Morgunblaðið - 15.06.1989, Blaðsíða 33

~32~
MORGUNBLAÐI©"FIMM.TUI)AGUR 15. JÍJNÍ -1989
Pltrgamlílalíií
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoðarritstjóri
Fulltrúarritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Flaraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 900 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 80 kr. eintakið.
„Brýnt er að efiia til
kosninga sem fyrst“
-segir Þorsteinn Pálsson formaður Sjálfstæðisflokksins
„VIÐ teljum brýnt að efha til kosninga sem fyrst, þannig að hægt
verði að mynda starfhæfa ríkissljóm fyrir haustið,“ sagði Þorsteinn
PáJsson, formaður Sjálfstæðisflokksins í samtali við Morgunblaðið í
gær, í tilefni ályktunar miðstjómar Sjálfstæðisflokksins.
Þorsteinn sagði að fyrir þessari
ályktun miðstjórnarinnar væru
mörg rök: „Vinstri stefna þessarar
ríkisstjórnar hefur leitt til mikils
ófarnaðar í atvinnumálum og fyrir
heimilin í landinu. Ríkisstjórnin hef-
ur tekið hagsmuni ríkissjóðs fram
yfir hag heimila og þarfir atvinnu-
fyrirtækja. Um þetta er grundvall-
arágreiningur við okkur sjálfstæðis-
menn,“ sagði Þorsteinn.
Þorsteinn sagði að margflokka
ríkisstjórn af því tagi sem nú sæti
gæti ekki skapað þá festu sem nú
væri þörf á og enn síður með því
að fara að taka það sem hann
nefndi „máttlausan og nánast horf-
inn stjórnmálaflokk“ inn í ríkis-
stjórnina og átti þar við Borgara-
flokldnn.
„í þessu ljósi og til þess að koma
á festu og breyttri stjórnarstefnu
teljum við nauðsynlegj; að það verði
unnt að mynda nýja ríkisstjórn áður
en Alþingi kemur saman í haust,“
sagði Þorsteinn.
Aðspurður um það með hveijum
Þorsteinn vildi mynda ríkisstjórn,
sagði hann: Það ræðst af málefnum
að loknum kosningum. Við leggjum
áherslu á að það verði horfíð frá
þessari vinstri stefnu með þessum
gengisfölsunum, millifærslu- og
íhlutunarsjóðum. Við viljum beita
almennum ráðstöfunum til þess að
byggja upp atvinnuvegina.“
Er útilokað að spara
í skólakerfinu?
Ifyrradag var frá því skýrt
í Morgunblaðinu, að skóla-
menn væru almennt sammála
um, að útilokað væri að ná að
fullu spamaði, sem nemur 126
milljónum í grunnskólum
landsins og stjórnvöld hafa
tekið ákvörðun um. Fram kom
í fréttinni, að afleiðing slíks
niðurskurðar yrði, að hver
nemandi fengi einni kennslu-
stund færra á viku en verið
hefur, ekki yrði af lögboðinni
aukningu á kennslu forskóla-
barna og nemendum í einstök-
um bekkjardeildum mundi
fjölga. Þá kemur fram í frétt
Morgunblaðsins, að nokkrir
ónafngreindir skólastjórar
hefðu haft á orði, að mátulegt
væri að minnka íslenzku-
kennsluna um eina stund á
viku til þess að vekja athygli
á þessum niðurskurði á sama
tíma og rætt væri um að auka
þyrfti og bæta móðurmáls-
kennslu.
Ástæða er til að vekja at-
hygli á þessari frétt. Hún sýn-
ir í hnotskurn þau vandamál,
sem við er að etja, þegar kem-
ur að því að skera niður ríkisút-
gjöld. í allmörg ár hefur ríkis-
sjóður verið rekinn með mikl-
um halla. Hver ríkisstjórnin á
fætur annarri hefur reynt að
ná tökum á þessum halla-
rekstri m.a. með því að leggja
nýja stórfellda skatta á þjóðina
ár hvert. Hverjum fjármálaráð-
herranum á fætur öðrum mis-
tekst að skera niður ríkisút-
gjöld að nokkru marki.
