Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1919, Blaðsíða 27

23
spá eftir því. — Hinn siðurinn hygg jeg hafl komist á af þvi, að
menn tóku ekki eftir því, hversu misjafnlega hlutirnir þrútnuðu,
biðu, ef til vill, ekki nægilega lengi til að geta sjeð það. Þá hafa
þeir tekið upp á því að skera í miltið eða hluta það sundur ósjá-
andi og á þann hátt látið það verða að miklu leyti undir ósýnileg-
um öflum komið, eða án alls kostar sjálfráðrar, mannlegrar íhlut-
unar, hve stór hver hluti miltisins varð.
Þegar sauðkindum er slátrað á haustin, er tekið mark á ýmsu
viðvíkjandi innýflum þeirra; t d. því, hve hinn tómi kafli í görn-
unum er langur, því að vetur verður harður að sama skapi.
Minnir þetta á innýflaspár hinna fornu Rómverja, en innýfla-
spámenn þeirra (augurex) tóku einkum mark á hjarta lifur og lung-
um fórnardýranna.
Æskilegt væri að fá skýrslur um allar slíkar innýflaspár hjer á
landi, eða ef kunnar eru erlendis.
Matthías Þórðarson.