Morgunblaðið - 05.08.1999, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 5. ÁGÚST 1999
LÁRUS THORBERG
HALLDÓRSSON
+ Lárus Thorberg'
Halldórsson
fæddist á Skörðu-
gili í Skagafirði 15.
mars 1919. Hann
lést á heimili sínu
24. júní sfðastliðinn.
Lárus ólst upp á
Syðstu-Fossum í
Borgarfirði. Hann
fluttist til Reykja-
víkur 1943 og bjó
þar til ársins 1988
þegar hann fluttist í
Sunnuhlíð 1A í
Kópavogi. Foreldr-
ar Lárusar voru
Halldór Jónsson bóndi, f. 12.
nóvember 1878, d. 25. desem-
ber 1969, og Sigríður Sigurðar-
dóttir, f. 9. september 1893, d.
20. mars 1924. Fósturmóðir
Lárusar var Ástríður Gísladótt-
ir, f. 30. maí 1880, d. 10. mars
1972. Bróðir Lárusar er Sig-
urður, f. 26. júní 1917, sem er
nú hættur störfum sem kaup-
Faðir minn, ég þakka þér það,
að þjást með mér í anda.
Eg bænir bið og bað.
Er þig bar til ókunnra stranda.
Á meðan ég móður minni ann
o_g minningarbrotin tifa.
Eg veit engan sannari og betri mann
af öllum, sem eftir lifa.
Sæmundur Guðni Lárusson.
Elsku afi, mig langar að kveðja
þig með örfáum orðum. Það er erfitt
að hugsa til þess að fá ekki að sjá
þig aftur en ég veit að þú ert á góð-
um stað þar sem þér líður vel. Það
eru svo margar minningar sem
koma upp í hugann núna og þá sér-
staklega hvað það var alltaf gott að
koma heim til ykkar ömmu. Sam-
ræður um heimsmálin og ýmis mál-
efni við eldhúsborðið voru
ómissandi þáttur. Þú hafðir alltaf
ákveðnar skoðanir á málefnum líð-
andi stundar. í gegnum tíðina hafið
þið amma alltaf verið mér við hlið
hvort sem er til að samgleðjast eða
hugga og fyrir það vil ég þakka.
Þegar Tinna Dís fæddist var gaman
að fylgjast með hversu kært var
með ykkur. Er litla konan komin?
var kveðjan sem við fengu er við
komum tO langafa og langömmu en
við að heyra rödd langafa ljómaði
litla andlitið. Þið rúlluðuð saman
bolta eða hún sýndi þér bangsana
sína og andlitin lýstu af kærleik. Af
einstakri hugprýði tókst þú svo á
við erfiðan sjúkdóm og mættir ör-
lögunum með staðfastri trú á að
hlutir hefðu sinn ákveðna gang í
veröld okkar mannanna.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri sorgartárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt,
Gekkst þú með Guði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hvíl í friði, afi minn.
Elsku amma, megi Guð styrkja
þig í sorg þinni.
Svana.
Nú er Lárus Th. Halldórsson,
ástkær afi minn, félagi og besti vin-
ur, lagður af stað í hina löngu ferð.
Og verður hans sárt saknað. Þegar
ég hugsa nú til baka er margt sem
kemur upp í hugann og veit ég varla
hvar á að byrja eða hvað á að segja.
Afi var afskaplega óeigingjarn
maður, húmoristi mikill og hreinn
og klár galdramaður í höndunum.
Eg man alltaf þegar ég vai’ pjakkur
í pössun eða heimsókn hjá afa og
ömmu þegar þau bjuggu í Garða-
maður. Eftirlifandi
eiginkona Lárusar
er Ingibjörg Lovísa
Sæmundsdóttir
húsfreyja, f. 24.
nóvember 1923.
Synir Lárusar eru:
1) Halldór Thor-
berg framkvæmda-
stjóri, f. 31. ágúst
1946, eiginkona
hans er Kristjana
Jónsdóttir skrif-
stofumaður, f. 14.
október 1947. 2)
Sæmundur Guðni
lögreglumaður, f.
27. september 1949.
Lárus var mikill hagleiksmað-
ur sem vann ýmis störf en
lengstum sem símaverksljóri og
við eigin framleiðslu á ýmsum
vörum fyrir veiði- og hesta-
menn.
títför Lárusar hefur farið
fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
strætinu hvað ég hafði yndi af því
að vera hjá afa í kjallaranum þegar
hann var að smíða í „bekknum".