í hvert sinn, sem það er
reynt rísa hagsmunaöfl af
ýmsu tagi upp og segja, að
ekki sé hægt að skera niður
útgjöld ríkisins nema það hafi
einhveijar óskaplegar afleið-
ingar. Það gildir einu, hvort
ráðherrar reyna að takast á
við niðurskurð í heilbrigðis-
kerfinu, skólakerfinu eða ein-
faldlega að takmarka yfirvinnu
í þeim ráðuneytum, sem þeir
eiga að stjórna. Viðbrögð kerf-
isins eru alltaf hin sömu: Þetta
er ekki hægt. Ef þetta verður
gert verða afleiðingarnar þess-
ar.
Auðvitað er hægt að spara
126 milljónir króna í grunn-
skólum landsins, ef vilji er fyr-
ir hendi. Auðvitað er það hægt
án þess, að það hafi örlagarík-
ar afleiðingar fyrir nemendur.
En til þess, að það takist þarf
viljinn að vera fyrir hendi.
Starfsmenn grunnskólanna
verða að vera tilbúnir til að
verða aðilar að sameiginlegu
átaki í öllu opinbera kerfinu til
þess að skera niður kostnað.
Það kemur þeim sjálfum til
hagsbóta alveg eins og öðrum
skattgreiðendum og neytend-
um.
Hins vegar er ekki hægt að
búast við því, að starfsmenn
grunnskóla eða starfsmenn
heilbrigðiskerfisins verði til-
búnir til þess að taka á út-
gjaldavanda ríkisins, ef þeir sjá
svo merki um óhófseyðslu á
öðrum vígstöðvum hjá hinu
opinbera. Það er aldrei hægt
að fá fólk til þess að vinna að
spamaði, hvort sem er í opin-
berum rekstri eða einkarekstri,
ef menn sjá, að sparnaðurinn
nær bara til sumra en ekki
allra.
Það er virðingarvert, að nú-
verandi ríkisstjórn gerir ein-
hveijar tilraunir til sparnaðar
í ríkisrekstri. Það er ástæða
til að veita þeim Ólafi Ragnari
Grímssyni og Svavari Gests-
syni stuðning í viðleitni þeirra
til þess að ná fram sparnaði í
skólakerfinu. Of mikil eyðsla í
ríkiskerfinu er efnahagslegt
böl, sem þjóðin verður að tak-
ast á við. Þess vegna má það
ekki gerast, að hver ríkisstjórn-
in á fætur annarri og hver ráð-
herrann á fætur öðrum gefist
upp við að skera niður opinber
útgjöld. Þvert á móti eiga ráð-
herrarnir að einbeita kröftum
sínum að því að fá opinbera
starfsmenn til liðs við sig í
spamaðarviðleitni. Um ieið og
tekst að sannfæra opinbera
starfsmenn um það, að sparn-
aður í ríkiskerfinu sé ekki sízt
þeirra hagur er sigurinn unn-
inn. Stór einkafýrirtæki ná litl-
um árangri í niðurskurði út-
gjalda, ef starfsmenn þeirra
taka ekki almennt þátt í þeirri
viðleitni.
Það er skiljanlegt, að skóla-
mönnum sé sárt um margt í
skólakerfinu. Hið sama á við
um foreldra. En við verðum
að horfast í augu við það, að
takmörk em fyrir því, hvað
þjóðin getur leyft sér. Fjárfest-
ing í þekkingu er áreiðanlega
bezta fjárfesting, sem þessi
þjóð getur lagt í, en það eru
líka takmörk fyrir því, hvað sú
fjárfesting getur verið mikil.
„Finnst skemmti-
legt að taka þátt
í stjórnmálum“
- segir Sigríður Anna Þórðardóttir, for-
maður Landssambands sjálfstæðiskvenna
„MÉR finnst mjög skemmtilegt og eftirsóknarvert að taka þátt í
stjórnmálastarfi, enda gefst þar ríkulegt tækifæri til að taka þátt í
mótun umhverfis síns,“ segir Sigríður Anna Þórðardóttir, kennari
í Grundarfirði, sem kjörin var formaður Landssambands sjálfstæðis-
kvenna á þingi sambandsins í Viðey um síðustu helgi. „Mér finnst
mikilvægt að breyta neikvæðu viðhorfi fólks til sljórnmálanna og fá
fleiri til að taka þátt í starfi á þeim vettvangi," bætir hún við.
