Skírnir - 01.01.1882, Blaðsíða 37

FRAKKLAND.
39
Jjjóðveldið nýja á Frakklandi er nú 12 ára gamalt — oss
liggur við að segja: komið undir fermingu — og það er bágt
að sjá annað, enn það eflist með hverju árinu og eigi langan
þroskaaldur fyrir höndum. það virðist ætla að sannast, sem
Thiers sálugi sagði, að þjóðvaldstjórn væri sú eina, sem gæti
' átt sjer stað til langframa á Frakklandi. Öll alþýða manna
verður meir og meir afhuga einveldinu og rnargir af þess
forvígismönnum hafa þegar lagt árar í bát. Mest óvæni munu
þó keisaravinir sjá á sínu máli. Rjett eptir þinglausnir, ljet
Rouher, „varakeisarinn“ , sem hann var kallaður á sínum virð-
ingartimum, menn vita, að hann ætlaði sjer að hætta við þing-
málin, og þó Napóleon keisarafrændi birti ávarp til þjóðar-
innar, þar sem hann talaði um yms lýðrjettindi og stjórnlaga-
bætur, sem henni bæri, en þeir hjeldu fyrir henni sem við
völdin væru, og fl. þessh., þá misstu keisaralioar hálfan afla
sinn við enar nýju koningar. Orleaningar og lögerfðamenn
biðu lika ósigur, og á enu nýkjörna þingi stýra allir einvalds-
flokkarnir eklci meira afla enn 88 atkvæðum (af 557) eða lök-
um sjötta parti. Og þó þeir hafi hingað til haft marga sins
liðs í öldungadeildinni, þá þykjast menn vita til víss, að hjer
muni fara á sömu leið — en þess liklega ekki lengi að bíða,
að þingsköpunum fyrir þessa þingdeild verði storum breytt.
J>að er ekki lengur frá þessum flokkum, að þjóðveldið má
búast við geig eða hættu, svo að beint riði að, en frá óstjórnar
og frekjuflokkunum, og því verður ekki mótmælt, að lið þeirra
hefir íjölgað á þinginu, og þeir menn gera opt mikinn hávaða
á fundum í höfuðborginni. En hjer er sú bót í máli, að allir
beztu og vitrustu skörungar í liði þjóðvaldsmanna eru ein-
ráðnir i að hverfa örugglega við öllum tilraunum frekjumanna,
og hjer er Gambetta einn hinn harðsnúnasti. Sökum þess að
þeir vita, að þar er „fangs von af frekum úlfi“ sem hann er,
þá hafa þeir orðið honum afarreiðir, og það bar til, er hann
náði að eins — og það með naumindum — kosningu á einu
kjörþingi í verkmannahverfinu (Belleville) í Paris, þar sem vant
hefir verið áður að kjósa hann á tveimur nálega í einu hljóði.
A siðara undirbúningsfundinum (til kosninganna) höfðu þeir