Morgunblaðið - 22.02.1990, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. FEBRÚAR 1990
-1
nttmm
,Lögreglan. Lét dmgcx, biLinn i burtu,
st/o a£_ eg keypti annan."
Ast er. . .
.. .það sem sameinar
ykkur.
TM Reg. U.S. Pat Off.—«11 rights reserved
® 1990 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgunkaffínu
Þeir segja hann hafa verið
hund í fyrra lífi.
Þú lætur bara leka uns við
eigum fyrir viðgerðar-
kostnaðinum ...
HÖGNI HREKKVISI

s:
M í & m s \ W ; f, . ! n ! ^
Sannleíkurínn mun
gjöra yður fijálsa
Kæri Bronko Bj. Haralds.
Ég var einu sinni í Berlín og fór
á Humboldt-bókasafn í Austur-
Berlín til að lesa um Marx og komm-
únisma. Þá sagði kona við mig: „Ert
þú ekki hræddur um að verða kom-
múnískur?“ Ég svaraði: „Nei, ég á
að hlýða samvisku minni, líka ef
kommúnismi væri vegur sannleik-
ans.“
Þú skrifaðir grein til að neita guð-
dómi Jesú Krists. Við erum í frjálsu
landi. Þess vegna er það mögulegt.
Ég svaraði staðhæfingumþínum líka
með textum Biblíunnar. Ég held að
mér hafi tekist að hrekja þínar. Og
reynir þú nú að verja staðhæfíngar
þínar, hrekjandi texta mína? Nei, af
því að þú getur það ekki byrjar þú
nú sérstaklega að tala um eitthvað
annað: um persónudýrkun, um
líkneskjur, um skírn kornabarna, um
Maríu, átta barna móður, um að til-
biðja heilaga og mörg skammaryrði
um hræsnara, ekki halda boðorð, um
argasta guðlast „að kalla páfa heil-
agan föður" o.s.frv. (Er ekki guðlast
að neita guðdómi Jesú Krists?) Hvers
vegna gerir þú það? Það er gagns-
ætt. Af því að þú varst sigraður reyn-
ir þú þannig að reisa.við aftur, jafn-
vel með andstyggilegum skammar-
yrðum úr Biblíu. Góði vinur, ég er
fús að tala um allt við þig, en deila
okkar var og er fyrst og fremst um
guðdóm Jesú. Vér megum ekki
hverfa frá röksemdum um guðdóm
hans, ef þú vilt alvarlega finna sann-
leikann. En þessi önnur grein virðist
opinbera að þú vilt ekki alvarleg
orðaskipti. Ég held að ég geti jafn-
vel sannað að þú vilt svíkja lesara,
eins og amerískir vottar Jehóva.
William J. Scnell, sem sneri aftur til
kristinnar trúar eftir þrjátíu ár í þess-
um sértrúarflokki, afhjúpaði sjálfur
í tveim bókum slíka aðferð. Sjáum-
hvað segir Biblía og hvað þú gerir
með textum:
Opb. 22, 8.9: Og ég Jóhannes, er
sá sem heyrði og sá þetta. Og er ég
hafði heyrt það og' séð, féll ég niður
til að tilbiðja fyrir fótum engilsins,
sem sýndi mér þetta. Og hann segir
við mig: „Varastu þetta. Ég er sam-
þjónn þ"inn og bræðra þinna, spá-
manna, og þeirra, sem varðveita orð
þessarar bókar. Tilbið þú Guð.“ Við
sjáum, að engillinn, ekki Jesús,
bannar að tilbiðja. Og hvað gerir
Haralds nú til að svíkja okkur? Hann
sleppir „fyrir fótum engilsins" og
setur texta með Jesú á undan: Jesús
sagði aldrei: Ég er Guð. Hann sagði:
Ég er sonur Guðs og sit við hægri
hönd Guðs. Og í Opinberunarbókinni
segir hann við Jóharlnes: „Varastu
þetta að tilbiðja mig. Ég er samþjónn
þinn og bræðra þinna, spámanna,
og þeirra sem varðveita orð þessarar
bókar. Tiibið þú Guð.“ (Opb. 22, 8.9)
Nú virðist að Jesús og ekki en-
gillinn banni að verða tilbeðinn.
