Morgunblaðið - 20.06.1995, Blaðsíða 38

38 ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
AFMÆLI
AÐSENDAR GREINAR
JÓAKIM
PÁLSSON
JÓAKIM Pálsson í
Hnífsdal er áttræður
í dag. Nafn hans hefur
um áratuga skeið ver-
ið nátengt atvinnu-
rekstri í Hnífsdal og
framförum í sjávarút-
vegi þjóðarinnar. Jóa-
kim var harðduglegur
sjósóknari og athafna-
maður í bestu merk-
ingu orðsins.
Aðeins 24 ára gam-
all stofnaði hann
ásamt öðrum útgerð-
arfélagið Hauk hf.,
sem lét byggja Pál
Pálsson elsta og gerði hann út.
Jóakim var að sjálfsögðu skip-
stjóri. Skipin urðu síðan sífellt
stærri og öflugri. Á sama tíma
komu mannkostir stjórnandans æ
betur í ljós.
Ásamt föður sínum, Páli Páls-
syni, Elíasi Ingimarssyni, Ingimar
Finnbjörnssyni, Einari Steindórs-
syni og fleiri dugnaðarmönnum
úr Hnífsdal lagði Jóakim grunn
að þeim glæsilegu útgerðar- og
fiskvinnslufyrirtækjum, sem starf-
rækt eru í Hnífsdal í dag.
Jóakim kvæntist Gabríelu Jó-
hannesdóttur árið 1936 og eignuð-
ust þau sex böm. Barnabörnin og
bamabarnabörnin era fjölmörg.
Garbríela lést fyrir aldur fram fyr-
ir 20 áram.
Jóakim er fyrirhyggjusamur
ráðdeildarmaður, áræðinn, út-
sjónarsamur og úrræðagóður.
Hann hefur haft einstakt lag á
því gegnum tíðina að leysa hvers
manns vanda. Hann er hreinskipt-
inn og segir skoðun sína umbúða-
laust á mönnum og málefnum.
Hvergi er fals að finna. Jóakim
er gleðimaður í góðra vina hópi
og söngmaður góður.
Á afmælisdaginn dvelst Jóakim
ásamt sambýliskonu sinni, Sigríði
Sigurgeirsdóttur, og bömum í
Þýskalandi. Vinir hans og sam-
starfsmenn árna honum og fjöl-
skyldu hans allra heilla í tilefni
dagsins og óska honum auðnu-
stunda á ævikvöldi.
Friðrik Sophusson.
Stretsbuxur kr. 2.900
Konubuxur kr. 1.680
Mikið úrval af
allskonar buxum
Opið á laugardögum
Föðurbróðir minn
Jóakim Pálsson skip-
stjóri frá Hnífsdal er
áttræður í dag. Jóa-
kim hefur með störf-
um sínum til lands og
sjávar aflað sér virð-
ingar um allt land og
er einn af þeim fáu
sem tekist hefur að
reka sín fyrirtæki í
gegnum mörg breyt-
ingaskeið í íslenskum
sjávarútvegi, þannig
að þau hafa styrkst
með hveiju árinu. Jóa-
kim er einn af stofn-
endum Hraðfrystihússins hf. í
Hnífsdal og hefur setið í stjórn frá
upphafi og verið stjórnarformaður
lengst af í 55 ára sögu þess. Jóa-
kim hefur einnig verið fram-
kvæmdastjóri fyrir Miðfell hf. sem
gerir út togarann Pál Pálsson og
framkvæmdastjóri fyrir Mjöl-
vinnsluna hf. í Hnífsdal. Jóakim
var skipstjóri á nokkrum bátum
sem báru nafnið Páll Pálsson og
var skipstjórnarferill hans einstak-
lega farsæll og giftudijúgur öllum
þeim sem áttu við hann samskipti.
Það er mikið happ fyrir íslenska
þjóð að eiga slíka syni, sem með
elju sinni og framsýni hafa komið
þessari þjóð af stigi fátæktar á
bekk meðal ríkustu þjóða heims-
ins. Jóakim var mjög fengsæll
skipstjóri og sótti sjóinn á margs-
konar veiðiskap eins og línu, net,
hringnótaveiði og reknet svo eitt-
hvað sé nefnt. Hann hefur verið
sérstaklega naskur á tímasetning-
ar við störf sín sem skipstjóri og
framkvæmdastjóri og á sjónum
studdist hann jafnvel við drauma
sem færðu honum mikinn afla.
