Morgunblaðið - 23.07.1987, Blaðsíða 17

r iifn fl’i:unnr!'WMr.T >uat, - rtK
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. JÚLÍ 1987 17
annan lífsförunaut, Ragnheiði
Kristjánsdóttur, sem hefur stutt
hann og böm hans með miklum
dugnaði og prýði og saman byggðu
þau yndislegt heimili sem gott var
að koma á.
Oft leituðum við hjónin þangað
þegar erfíðleikar voru miklir og
ævinlega var okkur vel tekið. Mág-
ur minn var mikill þrekmaður og
lífskrafturinn streymdi frá honum.
Öll þau listaverk sem hann skapaði
með pensli sínum sýna að þar fór
maður sem hafði margt að gefa
öðrum.
Þegar leiðir skilja eftir löng kynni
verður oft erfítt að koma orðum
að því sem maður vildi segja. Efst-
ar eru þó í huga þakkir fyrir allar
þær minningar sem aldrei hefur
borið skugga á.
Þegar guðfræðingurinn danski,
Oscar Geismar, ritaði um einn af.
vinum sínum látinn vakti hann at-
hygli á því að sérhver maður lifir
á þrem stigum. Geismar kallaði þau
aldur, þ.e.a.s. þrenns konar aldur.
Hann greindi fyrst frá því sem hann
nefndi almanaksaldur. Sá aldur
skiptir í raun og veru litlu máli.
Auðvitað er okkur mældur tími og
tíðir.
Næst gat Geismar um líffræði-
lega aldurinn. Hann mótast af
hreysti og heilbrigði. Sá aldur veit-
ir þrek og þor að starfa svo að
verða megi „Drottins veröld til
þarfa“. Loks gat Geismar um það
sem hann kallaði „eilífðar aldur-
inn“. Hann er ekki mældur með
lengd lífdaga heldur aðeins með
dáðum hugans. Eilífðaraldurinn er
aldur þekkingar, visku og mann-
kærleika. Á aldri eilífðarinnar vann
Ámi Garðar Kristinsson störf sín
til heilla og blessunar öllum þeim
sem honum kynntust í raun og
sannleika.
Guðrún Sveinsdóttir
Ég kynntist Áma Garðari árið
1977 sem tilvonandi tengdasonur
hans. Mér varð fljótlega ljóst, að
þar fór sterkur persónuleiki. Við
urðum smám saman hinir bestu
vinir og heimsóknimar hafa verið
ófáar á heimili hans og Ragnheiðar
Kristjánsdóttur, eftirlifandi eigin-
konu hans. Við fórum tvívegis
saman til útlanda og þá styrktust
vinaböndin enn frekar.
Ég dáðist mest að því í fari Áma
Garðars, hve mikið hann hafði að
gefa. Hann vildi allt fyrir alla gera.
Hann náði líka miklum frama í fé-
lagslífi og starfí.
Ég dáðist einnig að því hve heitt
hann virtist unna Ragnheiði. Ég
hélt þá sem ungur maður að það
væri afskaplega sjaldgæft hjá fólki
á „hans aldri", en Ámi var mjög
rómantískur og styrkti trú manns-
ins á ástina og hjónabandið. Ég
dáðist líka að því, hve mikils hann
mat eiginkonu mína, Veru Björk,
sem var stjúpdóttir hans. Aldrei
merkti maður, að hún væri það,
nema síður væri.
Ámi talaði oft um heimahaga
sína, Hrísey, og hafði gr^inilega lið-
ið vel þar. Oft var líka talað um
MA, sem hann varð stúdent frá.
Hann varð síðan auglýsingastjóri á
Morgunblaðinu á mestu uppgangs-
tímum þess og hefur ábyggilega
átt stóran þátt þar í. Hann hefur
örugglega geta talað viðskiptavin-
ina til, hann var kíminn og
mannblendinn.
Síðustu 10 árin málaði Ámi mik-
ið og hélt fjölmargar málverkasýn-
ingar við góðar undirtektir. Ég er
stoltur af myndunum hans, sem
hanga í stofunni okkar.
í stjórnmálum vorum við Ámi
samhuga, miklir sjálfstæðismenn.
Það koma upp ótal minningar í
hugann. Ég gleymi aldrei utan-
landsferðunum, mér eru minnis-
stæðar margar kvöldstundir, þegar
við fjögur spiluðum bridge, horfðum
á sjónvarp, drukkum öl- eða
rauðvínsræfil eða Vodka, eins og
hann kallaði það. Þetta vom með
skemmtilegri stundum sem ég hef
átt.