Þannig reynir Haralds að svíkja okk-
ur. Svo gerir hann með mörgum text-
um.
Annað dæmi. Það er ótrúlegt,
hvernig hann reynir einnig hér að
svíkja. Hann skrifar: „Enginn hefur
nokkurn tíma séð Guð. (Jóh. 1,18)
„Villutrú, villutrú“, hrópuðu fræði-
mennirnir og æðstu prestar þegar
Jesús kenndi Guðs orð ...“ Haralds
tekur aðeins hálfan texta og þá hef-
ur Jesús líka ekki séð Guð. En heill
texti segir hið gagnstæða: „Enginn
hefur nokkurn tíma séð Guð; Sonur-
inn eini, Guð, sem er í faðmi föður-
ins, hann hefur birt hann.“ Haralds
sleppir undantekningu Jesú, því að
Jesús má ekki vera Guð, en Jesús
hefur séð Guð. Hann segir það sjálf-
ur: „Sá einn sem er frá Guði hefur
séð föðurinn.“ (Jóh. 6,46). Textar
sem sanna að Jesús sé Guð eru tabú
fyrir Haralds. Hann sleppir þeim eða
hann breytir textanum. Dæmi: „Sá
sem hefur séð mig, hefur séð föður-
inn.“ (Jóh. 14,9). Haralds breytir:
„Sá sem hefur séð mig, hefur séð
föðurinn að verki.“ Nú sleppir Har-
alds (Jóh. 14,9), presturinn mun ekki
sjá að textinn er breyttur. Jú, prest-
urinn sér það þó. Tilgangur breyting-
ar verður mjög skýr ef vér sjáum
líka, að Haralds vildi einnig breyta
þýðingu textans: „Ég og faðirinn
erum eitt.“ „Erum“ væri „vera Guð“.
Það má ekki. „Erum“ þýðir bara:
„Við vinnum saman sem eitt.“ Nú
vitum við, hvers vegna leynilega átti
að bæta við „að verki“.
Annað dæmi: Fyrir Haralds hefur
Jesús verið syndugur maður. Ég
svaraði með skýrum staðfestingum
úr Heb. 4,15; 1 Jóh. 3,5; 1 Pét. 2,22;
2 Kor. 5,2; sem segja allir greinilega
að Jesús var án syndar. Jesús sjálfur
sagði: „Hver yðar getur sannað á
mig synd?“ (Jóh. 8,45). En Biblían,
Jesús og postularnir sannfæra Har-
alds ekki. Hveijum trúir Haralds þá?
Bara sjálfum sér? Það virðist vera,
því að hann reynir í síðustu grein
aftur að sannfæra okkur, þó slæ-
lega, eins og alltaf, að Jesús sé synd-
ugur eins og við. Kænlega smíðar
Haralds samband: „Jesús kom til
hans (Jóhannesar) og lét skírast -
til syndafyrirgefúingar." Þetta
orðasamband er aftur til að svíkja
okkur. Sjáum þá, hvemig skírn Jesú
var. Jóhannes hafði sagt: „Sá kemur
eftir mig sem mér er máttugri og
ég er ekki verður þess að kijúpa
niður og leysa skóþveng hans. Eg
hef skírt yður með vatni en hann
mun skíra yður með heilögum anda.“
(Mk. 1,7-8). Daginn eftir sér Jóhann-
es Jesú koma til sín og segir: „Sjá
Guðs lamb, sem ber synd heimsins.
Þar er hann, er ég sagði um: eftir
mig kemur maður sem var á undan
mér, því hann er fyrr en ég.“ (Jóh.
