Morgunblaðið - 28.01.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 1982
+
Elskuleg móðír okkar,
ELÍN BERGS,
er látin.
Guöbjörg, Helgi, Halla og Jón H. Bergs.
+
Eiginmaöur minn,
DAÐI STEINN KRISTJÁNSSON,
stýrimaöur,
Akurholti 11, Mosfellssveit,
lést í sjúkrahúsi í London 25. janúar.
Fyrir hönd barna, tengdabarna og stjúpdætra,
Kolbrún Matthíasdóttir.
Elskuleg dóttir okkar. unnusta mín, systir og mágkona,
ÍRIS
lést af slysförum þann 26. þ.m.
Sigmar Grétar Jónsson, Gróa Sigfúsdóttir,
Guðmundur Rafn Guðmundsson,
Brynhíldur Sigmarsdóttir. Bragi Sveinsson,
Jónína Halla Sigmarsdóttir, Guðmundur Blöndal.
Faöir okkar og tengdafaöir
JÓN SIGMUNDSSON,
fyrrv. framkvæmdastjóri,
Akranesi,
andaöist að sjúkrahúsi Akraness 24. janúar sl. Jaröarförin fer fram
frá Akraneskirkju, laugardaginn 30. janúar kl. 13.30 síödegis.
Garðar S. Jónsson,
Kristin H. Jónsdóttir, Höróur Sumarliöason,
Ólafur I. Jónsson, Helga Guömundsdóttir.
+
Eiginkona mín, móöir okkar og tengdamóöir,
SIGRÚN ÞÓRDARDÓTTIR,
Grænuhlíö 17,
er andaðist 21. janúar veröur jarðsungin frá Fossvogskirkju, föstu-
daginn 29. janúar kl. 13.30.
Einar Jónsson,
Jón Reynir Einarsson, Margrét Ólafsdóttir,
Jóhann Þór Einarsson,
Siguróur Einarsson, Hildur Skarphéöinsdóttir,
Sigríður Einarsdóttir, Ágúst Ágústsson,
Brandur Einarsson,
Einar Eínarsson.
+
Eiginmaöur minn, sonur, faöir, tengdafaðir og afi,
JÓN GRÉTAR SIGURÐSSON,
lögfræóingur,
Melabraut 3, Seltjarnarnesi,
veröur jarðsunginn frá Oómkirkjunni i Reykjavik, föstudaginn 29.
janúar kl 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans, er bent á Minningarsjóð Kiwanis um
Ásgeir H. Einarsson.
Guóbjörg Hannesdóttir, Þuríður Helgadóttir,
Guörún Sigriður Jónsdóttir, Þuríður Jónsdóttir,
Sigrún Jónsdóttir, Steinn Friógeirsson
Sigurður Jónsson,
og barnabörn.
+ Hjartans þakkir tyrir auösýnda samúö og hlýhug vegna andláts og
jaröarfarar HALLGRÍMS GARÐARSSONAR, lllugagötu 34, Vestmannaeyjum.
Addý Guöjónsdóttir, Sigfríö Hallgrímsdóttir, Sæþór Hallgrímsson, Berglind Hallgrímsdóttir, Marta Hallgrímsdóttir, Jónas Hreinsson, Sigfríð Bjarnadóttir, Garöar Jónsson.
+
Þökkum innilega auösýnda samúð og hlýhug viö andlát og jaröar-
för eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
JENNA KRISTINS JÓNSSONAR,
Álfheimum 44.
Sérstakar þakkir færum viö læknum, hjúkrunarliöi svo og ööru
starfsfólki á deild 8, Landspítala, fyrir góöa umönnun í veikindum
hans.
Svava Sveinsdóttir,
Erla Jennadóttir, Kristján Wiium,
Erlingur A. Jennason, Sigrún Ingimarsdóttir,
Kristinn Stefánsson, Hjördís Guómundsdóttir
og afabörnin.
Jón Tómasson frá
Hrútartungu - Minning
Jón Tómasson frá Hrútatungu
andaðist í Landspitalanum þann
22. þ.m. eftir nokkra legu þar. Jón
hafði átt við heilsuleysi að stríða í
nokkur ár. í desember sl. fór han á
sjúkrahús. Hann dvaldi hjá syni
sínum og tengdadóttur um jólin en
varð svo aftur að fara á sjúkrahús
og þar var hann uns yfir lauk.
