Skólablaðið - 01.09.1919, Blaðsíða 12

140
SKÓLABLAÐIÐ
eru þó airövitaS heröarlegar undantekningar. Þyríti nú þetta
endilega svo að vera, væri þaS ekki álitlegt, aS fara aS lengja
skólatímann. En svo vaknaSi jafnframt hjá mjer þessi spurn-
ing: Er ekki eitthvaS öfugt og athugavert við þá skólament-
un, sem ber þessa ávexti? Og jeg á hjer ekki eingöngu viö
barnafræösluna, því leiSi og óbeit á náminu mun brenna við
engu síSur í hinum svokölluSu æöri skólum. Sömu umkvört-
unina, hefi jeg sjeS í útlendu tímariti, sem um kenslumál fjall-
ar. Þar var nýlega borin fram þessi sama spurning, og komist
aS þeirri niöurstööu, aS skólafyrirkomulagiiS þyrfti mikilla
breytinga viö.
ÞaS hefir víst veriö og er álit margra, aö helstu menning-
arþjóðirnar hafi komiS skóla- og mentamálum sínum í mjög
gott horf, og að ekki væri annaö en að fara til þeirra og
læra af þeim. En hvaö skal segja um þá menningu, sem hefir
þessa æöisgengnu styrjöld, sem nú geisar, á samvjsku sinni;
eitthvað meira en lítiö hlýtur henni að vera ábótavant. Því er
líka þannig variö, aSmeðalþessaraþjóöasjálfraheyrastnúfleiri
og fleiri raddir, sem halda því fram, aö xnenningin sje komin
út á hinar verstu villigötur, og aö alt skólafyrirkomulagiö
þurfi bráörar endurskoöunar við. Nú fyrir nokkru hefir svo
komiö fram ný stefna í uppeldismálum, en hún er vitan-
lega ung enn þá og því lítiS reynd, en sú reynsla, sem fengin
er, gefur hinar bestu vonir um ágæti hennar.
Stefna þessi er kend við ítalskan kvenlækni, dr. M a r í u
Montessori, sem hefir gert tilraunir meö kenslu smábarna
nú i meir en io ár á alveg nýjum grundvelli. Af því að jeg
var svo heppin síöastliöiö sumar, aS ná í bók, sem hún hefir
skrifað um kensluaöferöir sínar, og sem mjer finst mjög til
um, langar mig til aö gera stuttlega grein fyrir þeim. Jeg
hefi þá trú, aö í þeim sje falið frækorn, sem betri og fegurri
menning, en viö nú þekkjum, eigi aö spretta upp af. Bók
þessi hefir þegar veriö þýddd á öll helstu mál heimsins, og
allstaðar vakiö mikla athygli. Margir kennarar hafa feröast