Lögberg - 17.06.1891, Page 6

c
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 17. JÚNI 1891.
JARÐARFÖR í KÍNA.
Um nfársleytið dó Ch’un prins,
faðir keisarans í Kína. Við jarðar-
för hans /ar einhver sú mesta við-
höfn, sem nokkurn tíma hefur sjezt
i höfuðstað pess lands.
Uegar raðað hafði verið í pró-
sessíuna, gekk keisarinn að kistunni
°g ljet prisvar fallast á knje par
með háum kveinstöfum. Hið sama
gerðu bræður keisarans, synir hins
látna, og svo fór prósessían liægt
af stað.
Ofan á kistuna var breiddur
dyrindis dúkur og 80 menn báru
hana. Keisarinn var rjett á eptir
henni, fótgangandi, pangað til kom-
ið var að höll hins látna prins.
I>A fór hann upp í burðarstól. t>eg-
ar komið var að piusteri einu, nam
prósessían aptur staðar, keisarinn
ljet aptur fallast á knje fyrir fram-
an kistnna, og sneri svo heim til
hallar sinnar.
Dúkurinn ofan á kistunni var
úr silki, saumuðu gulli. Burðarmenn-
irnir voru í bláum silkifötum og
viðhafnarmikla hatta, skrydda með
páfuglafjöðrum.
Á eptir kistunni var borinn
baldikinn (dyrindis tjald) af 48
mönnurn; pe r voru búnir á sama
hátt sem peir er kistuna báru. Svo
komu 8 úlfaldar, 2 og 2 saman,
svo 13 snjóhvítir hestar með gulum
aktygjum, og svo 4 menn I mjög
mislitum fötum, og bar hver peirra
gyltan örn; svo komu aðrir 4 menn,
svo nokkrir hvítir hundar; á eptir
hundunum voru bornir hvítir silki-
fánar, sem gulir keisaralegir drekar
voru saumaðir í. Svo kom fjöldi
fólks, sumir með flögg, aðrir með
sverð, spjót og sólhlífar — yfir höf-
uð allt pað sem 4 við að liafa við
kínverska jarðarför. Svo kom aptur
baldikinn borinn af 8 mönnum, í
rauðura silkibúningi, svo nokkur ljón,
storkar, dádyr, drengur og stúlka,
allt skreytt með sígrænum greinum.
Svo" kom gulur burðarstóll, sem
hinn látni prins hafði átt að fá sem
heiðursgjöf skömmu fyrir andlát
sitt, enn ekki pegið af pví að hafln
póttist lians ekki verður; svo uppá-
lialdshestur prinsins, svo stór gul
sóihlíf, svo flokkur skotmanna með
boga og örvar, svo enn einn burð-
arstóll, og á eptir honum skraut-
legir opnir vagnar; á peim stóð
fjöldi af drengjum með embættis-
búning hins látna.
Með fram vögnunum gengu
100 vopnaðir pjónar.
Allar hersveitir, bæði riddaralið
og fótgöngulið, úr hinum ymsu
herbúðum í grennd við höfuðstað-
inn, aðstoðuðu við jarðarförina, og
fram með vegunum, sem prósessían
fór eptir, var raðað hermönnum,
sem krupu á knje, pegar kistan
var komin nálægt peim.
Ómögulegt er að segja, hve
margir menn hafa verið í prósessf-
unni, en getið er til, að pað muni
hafa verið \ úr millíón. Eptir 4
tíma var kistan komin að muster-
inu Hai Teng; par átti hún að
geymast fyrst um sinn, pangað til
hún yrði jörðuð til fulls. Allir
keisaralegu prinsarnir fóru inn í
musterið, krupu á knje fyrir fiaman
kistuna og stökktu víni á góifið.
Ý M I S L E G T.
— í Philadelphiu rjeð maður
sjer bana sama daginn sem Moltke,
hershöfðinginn mikli, var jarðaður,
af sorg út af dauða hans. Maður-
inn var gamáll pyzkur hermaður.
t>egar hann frjetti andlát Moltkes,
trúði haun manni fyrir pví að á
greptrunardag síns elskaða hershöfð-
ingja ætlaði hann að ráða sjer bana.
