Morgunblaðið - 27.07.1983, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. JÚLf 1983
Sjaldgæf sjón MorgnnbU8,#/HBJ
Ær og lamb uppi á húsþökum, algeng sjón hér áöur fyrr en fátíð í dag vegna
breyttra byggingahátta. Torfþökin á burstabæjunum voru þá of' athvarf
heimalinganna á sumrin og þar voru þeir eins og kóngar í ríki sí»u. Þetta
sést varla nú á dögum. Myndin var tekin á eyðibýlinu Laxfossi í Stafholts-
tungum í Borgarfirði fyrir skömmu.
Lestunar-
áætlun
Skip Sambandsins
munu ferma til íslands
á næstunni sem hér
segir:
HULL/GOOLE:
Jan ............. 8/8
Jan ............ 22/8
Jan ............. 5/9
ROTTERDAM:
Jan ............. 9/8
Jan ............ 23/8
Jan ............. 6/9
ANTWERPEN:
Jan ............ 10/8
Jan ............ 24/8
Jan ............. 7/8
HAMBORG:
Jan ............ 29/7
Jan ............ 12/8
Jan ............ 26/8
Jan ............. 9/9
HELSINKI:
Helgafell ...... 11/8
Helgafell ....... 7/9
LARVIK:
Hvassafell ...... 1/8
Hvassafell ..... 15/8
Hvassafell ..... 29/8
Hvassafell ..... 12/9
GAUTABORG:
Hvassafell ...... 2/8
Hvassafell ..... 16/8
Hvassafell ..... 30/8
Hvassafell ..... 13/9
KAUPMANNAHÖFN:
Hvassafell ...... 3/8
Hvassafell ..... 17/8
Hvassafell ..... 31/8
Hvassafell ..... 14/9
SVENDBORG:
Hvassafell ...... 4/8
Helgafell ...... 15/8
Hvassafell ..... 18/8
Hvassafell ..... 15/9
ÁRHUS:
Hvassafell ...... 4/8
Helgafell .... 15/8
Hvassafell ..... 18/8
Hvassafell ..... 15/9
GLOUCESTER MASS.:
Skaftafell ..... 19/8
Skaftafell ..... 17/9
HALIFAX, KANADA:
Skaftafell ..... 20/8
Skaftafell ..... 19/9
fSKIPADEILD
SAMBANDSINS
Sambandshúsinu
Pósth. 180 121 Reykjavík
Sími 28200 Telex 2101
Veiðimaður-
inn kominn út
VEIÐIMAÐURINN, málgagn
stangaveiöimanna, er kominn út og
er hér um 112. tölublað Veiðimanns-
ins að ræða. Útgefandi er Stanga-
veiðifélag Reykjavíkur, en ritstjórar
Veiðimannsins eru þeir Víglundur
Möller og Magnús Ólafsson.
Af efni blaðsins má nefna grein
eftir Derek Mills um veiðina í
Dimmu 1883—1887, en Dimma hét
áður efsti hluti Elliðaánna, eða
þar til Bugða rann í árnar. Er í
greininni sagt frá skoskum
stangaveiðimanni, James Mait-
land Burnett, en hann veiddi hér á
landi frá árinu 1883. Þá er í blað-
inu grein eftir Guðmund Árnason
þar sem sagt er frá veiðiferð í ána
Dee í Skotlandi um síðustu páska.
Síðan er í blaðinu grein í flokkn-
um „Uppáhalds flugan mín“ og að
þessu sinni skýrir hinn kunni
stangaveiðimaður, Þórður Pét-
ursson frá Húsavík, frá sinni
uppáhalds flugu. Kemur það þeim
sem til þekkja tæpast á óvart að
greinin fjallar um fluguna Laxá-
blá, sem hann hannaði sjálfur og
Veiðimaðurinn
V*»o>Wírr itmf/h+i&m*t.i»# - ti’- 'f l
Forsíða Veiðimannsins. Myndin er
frá Grettisstillum í Hítará, en mynd-
ina tók Rafn Hafnfjörð Ijósmyndari.
náð hefur nokkurri útbreiðslu
meðal veiðimanna.