Sigríður Anna segist hlakka til
að takast á við formannsembættið.
Starfið innan Landssambands sjálf-
stæðiskvenna hafi að undanfömu
verið öflugt, ekki síst vegna ósér-
hlífni og mikils dugnaðar fráfarandi
formanns, Þórunnar Gestsdóttur.
Hún segir, að konur í Sjálfstæðis-
flokknum séu óánægðar með sinn
hlut innan flokksins. „Við teljum
að flokkurinn þurfi mjög nauðsyn-
lega að fela fleiri konum ábyrgðar-
störf og það verði til þess að efla
hann. Flokkurinn verður að átta sig
á því, að breytinga er þörf hvað
þetta varðar. Það hefur mikið verið
rætt um þetta á undanförnum árum
en í rauninni hefur afar lítið breyst.
Það er löngu orðið tímabært að
saman fari orð og athafnir.“
Hún segist vona, að nokkur
árangur hafi náðst í vor, þegar
miðstjórn Sjálfstæðisflokksins sam-
þykkti tilmæli til kjördæmisráða,
um að konur yrðu í að minnsta
kosti einu sæti af hverjum þremur
á framboðslistum flokksins. „Ég
bind þær vonir við þessa samþykkt,
að hún veki menn til umhugsunar
og einhverra aðgerða, því auðvitað
er eðlilegt að skiptingin milli kynja
sé sem jöfnust á framboðslistunum.
Það er hins vegar ástæða til að
leggja áherslu á, að hér er um að
ræða tilmaéli, en ekki kvóta.“
Þær raddir hafa heyrst, að óeðli-
legt sé að konur starfi í sérstökum
félögum innan Sjálfstæðisflokksins.
Varðandi þetta mál segir Sigríður
Anna, að fólk, sem tekur þátt í
stjórnmálastarfi, eigi að velja sér
þær leiðir, sem því henti best. „Ef
konum hentar, að starfa í sérstök-
um félögum, þá eiga þær að mínu
mati að gera það. Mín skoðun er
hins vegar sú, að í framtíðinni komi
að því, að kvennafélögin verði
óþörf. En á meðan við finnum að
konurnar hafa áhuga á að starfa á
þessum vettvangi og jafnvel að
sumar þeirra kæmu ekki til starfa
í flokknum nema gegnum þessi fé-
lög, þá eiga þau fullan rétt á sér.“
Hún bætir því við að lokum, að í
Morgunblaðið/Einar Falur
Sigríður Anna Þórðardóttir, ný-
kjörinn formaður Landssam-
bands sjálfstæðiskvenna.
raun eigi konur og karlar samleið
í stjórnmálum og ekki sé því ástæða
til þess að konur bjóði fram sérstak-
lega.
Sigríður Anna Þórðardóttir er
búsett í Grundarfirði og kennir þar
við Grunnskóla Eyrarsveitar. Hún
hefur átt sæti í sveitarstjóm í 11
ár, var oddviti 1978 til 1982 og frá
1986 til 1988. Frá þeim tíma hefur
hún gegnt embætti varaoddvita.
Hún hefur átt sæti í miðstjórn Sjálf-
stæðisflokksins frá árinu 1987.
Sigríður Anna er gift séra Jóni
Þorsteinssyni sóknarpresti og eiga
þau þijár dætur.
A
Ungmennafélag Islands:
Hugrnyndasamkeppni um
skipulag Þrastaskógar
UNGMENNAFÉLAG íslands hefur ákveðið að efiia til hugmyndasam-
keppni um skipulag og notkun Þrastaskógar en hann er syðst í vest-
urlduta Grímsneshrepps í Árnessýslu. Verðlaun í samkeppninni verða
800 þúsund krónur og þar af verða fyrstu verðlaun eigi lægri en
450 þúsund krópur. Auk þess er dómnefiidinni heimilt að kaupa til-
lögur fyrir allt að 200 þúsund krónur. Verðlaunaupphæðin er miðuð
við vísitölu byggingakostnaðar í apríl 1989.
Trúnaðarmaður dómnefndar er
Ólafur Jensson, framkvæmdastjóri
Byggingaþjónustunnar á Hallveig-
arstíg 1 í Reykjavík. Tillögur í sam-
keppnina skulu hafa borist honum
fyrir 20. september næstkomandi
en áætlað er að dómnefnd ljúki
störfum 20. október næstkomandi.