Og að kvöldi pess dags fannst hann
hengdur í trje einu.
— Eptir pví sem blaðið Pall
Mall Gazette ' segir, sleppti prestur
einn, sem nylega var að gefa aðals-
persónur í Lundúnum saman í hjóna-
band, peim kafla úr rítúalinu, sein
tekur fram að konan eigi að vera
manni sínum hlyðin. Brúðurin, Lady
Cecilia Hovvard, hafði fyrir fram
gert prestinum aðvart um, að hún
mundi neita spurningunni um að
hlýða, ef hún yrði fyrir sig lögð,
með pví að sá partur af rítúalinu
hneykslaði sig.
— Heimsins stærsta tagl er á hesti
einum í Oregon. E>að er 9 feta
langt og vex stöðugt. Faxið á
pessum hesti er 7J fet á lengd.
— Eptir síðasta manntali eru á
Kyrrahafsströndinni í Bandaríkjun-
um fyrir vestan Klettafjöllin 175,000
karlmönnum fleira en kvennfólkið er.
— Nylega bannaði pjónn á ensku
hótelli frú einni að reykja par, með
pví að pað stríddi á móti regluin
hótellsins, að konur reyktu par inni.
Út úr pví varð mál, og dómarinn
úrskurðaði að konur hefðu sama
rjett eins og karlmenn til að reykja
á opinberum stöðum.
— í blaði einu, sem gefið er
út á eyjunni Mauritius, stóð nylega
pessi auglysing: „Frímerkja-safnari,
sem á 12,545 frímerki, óskar að
ganga að eiga konu, sem líka fæst
við frímerkjasöfnun, og á bláa penny-
frímerkið, sem gefið var út á Mau-
ritius árið 1847“.-—Gætandi er pess
í pessu sambandi, að petta frímerki,
sem konan á að eiga, er um 1000
dollara virði.
— í New York var fyrir skömmu
haldið uppboð á ymsum munum,
sem Washington hafði átt. E>eir
komust allir í mjög hátt verð. E>ar
á meðal var erfðaskrá hans seld
fyrir $7000 og minnisbók fyrir
$6.250.
— 481,764,598 ekrur teljast í
Bandaríkjunum skógi vaxnar.
— í Yakutsk í Siberíu fór mað-
ur að grafa brunn árið 1823. Hann
vann að pví prjú ár, en hætti svo,
pví að á 30 feta dypi var jörð enn
frosin. Rússneska vísinda-akademíið
hjelt svo brunngreptinum áfram
pangað til holan var orðin 882
feta djúp; pá var enn ekki komið
niður úr freðinni jörð. Jarðfræð-
ingar halda að jörð muni par vera
freðin á 6000 feta dypi.
— Kona ein í E’orkston, Pa.,
sækir um hjónaskilnað, af pví að
hún kveðst of opt purfa að eiga
í höggi við villta ketti. Landið
umhverfis heimili hennar er fullt af
pessum skepnum, og maðurinn henn-
ar pvertekur fyrir að flytja sig
paðan, og pess vegna vill konan skilja
við hann. Á síðustu premur árun-
um kveðst hún hafa drepið 49 ketti.
— Keisarinn á Þyzkalandi virð-
ist hafa sanna ástríðu fyrir ræðu-
höldum. Hvað eptir annað hefur
hann haldið ræður, sem fólk hefur
með rjettu orðið steinhissa á, pví
að engum pingbundnum pjóðhöfð-
ingja hefur víst verið jafn-gjarnt
til að láta sjer farast ógætilega orð
og særa tilfinningar manna. Síðustu
hneykslis-ræðu sína hjelt hann yfir
hóp af nyjum liðsmönnum, og var
ekki ætlazt til að hún færi lengra.
