Skírnir - 01.01.1840, Qupperneq 46

48
salz, eíns og orðrómur hafði leíkjið á um stund.
Fulltrúarnir ern vanir á ári hvurju, að veíta hjer
um bil 1*0000 dala handa skólum |>eím, sem börn
fátækra manna fá kjennslu í, og hefir því fje ætíö
verið skjipt niður á þá skóia eíua, sem trúarbrögð-
in eru kjennd í samkvæmt aðaltrú Eínglendi'nga;
eun [>ar er mikill fjöldi manna, sem hefir trú
nokkuð frábrugðna henni, þó ekkji sjeu katólskjir.
Jón lávarður Hrisili (Russel), stakk upp á þvf i
firra sumar, að veita 85000 dala handa hiuum
skólunum, og varð [m með mestu naumindum
framgjeíngt i' neðri stofunni, [)ví ekkji munaði
uema tveímur atkvæðum. Enti þegar til efri slof-
unuur kom, gat Tor^-flokkurinn, og biskuparnir,
sem honurn eru æti'ð meðmæltir, komið þvi' til leíð-
ar, að lávarðarnir skjildi biðja drottni'nguna að
tálma þessn. Drottning tók stirt undir bei'ðni
þeírra, og á leíðinni amaðist li'ðurinn við biskup-
unum. Eítt af því, sem orðið hefir framgjeíngt í
málstofum Breta, er [>að, að uú má senda brjef
um allt ríkjið firir 1 ■penny (það eru ekkji fullir 4
skjildingar), og hefir brjefatalan aukjist so mjög
við það, að á eíntirn deígi voru send frá Lundúna-
borg 112000 brjefa. — I birjun ársius lísti „Vikt-
óría'’ drottning því ifir, að húu ætlaði að gjipta
sig; heítir sá Albert, er hún hafði kjörið sjer til
manns. Hann er sonur Loðvíks hertoga, er nú
ræður rikjum í Sachsen-Coburg-Gotha, og á 2
sonu. Albert er þeírra íngri. það seígja menn,
að Loðvík hertogi mindi vera kallaður vel að sjer,
þótt ekkji ætti hann rikjum að ráða , og liefir
hann sett sonu sina til menta. Sistir hans er