Hann leyfði mér að dunda í dótinu í
geymslunni og sagði mér sögur af
hlutunum þar. Núna þegar ég sit
hér og skrifa þetta er minningin svo
ljóslifandi, ég spyr ömmu hvort ég
megi ekki fara niður í kjallara og
kíkja á afa. Ég labba niður brakandi
tréstigann og við endann á gangin-
um stendur afi í kompunni við
„bekkinn" innan um öll verkfærin
og dótið. Þegar maður er lítill og
forvitinn er hægt að skoða og
spyrja endalaust um allt dótið og afi
var alltaf tilbúinn að segja manni
frá og spjalla.
Afi hafði alla ævi yndi af veiðum
og þá sérstaklega stangaveiði og
var í mínum huga einn af þeim
betri á því sviði. Hann hafði byrjað
á þeim á æskustöðvum sínum að
Syðstu-Fossum í Borgarfirði og
stundaði þær má segja alveg undir
hið síðasta. Á sumrin voru það vötn
og ár en þegar vetur konungur
gekk í garð var dorgað í gegnum ís.
Sem betur fer smitaðist ég af þess-
ari yndislegu iðju og síðari ár fór-
um við afi og Eríkur frændi oft upp
á „Vatn“ að dorga. Það má með
sanni segja að veiðigyðjan hafi fylgt
honum afa. Oft þegar ég og vinir
mínir vorum að fá nart og nart
höfðu afi og Eríkur vart við að
draga. Óhætt er að segja að dellan
hafi haft tök á afa. Oft ef stór veið-
túr var fyrirhugaður svaf afi varla
dúr nóttina fyrir túrinn. Ég viður-
kenni að í seinni tíð er þetta nú að
koma oftar og oftar fyrii’ mig líka,
morgunsvæfuna sjálfa. Þær voru
ófáar stundirnar sem við gátum
rætt um veiðiskap. Þegar ég fór í
veiði og afi fór ekki með kom það
oft fyrir að ég var vart kominn inn
úr dyrunum að síminn hringdi. Það
var þá afi að fá sögu og tölur dags-
ins. Það var svona hálfgerð regla
hjá okkur að ef annar fór í veiði
þurfti að skrifta fyrir hinum þegar
til baka kæmi með sögu og tölum.
Ég man hvað við gátum malað um
veiði, fjölskylduna, lífið og allt milli
himins og jarðar tímunum saman.
En nú er þessi tími liðinn og ekki
kemur til baka.
Ég kveð þig nú, afi minn, með
djúpum og sárum söknuði og bið
góðan Guð að veita ömmu og fjöl-
skyldunni styrk í sorginni. Minning-
arnar lifa. Far þú í Guðs friði.
Kveðja,
Brynjar Jóhann Ilalldórsson.
Ég vil með örfáum orðum kveðja
mikinn öðlingsmann, Lái’us Thor-
berg Halldórsson. Mér veittist sú
ánægja að kynnast honum og konu
hans, Ingibjörgu, er ég tók saman
við Brynjar, sonarson þeirra, fyrir
sex árum.
Kynni mín af Lárusi voru ekki
löng en þó nóg til þess að ég veit að
þar var á ferð einstakur maður,
þróttmikill og lífsglaður, sem hugs-
aði vel um sína.
Ég get seint fullþakkað þann hlý-
hug sem Lárus og Ingibjörg hafa
sýnt mér og Brynjari en vil með
þessum línum kveðja góðan mann.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú raeð Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kristjana Friðbjörnsdóttir.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur. Þessi orð vilja oft
gleymast í hinu daglega amstri. Nú
þegar nafni minn og félagi hefur
kvatt okkur í bili vaknar maður til
hugsunar um það sem maður hef-
ur. Hverjum manni er hollt að vita
að ekkert er öruggt og ekki skal
taka ástvini og félaga sem sjálf-
gefna. En það er sárt og söknuður-
inn er mikill þegar sannleiksstund-
in er runnin upp. Það er svo margt
sem átti að gera en oft hefur rækt-
un sambands við ástvini og félaga
vikið fyrir lífsgæðakapphlaupinu.
Eftir að afi er farinn sér maður
hversu stórt skarð er hoggið í þann
hóp sem skiptir mig máli. Nú veit
ég fyrir víst, þrátt fyrir að hafa
verið minntur á það áður, að nýta
þarf hverja stund og hvert augna-
blik til fullnustu því lífið er ótrú-
lega stutt ferð. Það er svo ein-
kennilegt að það er ekki fyrr en
eftir að svo góður félagi er farinn,
að það rennur upp fyrir manni
hversu mikils virði það er að eiga
góða að. Allt frá því að ég man eftir
mér hafa afi og amma stutt við
bakið á sínum nánustu með miklum
styrk. Fómfýsin fyrir fjölskyldu
sína og forgangsröðun þeirra er
okkur öllum til eftirbreytni.