Meðal annars sagði keisarinn: „Jeg
vara ykkur, sem flestir eruð ungir
svéitamenn, við sósíalistunum. Minn-
izt pess ávallt, að eiður sá sem
pið hafið unnið, bindur ykkur við
mig. Biflían segir, að stúlka sú er
giptist, skuli yfirgefa föður og móð-
ur og fylgja manni sínum. Jeg
segi ykkur, að með pví að pið hafið
unnið hermannaeið, pá eigið pið að
fylgja mjer skilmálalaust, og jafn-
vel skjóta föður ykkar og bróður
möglunarlaust og hiklaust, pegar
ykkur er svo boðið“. — E>að var
ekki laust við, að hinum ungu
mönnum, sem ræða pessi var hald-
in yfir, brygði í brún, en samt sem
áður porðu peir ekki annað en
klappa keisaranum lof I lófa. Ræð-
an barst eins og eldur I sinu út
meðal herliðsins, og í ölluin her-
mannaskálum var hún aðalumræðu-
efnið. Slík orð gátu ekki lengi
haldizt sem leyndarmál, og nú hef-
ur ræðan verið send með telegraf-
práðunum út um allan lieim.
FARID TIL
ttrams llaisl & ilirams
eptir yðar
LANDBÚNADAR-VERKFÆRUM.
E>eir verzla með
Vagna, Ljettvagna (buggies), Sáðujelar, Herfi, Plóga,
ILveitihreinsunar-vjelar o. s. frv.
CAVALIER ......................... N. DAIv.
13^” Skrifstofa austur af bæjarráðsstofunni.
Sníðir og saumar, hreinsar og gjörir við karlmannaföt. Lang biilegasti staður í
borgiani að fá búin til föt eptir’máli. I>að borgar sig fyriryður að koma til hans
áður enn þjer kaupið annarsstaðar.
pramic Uanei, 55g Main St., Winqipeg,
INNFLUTNINGUR.
I því skyni að flýta sem mest að möguletrt er fyrir því að
auðu löudi í
IANIT0BA FYLKI
byggist, óskar undirritaður eptir aðstoð við að útbreiða upplýsingar
viðvíkjandi landinu frá öllum sveitastjómum og íbúum fylkisins
sem hafa hug á að fá vini sína til að setjast hjer að. þessar upp-
lýsingar fá menn, ef menn snúa sjer til stjórnardeildar innflutn-
ngsmálanna.
Látið viui yðar fá vitneskju um hina
MIKLU K0STI FYLKISINS.
Augnamið stjómarinnur er með öllum leyfilegum meðulum að
draga SJERSTAKLEGA að fólk,
SEM LEGGUR STUND Á AKURYRKJU
og sem lagt geti sinn skerf til að byggja fylkið upp jafnframt því
sem það tryggir sjálfu sjer þægilcg heimili. Ekkert land getur tek
ið þessu fylki fram að
LANDGÆDUM.
Með
HINNI MIKLU JÁRNBRAUTA-VIDBÓT,
sem menn bráðum yerða aðnjótandi, opnast nú
ÍKJÓSMLEUIJSTU MLEJIDU-SVÆDI
og verða liin góðu lönd þar til sölu með
VÆGU VERDI o=
AUDVELDUM BORGUNAR-SKILMÁLUM.
Aldrei getur orðið of kröptuglega brýnt fyrir mönnum, sem
eru að streyma inn í fylkið, hve mikill hagur er við að setjast að
í slíkum hjeraðum, í stað þess að fara til fjarlægari staða lang'
frá járnbrautum.
THOS. GREENWAY
-IT ., ráðherraakuryrkju- og innflutninpsmála.
WlNNIPEG, MáNITOBA. *
448
Virgli að á svona nýjan og frum-
legan hátt“.
„E>á ætti pað að vera eitthvað
með ís I“, svaraði Rolleston, lagð-
ist endilangur á jörðina og starði
upp í bláan himininn gegnum
hlaðanetið, sem uppi yfir honum
var.
Madge rjetti honum glas, fullt
af einhverjum freyðandi gulieitum
lög og var í pví stór ísmoli, sem
glamraði pægilega við barmana á
glasinu.
Rolleston drakk út úr pví og
bað um að fá í pað aptur. „Ó,
hvað pað er heitt“, sagði liann.
„EEvað, drykkurinn?“ spurði Júl-
ía og hló barnalega.
„Nei—veðrið“, svaraði Felix og
gretti sig íraman í hana. „A öðr-
um eins dögum eins og pessum
hefur maður tilbneiging til að hall-
ast að peirri ráðlegging Sydneys
Smiths, að fara úr skinninu og láta
vindinn leika um beinin á sjer“.