Það vom langvinn veikindi, sem
urðu Áma að falli. Hann gerði sitt
besta og enn dáðist ég að Áma,
þegar ég sá, að hann var með hug-
ann við framhaldið hjá Ragnheiði.
Hún stóð líka eins og klettur við
hlið hans í veikindunum.
Við hjónin og Trausti, sonur okk-
ar, munum sakna Áma sárt. Hann
og Ragnheiður hafa verið það fólk,
sem að við höfum umgengist mest
síðustu árin. Við höfum misst vin,
afa, föður og tengdaföður. Þér,
Ragnheiður, votta ég innilegustu
samúð okkar, ég veit, að þú hefur
óskiptan stuðning okkar allra
„bamanna".
Maju, Herði, Elísabetu, Bolla,
Gunnhildi, Vem Björk og írisi Huld,
bömum Ama, votta ég líka mína
innilegustu samúð.
Hjalti Kristjánsson,
VSsterás, Svíþjóð.
í dag er borinn til grafar Ámi
Garðar Kristinsson félagi okkar í
Myndlistarfélagi _ Seltjamamess.
Fljótlega eftir að Ámi flutti á Sel-
tjamamesið hóf hann þátttöku í
starfsemi félagsins af lífi og sál
eins og honum var einum eiginlegt.
Hann var um skeið formaður fé-
lagsins og tók þátt í öllum samsýn-
ingum félagsins. Hann hélt einnig
nokkrar sýningar á eigin vegum.
Hann var mjög listrænn og list-
eiskur og auk þess hvers manns
hugljúfi. Minningin um góðan dreng
mun lifa á meðal okkar félaga. Við
sendum Ragnheiði og bömum hans
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Myndlistarfélag Seltjamamess
Ég gekk einn moigun árla
út að skemmta mér.
Dagur gaf drengjum varla
dýra birtu af sér.
FVamhjá fögrum lundi
ferðast gerði ég þá,
furðu fagur var sá.
Miðjum morgni nærri
mundi ég aftur gl
Var þá hálfu hærri,
ég horfði lundinn á.
Laufið og greinir grænar
greiddust út svo beint.
Víst var veðrið hreint.
Dagmálastund án stríðu
þeim stoltum lundi nær
stóð ég þá beint með blíðu
því blómstrin voru mér kær.
Laufíð og greinir grænar
greiddust yfir mig út.
Eg hafði ei harmasút.
Á hádegi lauf með listum
það leist mér grænt að sjá,
með fima fögrum kvistum,
furðu vænt að ná.
í öllum blóma sínum
allur lundurinn stóð.
Hans var hefðin góð.
Nóni nærri mundi
nálega veðrið hvasst,
dálegur stormur dundi,
dreifðist laufið fast,
næfur og börkinn bæði
burtu hafði með sér
svo ei var meir eftir.
Stofnar einir stóðu,
þar studdist eikin við.
Hvar eru þá greinir góðu
er gimtist fyrða lið?
í burtu sem mest þeir máttu,
það minnist hver eð veit,
svo enginn aftur leit.
(Páll Jónsson, Rætur)
Kveðja frá bamabömum
Pennavinir
Bandarískur karlmaður, sem get-
ur ekki um aldur, vill skrifast á við
18-23 ára stúlkur. Hefur áhuga á
tónlist:
William G. Piper,
350 Dogwood Drive,
Bridgeport,
Connecticut,
06606 U.S.A.
Tvítug finnsk stúlka með brenn-
andi áhuga á bréfaskriftum:
Nina Marianne Nyman,
Tornipolku 1 B 34,
2 06400 Borgá,
Finland.
Tvítug spænsk stúlka sem býr
skammt frá Barcelona með margví-
sleg áhugamál:
Montse Blanco,
C/ Torrent no. 23,
08670 Navás,
Spain.
Frá Portúgal skrifar piltur sem
safnar frímerkjum, póstkortum og
aðgöngumiðum að knattspymu-
leikjum:
To Batista,
R. Afonso Albuquerque No. 63,
1A,
2460 Alcobaca,
Portugal.
Frá Finnlandi skrifar 21 árs stúlka
með áhuga á íslendingum og
íslenzkri menningu:
Armi Oinonen,
Angervotie 3 F as.l,
90580 Oulu,
Finland.
jómsveitin Bonoy M sem he.ðrar aTme
rveru sinni og ætlar að nfja upp alkunn
lög frá hátindi ferils sins.
Tækifæri sem enginn má missa af.
| * tV-
,jrtsveit
irir dansi
brosandi útvarp í lit.
BYLGJAN