Morgunblaðið - 14.12.1988, Blaðsíða 46

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. DESEMBER 1988
46
Maðurinn minn,
GUÐMUNDUR BJÖRNSSON
verkfræðingur,
lést í Englandi hinn 13. desember.
Guðlaug Ólafsdóttir.
Móðir mín,
RAGNHEIÐUR AÐALSTEINSDÓTTIR
frá Hlíð,
Halakoti, Vatnsleysuströnd,
lést í Landakotsspítala 12. desember.
Mundhildur Birna Guðmundsdóttir.
t
ÓLAFUR VIGFÚSSON,
Austurvegi 17b,
Seyðisfirði,
lést á heimili sínu 12. desember.
Vandamenn.
t
KRISTJÁN ELfASSON,
Kleppsvegi 6,
Reykjavík,
Jést í Landspítalanum 12. desember.
Guðný Jónsdóttir,
Elías Kristjánsson, Bára Bjarnadóttir,
Körður Kristjánsson, Ester Valtýsdóttir,
Edda Sigurðardóttir, Guðný Einarsdóttir.
t
Minningarathöfn um móður mína,
MARGRÉTI ÁRNADÓTTUR
frá Gunnarsstöðum,
Hringbraut 91,
fer fram í Dómkirkjunni fimmtudaginn 15. desember kl. 13.30.
Kristín Gisladóttir.
Elsku litli drengurinn okkar,
KONRÁÐ GAUTI FINNSSON,
Smyrlahrauni 9,
verður jarðsunginn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði fimmtudaginn
15. desember kl. 13.30.
Sólveig Kristjánsdóttir, Finnur Óskarsson,
Ásdís Finnsdóttir, Óskar Auðunn Finnsson.
t
Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, .
GUÐRÚNAR J. JÓNATANSDÓTTUR,
frá Hrófá,
sem lést 5. þ.m., fer fram frá Hólmavíkurkirkju laugardaginn 17.
desember kl. 14.00.
Margrét Sigurðardóttir,
Björn Sigurðsson,
Helgi Sigurðsson,
Benedikt Sigurðsson,
Sigríður Sigurðardóttir,
Jónatan Sigurðsson,
Maggi S. Sigurðsson,
Haukur H. Sigurðsson,
barnabörn.og barnabarnabörn.
t
Einlægar þakkir flytjum við öllum er sýndu okkur samúð og vin-
áttu við andlát og útför móður okkar,
SIGRÍÐAR BJARNEYJAR EINARSDÓTTUR
frá Hreggsstöðum.
Hrefna Magnúsdóttir,
Esther Magnúsdóttir,
Sigurður Magnússon.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR SIGURÐARDÓTTUR,
Dvalarheimilinu Seljahlið,
áður Drápuhlið 31.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Seljahlíðar.
Bergljót Baldvinsdóttir, Arnþór Kristjánsson,
Hrafnhildur Baldvinsdóttir, Ragnar H. Eiríksson,
Valborg E. Baldvinsdóttir,
Herdis D. Baldvinsdóttir, Sveinn Ágústsson,
Gylfi Þór Arnþórsson,
barnabörn og barnabarnabörri.
Ingvar Guðmundsson,
Birgir Kristjánsson,
Adda V. Þorsteinsdóttir,
Unnur Hafliðadóttir,
Minning:
Baldur Norðdahl
Fæddur 17. október 1922
Dáinn 21. nóvember 1988
Baldur er dáinn, einn þeirra
frænda minna sem ég hefi átt einna
mest og best samskipti við. Vinnu-
félagi og herbergisfélagi löngum
stundum.
Hann fæddist hér að Úlfarsfelli
17. október 1922. Ógleymanlegur
dagur, þrunginn eftirvæntingu og
kvíða. Ef til vill er það ómaksins
vert að bregða ljósi á þennan sólar-
hring enda mér ógleymanlegur. Þá
voru aðstæður allar aðrar, enginn
sími og ekki bflfært nema þegar
best lét á sumrin. Loftið var þung-
búið og rigndi annað veifið. Móðir
mín, sem var búkona mikil og fyrir-
hyggjusöm, lífsreynd 8 bama móð-
ir, bað mig um hádegisbilið að
sækja hest út í haga og hafa inni
og fara á næsta bæ sem þá hét
Kálfakot (nú Úlfarsá) og biðja
bóndann þar, Steindór Sigurbergs-
son, að hafa stólpagrip sem hann
átti, inni og þannig tiltækan ef
sækja þyrfti lækni. Þórður Edi-
lonsson var þá héraðslæknir, bú-
settur í Hafnarfírði, mikill vexti og
þungur, naut mikils trausts og virð-
ingar fyrir læknisstörf og ósérhlífni
í ferðalögum, en ekki talið á allra
hesta meðfæri að skila honum á
áfangastað. Steindór var faðir Aðal-
steins sem er umsjónarmaður með
kirkjugörðum. Bróðir hans, Sveinn,
gerðist garðyrkjubóndi í Hvera-
gerði. Hjá honum gisti ég eitt sinn
og hann kynnti mig fyrir konunni
sinni þessum orðum: „Þetta er
Grímur,. Hann var í skímarveislu
Aðalsteins." Nú er ég kominn á
efri ár og enn er þessi skímarveisla
sú samkoma sem geislar mest af
gleði í endurminningunni. Það er
oft stutt milli hamingju og harms.