„E>egar vindurinn er svona heit-
ur,“ sagði Paterson alvarlega, „er
jeg hræddur um að beinin mundu
bráðlega stikna.“
449
„Verið pjer nú ekki að pessu“,
svaraði Felix og fleygði í hann
. hattinum sínum, „annars dreg jeg
yður aptur út í logandi sólarhitann
og neyði yður til- að koma í einn
leik til.“
„Jeg held síður,“ svaraði Patt-
erson rólega. „Jeg er enginn sala-
mander, og pess vegna er jeg enn
ekki orðinn vanur við loptslagið ykk-
ar; og pað eru til peir tímar, að mað-
ur skirrist jafnvel við að leika knatt-
Ieik;“ svo sneri hann baki við Rolle-
ston og fór að tala við Júlíu
F eatherweight.
Madge og unnusti hennar höfðu
yfirgefið allt petta ljettúðar-mas, og
gengu hægt upp að húsinu. Brian
var að segja henni frá pví, að hann
ætlaði burt innan skamms, en hann
pagði yfir pví, hvernig á pví stóð.
„Jeg fjekk brjef í gærkveldi,“
sagði hann og sneri andlitinu frá
henni; „og af pví að par var um
mikilsvert atriði að ræða, pá verð
jeg að fara tafarlaust.11
„Jeg held ekki, að pað verði
langt pangað til við komum á ept-
ir,“ svaraði hún með áhyggjusvip.
456
„Talið pjer bara una sjálfan yð-
ur“, sagði Dr. Chinston gremjulega.
„Jeg er fyrir ínitt leyti eins
heilvita eins og nokkur maður í
heiminum er“.
„Alveg rjett“, svaraði hinn ró-
lega, „pað er einmitt pað, sem jeg
er að segja, og par sem pjer eruð
læknir, pá ættuð pjer að vita, að
hver einasti maður og kona í heim-
inum eru meira eða minna brjáluð“.
„Hvaða sannanir hafið pjer fyrir
pví?“ spurði Chinston brosandi.
„Mínar sannanir eru allar sým-
legar“, sagði Felix og benti með
alvörusvip á hópinn. ,,E>að er eitt-
hvað geggjað við pau öll að ein-
hverj u leyti“.
Fyrst mótmæltu rnenn pessu
gremjulega, allir í einu hljóði, og
svo ráku allir upp hlátur að peirri
óvenjulegu aðferð, sem Mr. Rolle-
ston hafði við að halda sínu máli
fram.
„Ef pjer hagið yður líktpessu
í pinginu“, sagði Frettlby, og pótt
gaman að, „pá munið pjer *ð minnsta
kosti skemmta mönnum par.“
„Ó, pingmenuirnir skemmta sjer
441
eptir pví sem húsmóðir hans segir
meðan ltosanna Moore var að drekka
sig til heljar í hótellinu. Samt sem
áður sleppti hann ekki hendinni af
pessari deyjandi konu; en svo var
hann myrtur eina nótt í hansom-
kerru, og pá sömu nótt dó Rosanna
Moore. E>að virðist svo, sem par
með sje öllu pessu máli lokið; en
pví er ekki svo varið, pví að áður
en Rosanna dó sendi hún eptir Brian
Fitzgerald og segir honum leyndar-
mál, sem hann harðlokar inni í huga
sínum. Höfundur pessa brjefs hefur
pá skoðun — pó að yður finnist ef
til vill hún vera nokkuð ástæðu-
lítil — að með leyndarroáli pví sem
Brian Fitzgerald var sagt sje ráðin
gátan um dauða Olivers Whytes.
Jeg hef nú komizt að töluverðu
án yðar hjálpar; ætlið pj«r samt
enn að synja mjer um að láta mig
vita pað sem pjer vitið frekara?
Jeg segi ekki, að pjer vitið, hver
drepið hefur Whyte, en jeg segi,
að pjer vitið nóg til pess að mögu-
legt verði að finna morðingjann.
Ef pjer segið mjer pað sem pjer
vitið, pá er pað gott bæði fyrij