Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1914, Blaðsíða 50

Skírnir - 01.08.1914, Blaðsíða 50
274 íhald og framsókn. eins og alda, sem fallið hefir yfir margfaldan skerjagarðinn.. Fjölskyldubönd, vinátta, stéttatengsli og samábyrgðartil- finning halda honum rígskorðuðum innan vébanda borg- aralegs lífs. Þar bætist við sárbeitt reynsla og vonbrigði. Margur maður berst djarflega »með hvassleg sverð í mund- um«, meðan hann er í blóma aldurs, en þreytist og missir áhugann, þegar lítið vinst á og æskuvinirnir skerast ár leit og ieik. Allir þessir strengir hverfa saman í traustan fjötur, sem bindur allan þorra aldraðra manna í fylkingu íhaldsseminnar; og þó undantekningar séu til, menn sem yngjast með árum, og verða bjartsýnni og framsæknari með aldrinum, þá eru þær svo fáar, að þær sanna a& eins regluna. Þær orsakir til kyrstöðu, sem nú hafa verið nefndar,. eiga rætur hið innra í mannlegu eðli. Þær eru því einna stöðugastar og óbreytilegastar. En aðrar, engu ómerkari, spretta af ytri kjörum. Er þar í stuttu máli að telja öll þau gæði, sem misskift eru og vandfengin en þó eftirsótt,. eins og auðlegð, völd, nafngöfgi, frægð, og hvers konar veraldargengi. Því meiri umbúðum, sem maðurinn er vafinn, því hræddari er hann um, að sér verði kalt, og reifarnar ásóttar af þeim, sem minna hafa. Sumar af þessum hömlum eru svo sterkar að þær meira en vega á móti og eyða eðlilegri framsóknarþrá æskuáranna, þær gera skjólstæðinga sína gráhærð gamalmenni, meðan þeir eru börn að aldri. Fastast í liði íhaldsmanna standa landeigendur á göml- um óðalsstóreignum, og þá fyrst og fremst aðalsmenn, því þar er bæði auði og ættgöfgi til að dreifa. Varla geta hugsast kjör betur löguð til að spekja menn og sætta þá við »táradalinn« en þau, sem enski aðallinn hefir átt við að búa. Mann fram af manni hafa aðalsmennirnir setið á blómlegum stóreignum í sveit, með höll i höfuðborginni, stúku í leikhúsunum, með arfgengt sæti í þingi þjóðarinn- ar, með hefðarforrétt að tignustu störfunum í her, flota, kirkju- og ríkis-stjórn; setið yfir stórauði, verið tilbeðnir og dáðir af alþýðunni, átt greiðan aðgang að ljómanum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.