Skírnir - 01.04.1905, Page 46

142
Ikilarlitir og dulargerfi dýranna.
hann eins og mjó grein eða angi út úr þaraleggjunum, er
hann getur vaíið sig um með sporðinum. í suðlægari
höfum á hann ýmsa frændur, sem eru honum líkir og einn
(Pliyllopteryx) styttri og þunnvaxnari en hann, sem er allur
settur tægjum og blöðum, rétt eins og hann væri þang-
leggur með blöðum á. Af öðrum sjódýrum hér við land
skal eg nefna tvo kuðungslausa snígla Dendronotus og
Doris tubereulata. Þeir eru báðir algengir á Suðvestur-
landi. Hinn fyrrnefndi er alt að 2" á lengd, langvaxinn,
rauðgrár á lit, með bakið alsett öngum, er kvíslast eins
og greinar á tré (af því hefur hann fengið nafnið dendro-
notus, sem þýðir »trjábakur«. Þar sem hann er á steini
er hann engu líkari en dálitlum runni af rauðum þara.
Hinn síðarnefndi er nokkru stærri, breiður og kúptur og
rauðgulur á litinn; hann er á steinum í fjörunni og likist
mjög sumum svömpum, sem sitja neðan á fjörusteinum.
Þeir eru óætir, en snigillinn sjálfsagt ljúffengur og bein-
laus biti fyrir marhnúta og aðra sjávarbúa.
I sambandi við þessi dæmi upp á dulr.rgervi má einn-
ig geta þess, að sumir krabbar, t. d. trjónukrabbinn (Hyas)
hér í fjörunum, eru oft að ofan grónir smávöxnum þörum
og öðru þvi er vex á sjávarbotni, svo ekki er auðið að
greina þá frá þaragrónum steinum í botninum. Þetta er
að vísu annars eðlis, en gerir sama gagn: að fela dýrið
sem hefur þetta á sér, hvort sem um sókn eða vörn er
að ræða.
I eftirstælingunni komast þó engin dýr jafnlangt og
sum skordýr, einkum ýms skordýr í heitu löndunum. Hér
á landi er skordýralifið svo fáskrúðugt og tilbreytingalítið
að fátt mun vera merkilegt að sjá hér af því tægi, þótt
það sé reyndar næsta lítið athugað enn.
Flest skordýr eru mjög háð jurtunum og lifa á þeim
og innan um þær. Það er því einkum að þau stæla ýmsa
jurtahluta, lifandi eða dauða. Eg skal aðeins nefna fá
dæmi af mörgum er tilfæra mætti. Sumar bjöllur, er lifa
á trjástofnum, eru íiatvaxnar og grænflekkóttar og líkjast
mest skófnategundum, er vaxa á þeim sömu trjám. Fiðr-