Morgunblaðið - 27.07.1983, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. JÚLÍ 1983
Hvað segja „skattakóngamir“ ?:
Kyngdi þessu bara
með plokkfiskinum
— segir Þorvaldur Guðmundsson skatthæsti einstaklingurinn
SKATTHÆSTI ein.staklingurinn í
Reykjavík að þessu sinni, eins og
svo oft áður, er Þorvaldur Guð-
mundsson.
„Ég hef verið með þeim hæstu
síðan ég byrjaði fyrir 40 árum,“
sagði Þorvaldur í samtali við Mbl.
í gær.
„Mörg árin hef ég verið hæstur
svo þetta er ekkert sem kemur á
óvart, maður er farinn að vita
þetta fyrirfram. Skattarnir sem
ég fæ eru hvorki hærri né lægri en
ég átti von á að fá. Það væri lítið
gagn í bókhaldinu ef maður vissi
ekki hvað maður ætti að fá í skatt.
Þetta er bara eitt af því sem allir
verða að búast við að þurfa að
greiða.
Því meira sem maðurinn leggur
á sig því meira ber hann úr býtum
og því meira þarf hann að greiða
til þjóðfélagsins. En hvort hann
fær jafn mikinn skerf hlutfalls-
lega, það er allt önnur saga.
Það er fátt um það að segja þó
menn séu skattlagðir. Þetta er
bara þetta daglega brauð. Ég var
að enda við að borða plokkfiskinn
minn og ég kyngdi þessu bara með
honum,“ sagði Þorvaldur Guð-
mundsson að lokum.
„ÉG VEIT ekki einu sinni hvað
hann er mikill, ég hef ekki séð
hann,“ sagði Gunnar B. Jensson,
húsasmiður, þegar Mbl. ræddi við
hann í gær, en Gunnar kemur næst-
ur Þorvaldi með álögð gjöld í
Reykjavík, en Gunnar var í fjórða
sæti í fyrra.
„Þetta er sæmilegur peningur,"
sagði hann þegar hann hafði verið
upplýstur um heildarupphæðina.
„Ég hafði ekki gert mér grein
fyrir hvað ég fengi hugsanlega
mikið að þessu sinni. Það er svo
margt sem getur spilað inn í sem
maður hefur ekki gert sér grein
fyrir. Ég satt að segja spurði aldr-
ei að því hjá endurskoðandanum á
hverju ég mætti eiga von. Maður
verður bara að taka því sem
manni ber og svo nær það ekki
lengra.
Eg geri hins vegar ráð fyrir að
skattlagning sé nokkuð há og að
það reki fólk frá því að vinna of
mikið. Það má hins vegar deila
lengi um það hvað það á að vera
mikið um samneyslu í okkar þjóð-
félagi.
Þorvaldur Guðmundsson
Ég er ósköp sammála þeirri
stefnu sem yfirvöld ætla að taka
núna, þ.e. að ríkið sé sem allra
minnsti aðili að hvers konar fram-
kvæmdum. Það finnst mér vera
mjög skynsamleg afstaða. Mér
finnst Albert Guðmundsson vera
alveg á réttri leið, en hvað það
tekur langan tíma að rétta þetta
af, veit maður ekki,“ sagði Gunnar
B. Jónsson.
„ÉG ER fyllilega sáttur við þetta,“
sagði Guðmundur Kristinsson, múr-
arameistari, en hann fékk að þessu
sinni bronsverðlaunin, eins og hann
orðaði það sjálfur.
„Ég vissi að ég fengi þetta í
skatt þegar búið var að gera
skattaskýrsluna. Endurskoðandi
minn sagði mér hvað ég fengi og
honum skeikaði ekki og því kom
þetta mér ekki á óvart. Vissulega
var ég óhress fyrst þegar hann gaf
mér upp upphæðina, en núna er ég
búinn að sætta mig við þetta. Ég
var með innan við 100 þúsund í
skatta í fyrra og því má segja að
þetta hafi verið frekar óvænt
aukning.
Varðandi skattlagningu finnst
mér það ekki óeðlilegt að þeir sem
bera mest úr býtum eigi að skila
einhverju aftur til baka. Það er
hins vegar hryggilegt að horfa upp
á það hvernig sumir misnota sér
þetta. Þá á ég við þetta lið sem er
á tómum styrkjum vegna aum-
ingjaskapar síns. Það er eitt sem
mér finnst að peningar skattborg-
aranna eigi ekki að fara í og það er
að púkka undir kerfið. Mér finnst
að þessir peningar eigi að fara í að
byggja upp og þá t.d. uppbyggingu
atvinnuveganna," sagði Guðmund-
ur að lokum.