Ég get aldrei þakkað þann öfluga
stuðning sem ég fékk hjá afa og
ömmu við íþróttaiðkun og enda-
lausa fómfýsi og þolinmæði afa við
að miðla mér af reynslu sinni. Eitt
af því skemmtilegasta sem ég gerði
var að fara til afa í vinnuna og fylgj-
ast með honum vinna, sköpunargáf-
an og verklagið var þannig að ég
væri fyllilega sáttur ef ég hefði bara
fengið brot af því í vöggugjöf frá
syni hans sem erfði það að fullu.
Þær em ómetanlegar stundimar
sem ég átti með feðgunum þegar
þeir tóku óþroskaðan ungling með
sér í veiði þar sem léttleikinn og al-
vara lífsins var í góðri blöndu við
veiðiskap. Þeir em ekki fáir gull-
molarnir sem ég fékk 1 ferðum sem
þessum og hafa reynst mér vel í
gegnum lífið. Allt fram á síðustu
viku var afi að miðla reynslu sinni
og hvetja mann til dáða. Stefna
fólks í lífinu er ekki alltaf skýr og
ferðin þess vegna ómarkviss. Ferð-
in mín hefur gengið vel hingað til
vegna þess hversu góða ég hef átt
að en þau orð og sú lífssýn sem afi
hafði og urðu manni ekki fyllilega
Ijós fyrr en þessi mikli missir var
orðinn að vemleika, það og hvatn-
ingin sem afi veitti mér fram á síð-
ustu stundu valda því að restin af
leiðinni verður skemmtilegri og full-
nýtt.
Guð varðveiti þig um alla eilífð.
Láms Gisli Ilalldórsson.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvai’ og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
+
Kaera systir okkar og mágkona,
EMELÍA MARGRÉT GUÐLAUGSDÓTTIR
frá Þverá,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
föstudaginn 6. ágúst kl. 10.30.
Jarðsett verður í Höskuldsstaðakirkjugarði
Austur-Húnavatnssýslu.
Þorlákur Húnfjörð Guðlaugsson,
Vésteinn Bessi H. Guðlaugsson, Hólmfríður Sigurðardóttir,
Einar Þorgeir H. Guðlaugsson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Bergþóra Heiðrún Guðlaugsdóttir, Ketill Jónsson.
+
Hjartkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
ÓLAFUR BJÖRGVIN ÓLAFSSON
prentari,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 6. ágúst
kl. 10.30.
Þóra Erla Ólafsdóttir
Ólafur Emil Ólafsson, Elsa Kent,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.

Bróðir okkar,
ALBERT FERDINAND ÓLAFSSON,
Leiðarhöfn,
Vopnafirði,
sem lést að morgni sunnudagsins 1. ágúst, verður jarðsunginn
laugardaginn 7. ágúst kl. 14.00 frá Vopnafjarðarkirkju.
Ingibjörg Ólafsdóttir,
Steindór Ólafsson.
------------------------------- Ar
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
HARALDUR FREYR ÞORVALDSSON,
Víðimel 63,
lést á heimili sínu sunnudaginn 1. ágúst.
Stefanía Baldursdóttir,
Baldur Úlfar Haraldsson,
Þorvaldur Haraldsson.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ERNA GUÐRÚN EINARSDÓTTIR,
Ránargötu 28,
sem lést á Landspítalanum fimmtudaginn
29. júlí, verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík á morgun föstudaginn 6. ágúst kl.
13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á
krabbameinsdeild Landspítalans, 11E, eða Heimahlynningu
Krabbameinsfélags íslands.
Sigurður Kristjánsson,
Halldóra Emilsdóttir,
Theodóra Emilsdóttir,
Guðríður Arna Sigurðardóttir,
tengdasynir og barnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HELGIBJARNASON,
Ásgarðsvegi 15,
Húsavík,
verður jarðsunginn frá Húsavíkurkirkju föstu-
daginn 6. ágúst kl. 14.00.
Jóhanna Aðalsteinsdóttir,
Aðalsteinn Helgason, Ágústa Þorsteinsdóttir,
Kristjana Helgadóttir, Arnar Björnsson,
Bjarni Hafþór Helgason, Laufey Sigurðardóttir,
Helgi Helgason, Anna Guðrún Garðarsdóttir,
Ingibjörg Helgadóttir, Halldór Benediktsson,
barnabörn og barnabarnabörn.