Skipulagsuppdráttur að svæði
Ungmennafélags íslands í Þrasta-
skógi á að liggja fyrir næsta þingi'
félagsins sem haldið verður í Mos-
fellsbæ í lok október næstkomandi.
Sýning á tillögum, sem uppfylla
skilyrði samkeppninnar, verður
haldin við fyrsta tækifæri eftir að
úrslit liggja fyrir.
Samkeppnissvæðið er 45 hektara
land sem Tryggvi Gunnarsson gaf
Ungmennafélagi íslands árið 1911.
Það var girt árið 1916 en afmark-
ast af Soginu að vestan, Álftavatni
að norðan og þjóðveginum að sunn-
an. Markmiðið með samkeppni um
skipulag og notkun svæðisins er að
fá fram tillögur um hvernig almenn-
ingur geti nýtt það til íþróttaiðkana
og útivistar. Rétt til þátttöku í sam-
keppninni hafa íslenskir ríkisborg-
arar og útlendingar með fasta bú-
setu á íslandi.
Formaður dómrtefndar er Sæ-
mundur Runólfsson skrifstofumað-
ur. Aðrir í nefndinni eru Finnur
Ingólfsson viðskiptafræðingur,
Hafsteinn Pálsson verkfræðingur,
Bergljót Einarsdóttir arkitekt og
Gunnar Friðbjörnsson arkitekt.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. JÚNÍ 1989
33
Mikið fjölmenni var á almenn-
um borgarafundi á Hótel Borg
síðastliðið þriðjudagskvöld, þar
sem mótmælt var hækkunum á
eignarskatti.
því eyddi fólk miklum hluta tekna
sinna til að koma þaki yfir höfuð-
ið. Búið væri að greiða skatta af
þeim tekjum.
Kristjana Milla taldi að skatt-
byrði einstaklinga væri tvöfalt
meiri en skattbyrði hjóna. Það
væri óeðlilegt, þar sem það væri
þjoðhagslega hagkvæmt að sem
flestir byggju í eigin húsnæði.
Hún sagði að stór hópur hefði
haft samband við aðstandendur
fundarins vegna hækkunarinnar
og hefði komið fram í máli
margra, að þeir sæju ekki aðra
kosti en að selja íbúðarhúsnæði
sitt, sem óvíst væri að sanngjarnt
verð fengist fyrir.
Leggja á niður
eignarskatt af
íbúðarhúsnæði
Að loknum ræðum frummæl-
enda var orðið gefið laust. Ingi-
leif B. Hallgrímsdóttir gagnrýndi
hækkun eignarskattsins harðlega
og sagði að hér væri um eignar-
upptöku að ræða. Lagði hún
áherslu á, að hér væri um að
ræða skattlagningu á heimili
fólks, sem það hefði lagj; mikla
vinnu á sig til að koma upp. Adda
Bára Sigfúsdóttir taldi of mikið
gert úr hækkun eignarskatta
ekkna og ekki væri tekið tillit til
breytingarinnar, sem felst í því
að ekkjur og ekklar geti talið fram
eins og um hjón væri að ræða, í
fimm ár eftir lát maka. Hreggvið-
ur Jónsson sagði hækkunina mjög
rangláta og að helst ætti að leggja
niður eignarskatt á íbúðarhús-
næði. Geir H. Haarde minnti á,
að ríkisstjórnin hefði upphaflega
ætlað sér að miða eignarskattsau-
kann við 6 milljónir en ekki 7.
Fjármálaráðherra hefði svo á vor-
dögum beitt sér gegn tillögu
Ragnhildar Helgadóttur, um
heimild eftirlifandi maka til að
telja fram eins og um hjón væri
að ræða. Sú tillaga hefði samt
náð fram sem liður í ráðstöfunum
-vegna kjarasamninga, eftir að
þær breytingar höfðu verið gerðar
á henni, að umþóttunartíminn
væri fimm ár og að um óskipt bú
þyrfti að vera að ræða.