Jóakim var einn af frumheijum
í endurvæðingu togaraflotans á
áttunda áratugnum og fékk einn
fyrsta skuttogarann frá Japan en
hann kom til landsins árið 1973.
Jóakim var framkvæmdastjóri
þess togara frá upphafi allt þar
til fyrir skömmu að hann lét af
störfum. Sú útgerð hefur verið
einstaklega farsæl. í þeim útgerð-
arrekstri hefur það verið venja hjá
Jóakim að greiða alla reikninga
strax og verk er unnið. Það olli
oft undrun hjá þjónustuaðilum út-
gerðarinnar þegar Kimi kom með
heftið og vildi borga strax því
venjulega voru reikningar ekki til-
búnir svo fljótt. En skilvísi og heið-
arleiki í viðskiptum hefur ávallt
verið hans aðalsmerki.
Ég vil með þessum línum færa
Jóakim innilegar þakkir fyrir
tryggð og vináttu sem hann hefur
ávallt sýnt mér og minni fjölskyldu
og sendi honum og fjölskyldu hans
hamingjuóskir á afmælisdaginn.
Kristján Pálsson.
BANTHAl
TŒLENSKUR MATUR
Laugavegi 130
Nýtt símanúmer 552 2444
TILBOÐ:
& réttir fvrir 4 kosta á mann
kr. 1.390
$Jréttir fvrir 2 kosta á mann
kr. 1.490
Rosenthal rpúvehugPt
Glæsilegar gjafavörur (7) '©4 Cl
Matar- og kaffistell
í sérflokki Laugavegi 52, sími 562 4244.
Ödrengileg aðför að
menningarfull-
trúanum í London
um ný]a
ræða, en
ALVEG síðan Jakob
F. Magnússon tók til
starfa sem menningar-
fulltrúi við íslenska
sendiráðið í London
hefur staðið mikill styr
um stöðu hans og
störf. Hann hefur verið
á milli tannanna á fólki
og allnokkur umræða
hefur verið í blöðum
landsins um fram-
kvæmd þeirrar kynn-
ingarstarfsemi sem
hann hefur staðið fyrir
undanfarin ár. Það að
menn í slíkri stöðu séu
gagnrýndir í Ijölmiðl-
um er í sjálfu sér ekk-
ert athugarvert þegar
stöðu sem þessa er að
það hefur þó því miður einkennt
þessa umræðu að hún hefur verið
frekar rætin í hans garð og að
mínu mati alls ekki málefnaleg.
Helgarpósturinn hefur í gegnum
tíðina birt margar greinar þar sem
„flett hefur verið ofan af“ hinu og
þessu sem menningarfulltrúinn á
að hafa staðið í og þá oft vísað í
eihveija ónafngreinda heimildar-
menn í London. Botninn tók þó úr
þessari umræðu nú í síðasta tölu-
blaði Mannlífs þar sem blaðamaður
ræðir við íslendinga búsetta í Lund-
únum sem lýsa skoðunum sínum á
kynningarátaki því sem menn-
ingarfulltrúinn hefur staðið fyrir
undanfarin fjögur ár. Þessir við-
mælendur Mannlífs hafa undan
mörgu að kvarta í sambandi við
störf fulltrúans og tína til ýmis
smáatriði sem þeim hefði fundist
að betur mættu fara, og gera í
heildina heldur lítið úr þeirri land-
kynningu sem hefur átt sér stað
hér í Lundúnum.
Ekki get ég tekið undir þessi
neikvæðu sjónarmið sem viðmæl-
endur Mannlífs láta hafa eftir sér
hvað varðar störf menningarfull-
trúanns og er í raun alls ósammála
þeirra mati á framkvæmd kynning-
arstarfsemi þeirrar sem hér um
ræðir. Með hliðsjón af því að starf-
semi menningarfulltrúans snýst að
mestu leyti um að kynna íslenska
listamenn og menningarviðburði
vakti það einnig nokkra furðu hjá
mér að þeir íslensku viðmælendur
sem valdir voru til að láta í ljós
álit sitt á störfum menningarfull-
trúans voru fiskinnflytjandi, sál-
fræðingur, sagnfræðingur, og ís-
lenskufræðingur. Ekkert liggur
mér fjær en að ég ætli mér að
gera lítið úr þessu góða fólki (sem
reyndar er sumt ágætir kunningjar
mínir) en ég taldi strax óeðlilegt
að ekki skyldi vera talað við fólk
sem hefur meiri innsýn í listaheim-
inn hér, en á því ætti ekki að vera
skortur. I nýjustu umfjöllun Morg-
unblaðsins um „Jakobsglímuna“
(laugardaginn 3. júní sl.) kemur
þetta enda berlega í ljós. Þar fá
nokkrar mætar manneskjur, sem
hafa góða innsýn í listaheim Lund-
únaborgar og Bretlands almennt,
að láta álit sitt á athöfnum menn-
ZERO-3'
3ja daga megrönarkúrinn

ZERO-1 FOftTE
Svensson
Mjódd, sími 557-4602.
