Morgunblaðið - 26.05.1988, Síða 70

I augiýsingunni stóð að sjá
mætti til sjávar. - Þarna
hefurðu það.
Ónæði af flugnmferð
Kæri Velvakandi
Fyrir nokkru var greint frá því
í sjónvarpsfréttum að í athugun
væri að byggja flugvöll fyrir ofan
Straumsvík til að létta flugumferð
af Reykjavíkurflugvelli. FVam kom
að einkaflugvélar sem staðsettar
eru á Reykjavíkurflugvelli eru nú
um hundrað. Þegar áætlunarflugið
bætist við þarf engann að undra
þótt mikil umferð sé um flugvöllinn
og mikið gangi þar á frá morgni
til kvölds. Hin aukna flugumferð
yfír borginni er líka orðin pálga.
Mikill hávaði fylgir öllum þessum
vélum sem oft fljúga mjög lágt inn
yfír borgina til lendingar. Það væri
því mikið til bóta að beina hluta
þeirra annað.
Á sínum tíma var talað um að
leggja Reykjavíkurflugvöll niður
þar sem byggð væri orðin of mikil
í kring um hann. Er sú umræða
alveg úr sögunni? Væri ekki hugs-
anlegt að byggja vandaðan flugvöll
fyrir ofan Straumsvík og beina allri
flugumferðinni þangað?
íbúi í Skeijafirði
ErListahátíð
tónlístar-
hátíð?
Til Velvakanda.
Mig langar til að bera fram eina
spumingu. Ég er búinn að hlusta á
þijár kynningar frá Listahátíð þar
sem rætt er við framkvæmdastjóra
Listahátiðar og fyrir skömmu var
frétt í útvarpi þar sem hoggið var í
sama knérunn. Eins og þetta kemur
mér fyrir sjónir er þetta tónlistar-
hátíð en ekki listahátíð, a.m.k. sam-
kvæmt þessum fréttaflutningi. Og
að lokum. Ég er hér með dagskrá
Listahátíðar fyrir framan mig, þar
er tónlist í átján sætum en myndlist
og leiklist í aðeins þijátíu og þrem.
Er þetta hægt?
Listaunnandi
Njótið blómanna
En tinið þau ekki
Kæri Velvakandi.
Nú fer sumarið í hönd. Eftir lang-
an og strangan vetur og kalt vor
tekur gróðurinn við sér og blómum
flölgar dag frá degi. Blómskrúð
náttúrunnar er hið fegursta listaverk
sem mannshöndin fær ekki betrum-
bætt. En blómin þjóna líka hagnýtum
tilgangi. Þar verða fræin til. Það er
því ákaflega slæmur ósiður sem sumt
fólk hefur að tína blóm, slíta þau
upp og raða í vendi. Þannig lifa blóm-
in aðeins í fáeinar klukkustundir og
öll fræin sem annars myndu lífga
moldina fara forgörðum.
Þar sem mikið er af blómum sömu
tegundar ætti að vísu að vera óhætt
að taka nokkur á víð og dreif. Hitt
er afleitt þegar fólk slítur upp sjald-
gæf blóm, og hefur þetta hindrað
útbreiðslu margra fallegra jurta.
Fólk ætti að temja sér að njóta náttú-
runnar sjálfrar og blómanna þar sem
þau eru í faðmi hennar.
í þessu sambandi minnist ég frem-
ur leiðinlegs atviks sem varð í ná-
grenni þorps úti á landi. Gamall
maður sem ég kunni deili á tók það
fyrir í ellinni að rækta fógur blóm á
fremur fáfömum stað á landareign
sinni. Blómaræktin gekk vel og hafði
gamli maðurinn mikið yndi af bló-
munum. Þá var það að kona í þorp-
inu fór að tala um það við vinkonur
sínar að hún hefði fundið svo yndis-
fögur blóm skammt fyrir utan þorp-
ið. Hún hafði þegar lagt til atlögu
og slitið upp hvert einasta bóm, og
var þar með allt ræktunarstarf gamla
mannsins fyrir bí.
Fáir eru sem betur fer svona til-
fínningalausir gagnvart blómum og
gróðri. Hér á landi stendur gróðurinn
höllum fæti vegna rysjótts veðurfars,
hann þolir ekki skemmdarstarfsemi
en þarfnast aðhlynningar og stuðn-
ings. Njótið blómanna en tínið þau
ekki.
J.N.
HÖGNI HREKKVlSI

