og tvær systur, og er nú aðeins
eftir á lffi yngsti bróðirinn, Björn,
sem búsettur er á Sauðárkróki, en
með honum og Einari var alveg
sérstaklega kært alla tíð og var
vinátta þeirra sem bræðra til mik-
illar fyrirmyndar og lærdómsrfk
öllum þeim, sem til þekktu, en
með allri breytni sinni f lífi og
starfi báru þeir foreldrum sínum
fagurt vitni. Eins og fyrr er um
getið, hóf Einar störf í lögreglu-
liði Reykjavíkur 19. nóvember ár-
ið 1940, en var skipaður bæjarlög-
regluþjónn 1. júlí 1943. Sfðan
skipaður aðstoðarvarðstjóri 1.
nóvember 1963 og varðstjóri 1.
nóvember 1972.
Ég minnist Einars sem góðs vin-
ar og félaga. Við gengum sama
daginn í lögregluliðið og vorum
vaktarfélagar f tæp 14 ár. Ég
þekkti því vel hvað Einari var
ljúft að láta gott af sér leiða og gat
f kyrrþey rétt hinum smáa hjálp-
andi hönd, en hann var sá maður,
sem vildi úr öllu gott gera. Hann
var einlægur vinur og elskulegur
félagi. Var trúr f starfi og traust-
ur með afbrigðum, þegar á
reyndi. Hann bjó yfir góðlátlegri
kímni, sem var svo græskulaus að
hún gat engan sært. Hann var
sönghneigður og hafði yndi af
tónlist, mjög bókhneigður og las
mikið. Átti gott bókasafn og var
mjög fróður um marga hluti, enda
uppalinn á sérstöku fróðleiks-
heimili.
Hinn 28. október árið 1944 gift-
ist Einar eftirlifandi konu sinni,
Sigriði Ásu Gísladóttur, og voru
foreldrar hennar Gfsli Einarsson,
Bjarnasonar, bónda að Kleppi við
Reykjavik og Ólöf Ásgeirsdóttir,
fædd á Lambastöðum í Álftanes-
hreppi á Mýrum, og voru þau
hjón bæði af borgfirskum ættum,
langt i ættir fram.
Árið 1948 auðnaðist þeim einka-
sonurinn Gfsli, sem nú er starf-
andi læknir f Lidköping f Svíþjóð,
og er kona hans Sigrún Bene-
diktsdóttir, sjúkraþjálfari, og
vinna þau hjónin bæði á sama
sjúkrahúsinu f Lidköping.
í einkalffi sfnu var Einar með
afbrigðum hamingjusamur maður
og fylgdist þar allt að, ástrfk eig-
inkona, elskulegur sonur og
tengdadóttir. Sambúð þeirra
hjónanna Einars og Sigrfðar stóð í
32 ár og var hún svo einlæg og
ástúðleg að líkust var sólskins-
degi. Hjá þeim var sólin alltaf i
hádegisstað og ilmur jurtanna var
alltaf jafn hressandi við götuna
hvar sem leið þeirra lá, þvi svo
mikið voru þau hvort öðru f lffinu
að hér er ekkert of sagt. Þó var
drengurinn þeirra stærsta guðs-
gjöfin, sem þeim hlotnaðist, og
skærasti geislinn, sem skein á
vegi þeirra. Honum voru þau allt
og hann var þeim líka allt. Það er
gott að leiðarlokum fyrir þau Sig-
rfði og Gfsla og aðra ástvini að
geta geymt og varðveitt í hjörtum
sfnum jafn fagrar og elskulegar
minningar, sem þau eiga um Ein-
ar. Þær minningar glitra sem dýr-
mætar perlur við skin hins eilifa
kærleika, sem þau bera til hans,
fyrir þá ástúð og umhyggju, sem
hann sýndi þeim í lífi sfnu og
starfi. En hann vill einnig við
þessi vegaskil þakka elskulegri
eiginkonu og syni fyrir allt, sem
þau voru honum í lífinu. Blessuð
sé minning Einars Asgrímssonar.
Guði séu þakkir fyrir lff hans og
starf.
Valdemar Guðmundsson.
S. Holgason hf. SfE/NfOJA
fínholtl 4 Slmar 76477 og 14254
Systir okkar
• VILBORG SIGURLÍNA GRÍMSDÓTTIR
andaðist 2 7 nóvember
Böðvar Grfmsson,
Sigurður Grímsson.
+
Föðurbróðir minn og fóstri
JÓN GUÐNASON,
Hvítanesi,
andaðist í sjúkrahúsi Akraness laugardaginn 2 7 nóvember
Guðni Þórðarson.
Frú +
EDITH MÖLLER,
Hitúni 4,
andaðist að morgni 2 7 nóvember
Jóhanna Möller.
Guðný Einarsdóttir,
Esther Munro.
Frieda Thorup.
+
Hjartkær eiginmaður minn og faðir
JÓN S. HELGASON,
stórkaupmaður,
Brautarlandi 13
lést 28 nóvember s I Hanna Helgason,
. Torfi Jónsson.
Helgi V. Jónsson,
Hallgrimur Jónsson,
Sigurveig Jónsdóttir.
+
Jarðarför ömmu minnar,
MARGRÉTAR ÞROSTEINSDÓTTUR.
Hvassaleiti 11,
fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík, miðvikudaginn 1 desember kl
1 30
Fyrir hönd dóttur hennar og annarra vandamanna,
Atli Elíasson
+ Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför móður
minnar, tengdamóður og ömmu.
JÓSEFÍNU ZISKASEN.
Róslfn Jóhannsdóttir Axel Lárusson
Sif Axelsdóttir Jón Axelsson.
Jarðaför mannsins míns, föður, tengdaföður og afa,
SIGMUNDAR LÚÐVÍKSSONAR,
Sfettahrauni 24,
sem lézt 21 nóvember, fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 1.
desember kl 1 3 30
Reynheiður Runólfsdóttir
Margrét Sigmundsdóttir Þorsteinn Hraundal
Anna Alexía Sigmundsdóttir Einar Guðmundsson
Sigrún Jónína Sigmundsdóttir
Dagbjört Erna Sigmundsdóttir
SigmundurÖrn Sigmundsson
Erla Björk Sigmundsdóttir
og barnaböm.