INGÓLFUR Guðbrandsson, for-
stjóri, fékk fjórðu hæstu álagning-
una í Reykjavík, en hann er nú er-
lendis og náðist ekki í hann í gær. f
álagningarskránni í fyrra var Ingólf-
ur Guðbrandsson þriðji hæsti ein-
staklingurinn.
„ÉG bjóst við þessu svona svipuðu,“
sagði Skúli Þorvaldsson, hótelstjóri,
en hann varð fimmti hæsti skatt-
greiðandinn í Reykjavík að þessu
sinni, en í fyrra var hann fjórtándi
samkvæmt álagningarskrá.
„Mér finnst í sjálfu sér ekkert
að því að borga skatta til samfé-
lagsins en mér finnst að það
mætti fara betur með peningana
sem maður er að borga. Samneysl-
an eykst ár frá ári á meðan bæði
fjárfesting og einkaneysla dregst
saman og þetta verður bráðum al-
varlegt umhugsunarefni fyrir þá
sem eyða peningum okkar skatt-
greiðandanna. Það er ekki hægt að
skattleggja fólk í það óendanlega,
því það er með það eins og fiskana
í sjónum, þá verður ekki endalaust
hægt að veiða. Og þegar lagt er
svona hart að bæði fyrirtækjum
og einstaklingum i skattheimtu,
þá verða hvorki fyrirtæki né ein-
staklingar til þess að borga skatta
og þá verður engin samneysla.
Mér finnst það mikið að þurfa
að borga þetta mikla skatta og ef
ekki væri þessi háa skattlagning
þá myndi maður nota peningana í
fjárfestingu í fyrirtækinu. En ef
þú fjárfestir þá eru það tekjur og
þú ert skattlagður fyrir það,“
sagði Skúli Þorvaldsson að lokum.
MorgunblaftiS/ Steinar.
Þjóðverjinn Anders steikir sér steinbít um borð í skútu sinni.
Höfn, Hornafirði:
Kom einn á 45
ára seglskútu
Höfn, Homafiröi 25. júlf.
UNGUR Þjóðverji var í morgun
dreginn hingað til hafnar á segl-
skútu sinni. Var hann einn síns
liðs í mánaðarsiglingu frá Þýzka-
landi með viðkomu í Noregi. Er
hann kom hér upp að Hornafirði
sagðist hann hafa misst vind og þá
þegið aðstoð við að komast að
landi. Hann ætlar fljótlega aftur
af stað til Þýzkalands og þá með
viðkomu á Shetlandseyjum. Far-
kostur Þjóðverjans er vélarlaus 9
metra löng seglskúta, sem heldur
er komin til ára sinna, en hún er
orðin 45 ára.
FrélUriUri
Úrskurður sakadóms í
Spegilsmálinu staðfestur
HÆSTIRÉTTUR kvað upp úrskurð í
Spegilsmálinu svonefnda á mánudag
og var úrskurður sakadóms í málinu
staðfestur, þ.e.a.s. hald það sem lög-
reglan að beiðni ríkissaksóknara
lagði á 4445 eintök 2. tbl. 43. árgangs
Spegilsins og 174 eintök af 1. tbl. 1.
árgangs Samvisku þjóðarinnar var
Minkar unnir í laxeldisstöðinni á Laxalóni:
Lögðust eingöngu á
hvítingjalaxana
MINKALÆÐA og fjórir yrðlingar
voru drepin í laxeldisstöðinni á
Laxalóni um helgina. Minkarnir
höfðu komið sér fyrir í greni rétt
við efstu fiskeldiskerin og virtust
eingöngu leggjast á hvítingjalaxa
sem eru í uppeldi f keri rétt þar
við.
Ólafur Skúlason á Laxalóni
kallaði til minkabana eftir að
hann varð var við bitna laxa I
hvítingjatjörninni. Komu fjórir
minkabanar strax og náðu þeir
læðunni og yrðlingunum fjórum
eftir skamma stund. Eyjólfur
Rósmundsson, einn minkaban-
anna, sagði í samtali við Mbl., að
hundarnir hefðu fundið grenið
og síðan hefði verið byrjað að
grafa grenið upp frá tveimur
opum. Sagði hann að læðan hefði
sloppið út á enn öðrum stað og
týnst.