/
u /

„ er fisk/f^la öt ör. KeTnNtJAf
Þinum?. - ■"
Víkveiji skrifar
Gróðri hefur fleygt fram undan-
fama daga. Úrkoman um
síðustu helgi, þótt hún hafí valdið
ferðafólki vonbrigðum, var ná-
kvæmlega það sem gróðurinn þurfti
á að halda. Nú er svo komið að
garðeigendur þurfa að huga að
fyrsta slætti og má þá segja að
sumarið sé komið. Garðsláttuvél-
arnar em nú famar að ijúfa kvöld-
kyrrðina, og hvort sem það nú heyr-
ir undir hávaðamengun eða ekki —
minnir það á að sumarið sé komið.
XXX
ilungsveiði er hafín fyrir
nokkru. Fyrst mátti renna fyrir
silung 1. apríl síðastliðinn og marg-
ir nota nú blíðviðrið til til þess ama
og til að æfa köst. Víða í nágrenni
höfuðborgarinnar em skemmtileg
vötn, sem hægt er að renna í án
mikils tilkostnaðar. Þar getur verið
unaðslegt á síðkvöldum að njóta
útiveru og náttúm.
Til þess að veiðistund við vatn
verði fullkomin, þarf hver veiðimað-
ur að eiga sitt litla næði. Á þessu
verður oft misbrestur. Víkveiji
þekkir til þess að veiðimaður, sem
var að fá’ann, hafí orðið fyrir mik-
illi tmflun samborgara sinna. Þeir
þyrptust að, óðu veiðistaðinn þvers
og kmss, fleiri en einn og fleiri en
tveir, jafnvel með hrópum og köll-
um, köstuðu þvert yfír línu þess sem
var í físki, komu alveg upp að hon-
um til þess að spyija um agnið og
kröfðust þess að fá að sjá það. Oft
em þetta menn, sem náð hafa hinu
fullkomna kasti, eiga fínustu tól og
tæki, en gleyma í hita leiksins hin-
um ómetanlega eiginleika hins
sanna veiðimanns — tillitsseminni
við náungann og veiðistaðinn. Það
er ekki tilviljun, að Bretar hafa
kallað fluguveiði hina göfugu veiði-
aðferð. Með þessu háttalagi verður
hún bæði ruddaleg og ljót. Menn,
sem umgangast veiðistað með
slíkum hætti ættu, frekar heima á
togara. Þar er hópveiði sjálfsögð
og eðlileg.
Þegar fegurðarsamkeppni ís-
lands var að hefjast að kvöldi
annars í hvítasunnu, kom kynnir
fram í sjónvarpinu og vitnaði í
ævintýrið um Mjallhvíti og sagði:
„Spegill, spegill, herm þú mér, hver
á landi fegurst er.“ Víkveiji vill
halda því fram, að skáldið hafí haft
þetta með öðmm hætti, nefnilega
„Spegill, spegill, herm þú hver, hér
á landi fegurst er“.
í framhaldi af Víkveija um dag-
inn, þar sem rætt var um málfar í
íþróttafréttum, má nefna það, sem
Helgi Hálfdanarson hefur bent á
um Þymirósarkvæðið, þar sem seg-
ir: „þá var kátt í hárri höll", en
hefur orðið á síðari ámm: „þá var
kátt í höllinni“(I). Helgi vill kenna
því um að þegar íþróttafréttaritarar
segja frá svokölluðum ,,góðum“(!)
sigmm íslendinga yfír andstæðing-
um sínum í Laugardalshöll, vitni
þeir til kvæðisins og hin hátimbraða
höll er bara orðin að höll.