Þá er í blaðinu grein eftir Rafn
Hafnfjörð, þar sem hann fjallar
um það hvernig laga eigi flugulínu
á vatni, þegar misstreymt er, þ.e.
þegar straumur er mismikill í hyl
og bugðar þannig línuna í vatninu.
Er þetta önnur grein Rafns í
Veiðimanninum um tækni við
fluguveiði, en í síðasta blaði
greindi hann frá nauðsyn þess að
kunna að halda línu á lofti.
Af öðrum greinum í blaðinu má
nefna frásögn af dvöl hins kunna
breska fluguhnýtara, Peter Deane,
við Langá á Mýrum, kynning á
stangaveiðifélaginu Straumar,
kynning á niðurstöðum könnunar
félagsvísindadeildar Háskóla ís-
lands um hve margir stunda
stangaveiði hér á landi, en sam-
kvæmt því eru það um 20% þjóð-
arinnar. Þá er í blaðinu grein eftir
Einar Hannesson fulltrúa hjá
Veiðimálastofnun um laxveiðar í
landnámi Ingólfs, grein eftir
Hjört Sandholt um veiðiskap og
loks grein sem ber heitið „Heims-
ins stærsti lax á stöng“. Auk þessa
er í blaðinu litið á laxveiðitölur og
einnig er þar skrá yfir veiðifélög á
íslandi.
Heimsþing alkirkju-
ráðsins í Vancouver
Vancouver, 25. júlí. Frá séra BernharAi GuAmundssyni
SJÓTTA HEIMSÞING alkirkjuráðsins var sett síðastliðinn sunnudag. Þátt-
takendur á þinginu er nær 4000 og eru fulltrúar þeirra 440 milljóna kristinna
manna sem tilheyra hinum 304 kirkjudeildum sem aðild eiga að alkirkjuráð-
inu. Heimsþingið er haldið í háskólanum í Vancouver á vesturströnd
Kanada.
Geysimikið tjald hefur verið
reist á háskólalóðinni i gulum og
hvítum litum og verður það mið-
stöð helgihaldsins þá átján daga
sem þingið stendur. Scott, erki-
biskup Kanada, vígði tjaldið til
helgihalds: „í Gamla testamentinu
er tialdbúðin tákn nærveru Guðs
er Israelar voru á eyðimerkur-
göngu sinni. Mannkynið er enn á
eyðimerkurgöngu og þarfnast
nærveru og biessunar Guðs,“ sagði
Scott. Fulltrúar allra aðildar-
kirkjanna festu síðan veifur í lit-
um regnbogans á tjaldið, en regn-
boginn er friðartákn í flestum
menningarheildum. Yfirskrift
þingsins er: Jesús Kristur — Líf
heimsins.
í guðsþjónustunni bar fólk af
ýmsum kynþáttum fram á altarið
brauð og önnur efni sem eru tákn
um líf í heimalöndum þess. Ung
kona frá Nígeríu með kornabarn
bundið á bak sér bar fram körfu
með ávöxtum. Skyndilega leysti
hún barnið af sér og rétti það hin-
um stórvaxna framkvæmdastjóra
alkirkjuráðsins sem vaggaði því
hlýlega í örmum sér. Þessi óvænta
uppákoma í þaulskipulagðri at-
höfn var trúlega nærtækasta lífs-
táknið.
Bænir voru lesnar á mörgum
tungumálum, þakkarbænir fyrir
lífið sem Guðs gjöf, lífið sem sigr-
ar dauðann. Beðið var sérstaklega
fyrir réttlæti, friði og brauði til
handa þeim sem ekki hafa. „Land
og haf eru menguð af kjarnorku-
tilraunum, vígbúnaðurinn heldur
áfram og fólk biður um frið. En
það er enginn friður,“ segir í bæn
ungrar konu frá Kyrrahafseyjum.