Nokkmm mánuðum eftir þessa
heimsókn til Sveins fórst hann í
eldinum þegar Hótel Ísland brann.
Þar missti ég minn besta og gáfað-
asta vin. En víkjum aftur heim að
, Úlfarsfelli. Undir myrkur tók að
hvessa og rigna af suðaustri. Þá
kom Kjartan, bróðir minn og faðir
Baldurs heitins, heim blautur eftir
smalamennsku á afrétti, en þá var
ekki til setunnar boðið, enginn ann-
ar var tiltækur að fara suður í
Hafnarfjörð eftir lækni. Þá skildi
ég hvers virði það var að eiga
óþreytta hesta tiltæka á vísum stað.
Tíminn leið hægt. Loks komu þeir.
Læknirinn tók strax til starfa í
þröngri loftbaðstofunni þar sem að
vetrinum var sofið, eldað og borð-
að, lét færa til húsgögn og gerði
sér vinnuaðstöðu á miðju gólfi.
Meðal annars var dreginn fram
bollaskápur sem á sér all sérstæða
sögu. Hafði fyrst verið altarisskáp-
ur í Gufuneskirkju og var nú gerð-
ur að hluta af rúmi á fæðingar-
stofu, fluttur í búrið hér eftir að
steinhúsið var byggt, gefinn Lám
systur minni og manni hennar, séra
Háifdani Helgasyni, þegar þau
fluttu í nýbyggt hús á Mosfelli og
þaðan var hann gefinn að Reykja-
lundi og skartar nú í viðhafnar-
stofú. Störfum læknisins er víst
best lýst með því sem Grímur
Thomsen sagði um Svein lækni
Pálsson „úr bams og móður bætti
hann þraut, blessun upp því skar
hann“ og báðum heilsaðist vel.
Rúmu ári síðar fluttu foreldrar
Baldurs til Vestmannaeyja og
bjuggu þar í nokkur ár. Fluttu svo
til Reylq'avíkur og bjuggu þar þang-
að til Kjartan, faðir Baldurs, tók
við búi hér á Úlfarsfelli. Eftir að
Baldur var orðinn Reykvíkingur
sótti hann stíft í átthagana, not-
færði sér öll tækifæri sem gáfust
til að komast hingað; í réttimar, á
jólum, páskum o.s.frv. (og við önn-
ur tækifæri). Eg man eitt sinn um
haustmorgun snemma, að Baldur
sat í mjólkurvagninum hjá mér á
milli brúsanna og vagninn hálfsökk
í aurbleytu að ég fór til Baldurs og
bað hann að vera viðbúinn og halda
sér fast, ég ætlaði að fá Rauð til
að rífa vagninn upp úr drullunni
og svo hrekkur út úr mér: „Þetta
cr nú meira bölvað draslið." Þá
segir sá stuttu og lét sér hvergi
bregða: „Meira var nú draslið í
fyrra."
Þegar amma mín, Vigdís Eiríks-
dóttir, langamma Baldurs, átti 100
ára afmæli, kom Baldur að máli við
kennara sinn í Miðbæjarskólanum
við Tjömina og bað um frí: „Hvað
ætlar þú að gera?“ spurði kennar-
inn. „Fara í 100 ára afmælið henn-
ar langömmu." „Hvaða bull er í þér
strákur?" sagði kennarinn og Baldri
leist ekkert á að rökræða það nánar
en sneri sér til skólastjórans. Hann
hugsaði sig um smástund og segir
svo: „Já, það er alveg rétt, hún
Vigdís er langamma þín,“ og málið
f. t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og jarðar- för eiginmanns míns, föður okkar og afa, DANÍELS WILLIAMSONAR, Ijósameistara, Grýtubakka 12. Kristín Ásta Egilsdóttir, Ágústa Daníelsdóttir, Ásthildur Kristjánsdóttir, Ólafur Theódórsson, Egill Kristjánsson, Guðbjörg Vilhjálmsdóttir, Kristján Ólafur Kristjánsson, Vignir Kristjánsson, Elísa Guðmundsdóttir og barnabörn.

