Alþýðublaðið - 29.10.1965, Blaðsíða 6

GLUGGINN________
Sann uppgötvaði
halastjörnuna
HALASTJARNAN Ikeya-Seki fór
fram hjá sólinni á fimmtudag í
síðustu viku. Með ferðum henn-
ar fylgdust þúsundir áhuga-
samra manna og stjörnufræð-
ingar horfðu á hana í beztu óg
sterkustu stjörnukíkjum, sem til
eru á jörðinni. Amerískir stjörnu
fræðingar hafa sagt, að hala-
stjarnan sé sú athyglisverðasta,
sem sést hefur síðan árið 1882.
Hali stjörnunnar er 16 milljón
kilómetra langur.
í litlu húsi í Bentenshima í
Japan, 300 km. frá Tokio, býr ung
ur maður, Kaoru Ikeya. Hann er
mjög stoltur yfir þvi, að hann
var sá fyrsti, sem kom auga á
halastjörnuna. Litla húsið, sem
hann Ikeya býr í mundi ekki vera
álitið mannabústaður í Norður-
Evrópu, en í Japan er veðrið
gott og íbúam'r eru sterkbyggð-
ir og nægjusamir. Húsið stendur
við Hamamako-sjóinn. Þess
vegna er hafið, himininn og
stjörnurnar mikíll hluti i lífi
fjölskyldunnar, sem býr í litla
húsinu, en þau eru sjö, Kaoru
Ikeya, foreldrar hans, systir hans
og þrír bræður. Kaoru hefur ætíð
haft mikinn áhuga á stjömu-
fræði og þegar hann var 13 ára
las hann fyrstu bókina um
stjörnurnar, og efni bókarinnar
gagntók hann, því að hann
þekkti stjörnurnar, þær voru
hluti af lífi hans. Hann þurfti
aðeins að líta upp í himininn, þá
sá hann þær tindra. Eftir lestur
bókarinnar jókst áhugi hans stöð
ugt á stjörnufræði. Hann varð
samt að hætta námi eftir gagn-
fræðaskóla til þess að hjálpa
fjölskyldu sinni fjárhagslega.
Hann fór að vinna við að fægja
píanó í verksmiðju, sem var að-
ems fjóra kílómetra frá heimili
hans, og þar vinnur hann enn.
Áður en Kaoru hætti 4 skóia
hafði hann sett sér það takmark,
að hann vildi unngötva hala-
stjörnu. Hann skrifaði þekktum
stjörnufræðingi f Nagoya, hvort
hann • gæti útvegað sér Þ'nsur í
stjörnukíki, en stjörnufræðing-
urinn svaraði honum og sagði,
að það væri nú hægara sagt en
gert að uppgötva halastjörnu,
jafnvel þó að menn hefðu ákveð-
ið það. Samt sem áður gat Kao-
ru safnað saman um þúsund
krónum til þess að kaupa linsur
í stjömukíki. Það tók Kaoru
Ikeya tvö ár að smíða stjörnu-
kíkinn. Uppi á þakinu á húsinu
þeirra er smáútsýnispallur og
þar eru þrír stjörnukíkjar, sem
Ikeya hefur smíðað sjálfur. Ike-
ýa segist hafa smíðað kikjana
samkvæmt því sem Newton
kenndi, og segir að þeir ættu þá
alde’lis að vera nógu góðir
handa sér.
Þarna uppi á pallinum litla
hefur Kaoru Ikeya eytt mörgum
nóttum í það að horfa á stiörn-
urnar. Og aðfaranótt 2. janúar
1963 fór hann upp á pallinn með
fyrsta kíkinn sinn. Hann beindi
honum að Vatnsberamerkinu.
Skynd!lega sá hann eitthvað, sem
ekki átti að vera þarna sam-
kvæmt stjörnukortinu. Það var
eins og lýsandi strik á himnin-
um. Hann starði á þetta ut.an við
s;g og ör af gleði. Svo klifraði
hann niður af pallinum, tók hiól-
ið sitt og hjólaði niður á símstöð.