Þeir ráku járnkarl ofan í
miðja holuna og gaus þar upp
lykt og einn yrðlinganna hljóp út
en minkahundarnir náðu honum
strax. Minkabanarnir grófu
þarna niður og fundu yrðlingana
þrjá fljótlega og tóku þá lifandi.
Þeir tóku síðan til við að hrista
yrðlingana til að láta þá öskra
og fór læðan þá að kíkja út úr
stokk þar sem hún hafði falið sig
og náðu þeir þá að skjóta hana.
Þessi aðgerð tók ekki nema
klukkutíma að sögn Eyjólfs.
Eyjólfur sagði að Skúli á
-------- wm i i ■ m
Ekki er að efa það að minkafjölskyldan sem hreiðraði um sig í laxeldis-
stöðinni á Laxalóni í sfðustu viku hafi haft nóg að bíta og brenna. En
hvítingjalaxana lagði hún þó í einelti og lagðist ekki á aðra fiska í
laxeldisstöðinni. Morgunblaðið/ RAX.
Laxalóni léti þá iðulega vita af
minki þarna og reynu þeir alltaf
að bregðast strax við til að forða
laxeldisstöðinni frá sem mestu
tjóni. Sagði hann að þeir færu
þarna oft á ári og veiddu 5 til 6
fullorðin dýr að meðaltali í stöð-
inni á ári. Minkabanarnir fundu
nokkra dauða hvítingjalaxa I
greninu, en enga með eðlilegu
litarafti. Ekki vissi Eyjólfur af
hverju minkarnir legðust ein-
göngu á hvítingjana en Ólafur
Skúlason sagði í viðtali sem birt-
ist í Mbl. á laugardag að þessir
fiskar þrifust ekki í náttúrunni
vegna litar síns, sem hann
nefndi „komdu og éttu mig“ lit
og sannaðist það áþreifanlega
þarna.
Er Morgunblaðsmenn skoðuðu
hvítingjalaxana á Laxalóni á
föstudag, tóku þeir eftir að
margir laxanna voru bitnir og
illa útlítandi þó lifandi væru í
kerinu. Taldi ólafur þá að það
gæti verið vega minkaágangs.
Það hefur nú komið á daginn.
Ekki vissi Eyjólfur minkabani
skýringu á þessu biti, hann sagði
að læðan ætti hæglega að ná löx-
unum, aðra en þá að læðan hefði
verið að kenna yrðlingunum að
bjarga sér og dembt þeim út í
kerið til veiða en þeir ekki verið
lengra komnir I kennslunni en
svo að fiskarnir hafi sloppið frá
þeim.
álitið lögum samkvæmt.
f dómnum er vísað til 43. gr. laga
nr. 74/1974, en samkvæmt henni
„skal hald leggja á muni sem ætla
má að gerðir verði upptækir og er
eigi gert ráð fyrir að til þess þurfi
úrskurð dómara. Eigi er að því er
varðar prentað mál gerð um þetta
nein undantekning, og hún þykir
heldur eigi verða leidd af 72. gr.
stjórnarskrárinnar. Var ákæru-
valdinu þannig heimilt að leggja
hald á blöðin án undangengis
dómsúrskurðar, en varnaraðili átti
þess síðan kost að bera ákvörðun-
ina undir sakadóm og kæra úrlausn
sakadóms til Hæstaréttar sam-
kvæmt 1. tl. 172. gr. laga nr.
74/1974,“ segir meðal annars í
dómnum.
Dóminn kváðu upp hæstarétt-
ardómararnir Magnús Þ. Torfason,
Halldór Þorbjörnsson og Magnús
Thoroddsen. Magnús Þ. Torfason
skilaði sératkvæði, þar sem fram
kemur að hann telur að 72. grein
stjórnarskrárinnar, þar sem segir
að sérhver maður eigi rétt á að láta
í ljós hugsanir sínar á prenti en þó
verði hann að ábyrgjast þær fyrir
dómi, beri að skilja svo rúmt að
lögregluyfirvöld skuli leita úr-
skurðar dómara áður en lagt er
hald á útgefið rit. Þess hafi ekki
verið gætt. Hins vegar hafi varnar-
aðili nú verið ákærður fyrir hegn-
ingarlagabrot og brot á lögum um
prentrétt. Kunni sú krafa að vera
tekin til greina og beri því ekki að
fella niður hald það sem lagt var á
fyrrgreind rit, og það því fremur
sem ekki verði séð, að varnaraðili’
hafi hreyft neinum athugasemd-
um, þegar lagt var hald á fram-
angreind eintök.