1,29-30). Nú vildi Jóhannes færast
undan að skíra Jesú og sagði: „Mér
er þörf að skírast af þér, og þú kem-
ur til mín.“ En Jesús svaraði: „Lát
það nú eftir. Þannig ber okkur að
fullnægja öllu réttlæti." Og þegar
Jesús var skírður opnuðust himnarn-
ir og hann sá anda stíga niður eins
og dúfu og koma yfir sig og rödd
kom frá himnum: „Þessi er minn
elskaði sonur, sem ég hef velþóknun
á.“ (Mt. 3,13-17). Og Jóhannes vitn-
aði: „Sá er sendi mig að skíra með
vatni, sagði mér: „Sá sem þú sérð
andann koma yfír og nema staðar
á, hann er sá sem skírir með heilög-
um anda.“ Þetta sá ég, og ég vitna,
að hann er sonur Guðs.“ (Jóh.
1,32-34). Jesús kom ekki „til synda-
fyrirgefningar11, því hann var „án
syndar“ skv. Biblíunni. Hvers vegna
lét hann þá skíra sig? Spurningin er
leyfileg og er ekki ný. Vér getum
sagt:
1. til að veija með dæmi sínu Jó-
hannes fyrir Fariseum sem rengdu
skírn Jóhannesar.
2. til að sýna að hann sem sak-
laust lamb ber syndaskuld heimsins
Víkverji skrifar
Aþessum stað hefur oft verið
skrifað um ónæði á heimilum
vegna sölumanna. Nýlega var sagt
frá því hvernig áskrift að tímariti
var prangað inn á saklausan
sveitamann. Kunningi Víkverja,
sem býr 'í kaupstað úti á landi,
sagði honum svipaða sögu fyrir
skömmu. Sölumaður hringdi og
bauð honum spil með eitt þúsund
króna afslætti. Spilið átti hann að
fá á 3.990 kr. í staðinn fyrir 4.990.
Sölumaðurinn var ákaflega tungu-
lipur og ræddi við fólkið um heima
og geima eins og hann ætti í því
hvert bein. Samtalið byijaði
reyndar, eins og mörg svipuð: „Þú
ert heppinn, þú hefur verið dreg-
inn út,“ og síðan var tilkynnt um
þennan „frábæra“ afslátt. Kunn-
inginn lét til leiðast, ekki síst
vegna þess að honum var boðið
að skila spilinu eftir viku ef hónum
líkaði það ekki. Þá var um það
samið að kaupverðið yrði greitt
með tveimur greiðslum af Visa-
reikningi í febrúar og mars.
Spilið barst með skilum en það
var það eina sem stóðst í þess-
um viðskiptum. Kunninginn átti
leið í bókabúð og sá að þar var
spilið boðið á sama verði og hann
fékk það með þeirri „heppni“ að
„lenda í útdrætti". Vegna óánægju
með það og reyndar spilið sjálft
var ákveðið að notfæra sér skila-
réttinn. En þegar hringt var í
uppgefið númer var allt ómögulegt
og kostaði mikið rifrildi að fá að
skila vörunni. Spilið hafði að sjálf-
sögðu verið tekið úr umbúðunum
til að hægt væri að skoða það,
enda ekkert tekið fram um að það
mætti ekki, en fulltrúi seljandans
nefndi þetta sem ástæðu fyrir því
að vilja í fyrstu ekki taka við spil-
inu aftur. Þá stóðst heldur ekki
samningur um greiðslur, greiðsl-
urnar voru dregnar af Visa-reikn-
ingi mánuði fyrr en um var talað.
in út í öfgar, fólkið sem við þetta
vinnur og fyrirtækin ættu að
hugsa sinn gang. Fólk er orðið
leitt á þessu.
- Þetta dæmi og fleiri sem
Víkverji hefur heyrt um segja hon-
um að símasölumennskan sé geng-
Annar kunningi Víkverja vildi
koma eftirfarandi vangavelt-
um á framfæri: Hvers vegna hafa
reglugerðameistarar þessa þjóð-
félags breytt þátttöku sjúkra-
trygginga í tannréttingum svo, að
kona, sem hræðist útlitsgalla, get-
ur nú ekki farið til tannréttinga-
lækna og óskað eftir aðgerð til
að bæta úr?
Aftur á móti geta þær konur,
sem vilja, farið til læknis og látið
lyfta augabrúm, lagfæra eyru eða
neðri varir og fengið 100% endur-
greiðslu vegna kostnaðar.
Spurt er: Hver er munur á fram-
tönn og poka undir augum?