Skírnir - 01.01.1827, Side 85

85
setadæmis) voru triínir embæti:isbrædur(hvörra
nöfnum annálar vorir lýsa) ávallt hafa audsýnt
mér þá rádvöndustu og alúdlegustu adstod og
atlot í öllum málefnnm félaginu vidvíkjandi,
og sama er ad segja um hvörn þann annara fé-
lagsins lima, hvörs greidviknis eg í því tilliti
leitad hefi.
Nú dska eg Félaginu til lukku med þess
nýhlotna Forseta, þar þad og eg hafa alla ord-
sök til ad vænta þess og fslands bdkmenta vax-
andi frama og framrnfara, undir umrádum þess
erlcndis borna enn ad verdúngu heidrada höf-
unds og fyrsta forstödumanns, er med þeim
og ödrum verkurn síuum þegar hefír nafn sitt
ódaudlegt gjört í veraldar-sögunni, og séri-
lagi x árbókum vors fátæka íósturlands og þesg
málslistar-vísinda.
Loksins leyfi eg mér ad mælaz til,ad þett-
ad mitt bréf verdi upplesid á þessarar deildar
næsta félags-fundi og sídan prentad í fylgiskjöl-
um vorra nú útkornandi fréttablada.
Kaupmannohöfu, þann 31 • Martsí 1827-
F. Magnússon.
Hinar helztu bækur, lítkomnar í Kaup-
mannahöfn árid 1826.
1) í Gudfrædi.
Katholicismens og ProtestantiSmens Kirkeforfatning
Lære og Ritusaf H. N. Clausen, kost. 5Rbd.5