Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.08.1916, Side 82

Skírnir - 01.08.1916, Side 82
306 Ritfreg'nir. [Skírnir. Þetta bendir til, að skíring mín muni vera rjett, og jeg verð að segja það, eins og það er, að þegar jeg las þessa skíring F. J., þá bað jeg guð að blessa hann firir ósamkvæmnina. Ef vjer flettum upp orðunum benlogi, njótr (með leiðrjettingunni aftast í bókinni) og v i n d r, munum vjer og finna talsverðan rugling i meðferöinni á firra helmingi 12. erindis í Selkolluvísum Einars Gilssonar. Jeg skal ekki fjölirða um það, enn að eins taka fram, að jeg higg að vísan sje rjett upp tekin þannig: Benloga vind- ar (= sverðs vindar = orustu) Njótr (Óðinsheiti; b. v. N., mannkenning) sá er nærði allmarga sægs sindrs b r j ó t a (= sævarelds, gulls, brjóta; mk.), þá er sjúkir lágu, lá þar þá njól. — Ósamkvæmni virðist og koma fram í því, að hóf. heimfærir orðmindina þ u 1 u í Gróttasöng 3. erindi (Þ æ r þyt þulu þögnhorfinnar) undir nafnorðið þ u 1 a kvk. (sjá þetta orð) enn undir þytr virðist hann taka hana sem sagnorðsmind (3. pers. fleirt. þátíðar?), enn það sagnorö finst hvergi í bókinni (þetta hefur mag. Sigurður Guðmundsson bent mjer á). Annars finst mjer líklegt, að Rask hafi getið rjett til, að hjer eigi að lesa: þær þyt þutu. Annars munu þær orðabækur vera fáar, sem ekki gera sig við og við seka í þess háttar ósamkvæmni, og í þessari bók er það svo fátítt, að það rírir ekki verulega kosti bókarinnar. Hún mun um langan aldur reinast ómissaudi handbók firir hvern þann, sem fæst við íslenskan eða norrænau kveðskap. Enn hver sem notar hana verður líka að hafa við höndina hið stóra skáldakvæðasafn, sem F. J. hefur gefið út (Den norsk-islandske Skjaldedigtniug), því að í þá útgáfu vitnar bókin jafnan, þar sem ekki er um Eddu- kvæöi að ræða. Við þetta einkanlega sparast svo mikið rúm, að þessi önnur útgáfa er rúmum fjórðungi stittri enu firsta útgáfan, og er þessi útgáfa þó talsvert efnismeiri, því að við hana hefur verið tekiö tillit til allmargra kvæða, sem ekki urðu notuð við frumútgáfuna. I formálanum rekur F. J. stuttlega vísindaferil Sveinbjarnar Egilssonar, og fer um hann mörgum og maklegum lofsorðum, og er sú ræktarsemi og virðing, sem hann sínir firirrennara sínum, honum sjálfum til hins mesta sóma. Bókin er kostuð af hinu konunglega norræna Fornfræðafjelagi (eins og 1. útg.) með stirk úr Carlsbergssjóði. Öll þrjú heftin. kosta samtals 20 kr. B. M. Ó.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.