I fyrsta sinn í sögu alkirkju-
ráðsins predikaði kona við
opnunarguðsþjónustuna, Pauline
Webb, þekktur enskur útvarps-
maður sem er formaður undirbún-
ingsnefndar þingsins. Hún minnti
á hernaðarátök þjóðanna síðan
síðasta heimsþing var haldið í Na-
irobi í Kenýa 1975: „Við höfum séð
blóðið renna um götur Soweto og á
strætum Beirút-borgar, á fjöllum
Afganistan sem á sjónum við
Falklandseyjar. Það er sprengjur-
egn á írlandi og manndráp í Mið-
Ameríku. Um allan heim fást
menn við blóðidrifin öfgaverk eins
og mannslífin væru verðlaus peð í
valdaleikjunum. Jafnvel kirkjan
hefur ekki hreinar hendur. Við
höfum ekki talað nógu skýrt. Þeir
sem með spámannlegum inn-
blæstri hafa lagt allt sitt af mörk-
um til þess að koma viti fyrir fólk-
ið hafa stundum orðið fyrir vægð-
arlausri gagnrýni og árásum
samverkamanna sinna og goldið
fyrir með lífi sínu. Aldrei hafa
verið fleiri kristnir píslarvottar en
á þessari öld. Guð hefur í Jesú
Kristi sýnt mönnum hver er vilji
hans,“ sagði frú Webb og hvatti
kristna menn til að vera slíkir
fulltrúar hans, sem vita hvenær á
að taka frumkvæðið vegna þess að
þeir þekkja þá sem þeir vinna
fyrir.
Síðar um daginn efndi ríkis-
stjórn Kanada til móttökuathafn-
ar í íþróttahöll Vancouver-borgar
og voru þar tæplega 20 þúsund
manns. Áðalræðumaður var Dr.
Jean Vanier, stofnandi L’Arche-
hreyfingarinnar, sem rekur um 60
sambýli fyrir þroskahefta víða um
heim. Hann flutti mál sitt blað-
laust til skiptis á ensku og
frönsku, sem eru hin opinberu
tungumál Kanada: „Ég lifi með
fólki sem er álitið úrhrök af því að
það er fötlað. Ég tala því í dag í
nafni þeirra sem aldrei heyrist í.
Fatlaðir kvíða oft örvæntingu.
Það er fólkið sem þarfnast þess
eins og við öll að heyra og finna að
það skiptir okkur svo miklu máli
að við gefum okkur tíma til að
hlynna að því og hlusta á það. Jes-
ús gerði það og hann kallar kirkju
sína til þess að vera með þeim sem
þjást og bera byrðarnar með þeim.
Guðsriki er hér á meðal okkar fal-
ið í þeim veiku og þjáðu,“ sagði
Vanier.
Dr. Allan Boesak frá Suður-
Afríku, flutti framsöguerindi um
réttlæti og frið á öðrum degi
I lok fundar Alþjóðahvalveiðiráðsins
„Sami sirkusinn
og undanfarin ár“
— segir Kristján Loftsson um fund Alþjóða hvalveiðiráðsins
„ÞAÐ MÁ SEGJA aö þetta sé sami
sirkusinn og undanfarin ár,“ sagði
Kristján Loftsson, framkvæmdastjóri
Hvals hf., í samtali við Morgunblaðið
f gær, þegar hann var spurður um
fund AÍþjóða hvalveiðiráðsins, sem
haldinn var í Brighton á dögunum.
Hann sagði að íslendingar hefðu þó
komið eins vel frá fundinum og
björtustu vonir stóðu til, miðað við
það sem búast hefði mátt við af þeim
ríkjum sem þarna réöu ferðinni.
