Skírnir - 01.01.1873, Qupperneq 151

NOREGUR.
151
snndi, og á öSrnm sta8 t>ar í bænum (á EiSsvallartorgi) reist
risavaxiS líkneski af Haraldi konungi, úr gipsi; Jm® hafSi gjört
Brynjúlfr Bergslien, af mikilli snilld og hagleik, sem honum
er lagiS. þá voru og haldnar veizlur í Stokkhólmi, a5 Uppsölum
og í Kaupmannahöfn, af NorSmönnum þar.
ÁrferSi var gott í Noregi áriS sem leiS: kornnppskera í
meSalIagi, arSur af stjórsíIdarveiSum norSur á Hálogalandi og
Finnmörk rýrari a8 vísu en í fyrra, en timhurverzlun aptur
mjög ábatasöm. Af kaupskipum áttu NorSmenna í árslok 1871
7063 (6923 seglskip, 140 gufuskip), er tóku 505,845 lestir, og
skipshafnir samtaldar 50,616 menn. ÁriS sem leiS týndust fyrir
t>eim 173 skip (22,600 lestir); JiaS var meS langmestu móti. —
I haust var vígS ný járnhraut milli Kristjaníu og Drammen, og
J>verbraut úr henni, frá Vigrasundi upp aS KræSi (vatn).
A8 kaupskiptum NorSmanna viS oss íslendinga
ætlar aS verSa helzt til skammgóSur vermir. Verzlunarfjelag þeirra
i Björgvin komst i þrot í vetur og varS því aS gefa aS mestu upp
kaupskap sinn og siglingar, þar á meSal gufuskipsferSirnar til Islands
og þar meS ströndum fram. þaS kalla sumir, aS þeim hafi
farizt ekki stórmannlega, aS gefast upp viS verzlun viS oss, þótt
ekki yrSi hún þeim aS ábata undir eins fyrsta áriS, svo mikil-
mannlega sem látiS var, er viSskiptin hófust, einkum meS nafn-
gjöf gufuskipsins (uJón SigurSsson”), og þaS því fremur, sem tjón
þeirra af kaupskiptunum var aS allra dómi aS kenna stökum
klaufaskap og tómlæti í aS kynna sjer verzlunarhagi vora, en
eigi hinu, aS ekki hefSi fólk á Islandi allan hug á aS greiSa fyrir
framkvæmdum þeirra eptir mætti; mikilla fjárframlaga í fjelagiS
var aldrei nein von frá Islandi, enda þykjumst vjer vita, aS til-
gangur frænda vorra hinna norsku meS fjelagsstofnun þeirra hafi
veriS sá, aS hlaupa meS oss undir þann baggann, er mest tefur
för vora í fótspor þeirra, en þaS er skortur á fjármagni til stór-
kostlegra framkvæmda. En ekki samir oss aS leggja frændum
vofum þetta til orSs; væri hitt betur, aS oss lærSist aS trúa
fastara á mátt og megin sjálfra vor, og leggjast allir á eitt í
verzlunarsamtökum vorum, og sparazt sízt til viS þá, er þeim
vilja hnekkja. Megum vjer og treysta svo frændsemi NorSmanna