Matthías Bjarnason gerði grein
fyrir meðferð þessara mála á þingi
og sagði að ekki væri hægt að
kenna fjármálaráðherra einum
um skattahækkunina, hann hefði
þurft meirihlutastuðning á Al-
þingi til þess að koma henni í
gegn. Guðrún Sverrisdóttir sagði
að sér ofbyði hækkun eignar-
skatts og spurði hvar þingheimur
hefði verið þegar hún var sam-
þykkt. Kristín Halldórsdóttir gerði
grein fyrir afstöðu Kvennalistans
til hækkunarinnar, en þingkonur
hans sátu hjá þegar hún var sam-
þykkt á þingi. Hún sagði hjáset-
una ekki hafa skipt máli, þar sem
ljóst hefði verið að hækkunin
fengi hvort sem er stuðning meiri-
hluta þingmanna. Þuríður Páls-
dóttir svaraði henni með þeim
orðum, að það skipti líka máli að
sitja hjá. Sigurður Tómasson tók
aftur til máls og gagnrýndi harð-
lega ummæli fjármálaráðherra á
blaðamannafundi, sem haldinn
hafði verið fyrr um daginn. Sagði
hann að varast bæri að fara með
tölur á þann hátt, sem ráðherra
hefði þar gert.
Hækkuninni harð-
lega mótmælt
í lok fundarins var samþykkt
ályktun, þar sem harðlega var
mótmælt hækkun eignarskatta.
Hækkunin var sögð óréttmæt;
hún kæmi sérlega illa niður á
þeim hópi þjóðfélagsþegna, sem
með ráðdeild og sparnaði hefði
komið sér upp þaki yfir höfuðið,
þar með töldum eldri borgurum.
I lok ályktunarinnar segir, að þess
sé vænst að ríkisstjómin Iáti ekki
við svo búið standa.
Borgarafundur um eignarskattinn:
Hækkar um 184% á hverja milljón
umfram sjö milljóna króna eig*n
Oft farið í mál
af minna tileíni
- segir Sigurður Tómasson, endurskoðandi
FJÖLMENNUR borgarafúndur, sem haldinn var á Hótel Borg á
þriðjudagskvöldið, mótmælti harðlega þeirra hækkun eignar-
skatts, sem samþykkt var á síðasta þingi. Húsfyllir var á fundin-
um og var hvert sæti skipað og þurftu margir að standa. Gátu
starfsmenn hótelsins þess sér til, að fúndarmenn hefðu verið allt
að því 700. Frummælendur á fúndinum voru Qórir; Þuríður Páls-
dóttir, óperusöngkona, Sigurður Líndal, lagaprófessor, Sigurður
Tómasson, löggiltur endurskoðandi, og Krisljana Milla Thorsteins-
son, viðskiptafræðingur. Fundarstjóri var Katrín Fjeldsted, borg-
arfúlltrúi.
Tímaskekkja að háskatta
íbúðarhúsnæði
Þuríður Pálsdóttir bauð fundar-
menn velkomna fyrir hönd fund-
arboðenda. í máli hennar kom
fram, að eignarskattshækkunin,
sem samþykkt var á Alþingi í
vetur, lenti með meira en tvöföld-
um þunga á ekkjum, ekklum, frá-
skildu fólki og þeim sem kysu að
búa einir. Þetta fólk stæði nú
frammi fyrir því, að núverandi
ríkisstjóm stefndi að því að hrekja
það út af heimilum sínum með
skattaálögum, sem venjulegt fólk
fengi ekki staðið undir.
Þuríður sagði, að það væri
ömurleg tímaskekkja og gersam-
lega misskilin jafnaðarmennska
að háskatta óarðbært íbúðar-
húsnæði. Það kæmi verst niður á
þeim einstaklingum, sem lagt
hefðu metnað sinn í að spara og
sýna ráðdeild. Þetta fólk hefði
greitt fulla skatta af vinnu sinni
og öllu því byggingarefni, sem
farið hefði í húsnæði þeirra. Með
þessu væri ýtt undir þann hugsun-
arhátt, að engin ástæða sé til að
koma sér út úr skuldum.
frekar með því að löggjöfinni um
þetta mál yrði breytt.
Kynning
íjármálaráðherra á
breytingunum villandi
Sigurður Tómasson fjallaði
nokkuð um aðdraganda núgild-
andi laga um tekju- og eignar-
skatt. Eignarskattur hefði upp-
haflega verið lagður á sem skatt-
ur á arð af eignum. Það sjónar-
mið væri ekki lengur forsenda
þessarar skattheimtu, þar sem
íbúðarhúsnæði væri nú skattlagt.
