Morgunblaðið - 10.02.1983, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. FEBRÚAR 1983
tteB/nAnn
IQ8? Ilmvtriil Pr»» SyndiciU
„ Eg sporbi V\af\r\,V\\jab Wann vildi a<S ég
ga-f; honurn á gi ftingAira/roaelinu okt-ar,
)dÖ sag&i Kcmn -. „fcvssggja m'mútna Þögn?"
ósí er...
... að leika sér
saman úti í snjón-
um.
Þú hlýtur að vita að sígarettur eru
hættulegar heilsu manns.
HÖGNI HREKKVlSI
„ STALDG/tr SJÓU f ATARHA. "
Aðeins þingræðið eftir
— en það er óumdeilanlegt
Guðrún Arnalds skrifar:
„Fyrir nokkru skrifaði ég þér
bréfkorn, Velvakandi góður, sem
birtist í dálkum þínum þriðju-
daginn 25. janúar sl. I bréfi
þessu gat ég þess, að ég hefði
lagt þá spurningu fyrir dr.
Gunnar G. Schram, ráðgjafa
stjórnarskrárnefndar, hvort það
gæti talist jafnrétti, ef kjósend-
ur í tveimur kjördæmum lands-
ins, Reykjavík og Reykjanes-
kjördæmi, hefðu aðeins atkvæð-
isrétt í hlutfallinu 1:2,6 á við
kjósendur í öðrum kjördæmum.
Dr. Gunnar svaraði þessari
spurningu afdráttarlaust neit-
andi.
Síðan hefir það gerst, að
stofnuð hafa verið „Samtök
áhugamanna um jafnan kosn-
ingarétt", sem hafa sent bréf inn
á hvert heimili í áðurnefndum
kjördæmum. í bréfinu kemur
fram, að þeir, sem standa að
þessum samtökum, afhentu
stjórnarskrárnefnd hinn 28.
október sl. áskorun þess efnis, að
nefndin léti fara fram víðtæka
skoðanakönnun meðal lands-
manna um svonefnt kjördæma-
mál. Töldu þeir mjög miður, að
umræður um þetta mannrétt-
indamál, sem snertir hvern kjós-
anda í landinu, skyldu eingöngu
fara fram á lokuðum fundum, en
almenningur fengi lítið um mál-
ið að vita. Ekki sá stjórnarskrár-
nefnd ástæðu til að svara þessari
áskorun, hvað þá að við henni
væri brugðist á einhvern hátt.
í gær bárust þær fréttir í út-
varpi og sjónvarpi, að formenn
stjórnmálaflokkanna hefðu nú
komið sér niður á einhverja
lausn í kjördæmamálinu, sem
yrði síðan lögð fyrir þingmenn
flokkanna, og mætti þá búast
SKOÐANAKÖNNUN
UM
KJÖRDÆMAMÁLIÐ
Sendist til:
Samtök áhugamanna um
jafnan kosningarétt
Biðpóstur, postutibuinu
Hlemmi, 105 Reykjavík
við, að málið færi að leysast.
Ekki fengu kjósendur að vita í
hverju lausnin væri fólgin, nema
hvað talað var um, að þingmönn-
um yrði fjölgað um þrjá. Við
verðum því enn um sinn að bíða
eftir að fá að vita, hversu mikið
— eða lítið — misrétti okkur
verður skammtað.
Ég minnti á það í fyrra bréfi
mínu, að í upphafi stjórnar-
skrárdraganna væri sagt, að á
íslandi skyldi vera lýðræði,
þingræði og jafnrétti. Ljóst virð-
ist, að jafnrétti er í raun ekki
það, sem stefnt er að í kjör-
dæmamálinu, en nú vil ég enn
spyrja: Eiga þær aðferðir, sem
notaðar eru við lausn kjördæma-
málsins, eitthvað skylt við lýð-
ræði? Ef svo er sem mér sýnist,
að það sé ekki, þá er harla lítið
orðið eftir af hornsteinum
stjórnarskrárinnar væntanlegu,
nefnilega aðeins þingræðið, en
það er óumdeilanlegt.
Hafi þingmenn hugsað sér að
nota nýja stjórnarskrá sem
skrautfjöður í hatt sinn, þá sýn-
ist mér, að fönunum sé mjög far-
ið að fækka í þeirri fjöður.
Ekki hafa borgarfulltrúar né
þingmenn Reykjavíkur enn látið
í sér heyra varðandi misrétti
það, sem umbjóðendur þeirra
eru beittir í kjördæmamálinu,
þótt um það hafi verið beðið í
blöðum.
Samtök áhugamanna um jafn-
an kosningarétt hafa nú tekið
málið í sínar hendur og gengist
sjálfir fyrir þeirri skoðanakönn-
un, sem stjórnarskrárnefnd sá
ekki ástæðu til að láta fara
fram. Vil ég eindregið hvetja
menn til að nota það tækifæri til
að láta vilja sinn í ljós í þessu
mikilvæga máli.“
Við á suðvesturhorni landsins
höfum ekki full mannréttindi
Sjómannskona í Grindavík
skrifar:
Við, sem búum á suðvestur-
horni landsins erum yfirleitt
ekki spurð um okkar álit á gangi
landsmála, alla vega ekki í al-
þingiskosningum, svo sem al-
kunna er. Það þarf 4—5 já af
Suðurnesjum á móti einu neii á
Vestfjörðum. Eru þetta full
mannréttindi? Er sjómaður í
Sandgerði eitthvað verri íslend
ingur en starfsbræður hans á
Siglufirði eða Seyðisfirði? Sum-
ir tala um áhrifavald í öfugu
hlutfalli við fjarlægð til Alþing-
ishússins. Hefur verkakona í
Grindavík betri aðstöðu til
áhrifa á Alþingi en verkamaður
í Borgarnesi? Er einhver munur
á bónda í Mosfellssveit eða
Þingvallasveit? Nei, við á suð-
vesturhorni landsins höfum ekki
full mannréttindi. Við erum víst
eins og óhreinu börnin hennar
Evu.
Allt í einu erum við spurð um
okkar álit á þessum málum. Það
eru ekki opinberir aðilar, sem
sýna okkur þessa virðingu. Nei,
það eru áhugamenn, menn sem
eru orðnir langþreyttir og leiðir
á þessari lítilsvirðingu. Ég skora
á kjósendur í Reykjavík og
Reykjaneskjördæmi að segja
sitt álit í skoðanaHönnun um
kjördæmamálið. Ég dáist að
dugnaði tíumenninganna, sem
standa að þessari skoðanakönn-
un. Við sem tilheyrum hinum
þögla meirihluta, látum heyra
frá okkur. Eða erum við stein-
sofandi og er okkur ef til vill
orðið sama um allt?“