t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar, ömmu og langömmu, ÞÓRU V. JÓNSDÓTTUR, Brávallagötu 46. Sérstakar þakkir til deildar A-6 á Borgarspítala og Vistheimilisins að Kumbaravogi. Guð blessi ykkur öll. Guðfinna Einarsdóttir, Guðmundur Einarsson, Helga Nikulásdóttir, Jón Þ. Einarsson, Jóna Sigurðardóttir, Valgerður Einarsdóttir, Magnús Jónsson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Þökkum innilega samúð og hlýhug er okkur var sýnd við andlát og útför móður okkar, tengdamóður og ömmu, UNU KRISTJÁNSDÓTTUR THORODDSEN, Litlugrund, Reykjavík. Ólína Kristinsdóttir, Magnús Árnason, Ragnheiður Jónsdóttir, Guðlaugur Kristinsson, Unnur Kristinsdóttir, Sigmar Björnsson, Skúli Thoroddsen og barnabörn.
var þar með leyst. Eftir að Baldur
óx úr grasi var hann öll sumur í
sveit, ýmist hér eða á Mosfelli.
Minnisstæðast er mér eitt vor, þá
meiddist ég illa. Læknirinn, Sveinn
Gunnarsson, sem var góðkunningi
minn, sagði eftir að hafa gert að
meiðslunum hér inni í stofú þegar
ég spurði hvað hann héldi að ég
ætti lengi í þessu: „Ég get ómögu-
lega verið að gefa þér neinar tálvon-
ir. Ég reikna ekki með að þú kom-
ist á fætur í sumar." Þetta fór allt
betur en á horfðist. í ágústlok fór
ég í keppnisglímu. En ósköp var
ég verki smár í maí og fram eftir
júní.
Þá er það sem Baldur tók til
hendinni með aðstoð krakka og
unglinga, var afkastað dag eftir
dag, með frumstæðum tækjum þess
tíma, eins og þegar uppmælingaað-
ilinn beitir sínu ofurkappi; það er
mér enn í dag ógleymanlegt og
óskiljanlegt. Svo verða hlutverka-
skipti. Baldur er orðinn hér hús-
bóndi en ég kem sem gestur. Ein
minning frá þeim tíma er mér hvað
hugleiknust. Það var á björtu sum-
arkvöldi að böm þeirra Oddnýjar
Gísladóttur, sem var eiginkona
Baldurs og móðir bama þeirra, vom
að leik hér austur á túnum þar sem
heitir Lambhúsatún. Þar er blettur
sem er eins og íslensku túnin, vom
flest þýfð og jafnvel grýtt. Þau
vom í „síðastaleik". Þar sem fátt
er yndislegra en heilbrigð böm að
leik þá slóst ég í leikinn, en það
eftirminnilegasta við þennan leik
var að elsti sonur Baldurs, Birgir,
sat á hesti rauðum. Óþarfa hlutir
eins og hnakkur og beisli eða svipa
vom ekki höfð með í leiknum og
þama hringsnerist hesturinn, elti
frekar en flúði, það var eins og
hann skildi fullkomlega alvarleik
leikreglunnar, aðeins stjómað með
leyniþræðinum sem Matthías Joch-
umsson lýsir svo: „Milli manns og
hests og hunds hangir leyniþráður."
Baldur og Oddný áttu 4 böm.
Þau em Birgir Már, skipaverk-
fræðingur, Edda Guðbjörg, skrif-
stofumaður, Gísli viðskiptafræðing-
ur og María kennari. Þau em öll
góðir þegnar í íslensku þjóðfélagi
og gegna ábyrgðarstöðum í dag.
Bamaböm Baldurs em nú 10 og
bamabamabömin 3.
Ofanritað er sett á blað sem
kveðja frá þeim stað sem Baldri var
kærastur, Úlfarsfelli í Mosfellssveit.
Blessuð sé minning Baldurs
Norðdahl. Hvíli hann í friði.
Grímur Norðdahl,
bóndi Úlfarsfelli.
Kransar, krossar
og Idsíuskreytingar. C
Sendum um allt land.
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
x Álfheimum 74. sími 84200 ,
4
U