Skírnir

Volume

Skírnir - 01.08.1916, Page 105

Skírnir - 01.08.1916, Page 105
Skiroir]. Ritfregnir. 329' — Já . . . hvað sem þetta er nú að marka. Var þetta ekki vitleysa, skynvilla hálfsjúks heila?«. Efinn er ekki enn horfinn skáldinu, sem spurði í kvæði einu, hvort nokkuð væri »hinum megin«. Annars er lesendum og öllum ráð að lita hleypidómalaust á þessi fyrirbrigði, fara þar að dæmi Melans konsúls: »Synir yðar og heyrnir Iæt eg liggja á milli hluta. Eg veit ekkert, hvað þær eru, eða hvernig á þeim stendur, og efast um, að nokkur annar viti það. Samt skal eg ekkert um það fullyrða«. Og ef til vill er skáldunum ráðlegast að minnast þessa, fara að minsta kosti var- lega með þau í list sinni, þangað til meira vitnast um þau. En lesendurnir mega eigi láta þau fela sér s/n á lisfc bókarinnar, feg- urð og andagift, hversu illa sem þeim kann að líka þau. — —• Annars virðast ýmsir hversdagsviðburðir og svokaliaðar tilviljanir, sem hafa einatt örlögþrungin áhrif á iíf vort, alveg eins dularfull1 fyrirbrigði og þau, er andatrúarmenn segja frá, svo að þeirra þarf ekki eins langt að ieita og maigir ætla. En hví fór höf. með dulskynjanir inn í skáldsögu sínaT Vegna skáldlegra áhrifa þeirra? Af því að t. d. ummyndunin sýnir svo vel það, sem skáldinu býr í brjósti um dýrð og dásemd mann- legrar sálar? Eða vill hann sýna okkur undramátt þeirra og göfg- andi áhrif? Eða felst þroskasaga skáldsins að einhverju jdeyti f* þessari lýsingu? Jafngóð bók hlýtur að eiga rót sína að rekja tii persónulegrar reynslu. Ef menn bera saman »Vonir«^og þessa seinustu bók höf., þá sést þar mikil breyting. Þar bregðast aðalpersónunni allar vonir »eins og allar vonir bregðast«, hér fer að lokum alt vonum betur fyrir höfuðhetju sögunnar. Eru það dularfull fyrirbrigði, er kveikt. hafa þetta ljós, sýnt skáldinu töfra- dýrð mannlegs hugar? Er saga Eggerts mynd af þessari stórvægi- legu breyting á lífsskoðun og stefnu skáldsins? Af öðrum mannlýsingum sögunnar má fyrst nefna lýsinguna á Runka gamla. Hún er snild. Karlinn er ógleymanlegur. Vór heyrum hann hrista fram úr sér hryssingsleg ónotin og kaldyrðin, sjáum fyrirlitninguna á svipnura, er einhver minnist á lögregluna. Alt er með einkennilegum blæ, er hann segir, Hann talar í stutt- um höfuðsetningum, upphrópunarsetningum og spurnarsetningum. Hjartgróið hleypidómaleysi Melans konsóls fyrnist og seint. Hann er mannúð og manneskja frá hvirfli til ilja og lítur alt af á hið innra. Er gott að eiga slikau tengdaföður. Það sést í þessari bók, hve 8amúð skáldsins er víðfeðm, nær til allra stétta. Hann skilur þá
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.