Jón Tómasson var fæddur í
Hrútatungu 27. des. árið 1900.
Foreldrar hans voru Tómas Þor-
steinsson og Guðrun Jónsdóttir er
bjuggu þar. Hann ólst upp hjá for-
eldrum sínum ásamt systrum sín-
um, en þær voru Ólöf f. 4. júlí
1896, hún dvelst nú á elliheimilinu
á Hvammstanga og Þorgerður f. 5.
júni 1906 d. 17. júni 1974.
Jón gekk að hinum ýmsu störf-
um á heimili foreldra sinna eins
oggerðist á þeim árum. Um skóla-
göngu var ekki að ræða, þó að
hann hefði vafalaust kosið það.
Hann fékk snemma mikinn áhuga
fyrir hverskonar veiðiskap. Stund-
aði hann mikið lax- og silungsveiði
í Hrútafjarðará og Síká. Á þessum
árum var aðallega veitt í net og
var það gert með ádrætti Það var
oft hans fyrsta verk á morgnana
að ganga niður að ánum og huga
að laxi. Ef lax sást, þá var haft
samband við nágrannana og svo
var dregið á. Á þessum árum var
komið upp litlu klakhúsi í Hrúta-
tungu og hugsaði Jón um það.
Einnig stundaði hann veiði með
stöng enda leið að því að netaveið-
in hætti. Veiðiskapurinn var hon-
um í blóð borinn. Hann var
grenjaskytta hér á allstóru svæði
ásamt Eiríki Daníelssyni síðar
bónda á Fossi. Þeir byrjuðu á
grenjum vorið 1926 og voru til
1953 en þá lést Eiríkur og hætti
Jón þá. Áhuginn var mikill og ár-
angurinn eftir því. Til marks má
geta þess að þeir lágu á greni í
Tröllakirkju í 4 sólarhringa til að
ná einum yrðling sem þeir vissu
af, og fóru ekki fyrr en honum var
náð.
Jón byrjaði að búa í Hrútatungu
fyrst í samvinnu við foreldra sína,
en þegar móðir hans lést árið 1935
fór han að búa sjálfstætt. Árið
1939 kvæntist hann eftirlifandi
konu sinni, Ósk Þórðardóttur frá
Uppsölum við Seyðisfjörð, Norð-
ur-Isafjarðarsýslu. Þau bjuggu á
hálfri Hrútatungu, en á hinum
helmingnum bjuggu foreldrar
mínir, Þorgerður systir Jóns og
Sæmundur Björnsson, en þau
höfðu byrjað búskap árið 1932.
Á þessum árum hafði Jón all
mikil afskifti af félagsmálum.
Hann var sýslunefndarmaður og í
stjórn Kaupfélags Hrútfirðinga í
all mörg ár. Þá var hann í stjórn
Búnaðarfélags Staðarhrepps og
var fulltrúi þess á fundum Búnað-
arsambands Vestur-Húnavatns-
sýslu. Þá var hann einn aðalhvata-
maður að stofnun Sjúkrasamlags
Staðarhrepps og fleira mætti telja
upp. Jón var skarpgreindur maður
og átti auðvelt með að koma skoð-
unum sínum á framfæri.
Það var enginn dans á rósum að
stunda búskap á þessum árum.
Saman fór kreppan og afleiðingar
hennar og svo herjaði mæðiveikin
á sauðféð. Það fór því svo að Jón
og Ósk brugðu búi 1947 og fluttu
til Hafnarfjarðar. Jón stundaði
fyrst almenna verkamannavinnu
en gerðist svo afgreiðslumaður á
Bifreiðastöð Sæbergs og var þar í
all mörg ár. Eftir að hann hætti
þar var hann um tima í Rafha en
gerðist svo afgreiðslumaður á
Nýju bílastöðinni og þar vann
hann á meðan heilsan leyfði.
Hann kom hingað norður á
hverju sumri og svo í réttirnar á
meðan hann gat. Hann hafði mik-
ið yndi af því að fara í göngur á
haustin og hafði hann verið
gangnastjóri í nokkur ár og einnig
var hann réttarmaður í Þverárrétt
í Borgarfirði á meðan féð gekk
saman á heiðunum.