Opiö virkadagakl. 13-18, laugaid. 13-16
Póstv.sími 566-7580.
ingarfulltrúans í ljós.
Sú mynd, sem orð
þessa fólks gefa af
störfum hans, er allt
önnur og jákvæðari en
sú sem dregin er upp
í Mannlífsgreininni.
Nú hefur það reynd-
ar komið í ljós, að höf-
undur þessarar Mann-
lífsgreinar virðist
heldur ekki alveg hafa
gætt strangasta hlut-
leysis í vali sínu á við-
mælendum: í Morgun-
blaðinu þann 23. maí
Ólafur sl. var birt lesendabréf
Elíasson frá Stephanie Will-
iams, en hún rekur
alþjóðlega umboðs- skrifstofu fyrir
listamenn hér í Lundúnum. Þar
greinir hún frá því að höfundur
umræddrar Mannlífs-greinar hafi
haft samband við sig til að fá álit
sitt á störfum menningarfulltrúans.
Þetta hafi verið verið sjálfsagt af
hálfu hennar en þegar hún fór að
lýsa yfir ánægju sinni með störf
menningarfulltrúans og þann
árangur sem hún taldi hann hafa
náð hafi blaðamaður Mannlífs ger-
samlega misst áhugann á að halda
samtalinu áfram og kvatt skyndi-
lega. Ég ætla að láta lesendur þess-
arar greinar sjálfa um að dæma
um slíka fréttamennsku en leyfa
mér að benda á, að hafí það vakið
fyrir blaðamanni Mannlífs að fá
vitneskju um hvernig kynningar-
átakið hafi í reynd tekist, þá hafi
þessi umræddi umboðsmaður haft
mun sterkari forsendur til að dæma
um árangurinn af störfum menn-
ingarfulltrúans en þeir viðmælend-
ur sem láta skoðun sína í ljós í
Mannlífi.
Til að mótmæla slíkum frétta-
flutningi vil ég fá að nota tækifær-
ið hér til að lýsa minni persónulegu
skoðun á þeirri starfsemi sem
menningarfulltrúi sendiráðsins;
Jakob F. Magnússon hefur staðið
fyrir undanfarin ár.
Sjálfur er ég búsettur i Lundún-
um og hef verið það undanfarin
íjögur ár. Á þessum tíma hef ég
stundað tónlistarnám m.a. við Kon-
unglegu tónlistarakademíua og hef
á þessum tíma verið mjög upptek-
inn af tónlistarlífinu hér í borg.
Ég tel mig fylgjast allvel með því
sem hér fram fer á því sviði og
þykist hafa það mikla innsýn í tón-
listarheiminn hér til að ég geti leyft
mér að halda því fram að þar hafi
Jakob F. Magnússon unnið ákaf-
lega öflugt og gott starf. Hann
hefur staðið fyrir því að furðu
margir íslenskir tónlistarmenn hafa
leikið í þekktustu tónlistarsölum
borgarinnar við góðan orðstír og
fæ ég ekki betur séð en að hann
hafi staðið ákaflega vel að kynn-
ingu á þeim tónlistarviðburðum.