Hann stóð fyrir utan hana, þeg-
ar opnað var og hann sendi strax
símskeyti til rannsóknastöðvar-
innar í Tokio um að hann hefði
séð halastjörnu. Svo fór hann til
vfnnu sinnar í píanóverksmiðj-
unni án þess að hafa orð á þessu
við nokkum mann. Stjömurann-
sóknastöðin í Tókíó sendi síðar
um daginn út staðfestingu á
þessu, og rannsóknastöðvar um
allan heim staðfestu, að um hala
stjörnu væri að ræða, og að Ike-
ya hefði verið sá fyrsti, sem tók
eftir henni. Halastjörnunni var
gefið nafnið Ikeya 1963. Blaða-
menn og ljósmyndarar streymdu
að litla húsinu í Bentenshima og
kvikmynd var gerð um fátæka
drenginn, sem alltaf var að
'horfa á stjörnurnar. En Kaoru
Ikeya hélt áfram að vinna í píanó
verksmiðjunni og hann hélt á-
fram að horfa á stjörnurnar. —
Svo 1964 uppgötvaöi hann enn
aðra halastjörnu og 19. septem-
ber s. 1. upplifði hann enn þá
hinn mikla atburð, þegar hann
fyrstur kom auga á halastjörn-
una, sem fór fram hjá sólinni nú
um daginn. Halastjarnan fékk
nafnið Ikeya-Seki, þar sem annar
Japani, Seki, tilkynnti um hala-
stjörnuna stundarfjórðungi eftir
að Kaoru Ikeya hafði tilkynnt um
hana. Og síðan hafa stjörnurann-
sóknastöðvar um allan heim
fylgzt með ferðum halastjörnunn
Framhald á 10. síðu.
Halastjarnan, Ikeya-Seki.
£ 29. okt. 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Langþráð barn
Litli drengurinn á myndinni geispaife stórum og finnst
heimurinn ekkert sérstaklega merkilegur, en móðir hans er
óumræðilega hamingjusöm. Hún heitir Britt Louise Eiriksson
og býr í Stokkhólmi. í ágúst 1964 eignaðist hún sjöbura, eftir
að hún hafði fengið um nokkurn tíma hórmónasprautur við
ófrjósemi. Börnin dóu öll innan fárra klukkustunda eftir fæð
inguna. En Britt vildi endilega halda áfram að fá hormóna-
sprautur, og fyrir þremur vikum síðan rættist draumur henn
ar um barn, þegar hún eignaðist lítinn son.
<xx>ooooooooooooooooooooooooooooo<
spurðar voru, svaraði því til að
hún svæfi nakin. Flestar vildu
heldur sofa í náttkjólum heldur
en náttfötum, því að — eins og
þær sögðu — þá væru þær meira
„sexy”, og slíltt hlýtur auðvitað
að hafa ákaflega mikið að segja
í Frakklandi.
□ Framleiðendur náttfata í Þýzka
landi hafa miklar áhyggjur af sölu
framleiðslu sinnar, þar eð svo
margar þýzkar konur vilja heldur
sofa naktar heldur en í náltfötum.
Árið 1963 eyddi hver kona að með
altali 240 krónum á ári til nátt-
fatakaupa, en 1964 ekki nema 140
krónum. Þegar þetta fréttist til
Frakklands, hóf franskt blað strax
að kynna sér, hvernig ástandið
í þessum málum væri í Frakk-
landi. Þar seldist náttfatnaður
kvenna fyrir um 1500 milljónir
króna, og þó að þessi tala segi
ekki til um kaup einstakra
kvenna, kom það í ljós, að ein
kona af hverjum fimmtán, sem
□ Maður nokkur, sem var í
þriggja ára fengelsi í Oregon fyrir
ir brot á siðferði yfirgaf nýlega
fangelsið og var þá orðinn kven
kyns. Með tveimur uppskurðum
og ýmsum hormónalyfjum var
manninum breytt í konu sam-
kvæmt eindreginni ósk hans sjálfs.
Einn af yfirmönnum fangelsins
gaf þær upplýsingar, aö orðið
hefði verið við ósk mannsins,
vegna þess að hann liafði sterk
kvenleg einkenni og talaði með
hárri sópranrödd. Ög fanginn sem
heitir nú Hanna segist vera ákaf-
lega hamingjusöm(samur). Hún
hefur flutzt á nýjan stað, þar seni
enginn þekkir hana, liefur fengið
sér vinnu og byrjar nýtt líf, í ýtar-
legri merkingu þeirra orða.