Hann fylgdist með lífi og starfi
í sinni gömlu heimasveit og ég
hygg að hugurinn hafi oft verið
fyrir norðan. Þegar fundum bar
saman eða ræðst var við í síma þá
kom það best í ljós hvað hann
+
Faðir okkar og tengdafaöir,
MAGNÚS JÓHANNSSON,
fyrrum bóndi,
Uppsölum, Eióaþinghá,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, föstudaginn 29. janúar kl.
15.00.
Börn og tengdabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför
KRISTINS VIGFÚSSONAR
trésmíöameistara,
Bankavegi 4, Selfossi.
Guðmundur Kristinsson, Ásdís Ingvarsdóttir,
Sigfús Kristinsson, Sólveig Þórðardóttir,
Hatsteinn Kristinsson, Laufey Valdimarsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýndu okkur samúö viö
andlát og útför
GYLFA ZÓPHÓNÍASSONAR,
Fagradal, Stokkseyri.
Þökkum öllum þeim er veittu okkur ómetanlegan stuöning í veik-
indum hans.
Helga Magnúsdóttir og synir,
Sígríður Karlsdóttir.
Lokað í dag
til kl. 13.00, vegna jaröarfarar Agnars Noröfjörö.
Jóhannes Noröfjörö hf.,
Hverfisgötu 49.
fylgdist vel með t.d. hvernig veðr-
áttan var hérna. Hann spurði
frétta af ngrönnunum, hvernig
veiðin gengi í ánum og hvernig
gengi grenjavinnslan og yfirleitt
um allt sem var að gerast.
Jón og Ósk eignuðust einn son,
Þórð sem er rafvirki. Hann er
kvæntur Halldóru Þorvarðardótt-
ur frá Söndum í Miðfirði og eru
þau búsett að Blómvangi 20, Hafn-
arfirði. Þá ólst upp hjá þeim dóttir
Óskar, Anna Dóra Ágústsdóttir.
Hún er gift Ingólfi Halldórssyni
skólastjora og eru þau búsett að
Hólabraut 14, Keflavík.
Allt frá því þau fluttu suður,
hafa þau Jón og Ósk verið búsett í
Hafnarfirði. Fyrst bjuggu þau í
leiguhúsnæði, en síðan í eigin hús-
næði. Nú síðustu árin hafa þau átt
heima að Álfaskeiði 64 í einni af
íbúðum sem ætlaðar eru fyrir
aldraða. Mikil snyrtimennska hef-
ur verið einkennandi á heimilinu
og hefur Ósk lagt mikla alúð við
að gera heimilið sem hlýlegast.
Eftir að heilsuleysi fór að gera
vart við sig hjá Jóni mæddi enn
meira á Ósk, en hún stoð eins og
klettur og lagði sig alla fram um
að gera honum lífið sem bæri-
legast.
Eg á margar góðar minningar,
bæði nýjar og gamlar frá því að
Jón var að koma norður og þá m.a.
kveikti hann hjá mér áhuga fyrir
veiðiskap og kenndi hann mér að
handleika veiðistöng og renna
fyrir silung. Eins þegar ég heim-
sótti þau á heimili þeirra og
spjallað var um alla heima og
geima og landsmálin rædd, en Jón
fylgdist mjög vel með öllu sem var
að gerast og Ósk gekk um beina og
maður fann að þarna var maður
velkominn og þar leið manni vel.
Eg votta Ósk innilega samúð mína
óg einnig fjölskyldum Þórðar og
Önnu Dóru.
Tómas Gunnar Sæmundsson,
llrútatungu.
Handritið
sent til yfir-
lestrar
í Moskvu
SENDIRÁÐ Sovétríkjanna á ís-
landi krafdist þess síðastliðið
haust að handrit bókar um
knattspyrnuþjálfun, sem hinn
sovézki knattspyrnuþjálfari Vík-
ings, Yuri Sedov, skrifaði fyrir
okaútgefanda, yrði sent til
Moskvu til yfirlestrar áður en
bókin yrði gefin út hér á landi.
Hefur því ekki enn orðið af
útgáfu bókarinnar, en hand-
ritið er nú komið aftur til ís-
lands. Hafa yfirvöld í Moskvu
gefið leyfi til að prenta megi
bókina án nokkurra breytinga.
Að sögn Yuri Sedovs er það
regla í Sovétríkjunum að bæk-
ur séu lesnar yfir til að kanna
hvort lög um höfundarrétt séu
brotin. Niðurstaða yfirvalda í
Moskvu hefði verið sú að svo
væri ekki og því yrði bókin
gefin út hér óbreytt.