Hann hefur t.d. valið að kynna ís-
lenska tónlistarmenn helst aðeins
í þekktari tónleikasölum á borð við
„Wigmore Hall“, „Barbican" og
„St. Johns Square" og sýnir með
því að hann hefur mikinn skilning
á því, að til að tekið sé eftir tónlist-
ar- mönnum þurfa þeir að spila á
þeim stöðum sem mestrar virðingar
njóta á þessum vettvangi. Ég hef
hvað eftir annað á námstímá mín-
um orðið var við tónlistarstarfsemi
á hans vegum og verið inntur eftir
því af mínum bresku kunningjum,
hvemig á öllum þessum tónleikum
íslenskra tónlistarmanna standi og
veit að mikið hefur verið eftir þeim
tekið. Efnisskrá þessara staða er
dreift í gríðarlega stóru upplagi til
ijölda aðila svo sem óteljandi aug-
lýsingastanda, tímarita svo og þús-
Tel ég, segir Olafur
Elíasson, að Jakob hafi
unnið mikið brautryðj-
endastarf á þessum
vettvangi.
unda áskrifenda og fylgjast miklu
fleiri með því hveijir eru að spila
á þessum stöðum heldur en þeir
sem á endanum mæta á tónleika.
Það er sannfæring mín að með
þessu hafi ímynd Islendinga sem
menningarþjóðar styrkst verulega.
Ég get líka vitnað um að á þá tón-
leika sem ég hef sjálfur mætt hef-
ur verið ágæt aðsókn (þó ekki alla)
og hafa þeir verið öllum aðilum til
sóma.
Hvað varðar aðrar listgreinar og
aðra menningarstarfsemi sem
menningarfulltrúinn hefur tekið að
sér að kynna treysti ég mér ekki
til að dæma jafnafdráttarlaust um
sjálfur. Hins vegar get ég fullyrt
að með hliðsjón að þeirri unfljöllun
sem ég hef orðið var við í fjölmiðl-
um um þessa land-, list- og menn-
ingarkynningu tel ég að Jakob hafi
unnið 'mikið brautryðjendastarf á
þessum vettvangi. Einnig má benda
á að á því tímabili sem hefur verið
starfandi sem menningarfulltrúi við
sendiráðið hér hafa komið hingað
yfir eitt þúsund íslenskir listamenn
og ætti það að gefa mönnum nokkra
hugmynd um umfang þeirrar starf-
semi sem hann hefur staðið fyrir.
Hann hefur einnig sýnt mikið hug-
vit í því að útfæra skemmtilegar
hugmyndir og uppákomur til að ná
sem mestri athygli fjölmiðla og tek-
ist furðu það vel. Vil ég máli mínu
til stuðnings t.d. benda á að í fyrra
sumar lét hann innrétta frystitog-
ara sem myndlistargallerí og lét
sigla togaranum upp Thamesá.
Þetta vakti talsverða athygli, kom
m. a. fram í sjónvarpi og tókst vel.
Að framantöldu tel ég nægum
stoðum undir það skotið, að Jakob
eigi allt annað skilið en að vera
hundeltur af óvönduðum fjölmiðlum
sem hafa hvað eftir annað rangtúlk-
að upplýsingar um starfsemi hans
og leitast við að gera störf hans
tortryggileg. Þannig var t.d. ráð-
stöfunarfé hans sem reyndist vera
6,5 milljónir á ári sl. 4 ár marg-
faldað í fjölmiðlum og ruglað saman
við fastan kostnað sendiráðsins og
fjármagn það sem honum sjálfum
tókst að útvega frá styrktaraðilum.
Einnig var mikið gert úr umfram-
eyðslu sem reyndist á endanum -
samkvæmt skýrslu Ríkisendurskoð-
unar - aðeins nokkur hundruð þús-
und krónur, sem varla getur talist
mikið þegar sambærileg verkefni
eru höfð til hliðsjónar.
Ég kæri mig persónulega ekki
um að skipta mér frekar af þessari
umræðu en ég hef nú gert en ég
tel það réttlætismál að þegar emb-
ættismaður sinnir starfi sínu af
slíkri elju og einbeitni eins og Jakob
F. Magnússon hefur gert, sé hann
látinn njóta sannmælis um störf sín.
Til að fyrirbyggja allan misskiln-
ing um ástæður mínar til þessara
greinaskrifa vil ég undirritaður taka
það fram að sjálfur hef ég ekki á
nokkurn hátt notið aðstoðar sendi-
ráðsins til að koma mér á framfæri.
Höfundur er tónlistnrmaður
búsettur í Lundúnum og hefur á
undanförnum órum fylgst með
þeirri lands-, list- ogmenningar-
kynningu sem sendiráðið þar
hcfur staðið fyrir nfmiklum
áhuga.