Morgunblaðið - 08.12.1984, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 1984
fclk í
fréttum
TORFIJÓHANN
ÓLAFSSON
„Einstaka
vanviti
danglar
í mig
Hann vinnur sem útkastari á Hótel Borg, er 2.01
metri á hæð og vegur 158 kíló. Maðurinn er
Torfi Jóhann Ólafsson sem getið hefur sér orð und-
anfarið fyrir góða frammistöðu í kraftlyftingum.
Hann hefur sett fjögur heimsmet, þrjú hafa nú verið
bætt, en hann heldur einu eftir sem hann fékk fyrir
320 kílóa réttstöðulyftu á móti sem haldið var í
Stokkhólmi 17. júní sl.
Blm. hitti Jóhann stuttlega að máli og spurði hve
lengi hann hefði æft lyftingar.
„Ég byrjaði að æfa í febrúar 1982 og fór þá á
byrjendanámskeið í Jakabóli. Jón Páll hefur gefið
mér þá leiðsögn sem ég hef fengið og í augnablikinu
æfi ég í æfingamiðstöðinni Engjahjalla."
— Hefurðu önnur áhugamál?
„Ég hef verið að dútla í júdó undanfarið, en það er
krafturinn sem situr fyrstur á lista. Ég hef ódrep-
andi bíladellu og stunda rúntinn og maður spyrnir af
og til, ég á stórt hjól sem ég mikið gaman af.“
— Ertu í skóla?
Torfi er sannkallaður „kraftakarl“, 158 kíló og rúmir tveir metrar á hæð.
Hér tekur hann Suzanne og Marie léttilega í fangið og færi líklega
auðveldlega með að bæta hinum tveimur við er standa til hliðar.
„Nei, ég hef aldrei verið mikill
skólamaður. Ég byrjaði að vísu í
Fjölbraut á sínum tíma, en var
fljótur að hætta aftur. Ég vinn á
Borginni sem dyravörður, reynd-
ar með læriföður mínum, Jóni
Páli, og þar líkar mér mjög vel.
Við fáum að borða frítt þar og
megum láta i okkur eins og við
viljum. Á daginn hefur maður
nóg að gera við að æfa.“
— Þú lendir náttúrulega aldr-
ei í útistöðum við gestina á Borg-
inni. Þeir þora ekki að leggja í
þig!
„Tja, það kemur nú samt fyrir
að einstaka vanviti danglar i
mig, en það er venjulega meira i
munninum á þeim. Ánnars er
það samt stundum að menn
reyna að berjast á móti.“ (Torfi
hlær að tilhugsunni og blm. get-
ur vart ímyndað sér nokkurn
langa til að dangla i þennan
stóra, þrekna mann.
— Borðarðu eitthvað sérstakt
til að halda þér í formi?
„Já, ég borða mikið af öllu og
þá sérstaklega mjólkurmat.
Annars var ég alltaf afskaplega
horaður sem barn og það var
ekki fyrr en um fermingu að ég
fór að breytast. Jafnaldrarnir
eru núna smá „tittir" miðað við
mann.“
— Hvað er framundan hjá þér
núna?
„Ég stefni auðvitað á Norður-
landamótið sem liklega verður
haldið í Finnlandi á næsta ári og
heimsmeistararmótið sem verð-
ur í Þýskalandi. Það eru einnig
ýmis smámót inn á milli sem ég
ætla að taka þátt í. Þannig að
það er nóg að gera við að æfa sig
og æfa.“
Gamall
kunningi
kveður
Walter Pidgeon, leikarinn
gamalkunni, sem fór svo
vel að túlka kurteisa menn en
klaufalega, lést fyrir nokkrum
vikum vestur í Kaliforníu 87 ára
að aldri.
Pidgeon lék í meiri en 100
myndum um dagana og í þeirri
síðustu árið 1968, þegar hann fór
með hlutverk Flo Ziegfeld í
„Funny Girl“. Hann þótti mjög
góður leikari og var tilnefndur
til ýmissa verðlauna en örlaga-
dísirnar voru honum ekki hlið-
hollar og skipuðu honum alltaf á
hinn óæðri bekk að þessu leyti.
Walter Pidgeon var borinn og
barnfæddur í Nýju Brúnsvík í
Kanada og menntaðist þar bæði
í lögum og leiklist. í heimsstyrj-
öldinni fyrri gekk hann í herinn
og var sendur til Frakklands en
Walter Pidgeon
komst þó aldrei til vígvallarins.
Áður en þangað kom varð hann
milli tveggja failbyssuvagna og
mátti liggja á sjúkrahúsi í 17
mánuði.
Pidgeon gerðist síðar banda-
rískur ríkisborgari og lék mikið
á fjölunum á Broadway þar til
hann fékk sitt fyrsta hlutverk í
kvikmynd, sem var árið 1926.
Umvafinn blómarósum
Það er ekki á hverjum degi sem Egill Ólafsson getur státað af því að vera
umvafinn svona mörgum blómarósum, sem í þessu tilfelli eru jólarósir.
Myndina tók Júlíus Ijósmyndari af Agli er þeir félagar í Stuðmönnum voru
að kynna nýjustu plötu sína.
COSPER
Mamma, Tóti elskar mig ekki lengur. Hann vill ekki fara út með
ruslafötuna.