Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1996, Blaðsíða 82

86
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
18. mytid. Kamar á Syðri-Rauðalcek í
Holtum. Inni í kömrunum blasti við tréseta
með gati og hillafyrir skeinimosa eða papp-
ír eftir atvikum. Ljósin. HaUgerður Gísla-
dóttir.
19. mynd. Gamli kamarinn á Völlum í
Vallhólmi, var reistur í kring uiii 1940.
Hann stendur fast upp við torfvegg við
norðurenda framhúss. Þar sem kamrar stóðu
upp við bœjarveggi var hyllst til að hafa þá
undir norðurvegg svo sólar gœtti sem
minnst. Ljósrn. Sigrlður Sigurðardóttir.
útskýra hvernig hús hann á við, sem gæti eins verið kamar eins og íveru-
hús.
Kamrar nútímans.
Undir lok 19. aldar voru kamrar komnir víða við nýju timbur- og stein-
húsin í þéttbýli, en urðu aldrei eins algengir við torfbæi til sveita, enda
yfirleitt stutt að fara í fjós eða losa koppana beint í þró þar sem mykjunni
var safnað. Auðvelt var að losa safnþróna á túnin til áburðar en öðru máli
gegndi um þröngbýla staði þar sem erfiðara var að útrýma saurindum.
Það ástand batnaði ekki fyrr en með skolpræsagerð á fyrri liluta 20. aldar.
I byrjun aldarinnar mátti enn finna fötu með setu yfir í afkima, bak
við taðstálið eða annars staðar í gömlu bæjunum, sem fólk notaði yfir há-
vetrartímann, annars leitaði það í fjós, önnur útihús eða í skjól úti í nátt-
úrunni.47,,Nútíma“ kamrarnir sem byggðir voru um og eftir miðja 19.
öld og fram á þá 20. voru lítil tréhús48 um metri á kant og tæpir tveir