Slíkur skattur væri í rauninni
eignaupptaka. Álagning hans
væri margsköttun, þar sem sömu
skuldlausu eignirnar væru skatt-
lagðar ár eftir ár, auk þess sem
búið væri að greiða skatt af tekj-
unum, sem notaðar hefðu verið
til að eignast húsnæðið.
í máli Sigurðar kom fram, að
kynning ijármálaráðherra á eign-
arskattshækkuninni hafí verið
villandi. Hann hefði kynnt það
sem hækkun um 0,25%, úrU,95%
í 1,2%. Hins vegar væri hækkunin
í raun 26%. Hækkun skatta á
skuldlausri eign yfir 7 milljónum
væri úr 0,95% í 2,7% og sú hækk-
un næmi 184% á hveija milljón
umfram þá eign. í stað þess að
greiða 9.500 kr. af hverri milljón
umfram 7 milljónir, ætti fólk nú
að greiða 27.000 kr.
Sigurður bætti við, að auk
hækkunar á álagningarhlutfalli
hefði fasteignamat íbúða hækkað,
en það er stærsti hluti eignar-
skattstofnsins. Sú hækkun næmi
um 25 af hundraði og væri hún
mun meiri en hækkun skattleysis-
marka.
Hann sagðist telja að eignar-
skattshækkunin kæmi ekkjum og
ekklum sérstaklega illa. Reyndar
hefði verið dregið nokkuð úr því
með lagabreytingu, sem sam-
þykkt var á þingi í vor og felur
í sér, að einstaklingur, sem misst
hefur maka sinn og býr í óskiptu
búi, geti í fimm ár talið fram eins
og um hjón væri að ræða. Þetta
væri vissulega til bóta, en nýttist
ekki þeim, sem misst hefðu maka
sinn fyrir 6 árum eða fyrr.
í lok máls sins vék Sigurður
Tómasson að muninum á skatt-
leysismörkum einstaklinga og
hjóna. Taldi hann, að taka þyrfti
tillit til þess, að dýrustu herbergi
hverrar ibúðar, eldhús, bað og
þvottaherbergi, væru jafn dýr,
hversu stór sem íbúðin væri og
hvort sem hana ættu hjón eða
einstaklingur. Taldi hann að at-
huga þyrfti, hvort ekki væri
ástæða til að færa skattleysis-
mörk einstaklinga nær skattleys-
ismörkum hjóna.
Þjóðhagslega hagkvæmt
að fólk búi í eigin húsnæði
Kristjana Milla Thorsteinsson
tjallaði í ræðu sinni almennt um
áhrif eignarskattshækkunarinn-
ar. Hún nefndi að eignarskattur-
inn aflaði ríkinu sem svaraði 1,7%
af heildartekjum þess. Breytingar
á eignarskattinum hefðu því lítið
að segja fyrir afkomu ríkisins en
gætu haft mikil áhrif á hag ein-
staklinga. Vegna legu landsins
væri þörf á góðu húsnæði hér og
Næstur tók til máls Sigurður
Líndal. Hann fjallaði um lagalega
hlið þessarar skattlagningar og
velti meðal annars fyrir sér, hvort
hún stangaðist á við 67. grein
stjórnarskrárinnar, sem vemdar
eignarréttinn og enn fremur,
hvort hún væri í samræmi við
óskráðar grundvallarreglur um
jafnræði þegnanna og að lög skuli
ekki vera afturvirk.
Niðurstöður Sigurðar voru á
þá leið, að íslenskir dómstólar
hafi viðurkennt, að löggjafinn
hafi allfijálsar hendur við skatt-
lagningu. Hann gæti ekki svarað
hvort þessi skattlagning stæðist
að lögum, en það væri fyllilega
skoðunarvert að láta reyna á það
fyrir dómstólum. Oft hefði verið
farið í mál af minna tilefni. Hann
sagði þó að lokum, að hann mælti
Morgunblaðið/Þorkell
Þuríður Pálsdóttir ávarpar fúndargesti á Hótel Borg fyrir hönd fúndarboðenda. Við borðið sitja
Katrín Fjeldsted, fimdarsljóri, og Ingibjörg Pálsdóttir, fundarritari.