„Það að Halldór Ásgrímsson,
sjávarútvegsráðherra, gaf sér tíma
til að sitja fundinn hefur haft þar
mikið að segja, því hann flutti mál
íslendinga af festu og röggsemi,"
sagði Kristján. Hann var spurður
hvort hann teldi mögulegt, að
horfið yrði frá hvalveiðibanninu
sem ganga á í gildi 1986. Kristján
sagði að það yrði að teljast afar
ólíklegt, ef fram héldi sem horfði á
fundum ráðsins. „Þau ríki sem
stöðva vilja hvalveiðar eru í það
miklum meirihluta í ráðinu og því
yrði eitthvað mjög óvænt að koma
til,“ sagði Kristján Loftsson að
lokum.
Aðeins spurning hvenær
hvalveiðar hefjast
aftur eftir bannið 1986
*
— segir Halldór Asgrímsson, sjávarútvegsráðherra
„í Alþjóðahvalveiöiráöinu eru
mjög deildar meiningar. í fyrsta lagi
eru þar þjóðir með enga hagsmuni
varðandi nýtingu hvalastofna, í öðru
lagi þjóðir með mjög ólíka hagsmuni
og í þriðja lagi þjóðir sem hafa nán-
ast enga þekkingu á þessu sviði og
stunda engar rannsóknir. Vandamál-
ið er að samræma þessi ólfku sjón-
armið, annars vegar hvað varðar nýt-
ingu þessara stofna sem fæðuöflun
fyrir mannkynið, og hins vegar að sjá
til þess, að viðkomandi hvalategund-
ir séu ekki í hættu fyrir ofveiði,"
sagði Halldór Ásgrímsson, sjávarút-
vegsráðherra, í samtali við Morgun-
blaðið í gær. Hann var inntur álits á
Alþjóðahvalveiðiráðinu og stöðu
mála í lok fundar ráðsins, sem lauk
um helgina.
„í mínum huga er það ekkert
vafamál að hættan á ofveiði hefur
verið mjög mikil og það eru margir
stofnar sem eru friðaðir af góðum
og gildum ástæðum. Það er því
mikils um vert, að þær veiðar sem
eiga sér stað séu undir strangri
stjórn. Reynslan er sú, að það hef-
ur verið tilhneiging til að ganga á
stofnana og þeir hafa verið í út-
rýmingarhættu. Vandinn er að
mínu mati sá, að það skapist ákv-
eðið öfgaástand: Menn telji, vegna
sögunnar, að varlegast sé að leyfa
engar veiðar. Á sama tfma fleytir
þekkingu fram um ástand hvala-
stofna og þær þjóðir, sem hafa
stundað þessar veiðar, vilja fá að
gera það á vísindalegum grundvelli
og geta ekki sætt sig við að gengið
sé lengra í friðunarátt," sagði
Halldór ennfremur.
Hann var spurður hvort hann
teldi að önnur sjónarmið en vís-
indaleg hefðu ráðið þeirri ákvörð-
un að banna hvalveiðar. Hann
svaraði því til, að sú ákvörðun
hefði m.a. mótast af því að viðkom-
andi aðilar treystu ekki hvalveiði-
þjóðunum til að stunda veiðarnar
með skynsamlegum hætti. „Við Is-
lendingar höfum sýnt það, að við
erum fullfærir um að stýra veiðum
innan okkar landhelgi, hvort sem
það er á hvölum eða öðrum stofn-
um,“ sagði Halldór. Hann bætti því
við að þótt Islendingar hefðu ákv-
eðið að hlíta hvalveiðibanni ráðs-
ins ættu þeir í framtíðinni að
leggja áherslu á sjálfsákvörðun-
arrétt sinn í hvalveiðimálum. „En
til þess að treysta þann rétt þurf-
um við að auka þekkingu okkar á
hvalastofnunum. Menn spyrja
gjarnan hvort bannið þýði að hval-
ir verði ekki nýttir til manneldis í
framtíðinni. Eg er ekki þeirrar
skoðunar, spurningin er mun frem-
ur hvenær hvalveiðar hefjast að
nýju,“ sagði Halldór Ásgrímsson
að lokum.